O κυρ Αναστάσης μοχθούσε στη γή απο γεννησημιού του.  Ηλιοκαμμένος και ρυτιδιασμένος απο τον κάματο της καπνοκαλλιέργιας, λαδάς και χωραφάς,  έκανε θόρυβο στη γειτονιά κάθε που ερχόνταν σπίτι του με το ετοιμόροπο τρακτέρ που τον βόλευε απίστευτα στις χίλιες γεωργικές και άλλες δουλειές του.

Μεταξύ άλλων, ήταν και μελισσοκόμος. Είχε τα μελίσσια στην ταράτσα του σπιτιού του, θέα σε όλη τη γειτονιά. Μια φορα το χρόνο, αγοράζαμε οικογενειακά απ’ αυτόν το θεϊκό νέκταρ. Για χρόνια, φεύγοντας απο τη γενέτειρα, κουβάλαγα μαζί μου στη ζούλα τριμμένες ρήγανες του βουνού και το μέλι του κυρ Αναστάση. Είχα απο χρόνια αποφασίσει πως ό,τι και αν πρόσφερε η Αμερική, το μέλι του κυρ Αναστάση δεν το είχε.

Μα γίνεται νάχεις αμολημένα τα μελίσσια μέσα στη γειτονιά κυρ Αναστάση, τον ρώτησα κάποτε σε ενα ταξίδι μου. “Ακου αμερικάνε”, μου απαντούσε εκείνος, “εσύ στις δουλειές σου και εγώ στα μελίσσια μου. Ξέρω εγώ τί κάνω. Κουμαντάρω το μελίσσι μου όπως πρέπει”.

Ο κυρ Αναστάσης έπινε συχνά και κανα τσίπουρο, πλακωνόνταν μετά στα κοντοσούβλια και τις χωριάτικες σαλάτες, και γέμιζε η γειτονιά με τραγούδια ρεμπέτικα, ταβερνίσια και της φυλακής. Εμαθα αργότερα πως ο κυρ Αναστάσης ήταν και συναγωνιστής, είχε μάλιστα κάνει και εξορίες. Καθώς τον προσέγγισα για να τον ρωτήσω κάμποσα απο εκείνη την περίοδο, τον βρήκα μάλλον απόμακρο και άπαθή. “Ασε ρε Αμερικάνε, τί να λέμε τώρα”, έλεγε ο κυρ Αναστάσης. “Κοιτάξτε εσείς οι νεότεροι να ανοίξετε τα μάτια σας, γιατί εμείς κοντεύουμε να κλείσουμε τα δικά μας”. Μάλλον δεν θα συμπαθούσε και πολύ τους “αμερικανούς” ο κυρ Αναστάσης, είχα τελικά αποφασίσει, και έτσι δεν τον ενοχλούσα και πολύ. Συνέχιζα βέβαια να αγοράζω το μέλι του.

Κάποτε σε ενα ταξίδι μου, καθώς πήγα ξανά να τον ρωτήσω για τα μέλια του, ο κυρ Αναστάσης με τράβηξε με τρόπο κάτω απο τον ίσκιο της κλιματαριάς, και με κόπο ξεστόμισε την απορία του. “Να πάρω Χρηματιστήριο ρε αμερικάνε, εσύ που ξέρεις, ή να μην πάρω;” Εκείνο το “εσύ που ξέρεις” με σκότωσε. Και απο πού ξέρω εγώ κυρ Αναστάση, τον ρώτησα. “Ε, απο Αμερική έρχεσαι”, απάντησε εκείνος “Οσο νάναι, όλο και κάτι θάχεις ακουστά”.

Τον κατσάδιασα ελαφρώς. Τί χρηματιστήρια ακούω κυρ Αναστάση, τον φώναξα, γιατί δεν κάθεσαι στ’ αυγά σου; Φούσκα είναι λόγω επικείμενης εισόδου στο ευρώ, του είχα πεί. Τί δουλειά έχεις εσύ με τέτοια πράγματα; “Ξέρω γώ ρε παιδί”, δικαιολογήθηκε απλοϊκά εκείνος. “Μην είναι καλά για τα παιδιά. Ξέρεις πόσα έκανε ο έτσι, ο αμόρφωτος; Μπήκε μέσα με 8 εκατομμύρια και τώρα είναι στα πενήντα”.

“Και δε δε μου λές ρε αμερικάνε, με ξαναρώτησε συνομωτικά. Τί είναι αυτό το ευρώ που όλοι μελετάνε; Είναι καλό πράγμα; Να πάρω λές και εγώ μερικά για τα παιδιά;”

Δεν τον κορόιδεψα για την απλοϊκότητά του, αντίθετα ένοιωσα πως ξαφνικά είχε αναβαθμιστεί η “αμερικανική” εικόνα μου, και του εξήγησα ό,τι μπορούσα. Με άκουσε προσεκτικά, πρώτη φορά απο τότε που ήμουνα παιδί. Μάλλον θα του άρεσαν όσα του εξηγούσα, τα καταλάβαινε. Στο τέλος με κάλεσε και για τσίπουρο. Ηταν μια μεγάλη ώρα. “Α ρε αμερικάνε”, αναφώνησε. “Ετσι είναι; Και γιατί τότε ρε μικρέ δεν τα εξηγούν απλά και στην τηλεόραση για να τα καταλαβαίνει ο κόσμος;”

Πέρασε καιρός απο τότες, και η Ευρώπη αποφάσισε πως οι Αναστάσηδες της Ελλάδας δεν μπορούσαν να έχουν τα μελίσσια τους ανοιχτά στη γειτονιά. Και έτσι μια μέρα, δια νόμου, η πολύχρονη ενασχόληση του κυρ Αναστάση πήρε ενα δραματικό τέλος. “Πού να τα πάω ρέ αμερικάνε τόσα μελίσσια”, αναφώνησε αγανακτισμένος. “Αφού δεν έχω ούτε γής, ούτε χωράφια. Με κλείσανε μικρέ, να το θυμάσαι, εμένα που δεν πείραξα ποτέ κανέναν”.

Ακολούθησε κατακλυσμός αλλαγών και εξελίξεων. Χρεωκοπία, ελλείματα, Μνημόνια και Μεσοπρόθεσμα, spreads και μονάδες βάσεις. Ο απλοϊκός κόσμος του κυρ Αναστάση βούλιαξε μέσα σε ενα δαίδαλο απο νέους ακαταλαβίστικους όρους ενος καινούργιου και άγνωστου κόσμου Τί να καταλάβει ο κυρ Αναστάσης πια απο την καινούργια Ελλάδα; Οίκοι αξιολόγησης, ασφάλιστρα κινδύνου, κερδοσκόποι, πακέτα σωτηρίας.

Το πράμα αγρίεψε. Θα είναι “εθελοντική” η χρεωκοπία η “ελεγχόμενη”; Απο μπροστά ή απο πίσω το κούρεμα; Θα γίνει επιμήκυνση και σταδιακό re-profiling; Θα συμμετάσχουν οι ιδιώτες ή όχι; Θα μας εγγυηθεί η Ευρωπαϊκή τράπεζα τα ομόλογα ή όχι; Θα ανακάμψει επιτέλους η αξιοπιστία της χώρας και η πιστοληπτική της ικανότητα; Τί θέση να πάρει πια ο φουκαράς ο κυρ Αναστάσης στο ζήτημα της “εθελοντικής διακράτησης ομολόγων με συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών”;

Και όπως η Ελλάδα έχει πια μουδιάσει γιατί κανείς πλέον δεν κατανοεί τίποτα, μούδιασα και εγώ όταν πληροφορήθηκα στο τηλέφωνο πως ο κυρ Αναστάσης ξαφνικά πέθανε. Το απλοϊκό και αγνό ανθρωπάκι της γειτονιάς μου, ο μάστορας μελισσοκόμος μας, δεν υπάρχει πιά. Χάθηκαν για πάντα τα υπέροχα μελίσσια του.

Και ξαφνικά, έκανα και εγώ μια απλοϊκή σκέψη, κατα τα πρότυπα της τίμιας και εργατικής τάξης που αντιπροσώπευε όλη του τη ζωή ο κυρ Αναστάσης. Και καλά ρε παιδιά, ακόμα κι άν όλα αυτά γίνουν κάποτε κατανοητά, ακόμα κι αν είναι αναγκαία, τώρα που χάθηκε ο κυρ Αναστάσης και τα μελίσσια του για πάντα, στον νέο και υπέροχο κόσμο της αυριανής Ελλάδας, ποιός  θα συνεχίσει να βγάζει τέλος πάντων καλό μέλι;

by Locus Publicus 

Με κάθε επισημότητα την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012 το μεσημέρι είχε πραγματοποιηθεί στην Δημοτική Ενότητα Ελευθερών,  η τελετή θεμελίωσης του νέου 12θέσιου Δημοτικού Σχολείου Νέας Περάμου (πλησίον ΚΟΡΕΛΚΟ). Στην τελετή χοροστάτησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως κ. κ Χρυσόστομος, ενώ παρευρέθηκαν ο περιφερειάρχης ΑΜΘ, Άρης Γιαννακίδης, ο αντιπεριφερειάρχης Αρχέλαος Γρανάς, ο δήμαρχος Παγγαίου, Βασίλειος Ξουλόγης, ο θεματικός  αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού και Τουρισμού Κώστας Παπακοσμάς, ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Καβάλας, Νίκος Γεωργιάδης, οι διευθυντές του 1ου  και 2ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Περάμου κ.κ. Δημήτρης Πετράκης και Παντελής Μιχαηλίδης, καθώς και περιφερειακοί και  δημοτικοί σύμβουλοι.

Ο Δήμαρχος Παγγαίου  Βασίλειος Ξουλόγης, ανέγνωσε μία επιστολή  των μαθητών  του 2ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Περάμου, σύμφωνα με την οποία του ζητήθηκε η κατασκευή ενός νέου σχολείου,  λόγω της συστέγασης των δύο δημοτικών σχολείων και λοιπών προβλημάτων που αντιμετωπίζει το υπάρχον σχολικό κτήριο.                                

 Ο περιφερειάρχης ΑΜΘ, Άρης Γιαννακίδης στο σύντομο χαιρετισμό του αναφέρθηκε στο μήνυμα που πρέπει να δοθεί από την Νέα Πέραμο, μέσω  της θεμελίωσης του σχολείου, για όλους τους Έλληνες, καθώς  όπως χαρακτηριστικά ανέφερε « Πίσω από τα νούμερα και τους αριθμούς, υπάρχει και ο ανθρώπινος παράγοντας».

Σήμερα το Νέο Δημοτικό Σχολείο είναι έτοιμο προς παράδοση και αναμένουμε με ενδιαφέρον την εξέλιξη της παραλαβής του και την μετακόμιση των μαθητών στις νέες, άνετα διαμορφωμένες αίθουσες.

(http://www.kavalanet.gr/enimerosi/news_static/1352312121.php)

Όσο καλά και να προετοιμαστούμε, φαίνεται ότι οι καλοκαιρινές διακοπές και η βαριεστιμάρα των παιδιών πάνε χέρι – χέρι. Ακόμη κι αν το παιδί έχει στη διάθεση του άπειρα παιχνίδια, κάπου στη μέση του καλοκαιριού θα αρχίσει να πλήττει και να βαριέται. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε γι αυτό εμείς οι γονείς;

Εδώ είναι πέντε τρόποι για να κρατήσετε αυτό το καλοκαίρι το παιδί σας από το να πει «βαριέμαι»:

 Κάντε τη λίστα με τις δουλειές που τους αναθέτετε να φαίνεται συναρπαστική

Παρά να τους δίνετε μια λίστα με δουλειές που θα μοιάζουν με αγγαρεία και θα τους φέρουν δάκρυα, στολίστε την λίγο. Αντί να γράψετε ότι θα βγάζει τα σκουπίδια έξω, μπορείτε να τους ζητήσετε να συμβάλουν στην καθαριότητα της πόλης από τα τοξικά απόβλητα με την ανάληψη της ευθύνης διαχωρισμού των σκουπιδιών του σπιτιού στα διάφορα είδη ανακύκλωσης.

Γίνετε δημιουργικοί και δημιουργείστε για αυτούς ενδιαφέρουσες «αποστολές» για να ολοκληρώνουν κάθε μέρα. Καθορίστε και μια μικρή ανταμοιβή για κάθε αποστολή που ολοκληρώθηκε. Η ανταμοιβή μπορεί να είναι πράγματα όπως ένα κλειδί της πόλης, ένα πιστοποιητικό, κλπ.

 Γράψτε τους σε μια καλοκαιρινή κατασκήνωση

Θερινές κατασκηνώσεις μπορούν να κάνουν θαύματα για την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του παιδιού σας, να του προσφέρουν την ευκαιρία να βρει φίλους και να του αφήσουν υπέροχες αναμνήσεις. Αν δεν μπορείτε να ξοδέψετε πολλά λεφτά, υπάρχουν κατασκηνώσεις οργανωμένων ομάδων και συνδέσμων, με αρκετά χαμηλό κόστος, τις οποίες μπορείτε να επιλέξετε.

 Δημιουργήστε μια ενδιαφέρουσα λίστα ανάγνωσης βιβλίων

Τα παιδιά μπορούν να γεμίσουν τον καλοκαιρινό χρόνο τους διαβάζοντας βιβλία. Βρείτε ένα βιβλίο, ή καλύτερα μια σειρά βιβλίων (παλαιότερα είχαμε την Πολυάννα, σήμερα έχουμε τον σπασίκλα και την ξενέρωτη!) τα οποία το παιδί πραγματικά θα απολαύσει.

Η ανάγνωση είναι πολύ βασικό για τη μάθηση κάθε παιδιού. Κάντε μια λίστα με βιβλία και θέστε του ως στόχο να τα διαβάσει όλα μέσα στο καλοκαίρι. Καθορίστε από την αρχή την ανταμοιβή του αν τα καταφέρει!

 Αναθέστε στα παιδιά ένα έργο που θα συμπληρώσουν το καλοκαίρι

Ίσως θέλετε ένα νέο κήπο, κάποιον να φυτέψει λουλούδια, ένα φράχτη ή κάποιο άλλο έργο έξω, τη διάρκεια του καλοκαιριού. Βρείτε μερικές τέτοιες δουλειές που συνεπάγονται κάποια δημιουργία και που θα μπορούσαν να κάνουν τα παιδιά σας. Τα παιδιά θα λατρέψουν να δημιουργήσουν κάτι όμορφο και να μπορούν να λένε ότι είναι δικό τους κατόρθωμα, έστω κι αν χρειαστεί να τα βοηθήσετε μερικές φορές.

Δώστε τους σαφείς οδηγίες και περιορίστε τις παρεμβάσεις σας μόνο αν κάνουν κάποιο λάθος που μετά δεν θα μπορεί εύκολα να διορθωθεί ή αν με αυτό που κάνουν θέτουν τον εαυτό τους ή άλλους σε κίνδυνο. Όσο περισσότερη δημιουργική ελευθερία τους δώσετε, τόσο περισσότερο θα τους αρέσει.

 Σχεδιάστε αρκετές μίνι-εξορμήσεις για να κεντρίσετε το ενδιαφέρον τους

Προκαλέστε τα παιδιά σας να μάθουν για κάτι ενδιαφέρον και θέστε ως ανταμοιβή ότι θα το εξερευνήσετε όταν θα έχουν ολοκληρώσει τη μελέτη του. Για παράδειγμα, προκαλέστε τους να μάθουν την ιστορία ενός χωριού ή μιας λίμνης. Όταν τελειώσουν μπορείτε να οργανώσετε μια εκδρομή στο χώρο αυτό για να μάθουν από πρώτο χέρι για αυτά που είχαν διαβάσει.

Οι πολλές και μικρές εξορμήσεις είναι εξαιρετικά διασκεδαστικές και προσφέρουν την ποικιλία που θα κρατήσει το ενδιαφέρον των παιδιών σας.

Πηγή: http://www.kidsgo.com.cy/LibraryParents/?p=9009

 Δεν τακτοποιεί το δωμάτιό του, απαιτεί συνεχώς δώρα, αρνείται να φάει. Στο τέλος, εκνευριζόμαστε. Κι όμως, πολλά εξαρτώνται από τις δικές μας αντιδράσεις. Απαντήστε στις ερωτήσεις του τεστ, για να μάθετε εάν αντιδράτε σωστά.

Δεν έχει σημασία εάν είναι 18 μηνών ή 7 ετών. Όταν έρθει η ώρα για καπρίτσια, το μικρό γίνεται αγνώριστο. Εσείς βιάζεστε, αλλά εκείνο δεν ακούει τίποτα και επιμένει να κάνει του κεφαλιού του. Σας φέρνει σε δύσκολη θέση μπροστά στους άλλους με αδιάκοπες ιδιοτροπίες. Κι εσείς νιώθετε ότι η υπομονή σας έχει φτάσει στα όριά της. Απαντήστε στις ερωτήσεις του τεστ και διαβάστε τις συμβουλές της ειδικού. Θα δείτε ότι αλλάζοντας στρατηγική, όχι μόνο θα αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά τα πείσματά του, αλλά θα θέσετε και τις βάσεις μιας σωστής αγωγής. 

1. Ζητάτε από το μικρό να μαζέψει τα παιγνίδια του. Εκείνο αρνείται. Του το ζητάτε άλλη μια φορά υπομονετικά κι εκείνο αντιδράει άσχημα ουρλιάζοντας. Εσείς… 
α. Του δίνετε ένα χρονικό περιθώριο εντός του οποίου τα παιγνίδια πρέπει να έχουν μαζευτεί. 
β. Δεν επιμένετε. Είναι μια από εκείνες τις μέρες που τα νεύρα σας έχουν δοκιμαστεί ήδη αρκετά. 
γ. Ουρλιάζετε κι εσείς με τη σειρά σας. 
δ. Το τιμωρείτε, τραβώντας το μακριά από τα παιγνίδια του. 
ε. Βάζετε εσείς στο μπαούλο των παιγνιδιών ένα αυτοκινητάκι και ένα κύβο, παρακινώντας το να κάνει το ίδιο. 

2. Έχετε ραντεβού με τον παιδίατρο και έχετε ήδη αργήσει δέκα λεπτά. Το μικρό επιμένει να κουμπώσει μόνο του το πανωφόρι του. Εσείς… 
α. Σπρώχνετε απότομα τα χεράκια του από τα κουμπιά. Δεν είναι ώρα για πειραματισμούς. 
β. Δείχνετε συγκαταβατικότητα. Τώρα ξέρετε ότι θα αργήσετε τουλάχιστον είκοσι λεπτά, αλλά το προτιμάτε από το να υποστείτε την οργή του. 
γ. Του αποσπάτε την προσοχή λέγοντάς του μια ιστοριούλα και στο μεταξύ το κουμπώνετε. 
δ. Το απειλείτε ότι αν αργήσει λίγο ακόμη δεν θα ξαναδεί την αγαπημένη του εκπομπή. 
 
3. Είναι η τρίτη νύχτα στη σειρά που έρχεται στο κρεβάτι σας. Εσείς… 
α. Το στέλνετε αποφασιστικά στο δωμάτιό του. Είναι μια κακιά συνήθεια που δεν θέλετε να την καλλιεργήσετε. 
β. Του λέτε να γυρίσει στο δωμάτιό του. Αλλά όταν εκείνο ξαναγυρίζει στο κρεβάτι σας κλαίγοντας, του επιτρέπετε να μείνει. 
γ. Πηγαίνετε μαζί του στο δωμάτιό του, το πείθετε να ξαπλώσει στο κρεβάτι του και μένετε μαζί του μέχρι να ησυχάσει. 
δ. Του λέτε ότι μπορεί να μείνει, αλλά μόνο για λίγο. 

4. Εδώ και λίγο καιρό, όποτε του ζητάτε κάτι, κλαψουρίζει. Εσείς… 
α. Το αγνοείτε κάνοντας ότι δεν το ακούτε. 
β. Χάνετε την υπομονή σας και του λέτε να σταματήσει το κλαψούρισμα, γιατί δεν κάνει και τίποτε άλλο. 
γ. Του ξεκαθαρίζετε ότι θα το συζητήσετε μόνο όταν σταματήσει το κλαψούρισμα και αρχίσει να μιλά όπως πρέπει. 

5. Το παιδί σας σπρώχνει το φίλο του και του παίρνει το αυτοκινητάκι με το οποίο παίζουν. Εσείς… 
α. Επεμβαίνετε όταν δεν τα βρουν μεταξύ τους, παίρνετε το αυτοκινητάκι και το δίνετε στο άλλο παιδί, γιατί δεν θέλετε το παιδί σας να τα θέλει όλα δικά του. 
β. Του δίνετε μια στον ποπό και του λέτε ότι πρέπει να μοιράζεται τα πράγματά του. 
γ. Του λέτε ότι πρέπει να ζητήσει συγνώμη και το προειδοποιείτε ότι εάν δεν μάθει να μοιράζεται τα παιγνίδια του, θα τα πάρετε και θα τα φυλάξετε. 

6. Το μικρό θύμωσε γιατί δεν του φτιάξατε  μακαρόνια που είναι  το αγαπημένο του φαγητό ούτε τα βάλατε στο πιάτο, εκείνο με τον Μίκυ. Διαμαρτύρεται, σπρώχνει το πιάτο, το αναποδογυρίζει πάνω στο τραπέζι και κουβαριάζεται στο πάτωμα με το κεφάλι μέσα στα γόνατα. Εσείς… 
α. Του λέτε να πάει στο δωμάτιό του και να μην γυρίσει μέχρι να ηρεμήσει. 
β. Το μαλώνετε και του λέτε ότι το φαγητό δεν είναι για πέταμα και δεν θα του δώσετε άλλο. 
γ. Του λέτε ότι θα του μιλήσετε μόνο όταν ηρεμήσει. Το αφήνετε να βράζει στο ζουμί του και ασχολείστε με τις δουλειές σας. 

7. Όταν πηγαίνετε για ψώνια απαιτεί πάντα ένα καινούργιο παιγνιδάκι. Εσείς… 
α. Του λέτε ότι αποκλείεται. Έχει ήδη πολλά, ενώ υπάρχουν φτωχά παιδάκια που δεν έχουν ούτε να φάνε. 
β. Του λέτε αυστηρά να το ξαναβάλει αμέσως πίσω, γιατί δεν μπορείτε να πετάτε λεφτά για παιγνίδια. 
γ. Υποχωρείτε γιατί αντιλαμβάνεστε ότι σας κοιτάζουν όλοι και σκέφτεστε ότι στο σπίτι θα του τα ψάλλετε. 
δ. Έχετε κάνει συμφωνία μαζί του πριν φύγετε από το σπίτι ότι μπορεί να ζητήσει μόνο ένα περιοδικό ή μια γκοφρέτα με δώρο-έκπληξη. Και του θυμίζετε ότι πρέπει να τηρήσει τη συμφωνία. 

Ας σχολιάσουμε τις απαντήσεις σας…

1ο καπρίτσιο 
α. Δώστε του λίγο χρόνο για να τελειώσει το παιγνίδι του. Μην του συμπεριφέρεστε σαν να ήταν στρατιωτάκι που πετάγεται σαν ελατήριο στην πρώτη σας εντολή. Ούτε βέβαια να το αφήνετε επ’ άπειρον να παίζει. Θυμηθείτε ότι το μικρό παιδί δεν μπορεί να εκτιμήσει το χρόνο. 
β. Με αυτό τον τρόπο, απλώς παρατείνετε το πρόβλημα. Καλύτερα να το βοηθήσετε να μάθει από νωρίς (ξεκινώντας από τα δυο – τρία του χρόνια) κάθε φορά να τακτοποιεί τα παιγνίδια του, στη αρχή τουλάχιστον  με τη βοήθεια σας. 
γ. Όταν χάνετε την ηρεμία σας και φωνάζετε  απλώς ξεκινάτε έναν άσκοπο και κουραστικό αγώνα. Δεν επιβάλλεστε με τη φωνή αντίθετα μπορεί να το κάνετε να πεισμώσει περισσότερο. 
δ. Εάν το τραβήξετε απότομα  από τα παιγνίδια του δεν πετυχαίνετε το στόχο. Το παιχνίδι τέλειωσε βίαια αλλά δεν θα μπορέσει να τακτοποιήσει τα παιχνίδια του.  
ε. Είναι ο πιο σωστός δρόμος. Βοηθώντας το, του δίνετε να καταλάβει ότι η τακτοποίηση δεν είναι τιμωρία ούτε επιβολή, είναι απλώς μια υποχρέωση που πρέπει να εκπληρωθεί. 

2ο καπρίτσιο 
α. Δεν είναι καπρίτσιο. Το παιδί δεν έχει τους δικούς μας ρυθμούς και δεν τους καταλαβαίνει. Η επιθυμία του να δοκιμάζει νέα πράγματα δεν είναι μόνο φυσιολογική, είναι θεμιτή. 
β. Η απαραίτητη συγκατάβαση που δείχνετε επειδή  δεν αντέχετε το θυμό του γίνεται αντιληπτή από το παιδί που αισθάνεται ότι καταφέρνει να περνά τα θέλω του. Δυστυχώς με αυτό τον τρόπο φαίνεται ότι αδυνατείτε να περάσετε το μήνυμα σας  στο παιδί. 
γ. Όταν βιάζεστε και πρέπει να κάνετε κάποια δουλειά, ο πιο ανώδυνος και συνάμα απλός τρόπος είναι αυτός. Κυρίως με τα πιο μικρά,  η απόσπαση της προσοχής σε κάτι άλλο φαίνεται συχνά η  αποτελεσματικότερη λύση. 
δ. Μια τέτοιου είδους απειλή δεν έχει κανένα νόημα. Το μικρό δεν θεωρεί κακό αυτό που κάνει, δεν κάνει πείσματα. Αντιθέτως, πιστεύει ότι κάνει κάτι καλό. 

3ο καπρίτσιο 
α. Καλό είναι να κοιμάται στο δωμάτιό του, αλλά ένα φοβισμένο πιτσιρίκι δύσκολα θα δεχτεί να γυρίσει μόνο του στο κρεβατάκι του. Θα μείνει εκεί και θα κλαίει. 
β. Το μήνυμα είναι αντιφατικό και μειώνει την αξιοπιστία και το κύρος σας. Μπορεί να ενδώσετε λόγω κούρασης, αλλά φροντίστε να γίνεται σπάνια. 
γ. Είναι αναμφισβήτητα η ιδανική λύση. Το μικρό ησυχάζει με την παρουσία σας και ξανακοιμάται στο κρεβατάκι του. Θα σας κοστίσει λίγη ώρα ύπνου, αλλά το παιδί θα νιώσει ασφαλές και το πρόβλημα θα λυθεί πολύ πιο γρήγορα.
δ. Σε αυτή την περίπτωση, το μικρό μπορεί να σας εξηγήσει το πρόβλημά του, εάν φοβάται, εάν νιώθει άσχημα ή εάν είδε κάποιο κακό όνειρο. Αφού ηρεμήσει θα του εξηγήσετε ότι δεν μπορείτε να μείνετε όλοι μαζί στο ίδιο κρεβάτι μέχρι το πρωί και θα το πάρετε στο δωμάτιό του. 

4ο καπρίτσιο 
α. Αγνοώντας το απλά χωρίς να του εξηγείτε , δεν το βοηθάτε να καταλάβει ότι δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος να ζητάει κάτι.. Είναι χαρακτηριστικό των παιδιών, όταν θέλουν κάτι πολύ, να το ζητούν συνεχώς. 
β. Είναι η κλασική αντίδραση της εξαντλημένης μαμάς. Καλύτερα, όμως, να αποδραματοποιήστε την κατάσταση και να το ρωτήσετε γιατί μιλάει έτσι, αφού δεν υπάρχει λόγος. 
γ. Είναι η καλύτερη μέθοδος για να σταματήσει τη συνήθεια να κλαψουρίζει, όταν θέλει να πετύχει κάτι. Θα καταλάβει ότι, εάν συνεχίσει έτσι, δεν θα περάσει ποτέ το δικό του. 

5ο καπρίτσιο 
α. Είναι σωστή αντίδραση σε γενικές γραμμές , ωστόσο είναι απαραίτητο να πείτε στο παιδί σας ότι ο φίλος του ήθελε να παίξει λίγο με το παιχνιδάκι του και θα του το επιστρέψει  και απευθυνόμενη και στο άλλο παιδάκι πείτε του να παίξει λίγο με το συγκεκριμένο παιχνίδι και να το επιστρέψει. Είναι σημαντικό  το παιδί σταδιακά να καταλάβει ότι πρέπει να μάθει να μοιράζεται τα παιχνίδια του και να τα δανείζει στο φίλο του για να παίξουν. Στη συνέχεια εξηγήστε του ότι και το άλλο παιδάκι έχει δικαίωμα να παίξει. 
β. Ένα χτύπημα τον ποπό με ή χωρίς εξηγήσεις δεν γίνεται αντιληπτό από το μικρό, δεν έχει καμιά εκπαιδευτική αξία , αντίθετα του περνάτε το νόμο του ισχυρού και επομένως πρέπει να αποφεύγεται. 
γ. Το να μάθει να ζητά συγνώμη,  ιδίως εάν είναι τριών-τεσσάρων ετών, είναι σημαντικό,. Ωστόσο, το να του πάρετε το παιγνίδι είναι λάθος. Έτσι τιμωρείτε και το άλλο παιδάκι που δεν φταίει σε τίποτα. 

6ο καπρίτσιο 
α. Εάν το παιδί είναι πολύ μικρό (κάτω από τρία) δεν έχει νόημα να το στείλετε στο δωμάτιό του για τιμωρία. Δεν θα το καταλάβει. Εάν είναι μεγαλύτερο, συνειδητοποιήστε ότι του συμπεριφέρεστε σαν να ήταν πολύ μεγάλο. Είναι μια υπερβολική αντίδραση εκ μέρους σας. 
β. Πρώτα από όλα πρέπει να του ξεκαθαρίστε με σταθερότητα και αποφασιστικότητα ότι αυτό είναι το φαγητό της οικογένειας για τη συγκεκριμένη μέρα. .. Εξηγήστε του ότι έχει δικαίωμα να προτιμάει ένα φαγητό και ότι προσπαθείτε να φτιάχνετε αυτά που του αρέσουν  αλλά πρέπει να δοκιμάζει και άλλες γεύσεις. Προτρέψτε το να καθαρίσετε μαζί. 
γ. Και σε αυτή την περίπτωση, το μικρό δεν θα καταλάβει τι κακό έκανε αν δεν του εξηγήσετε με σαφή τρόπο. 
 
7ο καπρίτσιο 
α. Δεν θα μεταπείσετε ένα παιδί που δεν έχει κλείσει τα πέντε μιλώντας του για τη φτώχεια. Δεν ξέρει περί τίνος πρόκειται και επομένως δεν θα ακούσει. 
β. Και η έννοια των χρημάτων είναι αφηρημένη και απέχει πολύ ακόμη από τα βιώματά του. Για εκείνο ένα ή χίλια ευρώ είναι ένα και το αυτό. 
γ. Η ενδοτικότητα κρύβει κινδύνους. Στις δύσκολες στιγμές είναι σημαντικό να διατηρείτε την ηρεμία σας και να έχετε αποφασιστική στάση όταν του εξηγείτε τι μπορείτε να του αγοράσετε.  
δ. Είναι αναμφίβολα η καλύτερη λύση. Εάν το μικρό είναι προετοιμασμένο, εάν έχει δεσμευτεί (τα μικρά λατρεύουν τις συμφωνίες), θα του είναι πιο εύκολο να συμπεριφερθεί όπως θέλετε. 

 Με την συνεργασία της κας Αλεξάνδρας Καππάτου (Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος-συγγραφέας) 

Πηγή: www.akappatou.gr

 

imommy