Τα περισσότερα παιδιά δημιουργούν ένα μικρό χάος στο δωμάτιο τους και δεν οργανώνονται εύκολα, ειδικά όσον αφορά την καθημερινή μελέτη. Με λίγη βοήθεια και κάποια εξάσκηση, τα παιδιά μπορούν να γίνουν πιο οργανωμένα και αποδοτικά.

γράφει η Σοφία Τσιντσικλόγλου, Ειδική Παιδαγωγός

Βασικός κανόνας: Κάθε δραστηριότητα πρέπει να χωρίζεται σε 3 βήματα:

1. Οργάνωση υλικού Το παιδί πρέπει να συγκεντρώσει όλα όσα χρειάζονται για να ξεκινήσει την εργασία του. Βοηθάμε το παιδί να δει τι ασκήσεις έχει να κάνει και ποια βιβλία, τετράδια, μολύβια ή άλλα υλικά χρειάζεται να έχει πάνω στο γραφείο του. Μπορείτε μάλιστα να του δείξετε πως να φτιάχνει μια λίστα με τις ασκήσεις που έχει να κάνει, π.χ.

Μαθηματικά, άσκηση 5

Γλώσσα, ασκήσεις 1 και3

Ιστορία κεφ. 12

Καθώς προχωρά θα σβήνει κάθε άσκηση που ολοκληρώνει. Έτσι θα γνωρίζει πόσο έχει προχωρήσει και τι έχει να κάνει στη συνέχεια.  Αυτό θα χρειαστεί να το κάνετε αρκετές φορές μαζί με το παιδί, μέχρι να μπορεί να το κάνει μόνο του!Σημαντικός κανόνας εδώ είναι το καθαρό δωμάτιο με όσο το δυνατόν λιγότερα πράγματα πάνω και γύρω από το γραφείο διαβάσματος.

2. Συγκέντρωση

Το παιδί μένει συγκεντρωμένο στην εργασία του και δεν αποσπάται από άλλα ερεθίσματα. Εξηγήστε στο παιδί πόσο σημαντικό είναι να μένει συγκεντρωμένο σε αυτό που κάνει, ότι θα τελειώσει γρήγορα έτσι και θα έχει περισσότερο ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι. Επιτρέπεται μόνο ένα μικρό διάλειμμα για ξεμούδιασμα, για ένα χυμό ή σνακ αλλά όχι για τηλεόραση ή παιχνίδι! Σημαντικός κανόνας εδώ η ησυχία και ηρεμία στο σπίτι, την ώρα που το παιδί διαβάζει. π.χ. δεν γίνεται να ακούγεται η τηλεόραση και να περιμένουμε από το παιδί να συγκεντρωθεί!

3. Ολοκλήρωση

Το παιδί ολοκληρώνει την εργασία ή το διάβασμα του, ελέγχει, διορθώνει, φτιάχνει και την τσάντα του για την επόμενη μέρα. Εξηγήστε το παιδί το πόσο σημαντικό είναι να κάνει τις ασκήσεις προσεκτικά, για να μην χρειάζεται να τις ξανακάνει αν π.χ. έχει κάνει άσχημα γράμματα, καθώς και πόσο σημαντικός είναι ο έλεγχος κάθε άσκησης στο τέλος. Όταν τα παιδιά γνωρίζουν αυτά τα βήματα και πως να τα εφαρμόσουν, τότε είναι πιο εύκολο να οργανωθούν και να κάνουν τις υποχρεώσεις τους χωρίς την παρουσία ή τις  φωνές του γονέα (που δυστυχώς συνήθως υπάρχουν). Θα χρειαστεί κάποιος χρόνος για να μάθουν τα παιδιά αυτά τα τρία βήματα και να τα εφαρμόζουν. Να είστε υπομονετικοί και ενθαρρυντικοί με κάθε βελτίωση, ακόμα και μικρή! Αξίζει να προσπαθήσετε γιατί έτσι τα παιδιά θα μάθουν να διαβάζουν μόνα τους, να οργανώνουν τις υποχρεώσεις τους και να νοιώθουν πιο ανεξάρτητα.

Πηγή : www.superdad.gr [ http://www.superdad.gr/odigos-epiviosis/pws-tha-boithisete-to-paidi-sas-na-organwthei-oson-afora-ti-sxoliki-meleti/ ]

ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

«Ρατσισμός και Διαφορετικότητα, όλοι διαφορετικοί όλοι ίσοι» 

Επιδιωκόμενος σκοπός, είναι μέσα από τον αθλητισμό να προωθηθούν αξίες , που έχουν σχέση με την ένταξη , την αλληλεγγύη, την κοινωνική συνοχή, την ανεκτικότητα , την ευγενή άμιλλα.

Όσο καλά και να προετοιμαστούμε, φαίνεται ότι οι καλοκαιρινές διακοπές και η βαριεστιμάρα των παιδιών πάνε χέρι – χέρι. Ακόμη κι αν το παιδί έχει στη διάθεση του άπειρα παιχνίδια, κάπου στη μέση του καλοκαιριού θα αρχίσει να πλήττει και να βαριέται. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε γι αυτό εμείς οι γονείς;

Εδώ είναι πέντε τρόποι για να κρατήσετε αυτό το καλοκαίρι το παιδί σας από το να πει «βαριέμαι»:

 Κάντε τη λίστα με τις δουλειές που τους αναθέτετε να φαίνεται συναρπαστική

Παρά να τους δίνετε μια λίστα με δουλειές που θα μοιάζουν με αγγαρεία και θα τους φέρουν δάκρυα, στολίστε την λίγο. Αντί να γράψετε ότι θα βγάζει τα σκουπίδια έξω, μπορείτε να τους ζητήσετε να συμβάλουν στην καθαριότητα της πόλης από τα τοξικά απόβλητα με την ανάληψη της ευθύνης διαχωρισμού των σκουπιδιών του σπιτιού στα διάφορα είδη ανακύκλωσης.

Γίνετε δημιουργικοί και δημιουργείστε για αυτούς ενδιαφέρουσες «αποστολές» για να ολοκληρώνουν κάθε μέρα. Καθορίστε και μια μικρή ανταμοιβή για κάθε αποστολή που ολοκληρώθηκε. Η ανταμοιβή μπορεί να είναι πράγματα όπως ένα κλειδί της πόλης, ένα πιστοποιητικό, κλπ.

 Γράψτε τους σε μια καλοκαιρινή κατασκήνωση

Θερινές κατασκηνώσεις μπορούν να κάνουν θαύματα για την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του παιδιού σας, να του προσφέρουν την ευκαιρία να βρει φίλους και να του αφήσουν υπέροχες αναμνήσεις. Αν δεν μπορείτε να ξοδέψετε πολλά λεφτά, υπάρχουν κατασκηνώσεις οργανωμένων ομάδων και συνδέσμων, με αρκετά χαμηλό κόστος, τις οποίες μπορείτε να επιλέξετε.

 Δημιουργήστε μια ενδιαφέρουσα λίστα ανάγνωσης βιβλίων

Τα παιδιά μπορούν να γεμίσουν τον καλοκαιρινό χρόνο τους διαβάζοντας βιβλία. Βρείτε ένα βιβλίο, ή καλύτερα μια σειρά βιβλίων (παλαιότερα είχαμε την Πολυάννα, σήμερα έχουμε τον σπασίκλα και την ξενέρωτη!) τα οποία το παιδί πραγματικά θα απολαύσει.

Η ανάγνωση είναι πολύ βασικό για τη μάθηση κάθε παιδιού. Κάντε μια λίστα με βιβλία και θέστε του ως στόχο να τα διαβάσει όλα μέσα στο καλοκαίρι. Καθορίστε από την αρχή την ανταμοιβή του αν τα καταφέρει!

 Αναθέστε στα παιδιά ένα έργο που θα συμπληρώσουν το καλοκαίρι

Ίσως θέλετε ένα νέο κήπο, κάποιον να φυτέψει λουλούδια, ένα φράχτη ή κάποιο άλλο έργο έξω, τη διάρκεια του καλοκαιριού. Βρείτε μερικές τέτοιες δουλειές που συνεπάγονται κάποια δημιουργία και που θα μπορούσαν να κάνουν τα παιδιά σας. Τα παιδιά θα λατρέψουν να δημιουργήσουν κάτι όμορφο και να μπορούν να λένε ότι είναι δικό τους κατόρθωμα, έστω κι αν χρειαστεί να τα βοηθήσετε μερικές φορές.

Δώστε τους σαφείς οδηγίες και περιορίστε τις παρεμβάσεις σας μόνο αν κάνουν κάποιο λάθος που μετά δεν θα μπορεί εύκολα να διορθωθεί ή αν με αυτό που κάνουν θέτουν τον εαυτό τους ή άλλους σε κίνδυνο. Όσο περισσότερη δημιουργική ελευθερία τους δώσετε, τόσο περισσότερο θα τους αρέσει.

 Σχεδιάστε αρκετές μίνι-εξορμήσεις για να κεντρίσετε το ενδιαφέρον τους

Προκαλέστε τα παιδιά σας να μάθουν για κάτι ενδιαφέρον και θέστε ως ανταμοιβή ότι θα το εξερευνήσετε όταν θα έχουν ολοκληρώσει τη μελέτη του. Για παράδειγμα, προκαλέστε τους να μάθουν την ιστορία ενός χωριού ή μιας λίμνης. Όταν τελειώσουν μπορείτε να οργανώσετε μια εκδρομή στο χώρο αυτό για να μάθουν από πρώτο χέρι για αυτά που είχαν διαβάσει.

Οι πολλές και μικρές εξορμήσεις είναι εξαιρετικά διασκεδαστικές και προσφέρουν την ποικιλία που θα κρατήσει το ενδιαφέρον των παιδιών σας.

Πηγή: http://www.kidsgo.com.cy/LibraryParents/?p=9009

 Δεν τακτοποιεί το δωμάτιό του, απαιτεί συνεχώς δώρα, αρνείται να φάει. Στο τέλος, εκνευριζόμαστε. Κι όμως, πολλά εξαρτώνται από τις δικές μας αντιδράσεις. Απαντήστε στις ερωτήσεις του τεστ, για να μάθετε εάν αντιδράτε σωστά.

Δεν έχει σημασία εάν είναι 18 μηνών ή 7 ετών. Όταν έρθει η ώρα για καπρίτσια, το μικρό γίνεται αγνώριστο. Εσείς βιάζεστε, αλλά εκείνο δεν ακούει τίποτα και επιμένει να κάνει του κεφαλιού του. Σας φέρνει σε δύσκολη θέση μπροστά στους άλλους με αδιάκοπες ιδιοτροπίες. Κι εσείς νιώθετε ότι η υπομονή σας έχει φτάσει στα όριά της. Απαντήστε στις ερωτήσεις του τεστ και διαβάστε τις συμβουλές της ειδικού. Θα δείτε ότι αλλάζοντας στρατηγική, όχι μόνο θα αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά τα πείσματά του, αλλά θα θέσετε και τις βάσεις μιας σωστής αγωγής. 

1. Ζητάτε από το μικρό να μαζέψει τα παιγνίδια του. Εκείνο αρνείται. Του το ζητάτε άλλη μια φορά υπομονετικά κι εκείνο αντιδράει άσχημα ουρλιάζοντας. Εσείς… 
α. Του δίνετε ένα χρονικό περιθώριο εντός του οποίου τα παιγνίδια πρέπει να έχουν μαζευτεί. 
β. Δεν επιμένετε. Είναι μια από εκείνες τις μέρες που τα νεύρα σας έχουν δοκιμαστεί ήδη αρκετά. 
γ. Ουρλιάζετε κι εσείς με τη σειρά σας. 
δ. Το τιμωρείτε, τραβώντας το μακριά από τα παιγνίδια του. 
ε. Βάζετε εσείς στο μπαούλο των παιγνιδιών ένα αυτοκινητάκι και ένα κύβο, παρακινώντας το να κάνει το ίδιο. 

2. Έχετε ραντεβού με τον παιδίατρο και έχετε ήδη αργήσει δέκα λεπτά. Το μικρό επιμένει να κουμπώσει μόνο του το πανωφόρι του. Εσείς… 
α. Σπρώχνετε απότομα τα χεράκια του από τα κουμπιά. Δεν είναι ώρα για πειραματισμούς. 
β. Δείχνετε συγκαταβατικότητα. Τώρα ξέρετε ότι θα αργήσετε τουλάχιστον είκοσι λεπτά, αλλά το προτιμάτε από το να υποστείτε την οργή του. 
γ. Του αποσπάτε την προσοχή λέγοντάς του μια ιστοριούλα και στο μεταξύ το κουμπώνετε. 
δ. Το απειλείτε ότι αν αργήσει λίγο ακόμη δεν θα ξαναδεί την αγαπημένη του εκπομπή. 
 
3. Είναι η τρίτη νύχτα στη σειρά που έρχεται στο κρεβάτι σας. Εσείς… 
α. Το στέλνετε αποφασιστικά στο δωμάτιό του. Είναι μια κακιά συνήθεια που δεν θέλετε να την καλλιεργήσετε. 
β. Του λέτε να γυρίσει στο δωμάτιό του. Αλλά όταν εκείνο ξαναγυρίζει στο κρεβάτι σας κλαίγοντας, του επιτρέπετε να μείνει. 
γ. Πηγαίνετε μαζί του στο δωμάτιό του, το πείθετε να ξαπλώσει στο κρεβάτι του και μένετε μαζί του μέχρι να ησυχάσει. 
δ. Του λέτε ότι μπορεί να μείνει, αλλά μόνο για λίγο. 

4. Εδώ και λίγο καιρό, όποτε του ζητάτε κάτι, κλαψουρίζει. Εσείς… 
α. Το αγνοείτε κάνοντας ότι δεν το ακούτε. 
β. Χάνετε την υπομονή σας και του λέτε να σταματήσει το κλαψούρισμα, γιατί δεν κάνει και τίποτε άλλο. 
γ. Του ξεκαθαρίζετε ότι θα το συζητήσετε μόνο όταν σταματήσει το κλαψούρισμα και αρχίσει να μιλά όπως πρέπει. 

5. Το παιδί σας σπρώχνει το φίλο του και του παίρνει το αυτοκινητάκι με το οποίο παίζουν. Εσείς… 
α. Επεμβαίνετε όταν δεν τα βρουν μεταξύ τους, παίρνετε το αυτοκινητάκι και το δίνετε στο άλλο παιδί, γιατί δεν θέλετε το παιδί σας να τα θέλει όλα δικά του. 
β. Του δίνετε μια στον ποπό και του λέτε ότι πρέπει να μοιράζεται τα πράγματά του. 
γ. Του λέτε ότι πρέπει να ζητήσει συγνώμη και το προειδοποιείτε ότι εάν δεν μάθει να μοιράζεται τα παιγνίδια του, θα τα πάρετε και θα τα φυλάξετε. 

6. Το μικρό θύμωσε γιατί δεν του φτιάξατε  μακαρόνια που είναι  το αγαπημένο του φαγητό ούτε τα βάλατε στο πιάτο, εκείνο με τον Μίκυ. Διαμαρτύρεται, σπρώχνει το πιάτο, το αναποδογυρίζει πάνω στο τραπέζι και κουβαριάζεται στο πάτωμα με το κεφάλι μέσα στα γόνατα. Εσείς… 
α. Του λέτε να πάει στο δωμάτιό του και να μην γυρίσει μέχρι να ηρεμήσει. 
β. Το μαλώνετε και του λέτε ότι το φαγητό δεν είναι για πέταμα και δεν θα του δώσετε άλλο. 
γ. Του λέτε ότι θα του μιλήσετε μόνο όταν ηρεμήσει. Το αφήνετε να βράζει στο ζουμί του και ασχολείστε με τις δουλειές σας. 

7. Όταν πηγαίνετε για ψώνια απαιτεί πάντα ένα καινούργιο παιγνιδάκι. Εσείς… 
α. Του λέτε ότι αποκλείεται. Έχει ήδη πολλά, ενώ υπάρχουν φτωχά παιδάκια που δεν έχουν ούτε να φάνε. 
β. Του λέτε αυστηρά να το ξαναβάλει αμέσως πίσω, γιατί δεν μπορείτε να πετάτε λεφτά για παιγνίδια. 
γ. Υποχωρείτε γιατί αντιλαμβάνεστε ότι σας κοιτάζουν όλοι και σκέφτεστε ότι στο σπίτι θα του τα ψάλλετε. 
δ. Έχετε κάνει συμφωνία μαζί του πριν φύγετε από το σπίτι ότι μπορεί να ζητήσει μόνο ένα περιοδικό ή μια γκοφρέτα με δώρο-έκπληξη. Και του θυμίζετε ότι πρέπει να τηρήσει τη συμφωνία. 

Ας σχολιάσουμε τις απαντήσεις σας…

1ο καπρίτσιο 
α. Δώστε του λίγο χρόνο για να τελειώσει το παιγνίδι του. Μην του συμπεριφέρεστε σαν να ήταν στρατιωτάκι που πετάγεται σαν ελατήριο στην πρώτη σας εντολή. Ούτε βέβαια να το αφήνετε επ’ άπειρον να παίζει. Θυμηθείτε ότι το μικρό παιδί δεν μπορεί να εκτιμήσει το χρόνο. 
β. Με αυτό τον τρόπο, απλώς παρατείνετε το πρόβλημα. Καλύτερα να το βοηθήσετε να μάθει από νωρίς (ξεκινώντας από τα δυο – τρία του χρόνια) κάθε φορά να τακτοποιεί τα παιγνίδια του, στη αρχή τουλάχιστον  με τη βοήθεια σας. 
γ. Όταν χάνετε την ηρεμία σας και φωνάζετε  απλώς ξεκινάτε έναν άσκοπο και κουραστικό αγώνα. Δεν επιβάλλεστε με τη φωνή αντίθετα μπορεί να το κάνετε να πεισμώσει περισσότερο. 
δ. Εάν το τραβήξετε απότομα  από τα παιγνίδια του δεν πετυχαίνετε το στόχο. Το παιχνίδι τέλειωσε βίαια αλλά δεν θα μπορέσει να τακτοποιήσει τα παιχνίδια του.  
ε. Είναι ο πιο σωστός δρόμος. Βοηθώντας το, του δίνετε να καταλάβει ότι η τακτοποίηση δεν είναι τιμωρία ούτε επιβολή, είναι απλώς μια υποχρέωση που πρέπει να εκπληρωθεί. 

2ο καπρίτσιο 
α. Δεν είναι καπρίτσιο. Το παιδί δεν έχει τους δικούς μας ρυθμούς και δεν τους καταλαβαίνει. Η επιθυμία του να δοκιμάζει νέα πράγματα δεν είναι μόνο φυσιολογική, είναι θεμιτή. 
β. Η απαραίτητη συγκατάβαση που δείχνετε επειδή  δεν αντέχετε το θυμό του γίνεται αντιληπτή από το παιδί που αισθάνεται ότι καταφέρνει να περνά τα θέλω του. Δυστυχώς με αυτό τον τρόπο φαίνεται ότι αδυνατείτε να περάσετε το μήνυμα σας  στο παιδί. 
γ. Όταν βιάζεστε και πρέπει να κάνετε κάποια δουλειά, ο πιο ανώδυνος και συνάμα απλός τρόπος είναι αυτός. Κυρίως με τα πιο μικρά,  η απόσπαση της προσοχής σε κάτι άλλο φαίνεται συχνά η  αποτελεσματικότερη λύση. 
δ. Μια τέτοιου είδους απειλή δεν έχει κανένα νόημα. Το μικρό δεν θεωρεί κακό αυτό που κάνει, δεν κάνει πείσματα. Αντιθέτως, πιστεύει ότι κάνει κάτι καλό. 

3ο καπρίτσιο 
α. Καλό είναι να κοιμάται στο δωμάτιό του, αλλά ένα φοβισμένο πιτσιρίκι δύσκολα θα δεχτεί να γυρίσει μόνο του στο κρεβατάκι του. Θα μείνει εκεί και θα κλαίει. 
β. Το μήνυμα είναι αντιφατικό και μειώνει την αξιοπιστία και το κύρος σας. Μπορεί να ενδώσετε λόγω κούρασης, αλλά φροντίστε να γίνεται σπάνια. 
γ. Είναι αναμφισβήτητα η ιδανική λύση. Το μικρό ησυχάζει με την παρουσία σας και ξανακοιμάται στο κρεβατάκι του. Θα σας κοστίσει λίγη ώρα ύπνου, αλλά το παιδί θα νιώσει ασφαλές και το πρόβλημα θα λυθεί πολύ πιο γρήγορα.
δ. Σε αυτή την περίπτωση, το μικρό μπορεί να σας εξηγήσει το πρόβλημά του, εάν φοβάται, εάν νιώθει άσχημα ή εάν είδε κάποιο κακό όνειρο. Αφού ηρεμήσει θα του εξηγήσετε ότι δεν μπορείτε να μείνετε όλοι μαζί στο ίδιο κρεβάτι μέχρι το πρωί και θα το πάρετε στο δωμάτιό του. 

4ο καπρίτσιο 
α. Αγνοώντας το απλά χωρίς να του εξηγείτε , δεν το βοηθάτε να καταλάβει ότι δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος να ζητάει κάτι.. Είναι χαρακτηριστικό των παιδιών, όταν θέλουν κάτι πολύ, να το ζητούν συνεχώς. 
β. Είναι η κλασική αντίδραση της εξαντλημένης μαμάς. Καλύτερα, όμως, να αποδραματοποιήστε την κατάσταση και να το ρωτήσετε γιατί μιλάει έτσι, αφού δεν υπάρχει λόγος. 
γ. Είναι η καλύτερη μέθοδος για να σταματήσει τη συνήθεια να κλαψουρίζει, όταν θέλει να πετύχει κάτι. Θα καταλάβει ότι, εάν συνεχίσει έτσι, δεν θα περάσει ποτέ το δικό του. 

5ο καπρίτσιο 
α. Είναι σωστή αντίδραση σε γενικές γραμμές , ωστόσο είναι απαραίτητο να πείτε στο παιδί σας ότι ο φίλος του ήθελε να παίξει λίγο με το παιχνιδάκι του και θα του το επιστρέψει  και απευθυνόμενη και στο άλλο παιδάκι πείτε του να παίξει λίγο με το συγκεκριμένο παιχνίδι και να το επιστρέψει. Είναι σημαντικό  το παιδί σταδιακά να καταλάβει ότι πρέπει να μάθει να μοιράζεται τα παιχνίδια του και να τα δανείζει στο φίλο του για να παίξουν. Στη συνέχεια εξηγήστε του ότι και το άλλο παιδάκι έχει δικαίωμα να παίξει. 
β. Ένα χτύπημα τον ποπό με ή χωρίς εξηγήσεις δεν γίνεται αντιληπτό από το μικρό, δεν έχει καμιά εκπαιδευτική αξία , αντίθετα του περνάτε το νόμο του ισχυρού και επομένως πρέπει να αποφεύγεται. 
γ. Το να μάθει να ζητά συγνώμη,  ιδίως εάν είναι τριών-τεσσάρων ετών, είναι σημαντικό,. Ωστόσο, το να του πάρετε το παιγνίδι είναι λάθος. Έτσι τιμωρείτε και το άλλο παιδάκι που δεν φταίει σε τίποτα. 

6ο καπρίτσιο 
α. Εάν το παιδί είναι πολύ μικρό (κάτω από τρία) δεν έχει νόημα να το στείλετε στο δωμάτιό του για τιμωρία. Δεν θα το καταλάβει. Εάν είναι μεγαλύτερο, συνειδητοποιήστε ότι του συμπεριφέρεστε σαν να ήταν πολύ μεγάλο. Είναι μια υπερβολική αντίδραση εκ μέρους σας. 
β. Πρώτα από όλα πρέπει να του ξεκαθαρίστε με σταθερότητα και αποφασιστικότητα ότι αυτό είναι το φαγητό της οικογένειας για τη συγκεκριμένη μέρα. .. Εξηγήστε του ότι έχει δικαίωμα να προτιμάει ένα φαγητό και ότι προσπαθείτε να φτιάχνετε αυτά που του αρέσουν  αλλά πρέπει να δοκιμάζει και άλλες γεύσεις. Προτρέψτε το να καθαρίσετε μαζί. 
γ. Και σε αυτή την περίπτωση, το μικρό δεν θα καταλάβει τι κακό έκανε αν δεν του εξηγήσετε με σαφή τρόπο. 
 
7ο καπρίτσιο 
α. Δεν θα μεταπείσετε ένα παιδί που δεν έχει κλείσει τα πέντε μιλώντας του για τη φτώχεια. Δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται και επομένως δεν θα ακούσει. 
β. Και η έννοια των χρημάτων είναι αφηρημένη και απέχει πολύ ακόμη από τα βιώματά του. Για εκείνο ένα ή χίλια ευρώ είναι ένα και το αυτό. 
γ. Η ενδοτικότητα κρύβει κινδύνους. Στις δύσκολες στιγμές είναι σημαντικό να διατηρείτε την ηρεμία σας και να έχετε αποφασιστική στάση όταν του εξηγείτε τι μπορείτε να του αγοράσετε.  
δ. Είναι αναμφίβολα η καλύτερη λύση. Εάν το μικρό είναι προετοιμασμένο, εάν έχει δεσμευτεί (τα μικρά λατρεύουν τις συμφωνίες), θα του είναι πιο εύκολο να συμπεριφερθεί όπως θέλετε. 

 Με την συνεργασία της κας Αλεξάνδρας Καππάτου (Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος-συγγραφέας) 

Πηγή: www.akappatou.gr

 

imommy

 Το διάβασμα πρέπει να μπει στο καθημερινό πρόγραμμα για όλα τα παιδιά. Εκτός όμως από το διάβασμα του σχολείου το καθημερινό πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει και τις εξωσχολικές δραστηριότητες ενός παιδιού, όπως ξένες γλώσσες , χορός, αθλητισμός, που και αυτά χρειάζονται την ανάλογη προσοχή και προσπάθεια του παιδιού. Πέρα από αυτά όμως, ένα σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητας, είναι να έχει ελεύθερο χρόνο για να ασχολείται με αυτά που του αρέσουν και να μην νιώθει πνιγμένο κάτω από το βάρος των υποχρεώσεων του. Το καθημερινό πρόγραμμα του μαθητή είναι γεμάτο αλλά μπορεί να γίνει πιο ευχάριστο, με έναν καλό προγραμματισμό. Πώς Διαβάζει τα μαθήματά του το Παιδί σας;

Να συνηθίσει μόνο του.

Το πιο σημαντικό βήμα που πρέπει να γίνει είναι να καταλάβει και να εντάξει μόνο του το παιδί το καθημερινό διάβασμα στο πρόγραμμά του. Ένα λάθος που υπάρχει σε πολλές οικογένειες είναι ότι το «βάρος» του διαβάσματος μοιράζεται και η Μαμά.

Αυτό που πρέπει να κάνετε λοιπόν, είναι να του δίνετε βοήθεια μόνο όταν τη χρειάζεται. Πρέπει να μάθει να φέρνει εις πέρας μονό του τις δουλειές του και να αναπτύξει το αίσθημα της υπευθυνότητας ούτως ώστε να καλλιεργηθεί φυσικά η αυτονομία του. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μάθει να είναι ανεξάρτητο και να στηρίζεται στις δικές του ικανότητες και έτσι να είναι περήφανο για ότι καταφέρνει με τη δική του προσπάθεια και εργασία.

Βοηθήστε τον Προγραμματισμό του

Ο σωστός προγραμματισμός είναι το παν για κάθετι που κάνουμε. Αυτή την αρχή πρέπει να περάσουμε και στο παιδί μας. Βοηθήστε το να προγραμματίζει την κάθε μέρα ξεχωριστά, δηλαδή, πόση ώρα πρέπει να αφιερώνει σε κάθε μάθημα ξεχωριστά, κάθε πότε θα κάνει διαλείμματα .Φυσικά ένα πρόγραμμα χρειάζεται οπωσδήποτε να περιλαμβάνει και χρόνο για ξεκούραση. Να χαλαρώνει και να ηρεμεί το μυαλό του ώστε να μπορεί να έχει καλύτερη απόδοση σε ότι και αν κάνει.

Όχι μόνο στο διάβασμα

Την αρχή του προγραμματισμού πρέπει να την εφαρμόσουμε σε όλα τα πράγματα για να είναι και το παιδί μας ήρεμο.. Αν δεν υπάρχει προγραμματισμός δημιουργούνται εντάσεις που δεν βοηθάνε καθόλου το παιδί. Αντιθέτως του δημιουργεί άγχος και εκνευρισμό και η απόδοση του μειώνεται. Με ένα σωστό προγραμματισμό θα είναι ικανό να διαχειριστεί κάθε μέρα ξεχωριστά και θα είναι ήρεμο γιατί θα ξέρει πως να λειτουργήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Πόση ώρα πρέπει να διαβάζει;

Η ώρα που χρειάζεται ένα παιδί για να διαβάσει καθημερινά εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Όπως για παράδειγμα με ποιο μάθημα ασχολείται, πόσες εργασίες έχει για το σπίτι ή πόσο απαιτητική είναι η δασκάλα. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι το ίδιο το παιδί. Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό από όλες τις απόψεις. Ένα παιδί ίσως χρειάζεται περισσότερο χρόνο να αφομοιώσει τις πληροφορίες που λαμβάνει από ένα μάθημα ενώ ένα άλλο χρειάζεται λιγότερο χρόνο. Αυτό έχει να κάνει με τη μαθηματική αντίληψη που έχει ο καθένας μας. Να έχετε στο μυαλό σας ότι το συνεχόμενο διάβασμα μειώνει τη απόδοση και επέρχεται η πνευματική κούραση για αυτό είναι σωστό στο πρόγραμμά σας να εξασφαλίζετε μικρά διαλειμματάκια που θα το βοηθούν να επανέλθει.

Μην ξεχνάτε το διάλειμμα

Ένα σημαντικό στοιχείο για την επιτυχία ενός καλού προγράμματος είναι τα διαλείμματα. Τα διαλείμματα μέσα στο πρόγραμμα είναι απαραίτητα για την πνευματική του διαύγεια. Πρέπει να προσέχετε ώστε τα διαλείμματα να γίνονται αφού ολοκληρωθεί μια εργασία και όχι να το αφήνει στη μέση.

Δύο κόλπα για να αγαπήσει το διάβασμα

Κάντε το παιδί σας να αγαπήσει το διάβασμα με 2 έξυπνα τρικ.

• Στη βιβλιοθήκη που έχετε στο δωμάτιο του παιδιού σας., στο ύψος των ματιών του, τοποθετήστε βιβλία με ωραία εξώφυλλα που θα του κινήσουν την περιέργεια και γενικότερα εφοδιάστε τη βιβλιοθήκη του με εκπαιδευτικά βιβλία ,παιχνίδια που θα το βοηθήσουν να οξυνθούν οι ικανότητες του.

 • Όπως έχουμε ξαναπεί, το πρότυπο των παιδιών είμαστε ,κατά κύριο λόγο, εμείς. Οπότε, προσπαθήστε να του αναπτύξετε την αγάπη για το διάβασμα με το να σας βλέπει και σας να χαλαρώνετε μετά από μια δύσκολη μέρα μ’ ένα βιβλίο.

Διάβασμα στο χώρο του

Ο χώρος της μελέτης παίζει σπουδαίο ρόλο στην απόδοση του παιδιού και στη σωστή μελέτη. Να τι πρέπει να προσέξετε:

Το παιδί πρέπει να έχει έναν συγκεκριμένο χώρο για τα διαβάσματά του, π.χ. το δικό του δωμάτιο ή, αν αυτό δεν είναι εφικτό, το δικό του γραφείο.

Σημαντικό είναι επίσης ο χώρος στον οποίο διαβάζει το παιδί να είναι ευρύχωρος και άνετος για να είναι το διάβασμά του πιο ευχάριστο κι όσο γίνεται πιο ξεκούραστο, Επίσης η στάση του σώματος του πρέπει να ναι σωστή για να μην καταπονείται το σώμα του. Προσέξτε να μην υπάρχουν στο χώρο αντικείμενα που θα του αποσπούν τη προσοχή π.χ τηλεόραση.

Στο τέλος κάθε εβδομάδας μπορείτε να φτιάχνετε το πρόγραμμα της επόμενης, το οποίο στη συνέχει θα το κολλάτε σε ένα εμφανές σημείο πάνω στο γραφείο του.

Δέκα τρόποι για να βοηθήσετε το παιδί σας με το διάβασμα στο σπίτι

1. Δημιουργήστε ένα τετράδιο καθηκόντων, στο οποίο το παιδί σας θα καταγράφει τι έχει να κάνει κάθε μέρα .

2. Δείξτε του πώς να χρησιμοποιεί ένα ημερολόγιο, για να σημειώνει τις εργασίες ή την ύλη που πρέπει να διαβάσει μέσα σε μια εβδομάδα ή ένα μήνα.

3. Βοηθήστε το παιδί σας να ετοιμάζει μια λίστα με ότι έχει να κάνει, ξεκινώντας από τα δυσκολότερα και καταλήγοντας στα ευκολότερα. Το να σβήνει από τη λίστα ότι ολοκληρώνει, θα του δώσει την αίσθηση της ευχαρίστησης και επιτυχίας.

4. Δείξτε στο παιδί σας πώς να ελέγχει τη δουλειά του και πώς να ψάχνει για λάθη που πρέπει να διορθωθούν.

5. Κωδικοποιήστε τα τετράδια και ντοσιέ με διαφορετικά χρώματα για κάθε μάθημα.

6. Δημιουργήστε τη γωνιά διαβάσματος (είτε στο γραφείο του είτε στην κουζίνα) και επιτρέψτε του να διαβάζει τα μαθήματά του εκεί, με την προϋπόθεση ότι υπάρχει ησυχία.

7. Σβήστε την τηλεόραση και χαμηλώστε το τηλέφωνο.

8. Καθιερώστε μια συγκεκριμένη ώρα για να διαβάζει τα μαθήματά του (καλύτερα λίγο μετά την επιστροφή του από το σχολείο μετά το μεσημεριανό φαγητό).

9. Αν το παιδί σας θέλει παρέα, προσφερθείτε να καθίσετε κοντά του διαβάζοντας ή ασχολουμένη με κάτι που δεν αποσπά την προσοχή του.

10. Δώστε του το κίνητρο να τελειώσει τα μαθήματά του γρήγορα, ώστε στη συνέχεια να έχει ελεύθερο χρόνο για να παίξει.

Πηγή:   http://gia-mamades.gr/anaptyxi-paidi-4-eos-12-eton/ekpaidefsi-sxoleio/

“Μπορείς, αρκεί μόνο να θελήσεις” – Γκαίτε

Τι είναι η δύναμη της θέλησης; Ίσως έχετε ακούσει ξανά τον όρο και τον έχετε συνδέσει με μια αφηρημένη δύναμη. Μπορεί να σκέφτεστε ότι είναι κάτι έμφυτο και κάποιοι γεννιούνται με αυτήν τη δύναμη. Μπορεί να εύχεστε το παιδί σας να είχε περισσότερη από αυτήν, αλλά δεν έχετε καμία ιδέα για το πώς θα το πετύχετε.

Η αλήθεια είναι πως η δύναμη της θέλησης είναι μια πραγματική πηγή δύναμης που μπορεί να ενισχυθεί και να διατηρηθεί. Οι άνθρωποι που μαθαίνουν πώς να την αξιοποιούν κερδίζουν μια ζωτικής σημασίας γνώση: πώς να κάνουν και να γίνουν οτιδήποτε θελήσουν στη ζωή τους!

Η σημασία της δύναμης και της θέλησης!

Είναι γεγονός πως υπάρχει υψηλή συσχέτιση μεταξύ της θέλησης και με το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κάποιος στη ζωή του. Όλη η επιτυχία, η ευτυχία και η ικανοποίηση εξαρτάται από την ελαχιστοποίηση των αρνητικών ή των εμποδίων, και με τη μεγιστοποίηση των θετικών αποφάσεων και συνηθειών. Η ενέργεια που οδηγεί την ικανότητά μας να παράγουμε και τα δύο αυτά αποτελέσματα είναι η δύναμη της θέλησης.

Δεν είναι υπερβολή επομένως που η δύναμη της θέλησης περιγράφεται ως η απόλυτη ποιότητα ή ως ακρογωνιαίος λίθος για τον καθορισμό των αποτελεσμάτων της ζωής μας. Ας επιστρέψουμε όμως στο αρχικό ερώτημα, τι ακριβώς είναι η δύναμη της θέλησης; Ουσιαστικά είναι η διανοητική ενέργεια που μας επιτρέπει να κατευθύνουμε τις ενέργειές μας.

Η δύναμη της θέλησης κατευθύνει:

Τις σκέψεις μας. Μας βοηθά να εστιάσουμε σε αυτό που θέλουμε να σκεφτούμε, κρατώντας τις ανεπιθύμητες και ενοχλητικές σκέψεις εκτός πλαισίου.

Τα συναισθήματά μας. Μπορεί να μην μπορούμε να πείσουμε τον εαυτό μας να αισθανθεί χαρά ή λύπη, αλλά μπορούμε να αποφασίσουμε σε ποιες ενέργειες να προβούμε για να αλλάξουμε το πώς αισθανόμαστε.

Τις παρορμήσεις μας. Οι παρορμήσεις μπορεί να είναι πράγματα όπως “Θέλω να φάω ένα κομμάτι σοκολάτα”, “Θέλω να χτυπήσω αυτόν που με εκνευρίζει”, “Θέλω να πάω βόλτα αντί να εργαστώ”. Αν και υπάρχουν τρόποι για να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των ερεθισμάτων που λαμβάνουμε, δεν έχουμε άμεσο έλεγχο για το αν θα εισβάλλουν στο μυαλό μας. Η δύναμη της θέλησης είναι αυτή που μας βοηθά να ρυθμίσουμε το πώς θα αντιδράσουμε στην παρόρμηση. Θα την αγνοήσουμε ή θα ενδώσουμε;

Τον έλεγχο των επιδόσεών μας. Αυτό έχει να κάνει με το πόσο καλά μπορούμε να συγκεντρωθούμε και να επικεντρωθούμε σε μια εργασία ή στόχο. Με το πόσο θα επιμείνουμε σε κάτι προτού τα παρατήσουμε. Πόση προσπάθεια θα δαπανήσουμε, πόσο καλά θα διαχειριστούμε τον χρόνο μας κλπ.

Κάθε φορά που έχουμε μια επιθυμία να κάνουμε κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τους μακροπρόθεσμους στόχους μας και τις βασικές μας αξίες, η δύναμη της θέλησης είναι αυτή που μας κρατά στο σωστό δρόμο. Όσο πιο ισχυρή είναι η δύναμη της θέλησης, τόσο πιο πιθανό γίνεται να πάρουμε την απόφαση που εναρμονίζεται με τους στόχους μας. Είναι αυτή που μας επιτρέπει να επιλέξουμε πορεία και να επιμείνουμε σε αυτήν παρά τα εμπόδια, τις αντοχές, και τις αδυναμίες μας.

Τα παιδιά με έλλειψη δύναμης και θέλησης…

Τα παιδιά που δείχνουν να μην έχουν θέληση, είναι αυτά που εγκαταλείπουν, αποθαρρύνονται, ή αποσύρονται από τις προκλήσεις. Οι γονείς συχνά απογοητεύονται όταν βλέπουν το παιδί να δειλιάζει και να αποφεύγει ακόμη και το πιο μικρό εμπόδιο που βρίσκεται στη ζωή του. Τα παιδιά αισθάνονται αποθαρρυμένα όταν οι πεποιθήσεις τους για τον εαυτό τους και τις ικανότητές τους είναι αρνητικές.

Μπορεί να χρησιμοποιούν συχνά εκφράσεις όπως “Δεν μπορώ να το κάνω”, “Είναι πάρα πολύ δύσκολο”, “Θα το κάνεις για μένα;”. Αν και κάποια παιδιά είναι από τη φύση τους λιγότερο ανθεκτικά στις προκλήσεις και στις δυσκολίες, καμιά φορά οι γονείς, οι δάσκαλοι ή άλλα σημαντικά πρόσωπα είναι αυτοί που συμβάλλουν στη διατήρηση αυτών των πεποιθήσεων.

Για παράδειγμα, τα παιδιά που ακούν συχνά από τους γονείς τους προειδοποιήσεις όπως “Να είσαι προσεκτικός, ξέρεις ότι θα το ρίξεις” μπορεί να εισπράττουν το μήνυμα “Μάλλον είμαι πολύ αδέξιος”. Όταν οι γονείς μεταχειρίζονται τα παιδιά με έναν τρόπο που υποβαθμίζει τόσο τα ίδια όσο και τα συναισθήματά τους όπως “Μην κάνεις σαν μωρό, δεν υπάρχει τίποτα τρομακτικό στο σκοτάδι”, μπορεί να δώσουν το μήνυμα στο παιδί ότι είναι ανώριμο, ανίκανο και τα συναισθήματά του είναι γελοία. Για να χτίσουν όμως τα παιδιά τη δύναμη της θέλησης, θέλουν να εισπράττουν από το περιβάλλον τους θετική επιρροή και ενθάρρυνση!

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να καλλιεργήσουν τη δύναμη της θέλησης στα παιδιά;

Οι γονείς θα πρέπει με τη στάση τους να ενθαρρύνουν και όχι να αποθαρρύνουν τις προσπάθειες των παιδιών. Για να το πετύχουν αυτό, θα πρέπει να ελέγξουν τις αρνητικές τους προσδοκίες και να δείχνουν εμπιστοσύνη στα παιδιά. Από το να πουν κάτι όπως “Πρόσεχε, θα το χύσεις!”, είναι προτιμότερο το “Είσαι πολύ προσεκτικός. Την επόμενη φορά μπορείς να χρησιμοποιήσεις και τα δύο χέρια!”. Από το να πουν “Δεν είσαι το παιδί που τα πηγαίνει καλά στο σχολείο”, είναι προτιμότερο να ενθαρρύνουν λέγοντας “Θέλω να ακούσω τη γνώμη σου για το πώς θα μπορούσαμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα”, “Συνέχισε να προσπαθείς, μπορείς να το κάνεις”.

Οι γονείς δεν θα πρέπει να δίνουν έμφαση στα λάθη, αλλά στα δυνατά σημεία του παιδιού. Από το να πουν κάτι όπως “Πώς μπόρεσες και έκανες τέτοιο λάθος;” ή “Αυτό που έκανες δε δείχνει και τόσο καλό”, ή “Πόσες φορές πρέπει να σου πω να μαζεύεις τα πράγματά σου;”, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούν θετικές προτάσεις όπως “Έγραψες πολύ καλά συγκεντρώνοντας την προσοχή σου!” “Βλέπω πραγματικά πόσο σκληρά δούλεψες!”, “Ολοκλήρωσες το πρώτο βήμα. Προσπάθησε σκληρά για το επόμενο!”.

Οι γονείς δε θα πρέπει να αναμένουν την τελειότητα, αλλά να εκτιμούν το παιδί για αυτό που είναι. Από το να πουν κάτι όπως “Ίσως την επόμενη φορά τα πάρεις όλα Α”, ή “Πώς έκανες ένα ορθογραφικό λάθος, όταν τα έχεις όλα τα άλλα σωστά;” ή “Αυτό είναι καλό, αλλά μπορούσες και καλύτερα”, είναι πιο βοηθητικό να πουν “Προσπάθησες σκληρά και είμαι περήφανος για σένα”, “Έκανες ένα λάθος, αλλά εγώ ακόμα σ” αγαπώ” ή “Είσαι μοναδικός και σ” αγαπώ!”

Τέλος, οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν την ανεξαρτησία στα παιδιά αποφεύγοντας να γίνονται υπερπροστατευτικοί. Από το να πουν κάτι όπως “Θα πάρω τη μαμά του για να σε αφήσει ήσυχο”, είναι προτιμότερο να διδαχτεί το παιδί τεχνικές για να επιλύει από μόνο του τις συγκρούσεις, “Για να σκεφτούμε μαζί κάποιους τρόπους για να διαχειριστείς το πρόβλημα”. Από το να πουν “Άστο θα το κάνω εγώ για σένα”, είναι πιο βοηθητικό το “Έλα να σου δείξω πώς να κάνεις μόνος σου πρωινό”.

Η δύναμη της θέλησης μας διδάσκει πως όλα μπορούν να συμβούν αρκεί να το θελήσουμε, και αυτό είναι που θα πρέπει να εμπνεύσουν οι γονείς τα παιδιά τους!

Parentshelp.gr

Βιβλιογραφία:

Baumeister, R. F. & Tierney, J. (2011). Willpower. Rediscovering the Greatest Human Strength. The Penguin Press, New York.

Bucciol, A., Houser, D. & Piovesan, M. (2011). Temptation and Productivity: A Field Experiment with Children. Journal of Economic Behavior & Organization, 78, 126-136.

Mischel, W. et al. (2011). Willpower Over the Life Span: Decomposing Self-Regulation. Oxford University Press, 6, 252-256.

Συναισθήματα έχουμε όλοι οι άνθρωποι και όλοι μας επηρεαζόμαστε από αυτά! Καθημερινά βιώνουμε μια τεράστια γκάμα συναισθημάτων. Τη μια στιγμή μπορεί να βρισκόμαστε στη συναρπαστική κορύφωση της ευτυχίας ή του ενθουσιασμού, και λίγο αργότερα να πιάνουμε τον εαυτό μας να αισθάνεται πλήξη ή θλίψη. Οι έρευνες δείχνουν ότι τα συναισθήματα διαδραματίζουν πολλούς ρόλους. Είναι αυτά που δίνουν ώθηση, κίνητρα και ενέργεια στη ζωή! Μπορούν επίσης να καθορίσουν τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας, να μας βοηθήσουν να αποφύγουμε τον κίνδυνο και να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας, να κάνουμε φίλους, να αγαπήσουμε, να ερωτευθούμε, να κάνουμε τον απολογισμό της ζωής μας!

video:   ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ – ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

 Επομένως, τα συναισθήματα παίζουν ένα καθοριστικό και ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή όλων μας! Τι γίνεται όμως όταν κάποιος δυσκολεύεται να κατανοήσει τόσο τα δικά του συναισθήματα όσο και τα συναισθήματα των άλλων, ή τι συμβαίνει όταν κάποιος δεν μπορεί να ελέγξει τις συναισθηματικές του αντιδράσεις; Οφείλονται όλα αυτά σε αυτό που ονομάζουν οι ειδικοί “συναισθηματική νοημοσύνη”;

Τι είναι η συναισθηματική νοημοσύνη;

Όταν ακούμε τη λέξη νοημοσύνη, ίσως οι περισσότεροι σκεφτόμαστε τις γνώσεις που έχει κάποιος, ή την ικανότητά του να αποκτά γνώσεις. Ωστόσο, οι έρευνες δείχνουν ότι η νοημοσύνη μπορεί να έχει πολλές πτυχές, και μία από αυτές είναι η συναισθηματική νοημοσύνη!

Η συναισθηματική νοημοσύνη αναφέρεται στην ικανότητα να κατανοείς τα συναισθήματα τα δικά σου και τα συναισθήματα των άλλων, καθώς και στην ικανότητα να τα διαχειρίζεσαι και να έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου. Έρευνες δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις οι αρνητικές συναισθηματικές αντιδράσεις των παιδιών οφείλονται σε αυτό που ονομάζεται ελλιπής συναισθηματική νοημοσύνη, ή με άλλα λόγια συναισθηματική ανωριμότητα.

Η συναισθηματική νοημοσύνη εμφανίζεται να είναι προβλεπτικός παράγοντας της ικανότητας των παιδιών να διαμορφώνουν σχέσεις και φιλίες, να τα πηγαίνουν καλά στο σπίτι και στο σχολείο, και της ισορροπημένης εικόνας του εαυτού τους και της ζωής γενικότερα. Από την άλλη πλευρά, η συναισθηματική ανωριμότητα μπορεί να δυσκολεύει την καθημερινότητα του παιδιού. Μπορεί για παράδειγμα να περιορίζει την ικανότητά του να ηρεμεί και να χαλαρώνει τον εαυτό του, να επιλύει με αποτελεσματικό τρόπο τα προβλήματα ή τις διαφωνίες του, να δυσκολεύει την επικοινωνία και την επαφή του με τους άλλους, και να αυξάνει τα επίπεδα συναισθηματικής και σωματικής έντασης.

Σε ποιες περιπτώσεις εμποδίζεται η ανάπτυξη συναισθηματικών δεξιοτήτων;

Μερικές φορές και άθελά τους, οι γονείς και οι ενήλικες εμποδίζουν την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών αντί να την ενισχύουν. Αυτό συμβαίνει κατά κύριο λόγο όταν τα συναισθήματα του παιδιού αγνοούνται. Μπορεί για παράδειγμα τα συναισθήματα του παιδιού να προκαλούν ενόχληση ή να αντιμετωπίζονται σαν κάτι που θα περάσει, χωρίς να δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να διδαχτεί δεξιότητες που θα το βοηθήσουν να κατανοεί, να προσδιορίζει και να εκφράζει τα συναισθήματά του.

Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί οι γονείς ή οι ενήλικες να επιτρέπουν την έκφραση των συναισθημάτων, αλλά σε καταστάσεις που κρίνεται απαραίτητο να μην παρεμβαίνουν, με αποτέλεσμα να μη βοηθούν τα παιδιά να μάθουν πώς να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους. Η έλλειψη σεβασμού, ή η περιφρόνηση για το πώς αισθάνεται το παιδί, εμποδίζει την ανάπτυξη της συναισθηματικής του ωριμότητας.

Άλλες φορές μπορεί να απαγορεύεται η έκφραση αρνητικών συναισθημάτων ή να τιμωρούνται αυτά τα συναισθήματα των παιδιών. Όταν συμβαίνει κάτι αρνητικό ή δυσάρεστο και δεν επιτρέπουμε στο παιδί να εκφράσει αυτά που νιώθει για την κατάσταση, επηρεάζουμε αρνητικά τη συναισθηματική του ανάπτυξη. Είναι σαν να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να αποκρύπτουν τα πραγματικά τους συναισθήματα (πχ. φόβο, θυμό, απογοήτευση). Τα έντονα συναισθήματα που μένουν μέσα φουσκώνουν σαν ένα μπαλόνι που κάποια στιγμή θα σκάσει. Μπορεί για παράδειγμα το παιδί να εκραγεί συναισθηματικά για να εκφράσει αυτά που νιώθει μέσα από φωνές, χτυπώντας, βρίζοντας ή κλαίγοντας, χωρίς να μπορεί να κατανοήσει τι συμβαίνει μέσα του. Επιπλέον, όταν το παιδί δεν μπορεί να εξωτερικεύσει αυτά που νιώθει γιατί φοβάται ότι θα αγνοηθεί, θα υποτιμηθεί ή θα πληγωθεί, αρχίζει και μαθαίνει να διαχειρίζεται κατά αυτόν τον τρόπο τα συναισθήματά του με αποτέλεσμα να επηρεάζονται και οι σχέσεις του στην ενήλικη ζωή.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;

Η ικανότητά μας να χειριζόμαστε κοινωνικές καταστάσεις, να ελέγχουμε τις παρορμήσεις και τα συναισθήματά μας, είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την επιτυχία και την ευτυχία μας ως ενήλικες. Η καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης στα παιδιά επομένως είναι εξαιρετικά σημαντική και θα ξεκινήσει από την οικογένεια, η οποία είναι το πρώτο σχολείο της συναισθηματικής μάθησης!

Μια πολύ καλή αρχή για να βοηθήσουν οι γονείς τα παιδιά, είναι να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά των παιδιών και να τα ενθαρρύνουν να εκφράζουν αυτά που νιώθουν. Επειδή αυτό απαιτεί ένα βαθμό γνωστικής ωρίμανσης, είναι βασικό οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά να εντοπίζουν τα συναισθήματά τους και να τα ονοματίζουν.

Για παράδειγμα, “Δείχνεις απογοητευμένος που δε σε παίζουν τα άλλα παιδιά. Μπορεί να σου φαίνεται δύσκολο να τα πλησιάσεις, αλλά έλα να σκεφτούμε μαζί ιδέες που θα σε βοηθήσουν!” Με αυτόν τον τρόπο ο γονιός αναγνωρίζει τα συναισθήματα του παιδιού, το βοηθάει να τα προσδιορίσει και του προτείνει έναν τρόπο για να τα διαχειριστεί. Όταν ένα παιδί είναι σε θέση να το κάνει αυτό, τότε οι γύρω του μπορούν να το κατανοήσουν, να ανταποκριθούν σε αυτά που νιώθει και να το βοηθήσουν.

Επιπλέον, είναι εξίσου σημαντικό το παιδί πέρα από τα δικά του συναισθήματα, να μπορεί να κατανοεί και τα συναισθήματα των άλλων. Ένας απλός τρόπος για να το πετύχουν αυτό τα παιδιά, είναι να τα ενθαρρύνουν οι γονείς να μπαίνουν στη θέση του άλλου και να προσπαθούν να δουν τα πράγματα από τη σκοπιά του. Για παράδειγμα, “Πώς θα αισθανόσουν αν φορούσες γυαλιά και τα άλλα παιδιά σε κορόιδευαν;”.

Στην περίπτωση όπου το παιδί έχει μια έντονη συναισθηματική αντίδραση και δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του, οι γονείς θα πρέπει να παρέμβουν για του δείξουν αποτελεσματικές τεχνικές διαχείρισης των συναισθημάτων του. Η ήρεμη στάση των γονιών και η ειλικρινής διάθεσή τους να ακούσουν αυτά που νιώθει το παιδί, είναι ιδιαίτερα σημαντική σε αυτή τη φάση. Τα όρια στο παιδί θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα για το ποια συμπεριφορά επιτρέπεται και ποια όχι, ενώ παράλληλα θα πρέπει να ενθαρρύνονται οι δεξιότητες της συζήτησης και του διαλόγου.

Το όνειρο όλων των γονιών, είναι να μεγαλώσουν ευτυχισμένα και επιτυχημένα παιδιά! Σε μια κοινωνία όπου δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στις επιδόσεις και στους βαθμούς των παιδιών, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτό που κάνει πραγματικά ευτυχισμένο και επιτυχημένο τόσο ένα παιδί όσο και έναν ενήλικα, είναι η επαφή με το συναίσθημά του και η επαφή του με τα συναισθήματα των άλλων! Καμία σχέση δεν μπορεί να διατηρηθεί και να ισχυροποιηθεί αν δεν είμαστε σε θέση να μοιραζόμαστε αυτά που νιώθουμε και αν δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το πώς νιώθουν οι άλλοι, για αυτό είναι σημαντικό οι γονείς να δώσουν έμφαση στα συναισθήματα των παιδιών!

Parentshelp.gr

προσκληκη-προγραμμα

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Παιδιών με Δυσλεξία και Μαθησιακές Δυσκολίες Ν. Καβάλας σε συνεργασία με το ΚΕΔΔΥ ΚΑΒΑΛΑΣ σας προσκαλεί στην επιμορφωτική ημερίδα με θέμα: «ΣΧΟΛΕΙΟ-ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ-ΑΓΧΟΣ »

 Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στην ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΑΒΑΛΑΣ, την Πέμπτη 22 Μαΐου 2014, το διάστημα 19.00’-21.00’.

Η ημερίδα απευθύνεται στην Α/βάθμια-Β/βαθμια Εκπαίδευση σε γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές .Θα δοθούν βεβαιώσεις συμμετοχής .

ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΤΗΣ

ΔΗΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ                                                                                 Είσοδος Ελεύθερη

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ