Άρθρα της κατηγορίας ‘Διάφορα
Δουλεύοντας τον πηλό… : 2024-04-18
Οι μαθηγτές της Στ’ τάξης έμαθαν να επεξεργάζονται τον πηλό και κατασκεύασαν έναν δράκο, “φύλακα της ζωής τους”.
Δόντια γερά, στοματική υγεία και διατροφή. : 2024-04-18
Η οδοντίατρος του Κέντρου Υγείας Φαρκαδόνας, Κοτρώνη Γεωργία, επισκέφτηκε το σχολείο μας κατά το σχολικό έτος 2023-2024, την Πέμπτη 18/04/2024 και ενημέρωσε τους μαθητές μας στο πλαίσιο του προγράμματος «Αγωγής Υγείας», με θέμα «Δόντια γερά – στοματική υγεία και διατροφή». Επίσης έγινε και καταγραφή της οδοντιατρικής κατάστασης των μαθητών/μαθητριών των Α’ και Β’ τάξεων του σχολείου μας.
Συνεργείο της ΕΡΤ στο σχολείο μας. : 2024-03-28
Συνεργείο της ΕΡΤ επισκέφτηκε το σχολείο μας για να κάνει ρεπορτάζ για την αισθητική αναβάθμιση των εσωτερικών αλλά και των εξωτερικών χώρων που έγινε από το μεράκι των εκπαιδευτικών, υλοποιώντας έτσι το όραμά τους να λειτουργούν σε χώρους καλαίσθητουςς που παραπέμπουν σε αξίες. Ο δημοσιογράφος κ. Μητρούσιας εκθίασε τους χώρους και συνεχάρη τους εκπαιδευτικούς τους σχολείου. Το ρεπορτάζ παρουσιάστηκε στην εκπομπή “Περίμετρος” της Κατερίνας Ρενιέρη.
Οιχαλία Τρικάλων: Το δημοτικό σχολείο που μοιάζει με γκαλερί
Παρέλαση 25ης Μαρτίου : 2024-03-25
Με περηφάνια και σεβασμό προς όσους αγωνίστηκαν για την ελευθερία του έθνουςμας, παρήλασαν οι μαθητές μας!
«Νέοι ορίζοντες με τα Γερμανικά» : 2024-03-19
Πρόγραμμα εκπαιδευτικών επιμορφώσεων και εργαστηρίων για μαθητές/-ριες.
«Νέοι ορίζοντες με τα Γερμανικά».
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Οιχαλίας, το πρόγραμμα : «Das Geheimnis in Düsseldorf» στο πλαίσιο του προγράμματος «Νέοι ορίζοντες με τα Γερμανικά», το οποίο σχεδιάστηκε από το Γερμανικό Ινστιτούτο Αθηνών.
Μέσα από το διαδραστικό εκπαιδευτικό παιχνίδι «Μυστήριο στο Ντίσελντορφ: Τι συνέβη στην κυρία Κatrin;».
- Πρόκειται για ένα παιχνίδι μυστηρίου, κατά το οποίο η Γερμανίδα νευροεπιστήμονας Katrin Amunts εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Τα παιδιά ανέλαβαν τον ρόλο του ντετέκτιβ.
- Στόχος τους αποτελεί να λύσουν τους γρίφους, που θα τους επιτρέψουν να ξεκλειδώσουν τους τρεις σταθμούς, που θα τους οδηγήσουν στην επίλυση του μυστηρίου και την ανακάλυψη του μέρους που είναι κρυμμένη η κυρία Κάτριν.
- Για να το πετύχουν αυτό, πρέπει να διαβάσουν προσεχτικά και να ακολουθήσουν τις οδηγίες που τους έχει αφήσει η κυρία Κάτριν στο γραφείο της και να συνεργαστούν.
Οι τρεις σταθμοί:
- Στον 1ο σταθμό ασχολήθηκαν με τα τρόφιμα του πρωινού, κατέγραψαν τις λέξεις, όπως π.χ. Butter, Milch, Marmelade, Saft κ.λ.π., έλυσαν το παζλ που τους οδηγούσε στην ανακάλυψη ενός κλειδιού, προκειμένου να περάσουν στον επόμενο σταθμό.
- Ο 2ος σταθμός είχε ως θέμα το γραφείο της Katrin Amunt και ασχολήθηκαν με τα σχολικά είδη, π.χ. Stift, Radiergummi, Heft, κ.λ.π. Χωρίστηκαν σε ομάδες και η κάθε ομάδα είχε συγκεκριμένες οδηγίες. Έτσι τόσο οι αρχάριοι όσο και οι προχωρημένοι έγιναν ένα και ξεκλείδωσαν σταδιακά το γρίφο: «Ποιό είναι το χόμπι της επιστήμονος και πού μένει αυτή;». Τα παιδιά χρησιμοποίησαν αριθμούς και κατέγραψαν πόλεις και χώρες της Ευρώπης.
- Στον 3ο σταθμό «επισκέφτηκαν» το εργαστήριο της Κάτριν. Εκεί πραγματοποιήθηκαν πειράματα, έμαθαν τα χρώματα και λύνοντας τον τελευταίο γρίφο, ανακάλυψαν πού βρίσκεται η κ. Κάτριν. Για τα πειράματα χρησιμοποιήθηκαν προϋπάρχουσες γνώσεις, συνδυάστηκαν διαγλωσσικά και διαθεματικά το μάθημα των Γερμανικών, με μαθήματα γενικής Παιδείας όπως των Μαθηματικών, της Γεωγραφίας κ.α.
- Όλο αυτό το λεξιλόγιο αποτελεί μαθησιακό αντικείμενο επόμενων κεφαλαίων και η πρόσληψη έγινε βιωματικά.
- Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω, την Δ/ντια του 2ου Δημοτικού Σχολείου Οιχαλίας, κα. Τζαβέλα Ελένη για την άμεση και θετική ανταπόκριση, που βοήθησε με οποιονδήποτε τρόπο στην διεκπεραίωση του προγράμματος.
Μικροί αγγειοπλάστες με μεγάλη φαντασία. : 2024-03-04
Μικροί αγγειοπλάστες οι μαθητές της ΣΤ’ τάξης με μεγάλη φαντασία, πολύ μεράκι, περισσή υπομονή και δεξιότητες. Τους συγχαίρουμε!
Μάθαμε για τα χαϊκού και γράψαμε δικά μας! : 2024-02-29
Η Γ’ τάξη συναντά την ιαπωνική ποίηση, χαϊκού, εντυπωσιάζεται και, το αποτέλεσμα μας καθηλώνει! Λέτε να μας ζήλευε ακόμη και ο Σεφέρης;
Θεατρική παράσταση «Ο Τρομάρας» : 2024-01-23
Χάρη στην ευγενική προσφορά της θεατρικής ομάδας «Λώτινος Ήλιος» οι μαθητές μας είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν στους χώρους του σχολείου μας τον «Τρομάρα» του Γεωργίου Βιζυηνού. «Ο Τρομάρας», πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Η Διάπλασις των Παίδων» το 1884, και αφηγείται την ιστορία ενός
τρομαγμένου νέου, που καταφέρνει να γίνει ο τρομερός ήρωας της πόλης του. Ο Βιζυηνός, παίζει με τη διττή σημασία της λέξης «τρομάρας»: αυτός που τρομάζει δηλαδή τους άλλους, αλλά και ο τρομαγμένος! Έτσι, επινόησε μια σειρά παρεξηγήσεων και ανατροπών.
Ο άριστη ερμηνεία των ηθοποιών, η αμεσότητά τους και η αλληλεπίδραση με τα παιδιά, η ζωντανή μουσική με σαντούρι και βιολί, η επαγγελματική υποστήριξη ηχητικών εφέ και φωτισμού, η διασκευή και η πρωτότυπη σκηνοθεσία του έργου, τα πολλά μηνύματα ψυχικής ανθεκτικότητας και ενδυνάμωσης, καθήλωσαν και συνεπήραν τους μαθητές μας οι οποίοι παρακολούθησαν την παράσταση άφωνοι.
Κρίνουμε άξιο λόγου να αναφερθούμε στο σημείωμα του σκηνοθέτη, όπως αυτό αναγράφεται στην ιστοσελίδα: https://www.lotinosilios.gr/article.php?id=13&lang=el&cat=shows .
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Η πορεία του Τρομάρα, από το σκοτάδι του φόβου, να βγει στη χαρά της ζωής, είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Ο ήρωας, υπερνικώντας τα εμπόδια, κερδίζει την αυτοεκτίμηση, την αποδοχή και την αγάπη. «Δε θέλω να φοβάμαι! Θέλω να ζήσω!», φωνάζει ο ήρωας μας! «Ένα βήμα τη φορά», λέει στον εαυτό του, και τολμά να δοκιμάσει τις δυνάμεις του. Άλλωστε «Θαρραλέος δεν είναι αυτός που δεν φοβάται, αλλά αυτός που αντιμετωπίζει τους φόβους του και προχωρά».
Ευχαριστούμε τη θεατρική ομάδα «Λώτινος Ήλιος» και τη συγχαίρουμε για την ευαισθησία της να προσφέρει αφιλοκερδώς μία δωρεάν παράσταση στους μαθητές της περιοχής μας που χτυπήθηκαν από την πρόσφατη πλημμύρα! Ως εκπαιδευτικοί και παιδαγωγοί δανειστήκαμε πολλά στοιχεία τα οποία και θα εντάξουμε στη διδασκαλία μας και όχι μόνο.
Η Πρόεδρος της ΔΕΦΝΚ στο σχολείο μας. : 2023-11-23
Στα πλαίσια του μαθήματος των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων αλλά και λόγω των προσπαθειών που γίνεται εκ μέρους του σχολείου να δημιουργηθεί Λέσχη Ανάγνωσης των έργων του Νίκου Καζαντζάκη, οι μαθητές της Στ’ τάξης υλοποιούν σχετικό πρόγραμμα, γνωρίζουν τον συγγραφέα, το έργο του, τη διαχρονικότητά του, την απήχηση που έχει σε όλο τον κόσμο, τις αξίες που πρεσβεύει. Με ενέργειες του δημοσιογράφου κ. Απόστολου Ζώη και της Δ/νσης του σχολείου, οι μαθητές μας είχαν την τύχη να υποδεχθούν στην αίθουσά τους την πρόεδρο του παραρτήματος Ελλάδας της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη, κα Κατερίνα Ζωγραφιστού και να ταξιδέψουν μαζί της “Στα παλάτια της Κνωσού”. Η κα. Ζωγραφιστού, Διδάκτωρ του Τμήματος Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Paul Valéry-Montpellier III παρουσίασε με έναν πρωτότυπο τρόπο το έργο του συγγραφέα και ταυτόχρονα καθοδήγησε τους μαθητές να ανακαλύψουν τον γλωσσικό του θησαυρό, τα εκφραστικά του σχήματα.
Μαζί με την κα Ζωγραφιστού ήρθαν στο σχολείο μας και μίλησαν στους μαθητές μας η κα Έλενα Αβραμίδου, Αν. Καθ. Φιλοσοφίας, World Arthistory Institute, Shanghai International Studies University και Μέλος Διοικούσας Επιτροπής της Έδρας UNESCO στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Πρόεδρος του Παραρτήματος Κίνας της ΔΕΦΝΚ, ο κ. Νίκος Σκεντέρης, Καθηγητής Παιδιατρικής, Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής και Β ́ Αντιπρόεδρος του Παραρτήματος Ελλάδας της ΔΕΦΝΚ καθώς και ο Σπύρος Ντζουροπάνος, Ε.ΔΙ.Π – Υπ. Δρ. / Τμήμα Μηχανικών,Τοπογραφίας και Γεωπληροφορικής, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.
Παρόντες ήταν επίσης ο Δ/ντής Εκπ/σης Π.Ε. Τρικάλων κ. Χρήστος Τρικάλης καθώς και ο Σχολικός Σύμβουλος κ. Βασίλειος Κωτούλας.
Πανελλήνιος Σχολικός Διαγωνισμός με θέμα τη Βιοποικιλότητα. : 2023-11-19
Οι μαθητές της Δ’ τάξης του σχολείου μας, αλλά και του 2ου Δημ. Σχολείου Φαρκαδόνας, συμμετείχαν στον πανελλήνιο διαγωνισμό που οργάνωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με θέμα ” Όλοι είμαστε κομμάτι μιας συνδεδεμένης αλυσίδας ζωής” . Οι μαθητές μας επέλεξαν να γράψουν ένα παραμύθι για την καφέ αρκούδα, είδος που απειλείται με εξαφάνιση.
Υπάρχει ακόμη ελπίδα για την επιβίωση όλων μας!
Ένα ηλιόλουστο πρωινό, η Μελένια και ο Μέλιος, δυο αδερφάκια καφέ αρκουδάκια, έπαιζαν
στις πλαγιές της Ροδόπης.
Απολάμβαναν την όμορφη φύση, μάζευαν βατόμουρα, έψαχναν για μέλι,
πήγαιναν για ψάρεμα. Η μητέρα τους, η Αρκουδένια, δεν ανησυχούσε για τα παιδάκια της. Ήταν
προστατευμένα στο φυσικό τους περιβάλλον.
Ξαφνικά, καθώς ετοιμαζόταν να πάνε για ψάρεμα, μια
μυρουδιά στον αέρα την έκανε να τρομάξει! “Ελάτε γρήγορα δίπλα μου! Πάμε! Τρέξτε πίσω μου όσο πιο
γρήγορα μπορείτε”. “Μα μαμά, γιατί να τρέξουμε; ” είπε ο Μέλιος. “Δεν προλαβαίνω να σου εξηγήσω.
Τρέξτε είπα, πρέπει να φύγουμε από δω!”
Και έτρεξαν . Έτρεξαν με όλη τους της δύναμη. Μάταια φώναζαν τη μητέρα τους να κάνουν μια
στάση. “Τρέξτε”, τους έλεγε. Νύχτωσε! Η Αρκουδένια στάθηκε δίπλα σε έναν θάμνο να φάνε και,
“τρέξτε” τους είπε πάλι.
Κόντευε μεσημέρι της επόμενης μέρας όταν αποφάσισε η Αρκουδένια να σταματήσει. Τα μικρά
της έκλαιγαν από κούραση. “Μαμά, πες μας τι συμβαίνει, γιατί φύγαμε τόσο μακριά από τη σπηλιά
μας; Γιατί τόσες ώρες τρέχουμε; ρώτησε ο Μέλιος. Η Αρκουδένια τα αγκάλιασε, τους χάιδεψε στα
κεφαλάκια και τους είπε: “Συγγνώμη μικρά μου. Δεν υπήρχε χρόνος να σας εξηγήσω. Έπρεπε να
φύγουμε γρήγορα από τον τόπο μας. Στο δάσος μας ξέσπασε πυρκαγιά! Αυτός ο μοναδικός
παράδεισος που γεννηθήκατε, έχει πια καεί. Δείτε τα σύννεφα καπνού που σκέπασαν τον ορίζοντα!
Έπρεπε να απομακρυνθούμε πριν μας περικυκλώσει η φωτιά.”“Θα γυρίσουμε σύντομα, μαμά,΄”
ρώτησε ο Μέλιος. “Δυστυχώς όχι” , είπε η Αρκουδένια. “Τίποτα δεν υπάρχει πια εκεί. Έρημος ,καμένος
τόπος. Μην ανησυχείτε όμως. Κι εδώ στη Θεσσαλία θα βρούμε μια φωλιά, θα βρούμε τροφή, νερό, θα
συνηθίσουμε. Ας μπούμε τώρα σ’ αυτή τη σπηλιά και αύριο βρίσκουμε κάτι πιο ασφαλές”.
Τα αρκουδάκια ξάπλωσαν στην αγκαλιά της μητέρας τους και κοιμήθηκαν αμέσως. Όχι όμως
για πολύ. Άρχισε να αστράφτει, να βροντά και να βρέχει καταρρακτωδώς. Για ώρες! Ακόμη και μέσα
στη σπηλιά έσταζε νερό. Καθώς άλλαζαν μέρος για να μη βραχούν, άκουσαν φωνές ανθρώπων. Μια
παρέα είχε βρει καταφύγιο στην ίδια σπηλιά. Μα τι ζητούσαν εκεί; Η Αρκουδένια ζήτησε από τα μωρά
της να κάνουν ησυχία, ν’ ακούσει τι συζητάνε. Βλέπετε, ήξερε τη γλώσσα των ανθρώπων. “Πάει,
χαθήκαμε! Το σπίτι μας πλημμύρισε! Αν δεν τρέχαμε γρήγορα να βρούμε σωτηρία στο βουνό, τώρα θα
είχαμε πνιγεί! Όλο μας το χωριό μια λίμνη! Πώς θα επιβιώσουμε τώρα;”
Με σιγανή φωνή η Αρκουδένια εξήγησε στα παιδάκια της τι συζητούσαν . “Δηλαδή είναι κι
αυτοί κυνηγημένοι, όπως κι εμείς;” ρώτησε ο Μέλιος.” “Μα γιατί; “ ρώτησε η Μελένια. “Γιατί η φύση
εκδικείται, παιδιά μου. Οι άνθρωποι από την απληστία τους δεν σέβονται τίποτα. Τώρα αρχίζουν να
πληρώνουν για την καταστροφή που προκαλούν”. “Ναι, όμως μαζί τους, πληρώνουμε κι εμείς που δεν
φταίμε”, είπε ο Μέλιος. “ Νομίζω όμως πως τώρα υπάρχει ελπίδα”, είπε η Μελένια. “Τώρα που η
καταστροφή του περιβάλλοντος επηρεάζει και τους ίδιους, θα αλλάξουν συμπεριφορά, θα σεβαστούν
τη φύση, θα βάλουν νέους νόμους, θα φροντίσουν για την ευημερία όλων μας! Κοιτάξτε έξω! Ένα
ουράνιο τόξο. Υπάρχει ελπίδα! ”.
Οι συγγραφείς και εικονογράφοι:
Γκαγκαμάνου Ελένη, Ευσταθόπουλος Λεωνίδας, Κιόρρι Έρα, Τζουφκολλάρι Λεάντρο, Ρασούλι Κονσταντίνο, Χαντούσι Μελίνα, Φιλιππίδη Χρύσπα, Τζάνας Δημήτρης, Τσαούσαϊ Μπόρα, Αριγκλέν, Αννόπουλος Θοδωρής, Μέμηλας Ηλίας, Χατζή Άννα, Βραχνού Βασιλική, Μπάτζιου Δήμητρα.