Είμαστε στην καρδιά του χειμώνα όμως όλες οι μέρες του δεν είναι κρύες και συννεφιασμένες. Μερικές μάλιστα είναι αρκετά ζεστές και μοιάζουν σαν ανοιξιάτικες! Λαμπερός ήλιος και καταγάλανος ουρανός μας φτιάχνουν τη διάθεση και μας κάνουν να ξεχνάμε πως είμαστε στην καρδιά του χειμώνα.
Για αυτές τις τόσο όμορφες μέρες υπάρχει ένας μύθος που οι μαθητές της τρίτης τάξης τον μοιράζονται μαζί μας.. …..Ο Μύθος της Αλκυόνης”. Αλήθεια ξέρετε ποια ήταν η Αλκυόνη;
Η Αλκυόνη ήταν κόρη του θεού Αίολου και
ζούσε στο ακρογιάλι της θάλασσας με τον άντρα της τον Κήυκο. Ο ένας αποκαλούσε
τον άλλον Δία και Ήρα. Για την ασέβεια
τους ο Δίας θύμωσε και τιμώρησε το
ζευγάρι. Έτσι μεταμόρφωσε τον Κήυκο
σε όρνιο. Η Αλκυόνη έψαχνε παντού για να
βρει τον αγαπημένο της Κύηκο. Οι Θεοί του Ολύμπου την λυπήθηκαν και την μεταμόρφωσαν σε πουλί την γνωστή Αλκυόνη για να ψάξει να βρει τον χαμένο της άντρα.
Ωστόσο τα άλλα πουλιά που γεννούν και κλωσούν τα αυγά τους την Άνοιξη. Αυτή
γένναγε τα αυγά της στη βαρυχειμωνιά μέσα
στα βράχια και τα αγριεμένα κύματα της αρπάζουν τα αυγά της και έκλεγε σπαραχτικά.
Οι θεοί τότε που τόσο σκληρά είχαν τιμωρήσει
την Αλκυόνη, διέταξε τα κύματα και τους ανέμους να σταματήσουν και για δύο εβδομάδες να γίνει καλοκαιριά ώστε να μπορεί
η Αλκυόνη να κλωσάει τα αυγά της. Αυτές λοιπόν είναι οι Αλκυονίδες μέρες.
