Η ιστορία του σχολείου

Πρόσοψη του σχολείου.

Διαβάστε το ιστορικό του σχολείου, κείμενο γραμμένο από τη Διευθύντρια, κα Μαριάννα Πελαντή

Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Βροντάδου Χίου βρίσκεται στο κέντρο του Βροντάδου, κοντά στην εκκλησία της Παναγίας Ερειθιανής. Είναι ένα ωραίο πέτρινο οικοδόμημα σε νεοκλασικό σχέδιο που θεμελιώθηκε το 1911 και εγκαινιάστηκε το 1913, λίγους μήνες μετά την απελευθέρωση της Χίου από τους Τούρκους. Το σχολείο της Παναγίας Ερειθιανής Βροντάδου Χίου έχει μακρότερη ιστορία που ξεκινά από το 1846, έτος ιδρύσεως του στον περίβολο της εκκλησίας. Στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Βροντάδου, που σήμερα είναι 6/θέσιο, πραγματοποιούνται κάθε χρόνο από τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, με την ηθική και υλική συμπαράσταση του συλλόγου γονέων και δωρητών του σχολείου, πολλές εκδηλώσεις: θεατρικές παραστάσεις ,παραστάσεις με ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς, αθλητικές εκδηλώσεις, προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης κ.ά.
Επίσης εκδίδεται από το 1983 μαθητική εφημερίδα με τίτλο “Ερειθιανούσικα Τιτιβίσματα” η οποία έχει αποσπάσει, μέχρι σήμερα, τέσσερα πανελλήνια βραβεία: Από την εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” (Μάιος 1996), από το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας “ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Β. ΜΠΟΤΣΗ” (Απρίλιος 1997 ), από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά (Δεκέμβριος 1997) και πάλι από την εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”(Μάιος 2000). Πανελλήνιο βραβείο, από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (Απρίλιος 1998), πήρε και η Μαθητική Βιβλιοθήκη του Σχολείου η οποία είναι οργανωμένη και λειτουργεί σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο.
Κατά τη μακροχρόνια διάρκεια δράσης του Σχολείου της Ερειθιανής πέρασαν απ’ αυτό σπουδαίοι δάσκαλοι και δημιουργικοί μαθητές. Οι περισσότεροι μαθητές έγιναν ναυτικοί και όργωσαν τα πελάγη. Αρκετοί όμως σπούδασαν και διέπρεψαν στις επιστήμες τους. Ένας μάλιστα αξιώθηκε να γίνει Πατριάρχης, ένας Αστροφυσικός στη NASA, ένας Λογοτέχνης πανελλήνιας εμβέλειας και πολλοί άλλοι ξεχώρισαν σε διάφορους άλλους τομείς.

Η Χίος μέσα στους αιώνες πάντα ήταν τόπος που ανθούσαν τα γράμματα και οι τέχνες. Ακόμα και την εποχή της Γενουατοκρατίας και Τουρκοκρατίας οι Χιώτες προόδευαν στα Γράμματα ιδρύοντας σχολεία και προσπαθώντας με κάθε τρόπο να μορφώσουν τα παιδιά τους.

Στον Βροντάδο ιδρύονται σχολεία κάτω από την εποπτεία της Εκκλησίας από το 1830 και μετά. Όπως αναφέρει ο παπά Στελίκος Βασιλάκης στο Ημερολόγιο του Σχολείου, όπου διασώζει πολλές και σπουδαίες πληροφορίες σχετικά με την ενορία της Παναγίας Ερειθιανής, υπήρχαν πολλά ιδιωτικά σχολεία όπου δίδασκαν άνθρωποι που είχαν αποφοιτήσει από το Γυμνάσιο Χίου. Κοντά στην εκκλησία της Ερειθιανής λειτούργησε από το 1846 μέχρι και το 1881 Ενοριακό σχολείο, με έξοδα της εκκλησίας. Οι δάσκαλοι πληρώνονται με τα λεγόμενα «εισιτήρια», χρήματα που έδιναν οι γονείς των μαθητών καθώς και από τις δωρεές φιλόμουσων πολιτών και εταιρειών. Ο Δημήτριος Μικρούδης και ο Ανδρέας Πειθής θα διδάξουν σ’ αυτό.

Η Ενοριακή Σχολή Παναγίας Μούτσαινας ιδρύθηκε το 1867 και θα λειτουργήσει εκεί διτάξιο Ελληνικό Σχολείο, Αρρένων. Το 1898 θα ιδρυθεί στον Προφήτη Ηλία Ελληνικό Σχολείο. Το Θηλέων (Σχολείο Θηλέων Ερειθιανής) καθώς και το Αρρεναγωγείο (Σχολείο Αρρένων Ερειθιανής) ιδρύονται το 1886.

Το Θηλέων βρισκόταν σε κτίριο που κτίστηκε μετά τον σεισμό του 1881 στη θέση που βρίσκεται η σημερινή ενοριακή αίθουσα της Παναγίας Ερειθιανής Διευθύντριες του σχολείου υπήρξαν η Ειρήνη Καρίβαλη, η Καλλιόπη Βούμβα, η Αικατερίνα Γλύκα. Έγγραφα και βιβλία του σχολείου διασώζονται από το 1912 και μετά.

Το Αρρένων βρισκόταν στη θέση που βρίσκεται το σημερινό σχολείο και ήταν ξύλινο. Σ’ αυτό θα διδάξουν ο Ανδρέας Πειθής, ο Χριστόφορος Ανδρεάδης, ο Νικόλαος Λίναρης, ο Δημήτριος Φαφαλιός, ο ιερέας Ιωάννης Πιτταούλης. Ως διευθυντή συναντάμε στα έγγραφα και στα βιβλία που διασώζονται από το 1912 και μετά τον Αδαμάντιο Διαμαντίδη.

Το σημερινό κτίριο θα θεμελιωθεί τον Ιούλιο του 1911 και θα εγκαινιασθεί στις 14 Σεπτεμβρίου του 1913 αφού η Χίος έχει απελευθερωθεί από τους Τούρκους.

Στο κτίριο υπάρχουν εντοιχισμένες πλάκες που αναφέρουν τις ημερομηνίες θεμελίων τους και εγκαινίων καθώς και τους Έφορους που φρόντισαν για το κτίσιμο.

Το σχολείο αφιερώνεται στη μνήμη των μαχητών του Αίπους, που η θυσία τους ήταν πρόσφατη.

Η Ερειθιανή είχε θρηνήσει πολλά παιδιά της που χάθηκαν κατά τη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων και του Α’ Παγκόσμιου πολέμου κυρίως στο Μακεδονικό Μέτωπο.

Σε βιβλία πρακτικά του Συλλόγου Διδασκόντων τόσο του σχολείου Θηλέων όσο και του σχολείου Αρρένων της Ερειθιανής συναντάμε κοινές παιδαγωγικές συγκεντρώσεις των Σχολείων Θηλέων και Αρρένων Ερειθιανής και Αγίου Μάρκου για την επίλυση παιδαγωγικών προβλημάτων.

Στα βιβλία επίσης των σχολείων συναντάμε αυτή την περίοδο αποτυπωμένη την εικόνα του πρώτου διωγμού 1912-1914 καθώς και της Μικρασιατικής καταστροφής. Αγόρια και κορίτσια από τον Τσεσμέ, το Ρεϊς Δερέ, την Κάτω Παναγιά, τα Αλάτσατα, τα Φώκαια, το Βοϊνάκι, την Αγ. Παρασκευή και άλλες περιοχές της Μικράς Ασίας καταφθάνουν ζητώντας προστασία στη Χίο. Το 1928 αναλαμβάνει διευθυντής του σχολείου ο παπα-Στελίκος Βασιλάκης για το σχολικό έτος 1929-1930. Τα σχολεία πλέον ήταν μεικτά και η φοίτηση υποχρεωτική για όλο το Δημοτικό σχολείο. Το σχολείο της Ερειθιανής λειτουργεί ως μεικτό τριθέσιο Σχολείο με δύναμη γύρω στους 400 μαθητές. Την εποχή εκείνη γίνονται εργασίες στην αυλή του διδακτηρίου, διαμόρφωση σχολικού κήπου ενώ οι εκδηλώσεις του σχολείου πραγματοποιούνται στην πλατεία της Ερειθιανής. Με τη δικτατορία του Μεταξά το σχολείο οργανώνει μεγαλοπρεπείς γυμναστικές επιδείξεις στην πλατεία. Στις φωτογραφίες, συναντάμε τους περισσότερους δασκάλους με τη στολή της ΕΠΟΝ.

Είναι η εποχή που ο Επιθεωρητής Χίου επικοινωνεί για επείγουσες περιπτώσεις με τα σχολεία μέσω τηλεγραφημάτων μερικά από τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα στο αρχειακό υλικό του σχολείου.

Ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος θα βρει το σχολείο με αρκετά κτιριακά προβλήματα που κυρίως αφορούν τη στέγη του. Πολλοί από τους γονείς των παιδιών επιστρατεύονται. Η Ερειθιανή θα πληρώσει πολύ βαρύ τίμημα κυρίως με τις μεγάλες απώλειες ενοριτών στη Μάχη του Ατλαντικού. Πολλά Ερειθιανούσικα πλοία χάνονται μαζί με τα πληρώματά τους, αποτελούμενα από ντόπιους. Η πείνα θερίζει τον πληθυσμό που αναζητεί με κάθε τρόπο τρόφιμα. Το 1942 οργανώνονται συσσίτια όπου ο παπά Στελίκος θα φανερώσει για μια ακόμα φορά τις ικανότητές του στην οργάνωση και την εξεύρεση λύσεων.

Με την ίδια δυναμικότητα συνεχίζει και μετά την απελευθέρωση να προσπαθεί για τους μαθητές του σχολείου και την τοπική κοινότητα. Οργανώνονται έρανοι και συγκεντρώνονται ρούχα και τρόφιμα.

Οι εποχές είναι σκληρές και δύσκολες. Όμως οι μαθητές από το υστέρημά τους προσφέρουν για το Λεπροκομείο, το Νοσοκομείο, το Ορφανοτροφείο και άλλα ιδρύματα που λειτουργούν στη Χίο.

Δάσκαλοι που υπηρετούν το σχολείο εκείνη την εποχή είναι η κ. Αικατερίνα Γλύκα και ο κ. Λεωνίδας Καρούσης.

Ο Λεωνίδας Καρούσης θα διαδεχτεί τον παπά Στελίκο Βασιλάκη στη Διεύθυνση του σχολείου όταν εκείνος αποχώρησε το 1952. Υπό τη δική του διεύθυνση θα γίνει μια μεγαλοπρεπής τελετή αποχώρησης προς τιμή του παπά Στελίκου Βασιλάκη. Επίσης θα γίνει ελαιοχρωματισμός του σχολείου εσωτερικά και θα σοβαντιστεί εξωτερικά. Το κτίριο έχει θαυμάσια τοιχοποιία όμως τότε επικρατούσε η μόδα του σοβά για συντήρηση όπως έλεγαν.

Εκείνη την εποχή το σχολείο λαμβάνει πολλές δωρεές από εφοπλιστές κατοίκους της Ερειθιανής, του Προφήτη Ηλία και της Μούτσαινας που είναι οι ενορίες που τροφοδοτούν με μαθησιακό δυναμικό το σχολείο. Γίνονται προσπάθειες να διαμορφωθεί ο πίσω από το σχολείο αύλειος χώρος.

Το 1963 εκδίδεται και το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Ο μικρός Βρονταδούσης» που είναι χειρόγραφη και πολυγραφημένη. Εμπνευστής για την έκδοση της εφημερίδας είναι ο διευθυντής του σχολείου.

Μετά τον Λεωνίδα Καρούση, τη διεύθυνση θα αναλάβει ο Σταύρος Σκανδάλης που έχει αρκετά ενδιαφέρον συγγραφικό έργο και που εφάρμοζε στις τάξεις που αναλάμβανε συχνά τη μέθοδο της αλληλοδιδακτικής. Είναι τα πολύ δύσκολα χρόνια της Χούντας. Πολλές από τις ελευθερίες των πολιτών της Χίου έχουν καταστρατηγηθεί και επικρατεί παντού ο ιδεολογικός εξαναγκασμός. Εκείνη την εποχή θα δοθεί στο σχολείο μια μεγάλη δωρεά από τον ομογενή Γεωργιάδη και τότε θα διαμορφωθεί η κλίμακα που οδηγεί στο περιστύλιο.

Η επιλογή του μαρμάρου ήταν μάλλον ατυχής, και αρκετά επικίνδυνη για τους μαθητές.

Τον Σταύρο Σκανδάλη θα διαδεχθεί ο Θεόδωρος Κουτσούδης το 1975 και θα αλλάξουν πολλά πράγματα. Ένας αέρας δημιουργικότητας θα πνέει. Νέοι δάσκαλοι θα υπηρετήσουν το σχολείο και θα φέρουν ιδέες και δημιουργική πνοή. Ο Διευθυντής διδάσκει και το μάθημα της Μουσικής καθώς είναι γνώστης της βυζαντινής Μουσικής και στο σχολείο θα οργανωθεί Χορωδία που πλαισιώνει τις εκδηλώσεις υπό τη διεύθυνση του Θεόδωρου Κουτσούδη. Τότε διαμορφώνεται ο πίσω αύλειος χώρος με υπόστεγο και θα ανακαινισθούν οι τουαλέτες. Υπάρχει υποτυπώδης υποδομή για μπάσκετ και βόλεϊ που όμως είναι αρκετή για να δημιουργηθούν ομάδες για τα συγκεκριμένα αθλήματα. Εκείνη την εποχή η ομάδα μπάσκετ των κοριτσιών του σχολείου της Ερειθιανής θα κερδίσει πολλές διακρίσεις.

Ο Δημήτριος Κυριαζής υπήρξε, μαζί με τη σύζυγό του, για πολλά χρόνια δάσκαλος του σχολείου και θα διαδεχθεί τον Θεόδωρο Κουτσούδη στη διεύθυνση. Το σχολείο οργανώνει δράσεις σε πολλά επίπεδα. Εκδίδει το καλύτερο σχολικό έντυπο που εκδόθηκε στη Χίο, τα Ερειθιανούσικα Τιτιβίσματα που το πρώτο φύλλο τους βγαίνει το 1983 από τον δάσκαλο τότε Δημήτρη Κυριαζή που με τις μεγάλες τάξεις του σχολείου πάσχιζε κάθε μήνα για την έκδοσή τους, που φυσικά θα τη συνεχίσει και θα τη βελτιώσει την εποχή που γίνεται Διευθυντής. Η εφημερίδα θα αποσπάσει τέσσερις πανελλήνιες διακρίσεις.

Ακόμα το σχολείο πρωτοπορεί στην ανάληψη και οργάνωση οικολογικών δράσεων και προγραμμάτων με πολλές διακρίσεις. Το μεγαλύτερο όμως επίτευγμα αυτής της εποχής είναι η οργάνωση και λειτουργία σχολικής Βιβλιοθήκης με πλούσιο λογοτεχνικό, παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό υλικό, η οποία αριθμεί γύρω στους 4.650 τόμους.

Η βιβλιοθήκη θα βραβευτεί το 1998 από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου. Τα βιβλία είναι ταξινομημένα με το σύστημα DEWAY και η μηχανοργάνωση έγινε σύμφωνα με το σύστημα ΑΒΕΚΤ.

Όλα αυτά έγιναν με την άοκνη φροντίδα της δασκάλας Καίτης Κολάκη, η οποία επί σειρά ετών εργάστηκε με ζήλο και αφοσίωση προς όφελος του σχολείου. Στο σχολείο λειτουργούσε χορευτικό και θεατρικό τμήμα από μαθητές που έδιναν παραστάσεις κυρίως στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς αλλά και σε εθνικές γιορτές και επετείους.

Τον Δημήτρη Κυριαζή θα διαδεχθεί ο Γιώργης Αμπαζής. Κατά τη διάρκεια της διεύθυνσης του Γεωργίου Αμπαζή, το σχολείο αποκτά έναν ιδιαίτερα κοινωνικό χαρακτήρα. Ενσωματώνει με επιτυχία στις τάξεις του μαθητές Ρομά, δημιουργεί προγράμματα κοινωνικής ευαισθητοποίησης και συνεχίζει τις οικολογικές και περιβαλλοντικές δράσεις στις οποίες το σχολείο υπήρξε πάντα πρωτοπόρο. Ο Γιώργης Αμπαζής θέτει τον δάσκαλο ως κεντρικό άξονα των δράσεων του σχολείου και προσφέρει στο εκπαιδευτικό προσωπικό ένα ευχάριστο περιβάλλον εργασίας.

Τον Γιώργη Αμπαζή διαδέχεται ο Γιώργος Παντελίδης, ο οποίος όντας μυημένος στις Νέες Τεχνολογίες δημιουργεί μια από τις πρώτες και πλέον ενδιαφέρουσες σχολικές ιστοσελίδες, η οποία μάλιστα θα αποσπάσει και ειδικό βραβείο. Επίσης εξοπλίζει το σχολείο με υλικοτεχνική υποδομή νέων τεχνολογιών προσφέροντας στη μαθησιακή διαδικασία έναν δυναμικό και πιο ελκυστικό χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, στο σχολείο αναπτύσσονται εκπαιδευτικά προγράμματα και ευρωπαϊκές δράσεις. Όλα αυτά προσδίδουν στο σχολείο ένα μοντέρνο-σύγχρονο προφίλ. Το σχολείο εντάσσεται σε πρόγραμμα επέκτασης της σχολικής στέγης από τον τότε Δήμο Ομηρούπολης το οποίο εγκρίνεται.

Τον Γιώργο Παντελίδη διαδέχεται ο Δημήτρης Ψώρρας, ο οποίος προέρχεται από διακεκριμένη οικογένεια δασκάλων. Ο Δημήτρης Ψώρρας όντας εξαίρετος γνώστης των Νέων Τεχνολογιών συνεχίζει τον εξοπλισμό του σχολείου με υλικοτεχνική υποδομή και αναβαθμίζει την ήδη υπάρχουσα. Το σχολείο εγκαινιάζει τρεις καινούριες αίθουσες. Το σχολείο συνεχίζει να συμμετέχει σε διεθνή προγράμματα (commenious), μετέχει σε ειδικά προγράμματα για τους Ρομά και συνεργάζεται με φοιτητές από την Ευρώπη. Συγχρόνως εξοπλίζει και οργανώνει το εργαστήριο Πληροφορικής που στεγάζεται στο Νέο Νηπιαγωγείο, δωρεάς Βενιάμη. Τέλος, εξοπλίζει και οργανώνει το εργαστήριο Φυσικής μαζί με τον νυν διευθυντή και τότε δάσκαλο Γιάννη Κριμιζή.

Όλοι θα προσπαθήσουν το καλύτερο για το σχολείο ανάλογα με την οπτική και τις δυνατότητές τους και σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς και το σύλλογο γονέων θα επιτύχουν να δώσουν στα παιδιά όχι μόνο μόρφωση και γνώση αλλά παιδεία σφαιρική και ουσιαστική.

Copyright: 2014 – Μαριάννα Πελαντή

Αφήστε μια απάντηση