Η κοινωνική απόρριψη στην παιδική ηλικία – Τι είναι αυτό που την προκαλεί;

0

Συγγραφέας: 2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΑΣ ΠΕΡΑΜΟΥ | Κατηγορία Παιδί & Γονείς | , στις 17-07-2014

peer rejection of autistic children

Η απόρριψη είναι συναισθηματικά επώδυνη για όλους μας λόγω της κοινωνικής μας φύσης και της ανάγκης μας να αλληλεπιδρούμε με τους άλλους ανθρώπους. Ο Αμερικανός ψυχολόγος Μάσλοου ο οποίος έμεινε γνωστός για τη θεωρία ιεράρχησης των αναγκών, είπε πως η ανάγκη για αγάπη και το να ανήκουμε αποτελούν θεμελιώδη ανθρώπινα κίνητρα. Όλοι οι άνθρωποι χρειάζεται να δίνουν και να λαμβάνουν συναισθήματα ζεστασιάς για να είναι ψυχολογικά υγιείς.

Η απλή επαφή ή η απλή κοινωνική αλληλεπίδραση ωστόσο, δεν είναι αρκετή για να εκπληρώσει την ανάγκη μας για αποδοχή. Οι άνθρωποι έχουμε ένα ισχυρό κινητήριο ένστικτο στο να διαμορφώνουμε και να διατηρούμε διαπροσωπικές σχέσεις – σχέσεις σταθερές που μας ικανοποιούν. Όταν αυτό δεν υφίσταται, οι άνθρωποι νιώθουμε μοναξιά και δυστυχία. Η απόρριψη από το κοινωνικό μας περιβάλλον επομένως, είναι μια σημαντική απειλή και η πλειοψηφία των ανθρώπων έχουν ανησυχίες που σχετίζονται με τον κοινωνικό αποκλεισμό – κάτι που ισχύει απόλυτα και στα παιδιά.

Παρόλα αυτά, σε κάθε κοινωνική ομάδα υπάρχουν ορισμένα μέλη τα οποία αρέσουν το ένα στο άλλο περισσότερο από κάποια άλλα. Επίσης, από ψυχολογικές έρευνες προκύπτει πως η αντιπάθεια και η απόρριψη είναι αναπόφευκτες στις ομάδες ανθρώπων. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν η απόρριψη έχει ενεργητική μορφή. Δηλαδή, δεν περιορίζεται στο απλά δεν σε συμπαθώ ιδιαίτερα, αλλά εκδηλώνεται με ενεργή απέχθεια και αυτή είναι που δημιουργεί αρνητικά αποτελέσματα τόσο στο σχολείο όσο και στη ζωή γενικότερα.

Πότε ένα παιδί απορρίπτεται από το κοινωνικό του περιβάλλον;

Σχεδόν κάθε παιδί βιώνει τον πόνο της απόρριψης σε κάποια φάση της ζωής του. Επειδή όμως πρόκειται για κάτι πραγματικά επώδυνο, πολλοί ερευνητές έχουν προσπαθήσει να καταλάβουν γιατί μερικά παιδιά απορρίπτονται περισσότερο από κάποια άλλα.

Αυτό που φαίνεται να ισχύει στα αγόρια, είναι πως η επιθετικότητα (χτυπήματα, κλωτσιές, σπρωξίματα) και η ενοχλητική συμπεριφορά γενικότερα, αποτελούν σημαντικές αιτίες απόρριψης. Ωστόσο, δεν είναι μόνο η επιθετικότητα ο λόγος που απορρίπτονται τα αγόρια. Μπορεί σε μικρότερο ποσοστό, αλλά η ντροπαλότητα, κοινωνικά αδέξιες καθώς και ανώριμες συμπεριφορές, είναι επίσης απωθητικές για τους συνομηλίκους τους.

Στην περίπτωση των κοριτσιών, δεδομένου πως είναι λιγότερο επιθετικά σωματικά, φαίνεται να παίζουν άλλοι παράγοντες ρόλο. Τα κορίτσια που είναι πιο αυταρχικά, που εκφράζουν αρνητικά συναισθήματα περισσότερο και που έχουν χειρότερες δεξιότητες επίλυσης συγκρούσεων από τους συνομηλίκους τους, απορρίπτονται πιο εύκολα.

Γενικότερα, τα παιδιά που δυσκολεύονται κοινωνικά συνήθως αγνοούν τις αντιδράσεις των άλλων για το πότε πρέπει να σταματήσουν μια συμπεριφορά, δυσκολεύονται στο παιχνίδι (πχ. μαλώνουν, κλέβουν, αναστατώνονται εύκολα) το οποίο αποτελεί ένα μεγάλο μέρος της κοινωνικής αλληλεπίδρασης των παιδιών, ή μπορεί να γίνονται υπερβολικά ανταγωνιστικά προσπαθώντας να εντυπωσιάσουν τους άλλους.

Παρόλο που αρνητικές συμπεριφορές ξεκάθαρα μπορούν να οδηγήσουν στην απόρριψη, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που προκαλούν τη δυσάρεστη αυτή κατάσταση. Παιδιά μειονοτήτων, παιδιά με αναπηρίες ή παιδιά που έχουν ασυνήθιστα χαρακτηριστικά, ενδέχεται να αντιμετωπίσουν δυστυχώς, μεγαλύτερο κίνδυνο απόρριψης.

Οι επιπτώσεις της κοινωνικής απόρριψης στα παιδιά…

Έρευνες έχουν δείξει πως σε σύγκριση με τα δημοφιλή παιδιά τα οποία έχουν την κοινωνική αποδοχή από το περιβάλλον τους, τα παιδιά που βιώνουν απόρριψη, είναι εφτά φορές πιο πιθανό να μην μπορέσουν να ανταποκριθούν στις σχολικές απαιτήσεις της τάξης τους, ακόμα και να παρατήσουν το σχολείο.

Επίσης, η κοινωνική απόρριψη έχει σχετιστεί με αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη, βίαιη συμπεριφορά και κατάχρηση ουσιών στην εφηβική ηλικία. Το παιδί που δέχεται την απόρριψη είναι πιθανό να έχει χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και να εσωτερικεύσει το πρόβλημα (μεγαλύτερος κίνδυνος για κατάθλιψη), ή λόγω της απόρριψης να εξωτερικεύσει τη συμπεριφορά δείχνοντας επιθετικότητα.

Η σχέση με τους συνομηλίκους έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους πιο ισχυρούς προβλεπτικούς παράγοντες των τωρινών και μελλοντικών προβλημάτων ψυχικής υγείας, εκ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η ανάπτυξη ψυχιατρικών διαταραχών.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;

Είναι σημαντικό να τονίσουμε πως από τη στιγμή που είναι αδύνατον να διδάξουμε στα παιδιά να συμπαθούν τους πάντες, πρέπει να προσπαθήσουμε να διδάξουμε ότι είναι λάθος να μισούν κάποιον. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να προσπαθήσουμε να μειώσουμε την ενεργή απόρριψη και το ενεργό μίσος στην όποια διαφορετικότητα. Αυτό ισχύει στην περίπτωση όπου το παιδί βρίσκεται σε “πλεονεκτική” θέση. Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς όμως όταν το ίδιο τα παιδί δέχεται την απόρριψη;

Αρχικά, είναι πολύ σημαντικό να αντιληφθεί ο γονιός ποιο χαρακτηριστικό ή συμπεριφορά είναι αυτή που προκαλεί την απόρριψη. Για να επιτευχθεί αυτό, οι γονείς πρέπει να είναι ανοιχτοί, διαθέσιμοι και ήρεμοι για να ακούσουν το παιδί έτσι ώστε να νιώσει το σπίτι ως ένα ασφαλές καταφύγιο. Το παιδί που βιώνει την απόρριψη από τους συνομηλίκους του είναι σημαντικό να λαμβάνει την υποστήριξη και την άνευ όρων αγάπη των γονιών του.

Έρευνες δείχνουν πως τα παιδιά που έχουν έστω και έναν στενό φίλο έχουν πιο ενισχυμένη αυτοεκτίμηση και μπορούν πολύ πιο εύκολα να διαχειριστούν την απόρριψη. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση αναζητώντας παιδιά που μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα και να προωθήσουν τη φιλία μέσα από δραστηριότητες και παιχνίδι.

Στην περίπτωση όπου η απόρριψη προκαλείται από την αρνητική συμπεριφορά του παιδιού, οι γονείς πρέπει να το βοηθήσουν να βελτιώσει τις κοινωνικές του δεξιότητες. Είναι σημαντικό να ρωτήσουν το παιδί τι συνέβη και να το ακούσουν χωρίς να κρίνουν. Μπορούν να ζητήσουν από το παιδί να εντοπίσει το λάθος του ρωτώντας κάτι όπως “Πώς θα αισθανόσουν εσύ αν βρισκόσουν στη θέση του;” και στη συνέχεια να του δώσουν τη δυνατότητα μέσα από ένα φανταστικό σενάριο στην αρχή και στη συνέχεια έμπρακτα, να κάνει τη σωστή επιλογή διορθώνοντας τη συμπεριφορά του.

Τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν ανάγκη να τους αγαπούν και να ανήκουν μέσα σε ασφαλείς και διαρκείς θετικές σχέσεις. Βοηθώντας τα παιδιά επομένως να αναπτύξουν και να διατηρήσουν αυτές τις σχέσεις με την οικογένεια, τους συμμαθητές και το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, ενισχύουμε ένα σημαντικό μέρος της ανάπτυξής τους!

                                                                                                       

         Πηγή: Parentshelp.gr

 

Βιβλιογραφία:

Asher, S. R., & Coie, J. D. (1990). Peer Rejection in Childhood. Cambridge University Press.

Bierman, K. L. (2003). Peer Rejection: Developmental Processes and Intervention Strategies. New York: The Guilford Press.

Leary, M. (2001). Interpersonal Rejection. New York, NY: Oxford University Press.

Savage, E. (2002). Don’t Take it Personally: The Art of Dealing with Rejection. Oakland, CA: New Harbinger Publications.

 
 

Κολυμβητικοί Αγώνες Open Water – Περάμεια 2014

1

Συγγραφέας: 2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΑΣ ΠΕΡΑΜΟΥ | Κατηγορία Σχολικές εφημερίδες | , στις 17-07-2014

 «ΠΕΡΑΜΕΙΑ 2014»

 

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΑΓΩΝΩΝ

 Ο Όμιλος Θαλασσίων Αθλημάτων Καβάλας συνδιοργανώνει με τον Δήμο Παγγαίου ανοιχτό κολυμβητικό αγώνα μεγάλων αποστάσεων στο κόλπο της Ν.Περάμου με την επωνυμία «ΠΕΡΑΜΕΙΑ 2014».

 othak_aquathlon_300_300

Δικαίωμα συμμετοχής: Δικαίωμα συμμετοχής στον αγώνα έχουν κολυμβητές και κολυμβήτριες που έχουν συμπληρώσει το 10ο έτος της ηλικίας τους και βρίσκονται σε άρτια φυσική και ψυχική κατάσταση, αρκεί να συμπληρώσουν και να υπογράψουν τα απαραίτητα έγγραφα (Δήλωση Συμμετοχής & Υπεύθυνη Δήλωση). Για συμμετέχοντες κάτω των 18 ετών, είναι απαραίτητη η Υπεύθυνη Δήλωση από γονέα ή κηδεμόνα

 

Ημερομηνία: Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

 

Τόπος: Κόλπος Ν. Περάμου, παραλία Ν. Περάμου

 

Ώρα αγώνα: 18:00μ.μ. 18:15μ.μ. 18:30μ.μ. για 5000μ,2500μ, 1500μ αντίστοιχα.

 

Ώρα προσέλευσης : 17:00μ.μ.

 

Κανονισμοί: Οι συμμετέχοντες έχουν τη δυνατότητα να αγωνιστούν με γυαλάκια ή μάσκα κολύμβησης, με εγκεκριμένο μαγιό όπως αυτό προβλέπεται από τη FINA και αφορά στο Open Water, απλό κολυμβητικό μαγιό ή στολή τριάθλου (ξεχωριστή κατηγορία). Πλευστικά ή κολυμβητικά βοηθήματα (σανίδες, πέδιλα, χεράκια, κ.τ.λ.) δεν επιτρέπονται, όπως και αναπνευστικά βοηθήματα (αναπνευστήρες). Πριν την εκκίνηση οι συμμετέχοντες έχουν το δικαίωμα να αλειφθούν με λάδι, αντηλιακό, βαζελίνη, γράσο ή οτιδήποτε άλλο επιθυμούν.

 

Χρονομέτρηση : Ηλεκτρονική και θα υπάρξουν και ενδιάμεσα περάσματα σε κάθε γύρο.

 

Περιγραφή αγώνα: Μεγάλες σημαδούρες θα ορίζουν τη διαδρομή. Παραπλέον σκάφος θα δείχνει την πορεία που θα πρέπει να ακολουθηθεί. Στην περίπτωση, που κάποιος εκ των συμμετεχόντων νιώσει αδιαθεσία και δε μπορεί να συνεχίσει, κάνει νεύμα με το σκουφάκι του, ώστε να τον εντοπίσει το διασωστικό σκάφος και να τον περισυλλέξει. Ο αγώνας περιλαμβάνει τρεις αποστάσεις από τις οποίες ο κολυμβητής/τρια μπορεί να επιλέξει αυτή που επιθυμεί. Ο αγώνας περιλαμβάνει τις αποστάσεις των 1500μ. 2500μ και 5000μ. Η απόσταση των 1500μ είναι από τη βάση εκκίνησης όλων των αγώνων κυκλική πορεία γύρω από το νησάκι της Περάμου και επιστροφή. Η απόσταση των 2500μ. είναι τριγωνική πορεία από τη βάση γύρω από το νησάκι   στη σημαδούρα και επιστροφή στη βάση, και η απόσταση των 5000μ είναι η διπλή απόσταση των 2500μ.

 

Κατηγορίες αγώνων: 1500μ: έως 13ετών (-2001), έως 20 ετών(-1994), έως 40 ετών(-1974),  άνω των 40ετών(+1973).

 

2500μ:έως 25 ετών(-1989), έως 45 ετών(-1969),  άνω των 45ετών(+1968)

 

5000μ.: έως 25 ετών(-1989), έως 45 ετών(-1969),  άνω των 45ετών(+1968)

 

Εγγραφές: Την ημέρα του αγώνα, οι συμμετέχοντες πρέπει να βρίσκονται στο χώρο της γραμματείας μία ώρα πριν την εκκίνηση, έτσι ώστε να επιβεβαιώσουν την εγγραφή τους και να παραλάβουν το νούμερό τους.

 

Εκκίνηση :Η εκκίνηση του αγώνα θα γίνει μέσα από το νερό μπροστά από το σπιτάκι του ΟΘΑΚ στη παραλία της Ν. Περάμου.

 

Μαρκάρισμα: Κάθε αγώνισμα θα φέρει διαφορετικό χρώμα το σκουφάκι των κολυμβητών ( θα δοθεί από την γραμματεία)και στο χέρι τους θα αναγραφεί ο αριθμός συμμετοχής τους

 

Έπαθλα: Στον πρώτο/η νικητή/τρια κολυμβητή/τρια της γενικής κατηγορίας κάθε κολυμβητικής απόστασης θα δοθεί κύπελλο και μετάλλιο ενώ στους τρείς πρώτους κολυμβητές /τριες κάθε κατηγορίας κολυμβητικής απόστασης θα δοθεί μετάλλιο και δίπλωμα. Σε όλους τους συμμετέχοντες θα δοθούν αναμνηστικά διπλώματα και μετάλλια.

 

 Κόστος συμμετοχής: Η συμμετοχή του κάθε αθλητή είναι  10€.

 

Δηλώσεις συμμετοχής: Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή στη φόρμα συμμετοχής στο www.othak.gr ή στο FAX του συλλόγου 2510231018 έως την 1 Αυγούστου αλλά και στη γραμματεία του ΟΘΑΚ την ημέρα του αγώνα έως και μία ώρα πριν τον αγώνα.

 Οι συμμετέχοντες οφείλουν να έχουν μαζί τους έγγραφο που να πιστοποιεί την ηλικία τους και να υπογράψουν την υπεύθυνη δήλωση αθλητή, οι δε αθλητές το αθλητικό τους δελτίο ή φωτοτυπία αυτού.

 

Διαβάστε περισσότερα: http://www.othak.gr/news/a1%CE%BF-aquathlon-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%B1-2014/

 

Η δύναμη της θέλησης! – Πώς καλλιεργείται στα παιδιά;

0

Συγγραφέας: 2ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΑΣ ΠΕΡΑΜΟΥ | Κατηγορία Παιδί & Γονείς | , στις 17-07-2014

cropped-photodune-370270-reading-kids-m

“Μπορείς, αρκεί μόνο να θελήσεις” – Γκαίτε

Τι είναι η δύναμη της θέλησης; Ίσως έχετε ακούσει ξανά τον όρο και τον έχετε συνδέσει με μια αφηρημένη δύναμη. Μπορεί να σκέφτεστε ότι είναι κάτι έμφυτο και κάποιοι γεννιούνται με αυτήν τη δύναμη. Μπορεί να εύχεστε το παιδί σας να είχε περισσότερη από αυτήν, αλλά δεν έχετε καμία ιδέα για το πώς θα το πετύχετε.

Η αλήθεια είναι πως η δύναμη της θέλησης είναι μια πραγματική πηγή δύναμης που μπορεί να ενισχυθεί και να διατηρηθεί. Οι άνθρωποι που μαθαίνουν πώς να την αξιοποιούν κερδίζουν μια ζωτικής σημασίας γνώση: πώς να κάνουν και να γίνουν οτιδήποτε θελήσουν στη ζωή τους!

Η σημασία της δύναμης και της θέλησης!

Είναι γεγονός πως υπάρχει υψηλή συσχέτιση μεταξύ της θέλησης και με το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κάποιος στη ζωή του. Όλη η επιτυχία, η ευτυχία και η ικανοποίηση εξαρτάται από την ελαχιστοποίηση των αρνητικών ή των εμποδίων, και με τη μεγιστοποίηση των θετικών αποφάσεων και συνηθειών. Η ενέργεια που οδηγεί την ικανότητά μας να παράγουμε και τα δύο αυτά αποτελέσματα είναι η δύναμη της θέλησης.

Δεν είναι υπερβολή επομένως που η δύναμη της θέλησης περιγράφεται ως η απόλυτη ποιότητα ή ως ακρογωνιαίος λίθος για τον καθορισμό των αποτελεσμάτων της ζωής μας. Ας επιστρέψουμε όμως στο αρχικό ερώτημα, τι ακριβώς είναι η δύναμη της θέλησης; Ουσιαστικά είναι η διανοητική ενέργεια που μας επιτρέπει να κατευθύνουμε τις ενέργειές μας.

Η δύναμη της θέλησης κατευθύνει:

Τις σκέψεις μας. Μας βοηθά να εστιάσουμε σε αυτό που θέλουμε να σκεφτούμε, κρατώντας τις ανεπιθύμητες και ενοχλητικές σκέψεις εκτός πλαισίου.

Τα συναισθήματά μας. Μπορεί να μην μπορούμε να πείσουμε τον εαυτό μας να αισθανθεί χαρά ή λύπη, αλλά μπορούμε να αποφασίσουμε σε ποιες ενέργειες να προβούμε για να αλλάξουμε το πώς αισθανόμαστε.

Τις παρορμήσεις μας. Οι παρορμήσεις μπορεί να είναι πράγματα όπως “Θέλω να φάω ένα κομμάτι σοκολάτα”, “Θέλω να χτυπήσω αυτόν που με εκνευρίζει”, “Θέλω να πάω βόλτα αντί να εργαστώ”. Αν και υπάρχουν τρόποι για να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των ερεθισμάτων που λαμβάνουμε, δεν έχουμε άμεσο έλεγχο για το αν θα εισβάλλουν στο μυαλό μας. Η δύναμη της θέλησης είναι αυτή που μας βοηθά να ρυθμίσουμε το πώς θα αντιδράσουμε στην παρόρμηση. Θα την αγνοήσουμε ή θα ενδώσουμε;

Τον έλεγχο των επιδόσεών μας. Αυτό έχει να κάνει με το πόσο καλά μπορούμε να συγκεντρωθούμε και να επικεντρωθούμε σε μια εργασία ή στόχο. Με το πόσο θα επιμείνουμε σε κάτι προτού τα παρατήσουμε. Πόση προσπάθεια θα δαπανήσουμε, πόσο καλά θα διαχειριστούμε τον χρόνο μας κλπ.

Κάθε φορά που έχουμε μια επιθυμία να κάνουμε κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τους μακροπρόθεσμους στόχους μας και τις βασικές μας αξίες, η δύναμη της θέλησης είναι αυτή που μας κρατά στο σωστό δρόμο. Όσο πιο ισχυρή είναι η δύναμη της θέλησης, τόσο πιο πιθανό γίνεται να πάρουμε την απόφαση που εναρμονίζεται με τους στόχους μας. Είναι αυτή που μας επιτρέπει να επιλέξουμε πορεία και να επιμείνουμε σε αυτήν παρά τα εμπόδια, τις αντοχές, και τις αδυναμίες μας.

Τα παιδιά με έλλειψη δύναμης και θέλησης…

Τα παιδιά που δείχνουν να μην έχουν θέληση, είναι αυτά που εγκαταλείπουν, αποθαρρύνονται, ή αποσύρονται από τις προκλήσεις. Οι γονείς συχνά απογοητεύονται όταν βλέπουν το παιδί να δειλιάζει και να αποφεύγει ακόμη και το πιο μικρό εμπόδιο που βρίσκεται στη ζωή του. Τα παιδιά αισθάνονται αποθαρρυμένα όταν οι πεποιθήσεις τους για τον εαυτό τους και τις ικανότητές τους είναι αρνητικές.

Μπορεί να χρησιμοποιούν συχνά εκφράσεις όπως “Δεν μπορώ να το κάνω”, “Είναι πάρα πολύ δύσκολο”, “Θα το κάνεις για μένα;”. Αν και κάποια παιδιά είναι από τη φύση τους λιγότερο ανθεκτικά στις προκλήσεις και στις δυσκολίες, καμιά φορά οι γονείς, οι δάσκαλοι ή άλλα σημαντικά πρόσωπα είναι αυτοί που συμβάλλουν στη διατήρηση αυτών των πεποιθήσεων.

Για παράδειγμα, τα παιδιά που ακούν συχνά από τους γονείς τους προειδοποιήσεις όπως “Να είσαι προσεκτικός, ξέρεις ότι θα το ρίξεις” μπορεί να εισπράττουν το μήνυμα “Μάλλον είμαι πολύ αδέξιος”. Όταν οι γονείς μεταχειρίζονται τα παιδιά με έναν τρόπο που υποβαθμίζει τόσο τα ίδια όσο και τα συναισθήματά τους όπως “Μην κάνεις σαν μωρό, δεν υπάρχει τίποτα τρομακτικό στο σκοτάδι”, μπορεί να δώσουν το μήνυμα στο παιδί ότι είναι ανώριμο, ανίκανο και τα συναισθήματά του είναι γελοία. Για να χτίσουν όμως τα παιδιά τη δύναμη της θέλησης, θέλουν να εισπράττουν από το περιβάλλον τους θετική επιρροή και ενθάρρυνση!

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να καλλιεργήσουν τη δύναμη της θέλησης στα παιδιά;

Οι γονείς θα πρέπει με τη στάση τους να ενθαρρύνουν και όχι να αποθαρρύνουν τις προσπάθειες των παιδιών. Για να το πετύχουν αυτό, θα πρέπει να ελέγξουν τις αρνητικές τους προσδοκίες και να δείχνουν εμπιστοσύνη στα παιδιά. Από το να πουν κάτι όπως “Πρόσεχε, θα το χύσεις!”, είναι προτιμότερο το “Είσαι πολύ προσεκτικός. Την επόμενη φορά μπορείς να χρησιμοποιήσεις και τα δύο χέρια!”. Από το να πουν “Δεν είσαι το παιδί που τα πηγαίνει καλά στο σχολείο”, είναι προτιμότερο να ενθαρρύνουν λέγοντας “Θέλω να ακούσω τη γνώμη σου για το πώς θα μπορούσαμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα”, “Συνέχισε να προσπαθείς, μπορείς να το κάνεις”.

Οι γονείς δεν θα πρέπει να δίνουν έμφαση στα λάθη, αλλά στα δυνατά σημεία του παιδιού. Από το να πουν κάτι όπως “Πώς μπόρεσες και έκανες τέτοιο λάθος;” ή “Αυτό που έκανες δε δείχνει και τόσο καλό”, ή “Πόσες φορές πρέπει να σου πω να μαζεύεις τα πράγματά σου;”, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούν θετικές προτάσεις όπως “Έγραψες πολύ καλά συγκεντρώνοντας την προσοχή σου!” “Βλέπω πραγματικά πόσο σκληρά δούλεψες!”, “Ολοκλήρωσες το πρώτο βήμα. Προσπάθησε σκληρά για το επόμενο!”.

Οι γονείς δε θα πρέπει να αναμένουν την τελειότητα, αλλά να εκτιμούν το παιδί για αυτό που είναι. Από το να πουν κάτι όπως “Ίσως την επόμενη φορά τα πάρεις όλα Α”, ή “Πώς έκανες ένα ορθογραφικό λάθος, όταν τα έχεις όλα τα άλλα σωστά;” ή “Αυτό είναι καλό, αλλά μπορούσες και καλύτερα”, είναι πιο βοηθητικό να πουν “Προσπάθησες σκληρά και είμαι περήφανος για σένα”, “Έκανες ένα λάθος, αλλά εγώ ακόμα σ” αγαπώ” ή “Είσαι μοναδικός και σ” αγαπώ!”

Τέλος, οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν την ανεξαρτησία στα παιδιά αποφεύγοντας να γίνονται υπερπροστατευτικοί. Από το να πουν κάτι όπως “Θα πάρω τη μαμά του για να σε αφήσει ήσυχο”, είναι προτιμότερο να διδαχτεί το παιδί τεχνικές για να επιλύει από μόνο του τις συγκρούσεις, “Για να σκεφτούμε μαζί κάποιους τρόπους για να διαχειριστείς το πρόβλημα”. Από το να πουν “Άστο θα το κάνω εγώ για σένα”, είναι πιο βοηθητικό το “Έλα να σου δείξω πώς να κάνεις μόνος σου πρωινό”.

Η δύναμη της θέλησης μας διδάσκει πως όλα μπορούν να συμβούν αρκεί να το θελήσουμε, και αυτό είναι που θα πρέπει να εμπνεύσουν οι γονείς τα παιδιά τους!

Parentshelp.gr

Βιβλιογραφία:

Baumeister, R. F. & Tierney, J. (2011). Willpower. Rediscovering the Greatest Human Strength. The Penguin Press, New York.

Bucciol, A., Houser, D. & Piovesan, M. (2011). Temptation and Productivity: A Field Experiment with Children. Journal of Economic Behavior & Organization, 78, 126-136.

Mischel, W. et al. (2011). Willpower Over the Life Span: Decomposing Self-Regulation. Oxford University Press, 6, 252-256.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση