Το διάβασμα πρέπει να μπει στο καθημερινό πρόγραμμα για όλα τα παιδιά. Εκτός όμως από το διάβασμα του σχολείου το καθημερινό πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει και τις εξωσχολικές δραστηριότητες ενός παιδιού, όπως ξένες γλώσσες , χορός, αθλητισμός, που και αυτά χρειάζονται την ανάλογη προσοχή και προσπάθεια του παιδιού. Πέρα από αυτά όμως, ένα σημαντικό κομμάτι της καθημερινότητας, είναι να έχει ελεύθερο χρόνο για να ασχολείται με αυτά που του αρέσουν και να μην νιώθει πνιγμένο κάτω από το βάρος των υποχρεώσεων του. Το καθημερινό πρόγραμμα του μαθητή είναι γεμάτο αλλά μπορεί να γίνει πιο ευχάριστο, με έναν καλό προγραμματισμό. Πώς Διαβάζει τα μαθήματά του το Παιδί σας;

Να συνηθίσει μόνο του.

Το πιο σημαντικό βήμα που πρέπει να γίνει είναι να καταλάβει και να εντάξει μόνο του το παιδί το καθημερινό διάβασμα στο πρόγραμμά του. Ένα λάθος που υπάρχει σε πολλές οικογένειες είναι ότι το «βάρος» του διαβάσματος μοιράζεται και η Μαμά.

Αυτό που πρέπει να κάνετε λοιπόν, είναι να του δίνετε βοήθεια μόνο όταν τη χρειάζεται. Πρέπει να μάθει να φέρνει εις πέρας μονό του τις δουλειές του και να αναπτύξει το αίσθημα της υπευθυνότητας ούτως ώστε να καλλιεργηθεί φυσικά η αυτονομία του. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μάθει να είναι ανεξάρτητο και να στηρίζεται στις δικές του ικανότητες και έτσι να είναι περήφανο για ότι καταφέρνει με τη δική του προσπάθεια και εργασία.

Βοηθήστε τον Προγραμματισμό του

Ο σωστός προγραμματισμός είναι το παν για κάθετι που κάνουμε. Αυτή την αρχή πρέπει να περάσουμε και στο παιδί μας. Βοηθήστε το να προγραμματίζει την κάθε μέρα ξεχωριστά, δηλαδή, πόση ώρα πρέπει να αφιερώνει σε κάθε μάθημα ξεχωριστά, κάθε πότε θα κάνει διαλείμματα .Φυσικά ένα πρόγραμμα χρειάζεται οπωσδήποτε να περιλαμβάνει και χρόνο για ξεκούραση. Να χαλαρώνει και να ηρεμεί το μυαλό του ώστε να μπορεί να έχει καλύτερη απόδοση σε ότι και αν κάνει.

Όχι μόνο στο διάβασμα

Την αρχή του προγραμματισμού πρέπει να την εφαρμόσουμε σε όλα τα πράγματα για να είναι και το παιδί μας ήρεμο.. Αν δεν υπάρχει προγραμματισμός δημιουργούνται εντάσεις που δεν βοηθάνε καθόλου το παιδί. Αντιθέτως του δημιουργεί άγχος και εκνευρισμό και η απόδοση του μειώνεται. Με ένα σωστό προγραμματισμό θα είναι ικανό να διαχειριστεί κάθε μέρα ξεχωριστά και θα είναι ήρεμο γιατί θα ξέρει πως να λειτουργήσει κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Πόση ώρα πρέπει να διαβάζει;

Η ώρα που χρειάζεται ένα παιδί για να διαβάσει καθημερινά εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Όπως για παράδειγμα με ποιο μάθημα ασχολείται, πόσες εργασίες έχει για το σπίτι ή πόσο απαιτητική είναι η δασκάλα. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι το ίδιο το παιδί. Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό από όλες τις απόψεις. Ένα παιδί ίσως χρειάζεται περισσότερο χρόνο να αφομοιώσει τις πληροφορίες που λαμβάνει από ένα μάθημα ενώ ένα άλλο χρειάζεται λιγότερο χρόνο. Αυτό έχει να κάνει με τη μαθηματική αντίληψη που έχει ο καθένας μας. Να έχετε στο μυαλό σας ότι το συνεχόμενο διάβασμα μειώνει τη απόδοση και επέρχεται η πνευματική κούραση για αυτό είναι σωστό στο πρόγραμμά σας να εξασφαλίζετε μικρά διαλειμματάκια που θα το βοηθούν να επανέλθει.

Μην ξεχνάτε το διάλειμμα

Ένα σημαντικό στοιχείο για την επιτυχία ενός καλού προγράμματος είναι τα διαλείμματα. Τα διαλείμματα μέσα στο πρόγραμμα είναι απαραίτητα για την πνευματική του διαύγεια. Πρέπει να προσέχετε ώστε τα διαλείμματα να γίνονται αφού ολοκληρωθεί μια εργασία και όχι να το αφήνει στη μέση.

Δύο κόλπα για να αγαπήσει το διάβασμα

Κάντε το παιδί σας να αγαπήσει το διάβασμα με 2 έξυπνα τρικ.

• Στη βιβλιοθήκη που έχετε στο δωμάτιο του παιδιού σας., στο ύψος των ματιών του, τοποθετήστε βιβλία με ωραία εξώφυλλα που θα του κινήσουν την περιέργεια και γενικότερα εφοδιάστε τη βιβλιοθήκη του με εκπαιδευτικά βιβλία ,παιχνίδια που θα το βοηθήσουν να οξυνθούν οι ικανότητες του.

 • Όπως έχουμε ξαναπεί, το πρότυπο των παιδιών είμαστε ,κατά κύριο λόγο, εμείς. Οπότε, προσπαθήστε να του αναπτύξετε την αγάπη για το διάβασμα με το να σας βλέπει και σας να χαλαρώνετε μετά από μια δύσκολη μέρα μ’ ένα βιβλίο.

Διάβασμα στο χώρο του

Ο χώρος της μελέτης παίζει σπουδαίο ρόλο στην απόδοση του παιδιού και στη σωστή μελέτη. Να τι πρέπει να προσέξετε:

Το παιδί πρέπει να έχει έναν συγκεκριμένο χώρο για τα διαβάσματά του, π.χ. το δικό του δωμάτιο ή, αν αυτό δεν είναι εφικτό, το δικό του γραφείο.

Σημαντικό είναι επίσης ο χώρος στον οποίο διαβάζει το παιδί να είναι ευρύχωρος και άνετος για να είναι το διάβασμά του πιο ευχάριστο κι όσο γίνεται πιο ξεκούραστο, Επίσης η στάση του σώματος του πρέπει να ναι σωστή για να μην καταπονείται το σώμα του. Προσέξτε να μην υπάρχουν στο χώρο αντικείμενα που θα του αποσπούν τη προσοχή π.χ τηλεόραση.

Στο τέλος κάθε εβδομάδας μπορείτε να φτιάχνετε το πρόγραμμα της επόμενης, το οποίο στη συνέχει θα το κολλάτε σε ένα εμφανές σημείο πάνω στο γραφείο του.

Δέκα τρόποι για να βοηθήσετε το παιδί σας με το διάβασμα στο σπίτι

1. Δημιουργήστε ένα τετράδιο καθηκόντων, στο οποίο το παιδί σας θα καταγράφει τι έχει να κάνει κάθε μέρα .

2. Δείξτε του πώς να χρησιμοποιεί ένα ημερολόγιο, για να σημειώνει τις εργασίες ή την ύλη που πρέπει να διαβάσει μέσα σε μια εβδομάδα ή ένα μήνα.

3. Βοηθήστε το παιδί σας να ετοιμάζει μια λίστα με ότι έχει να κάνει, ξεκινώντας από τα δυσκολότερα και καταλήγοντας στα ευκολότερα. Το να σβήνει από τη λίστα ότι ολοκληρώνει, θα του δώσει την αίσθηση της ευχαρίστησης και επιτυχίας.

4. Δείξτε στο παιδί σας πώς να ελέγχει τη δουλειά του και πώς να ψάχνει για λάθη που πρέπει να διορθωθούν.

5. Κωδικοποιήστε τα τετράδια και ντοσιέ με διαφορετικά χρώματα για κάθε μάθημα.

6. Δημιουργήστε τη γωνιά διαβάσματος (είτε στο γραφείο του είτε στην κουζίνα) και επιτρέψτε του να διαβάζει τα μαθήματά του εκεί, με την προϋπόθεση ότι υπάρχει ησυχία.

7. Σβήστε την τηλεόραση και χαμηλώστε το τηλέφωνο.

8. Καθιερώστε μια συγκεκριμένη ώρα για να διαβάζει τα μαθήματά του (καλύτερα λίγο μετά την επιστροφή του από το σχολείο μετά το μεσημεριανό φαγητό).

9. Αν το παιδί σας θέλει παρέα, προσφερθείτε να καθίσετε κοντά του διαβάζοντας ή ασχολουμένη με κάτι που δεν αποσπά την προσοχή του.

10. Δώστε του το κίνητρο να τελειώσει τα μαθήματά του γρήγορα, ώστε στη συνέχεια να έχει ελεύθερο χρόνο για να παίξει.

Πηγή:   http://gia-mamades.gr/anaptyxi-paidi-4-eos-12-eton/ekpaidefsi-sxoleio/

 «ΠΕΡΑΜΕΙΑ 2014»

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΑΓΩΝΩΝ

 Ο Όμιλος Θαλασσίων Αθλημάτων Καβάλας συνδιοργανώνει με τον Δήμο Παγγαίου ανοιχτό κολυμβητικό αγώνα μεγάλων αποστάσεων στο κόλπο της Ν.Περάμου με την επωνυμία «ΠΕΡΑΜΕΙΑ 2014».

Δικαίωμα συμμετοχής: Δικαίωμα συμμετοχής στον αγώνα έχουν κολυμβητές και κολυμβήτριες που έχουν συμπληρώσει το 10ο έτος της ηλικίας τους και βρίσκονται σε άρτια φυσική και ψυχική κατάσταση, αρκεί να συμπληρώσουν και να υπογράψουν τα απαραίτητα έγγραφα (Δήλωση Συμμετοχής & Υπεύθυνη Δήλωση). Για συμμετέχοντες κάτω των 18 ετών, είναι απαραίτητη η Υπεύθυνη Δήλωση από γονέα ή κηδεμόνα

Ημερομηνία: Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Τόπος: Κόλπος Ν. Περάμου, παραλία Ν. Περάμου

Ώρα αγώνα: 18:00μ.μ. 18:15μ.μ. 18:30μ.μ. για 5000μ,2500μ, 1500μ αντίστοιχα.

Ώρα προσέλευσης : 17:00μ.μ.

Κανονισμοί: Οι συμμετέχοντες έχουν τη δυνατότητα να αγωνιστούν με γυαλάκια ή μάσκα κολύμβησης, με εγκεκριμένο μαγιό όπως αυτό προβλέπεται από τη FINA και αφορά στο Open Water, απλό κολυμβητικό μαγιό ή στολή τριάθλου (ξεχωριστή κατηγορία). Πλευστικά ή κολυμβητικά βοηθήματα (σανίδες, πέδιλα, χεράκια, κ.τ.λ.) δεν επιτρέπονται, όπως και αναπνευστικά βοηθήματα (αναπνευστήρες). Πριν την εκκίνηση οι συμμετέχοντες έχουν το δικαίωμα να αλειφθούν με λάδι, αντηλιακό, βαζελίνη, γράσο ή οτιδήποτε άλλο επιθυμούν.

Χρονομέτρηση : Ηλεκτρονική και θα υπάρξουν και ενδιάμεσα περάσματα σε κάθε γύρο.

Περιγραφή αγώνα: Μεγάλες σημαδούρες θα ορίζουν τη διαδρομή. Παραπλέον σκάφος θα δείχνει την πορεία που θα πρέπει να ακολουθηθεί. Στην περίπτωση, που κάποιος εκ των συμμετεχόντων νιώσει αδιαθεσία και δε μπορεί να συνεχίσει, κάνει νεύμα με το σκουφάκι του, ώστε να τον εντοπίσει το διασωστικό σκάφος και να τον περισυλλέξει. Ο αγώνας περιλαμβάνει τρεις αποστάσεις από τις οποίες ο κολυμβητής/τρια μπορεί να επιλέξει αυτή που επιθυμεί. Ο αγώνας περιλαμβάνει τις αποστάσεις των 1500μ. 2500μ και 5000μ. Η απόσταση των 1500μ είναι από τη βάση εκκίνησης όλων των αγώνων κυκλική πορεία γύρω από το νησάκι της Περάμου και επιστροφή. Η απόσταση των 2500μ. είναι τριγωνική πορεία από τη βάση γύρω από το νησάκι   στη σημαδούρα και επιστροφή στη βάση, και η απόσταση των 5000μ είναι η διπλή απόσταση των 2500μ.

Κατηγορίες αγώνων: 1500μ: έως 13ετών (-2001), έως 20 ετών(-1994), έως 40 ετών(-1974),  άνω των 40ετών(+1973).

2500μ:έως 25 ετών(-1989), έως 45 ετών(-1969),  άνω των 45ετών(+1968)

5000μ.: έως 25 ετών(-1989), έως 45 ετών(-1969),  άνω των 45ετών(+1968)

Εγγραφές: Την ημέρα του αγώνα, οι συμμετέχοντες πρέπει να βρίσκονται στο χώρο της γραμματείας μία ώρα πριν την εκκίνηση, έτσι ώστε να επιβεβαιώσουν την εγγραφή τους και να παραλάβουν το νούμερό τους.

Εκκίνηση :Η εκκίνηση του αγώνα θα γίνει μέσα από το νερό μπροστά από το σπιτάκι του ΟΘΑΚ στη παραλία της Ν. Περάμου.

Μαρκάρισμα: Κάθε αγώνισμα θα φέρει διαφορετικό χρώμα το σκουφάκι των κολυμβητών ( θα δοθεί από την γραμματεία)και στο χέρι τους θα αναγραφεί ο αριθμός συμμετοχής τους

Έπαθλα: Στον πρώτο/η νικητή/τρια κολυμβητή/τρια της γενικής κατηγορίας κάθε κολυμβητικής απόστασης θα δοθεί κύπελλο και μετάλλιο ενώ στους τρείς πρώτους κολυμβητές /τριες κάθε κατηγορίας κολυμβητικής απόστασης θα δοθεί μετάλλιο και δίπλωμα. Σε όλους τους συμμετέχοντες θα δοθούν αναμνηστικά διπλώματα και μετάλλια.

 Κόστος συμμετοχής: Η συμμετοχή του κάθε αθλητή είναι  10€.

Δηλώσεις συμμετοχής: Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή στη φόρμα συμμετοχής στο www.othak.gr ή στο FAX του συλλόγου 2510231018 έως την 1 Αυγούστου αλλά και στη γραμματεία του ΟΘΑΚ την ημέρα του αγώνα έως και μία ώρα πριν τον αγώνα.

 Οι συμμετέχοντες οφείλουν να έχουν μαζί τους έγγραφο που να πιστοποιεί την ηλικία τους και να υπογράψουν την υπεύθυνη δήλωση αθλητή, οι δε αθλητές το αθλητικό τους δελτίο ή φωτοτυπία αυτού.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.othak.gr/news/a1%CE%BF-aquathlon-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CE%B1-2014/

“Μπορείς, αρκεί μόνο να θελήσεις” – Γκαίτε

Τι είναι η δύναμη της θέλησης; Ίσως έχετε ακούσει ξανά τον όρο και τον έχετε συνδέσει με μια αφηρημένη δύναμη. Μπορεί να σκέφτεστε ότι είναι κάτι έμφυτο και κάποιοι γεννιούνται με αυτήν τη δύναμη. Μπορεί να εύχεστε το παιδί σας να είχε περισσότερη από αυτήν, αλλά δεν έχετε καμία ιδέα για το πώς θα το πετύχετε.

Η αλήθεια είναι πως η δύναμη της θέλησης είναι μια πραγματική πηγή δύναμης που μπορεί να ενισχυθεί και να διατηρηθεί. Οι άνθρωποι που μαθαίνουν πώς να την αξιοποιούν κερδίζουν μια ζωτικής σημασίας γνώση: πώς να κάνουν και να γίνουν οτιδήποτε θελήσουν στη ζωή τους!

Η σημασία της δύναμης και της θέλησης!

Είναι γεγονός πως υπάρχει υψηλή συσχέτιση μεταξύ της θέλησης και με το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κάποιος στη ζωή του. Όλη η επιτυχία, η ευτυχία και η ικανοποίηση εξαρτάται από την ελαχιστοποίηση των αρνητικών ή των εμποδίων, και με τη μεγιστοποίηση των θετικών αποφάσεων και συνηθειών. Η ενέργεια που οδηγεί την ικανότητά μας να παράγουμε και τα δύο αυτά αποτελέσματα είναι η δύναμη της θέλησης.

Δεν είναι υπερβολή επομένως που η δύναμη της θέλησης περιγράφεται ως η απόλυτη ποιότητα ή ως ακρογωνιαίος λίθος για τον καθορισμό των αποτελεσμάτων της ζωής μας. Ας επιστρέψουμε όμως στο αρχικό ερώτημα, τι ακριβώς είναι η δύναμη της θέλησης; Ουσιαστικά είναι η διανοητική ενέργεια που μας επιτρέπει να κατευθύνουμε τις ενέργειές μας.

Η δύναμη της θέλησης κατευθύνει:

Τις σκέψεις μας. Μας βοηθά να εστιάσουμε σε αυτό που θέλουμε να σκεφτούμε, κρατώντας τις ανεπιθύμητες και ενοχλητικές σκέψεις εκτός πλαισίου.

Τα συναισθήματά μας. Μπορεί να μην μπορούμε να πείσουμε τον εαυτό μας να αισθανθεί χαρά ή λύπη, αλλά μπορούμε να αποφασίσουμε σε ποιες ενέργειες να προβούμε για να αλλάξουμε το πώς αισθανόμαστε.

Τις παρορμήσεις μας. Οι παρορμήσεις μπορεί να είναι πράγματα όπως “Θέλω να φάω ένα κομμάτι σοκολάτα”, “Θέλω να χτυπήσω αυτόν που με εκνευρίζει”, “Θέλω να πάω βόλτα αντί να εργαστώ”. Αν και υπάρχουν τρόποι για να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των ερεθισμάτων που λαμβάνουμε, δεν έχουμε άμεσο έλεγχο για το αν θα εισβάλλουν στο μυαλό μας. Η δύναμη της θέλησης είναι αυτή που μας βοηθά να ρυθμίσουμε το πώς θα αντιδράσουμε στην παρόρμηση. Θα την αγνοήσουμε ή θα ενδώσουμε;

Τον έλεγχο των επιδόσεών μας. Αυτό έχει να κάνει με το πόσο καλά μπορούμε να συγκεντρωθούμε και να επικεντρωθούμε σε μια εργασία ή στόχο. Με το πόσο θα επιμείνουμε σε κάτι προτού τα παρατήσουμε. Πόση προσπάθεια θα δαπανήσουμε, πόσο καλά θα διαχειριστούμε τον χρόνο μας κλπ.

Κάθε φορά που έχουμε μια επιθυμία να κάνουμε κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τους μακροπρόθεσμους στόχους μας και τις βασικές μας αξίες, η δύναμη της θέλησης είναι αυτή που μας κρατά στο σωστό δρόμο. Όσο πιο ισχυρή είναι η δύναμη της θέλησης, τόσο πιο πιθανό γίνεται να πάρουμε την απόφαση που εναρμονίζεται με τους στόχους μας. Είναι αυτή που μας επιτρέπει να επιλέξουμε πορεία και να επιμείνουμε σε αυτήν παρά τα εμπόδια, τις αντοχές, και τις αδυναμίες μας.

Τα παιδιά με έλλειψη δύναμης και θέλησης…

Τα παιδιά που δείχνουν να μην έχουν θέληση, είναι αυτά που εγκαταλείπουν, αποθαρρύνονται, ή αποσύρονται από τις προκλήσεις. Οι γονείς συχνά απογοητεύονται όταν βλέπουν το παιδί να δειλιάζει και να αποφεύγει ακόμη και το πιο μικρό εμπόδιο που βρίσκεται στη ζωή του. Τα παιδιά αισθάνονται αποθαρρυμένα όταν οι πεποιθήσεις τους για τον εαυτό τους και τις ικανότητές τους είναι αρνητικές.

Μπορεί να χρησιμοποιούν συχνά εκφράσεις όπως “Δεν μπορώ να το κάνω”, “Είναι πάρα πολύ δύσκολο”, “Θα το κάνεις για μένα;”. Αν και κάποια παιδιά είναι από τη φύση τους λιγότερο ανθεκτικά στις προκλήσεις και στις δυσκολίες, καμιά φορά οι γονείς, οι δάσκαλοι ή άλλα σημαντικά πρόσωπα είναι αυτοί που συμβάλλουν στη διατήρηση αυτών των πεποιθήσεων.

Για παράδειγμα, τα παιδιά που ακούν συχνά από τους γονείς τους προειδοποιήσεις όπως “Να είσαι προσεκτικός, ξέρεις ότι θα το ρίξεις” μπορεί να εισπράττουν το μήνυμα “Μάλλον είμαι πολύ αδέξιος”. Όταν οι γονείς μεταχειρίζονται τα παιδιά με έναν τρόπο που υποβαθμίζει τόσο τα ίδια όσο και τα συναισθήματά τους όπως “Μην κάνεις σαν μωρό, δεν υπάρχει τίποτα τρομακτικό στο σκοτάδι”, μπορεί να δώσουν το μήνυμα στο παιδί ότι είναι ανώριμο, ανίκανο και τα συναισθήματά του είναι γελοία. Για να χτίσουν όμως τα παιδιά τη δύναμη της θέλησης, θέλουν να εισπράττουν από το περιβάλλον τους θετική επιρροή και ενθάρρυνση!

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να καλλιεργήσουν τη δύναμη της θέλησης στα παιδιά;

Οι γονείς θα πρέπει με τη στάση τους να ενθαρρύνουν και όχι να αποθαρρύνουν τις προσπάθειες των παιδιών. Για να το πετύχουν αυτό, θα πρέπει να ελέγξουν τις αρνητικές τους προσδοκίες και να δείχνουν εμπιστοσύνη στα παιδιά. Από το να πουν κάτι όπως “Πρόσεχε, θα το χύσεις!”, είναι προτιμότερο το “Είσαι πολύ προσεκτικός. Την επόμενη φορά μπορείς να χρησιμοποιήσεις και τα δύο χέρια!”. Από το να πουν “Δεν είσαι το παιδί που τα πηγαίνει καλά στο σχολείο”, είναι προτιμότερο να ενθαρρύνουν λέγοντας “Θέλω να ακούσω τη γνώμη σου για το πώς θα μπορούσαμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα”, “Συνέχισε να προσπαθείς, μπορείς να το κάνεις”.

Οι γονείς δεν θα πρέπει να δίνουν έμφαση στα λάθη, αλλά στα δυνατά σημεία του παιδιού. Από το να πουν κάτι όπως “Πώς μπόρεσες και έκανες τέτοιο λάθος;” ή “Αυτό που έκανες δε δείχνει και τόσο καλό”, ή “Πόσες φορές πρέπει να σου πω να μαζεύεις τα πράγματά σου;”, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούν θετικές προτάσεις όπως “Έγραψες πολύ καλά συγκεντρώνοντας την προσοχή σου!” “Βλέπω πραγματικά πόσο σκληρά δούλεψες!”, “Ολοκλήρωσες το πρώτο βήμα. Προσπάθησε σκληρά για το επόμενο!”.

Οι γονείς δε θα πρέπει να αναμένουν την τελειότητα, αλλά να εκτιμούν το παιδί για αυτό που είναι. Από το να πουν κάτι όπως “Ίσως την επόμενη φορά τα πάρεις όλα Α”, ή “Πώς έκανες ένα ορθογραφικό λάθος, όταν τα έχεις όλα τα άλλα σωστά;” ή “Αυτό είναι καλό, αλλά μπορούσες και καλύτερα”, είναι πιο βοηθητικό να πουν “Προσπάθησες σκληρά και είμαι περήφανος για σένα”, “Έκανες ένα λάθος, αλλά εγώ ακόμα σ” αγαπώ” ή “Είσαι μοναδικός και σ” αγαπώ!”

Τέλος, οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν την ανεξαρτησία στα παιδιά αποφεύγοντας να γίνονται υπερπροστατευτικοί. Από το να πουν κάτι όπως “Θα πάρω τη μαμά του για να σε αφήσει ήσυχο”, είναι προτιμότερο να διδαχτεί το παιδί τεχνικές για να επιλύει από μόνο του τις συγκρούσεις, “Για να σκεφτούμε μαζί κάποιους τρόπους για να διαχειριστείς το πρόβλημα”. Από το να πουν “Άστο θα το κάνω εγώ για σένα”, είναι πιο βοηθητικό το “Έλα να σου δείξω πώς να κάνεις μόνος σου πρωινό”.

Η δύναμη της θέλησης μας διδάσκει πως όλα μπορούν να συμβούν αρκεί να το θελήσουμε, και αυτό είναι που θα πρέπει να εμπνεύσουν οι γονείς τα παιδιά τους!

Parentshelp.gr

Βιβλιογραφία:

Baumeister, R. F. & Tierney, J. (2011). Willpower. Rediscovering the Greatest Human Strength. The Penguin Press, New York.

Bucciol, A., Houser, D. & Piovesan, M. (2011). Temptation and Productivity: A Field Experiment with Children. Journal of Economic Behavior & Organization, 78, 126-136.

Mischel, W. et al. (2011). Willpower Over the Life Span: Decomposing Self-Regulation. Oxford University Press, 6, 252-256.

Συναισθήματα έχουμε όλοι οι άνθρωποι και όλοι μας επηρεαζόμαστε από αυτά! Καθημερινά βιώνουμε μια τεράστια γκάμα συναισθημάτων. Τη μια στιγμή μπορεί να βρισκόμαστε στη συναρπαστική κορύφωση της ευτυχίας ή του ενθουσιασμού, και λίγο αργότερα να πιάνουμε τον εαυτό μας να αισθάνεται πλήξη ή θλίψη. Οι έρευνες δείχνουν ότι τα συναισθήματα διαδραματίζουν πολλούς ρόλους. Είναι αυτά που δίνουν ώθηση, κίνητρα και ενέργεια στη ζωή! Μπορούν επίσης να καθορίσουν τη σκέψη και τη συμπεριφορά μας, να μας βοηθήσουν να αποφύγουμε τον κίνδυνο και να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας, να κάνουμε φίλους, να αγαπήσουμε, να ερωτευθούμε, να κάνουμε τον απολογισμό της ζωής μας!

video:   ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ – ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

 Επομένως, τα συναισθήματα παίζουν ένα καθοριστικό και ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή όλων μας! Τι γίνεται όμως όταν κάποιος δυσκολεύεται να κατανοήσει τόσο τα δικά του συναισθήματα όσο και τα συναισθήματα των άλλων, ή τι συμβαίνει όταν κάποιος δεν μπορεί να ελέγξει τις συναισθηματικές του αντιδράσεις; Οφείλονται όλα αυτά σε αυτό που ονομάζουν οι ειδικοί “συναισθηματική νοημοσύνη”;

Τι είναι η συναισθηματική νοημοσύνη;

Όταν ακούμε τη λέξη νοημοσύνη, ίσως οι περισσότεροι σκεφτόμαστε τις γνώσεις που έχει κάποιος, ή την ικανότητά του να αποκτά γνώσεις. Ωστόσο, οι έρευνες δείχνουν ότι η νοημοσύνη μπορεί να έχει πολλές πτυχές, και μία από αυτές είναι η συναισθηματική νοημοσύνη!

Η συναισθηματική νοημοσύνη αναφέρεται στην ικανότητα να κατανοείς τα συναισθήματα τα δικά σου και τα συναισθήματα των άλλων, καθώς και στην ικανότητα να τα διαχειρίζεσαι και να έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου. Έρευνες δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις οι αρνητικές συναισθηματικές αντιδράσεις των παιδιών οφείλονται σε αυτό που ονομάζεται ελλιπής συναισθηματική νοημοσύνη, ή με άλλα λόγια συναισθηματική ανωριμότητα.

Η συναισθηματική νοημοσύνη εμφανίζεται να είναι προβλεπτικός παράγοντας της ικανότητας των παιδιών να διαμορφώνουν σχέσεις και φιλίες, να τα πηγαίνουν καλά στο σπίτι και στο σχολείο, και της ισορροπημένης εικόνας του εαυτού τους και της ζωής γενικότερα. Από την άλλη πλευρά, η συναισθηματική ανωριμότητα μπορεί να δυσκολεύει την καθημερινότητα του παιδιού. Μπορεί για παράδειγμα να περιορίζει την ικανότητά του να ηρεμεί και να χαλαρώνει τον εαυτό του, να επιλύει με αποτελεσματικό τρόπο τα προβλήματα ή τις διαφωνίες του, να δυσκολεύει την επικοινωνία και την επαφή του με τους άλλους, και να αυξάνει τα επίπεδα συναισθηματικής και σωματικής έντασης.

Σε ποιες περιπτώσεις εμποδίζεται η ανάπτυξη συναισθηματικών δεξιοτήτων;

Μερικές φορές και άθελά τους, οι γονείς και οι ενήλικες εμποδίζουν την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης των παιδιών αντί να την ενισχύουν. Αυτό συμβαίνει κατά κύριο λόγο όταν τα συναισθήματα του παιδιού αγνοούνται. Μπορεί για παράδειγμα τα συναισθήματα του παιδιού να προκαλούν ενόχληση ή να αντιμετωπίζονται σαν κάτι που θα περάσει, χωρίς να δίνεται η δυνατότητα στο παιδί να διδαχτεί δεξιότητες που θα το βοηθήσουν να κατανοεί, να προσδιορίζει και να εκφράζει τα συναισθήματά του.

Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί οι γονείς ή οι ενήλικες να επιτρέπουν την έκφραση των συναισθημάτων, αλλά σε καταστάσεις που κρίνεται απαραίτητο να μην παρεμβαίνουν, με αποτέλεσμα να μη βοηθούν τα παιδιά να μάθουν πώς να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους. Η έλλειψη σεβασμού, ή η περιφρόνηση για το πώς αισθάνεται το παιδί, εμποδίζει την ανάπτυξη της συναισθηματικής του ωριμότητας.

Άλλες φορές μπορεί να απαγορεύεται η έκφραση αρνητικών συναισθημάτων ή να τιμωρούνται αυτά τα συναισθήματα των παιδιών. Όταν συμβαίνει κάτι αρνητικό ή δυσάρεστο και δεν επιτρέπουμε στο παιδί να εκφράσει αυτά που νιώθει για την κατάσταση, επηρεάζουμε αρνητικά τη συναισθηματική του ανάπτυξη. Είναι σαν να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να αποκρύπτουν τα πραγματικά τους συναισθήματα (πχ. φόβο, θυμό, απογοήτευση). Τα έντονα συναισθήματα που μένουν μέσα φουσκώνουν σαν ένα μπαλόνι που κάποια στιγμή θα σκάσει. Μπορεί για παράδειγμα το παιδί να εκραγεί συναισθηματικά για να εκφράσει αυτά που νιώθει μέσα από φωνές, χτυπώντας, βρίζοντας ή κλαίγοντας, χωρίς να μπορεί να κατανοήσει τι συμβαίνει μέσα του. Επιπλέον, όταν το παιδί δεν μπορεί να εξωτερικεύσει αυτά που νιώθει γιατί φοβάται ότι θα αγνοηθεί, θα υποτιμηθεί ή θα πληγωθεί, αρχίζει και μαθαίνει να διαχειρίζεται κατά αυτόν τον τρόπο τα συναισθήματά του με αποτέλεσμα να επηρεάζονται και οι σχέσεις του στην ενήλικη ζωή.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;

Η ικανότητά μας να χειριζόμαστε κοινωνικές καταστάσεις, να ελέγχουμε τις παρορμήσεις και τα συναισθήματά μας, είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για την επιτυχία και την ευτυχία μας ως ενήλικες. Η καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης στα παιδιά επομένως είναι εξαιρετικά σημαντική και θα ξεκινήσει από την οικογένεια, η οποία είναι το πρώτο σχολείο της συναισθηματικής μάθησης!

Μια πολύ καλή αρχή για να βοηθήσουν οι γονείς τα παιδιά, είναι να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά των παιδιών και να τα ενθαρρύνουν να εκφράζουν αυτά που νιώθουν. Επειδή αυτό απαιτεί ένα βαθμό γνωστικής ωρίμανσης, είναι βασικό οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά να εντοπίζουν τα συναισθήματά τους και να τα ονοματίζουν.

Για παράδειγμα, “Δείχνεις απογοητευμένος που δε σε παίζουν τα άλλα παιδιά. Μπορεί να σου φαίνεται δύσκολο να τα πλησιάσεις, αλλά έλα να σκεφτούμε μαζί ιδέες που θα σε βοηθήσουν!” Με αυτόν τον τρόπο ο γονιός αναγνωρίζει τα συναισθήματα του παιδιού, το βοηθάει να τα προσδιορίσει και του προτείνει έναν τρόπο για να τα διαχειριστεί. Όταν ένα παιδί είναι σε θέση να το κάνει αυτό, τότε οι γύρω του μπορούν να το κατανοήσουν, να ανταποκριθούν σε αυτά που νιώθει και να το βοηθήσουν.

Επιπλέον, είναι εξίσου σημαντικό το παιδί πέρα από τα δικά του συναισθήματα, να μπορεί να κατανοεί και τα συναισθήματα των άλλων. Ένας απλός τρόπος για να το πετύχουν αυτό τα παιδιά, είναι να τα ενθαρρύνουν οι γονείς να μπαίνουν στη θέση του άλλου και να προσπαθούν να δουν τα πράγματα από τη σκοπιά του. Για παράδειγμα, “Πώς θα αισθανόσουν αν φορούσες γυαλιά και τα άλλα παιδιά σε κορόιδευαν;”.

Στην περίπτωση όπου το παιδί έχει μια έντονη συναισθηματική αντίδραση και δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του, οι γονείς θα πρέπει να παρέμβουν για του δείξουν αποτελεσματικές τεχνικές διαχείρισης των συναισθημάτων του. Η ήρεμη στάση των γονιών και η ειλικρινής διάθεσή τους να ακούσουν αυτά που νιώθει το παιδί, είναι ιδιαίτερα σημαντική σε αυτή τη φάση. Τα όρια στο παιδί θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα για το ποια συμπεριφορά επιτρέπεται και ποια όχι, ενώ παράλληλα θα πρέπει να ενθαρρύνονται οι δεξιότητες της συζήτησης και του διαλόγου.

Το όνειρο όλων των γονιών, είναι να μεγαλώσουν ευτυχισμένα και επιτυχημένα παιδιά! Σε μια κοινωνία όπου δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στις επιδόσεις και στους βαθμούς των παιδιών, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτό που κάνει πραγματικά ευτυχισμένο και επιτυχημένο τόσο ένα παιδί όσο και έναν ενήλικα, είναι η επαφή με το συναίσθημά του και η επαφή του με τα συναισθήματα των άλλων! Καμία σχέση δεν μπορεί να διατηρηθεί και να ισχυροποιηθεί αν δεν είμαστε σε θέση να μοιραζόμαστε αυτά που νιώθουμε και αν δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το πώς νιώθουν οι άλλοι, για αυτό είναι σημαντικό οι γονείς να δώσουν έμφαση στα συναισθήματα των παιδιών!

Parentshelp.gr

Μια μέρα, εκεί που ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να κάνουν το τεστ της “τριπλής διύλισης”.

“- Τριπλή διύλιση;” ρώτησε με απορία ο γνωστός του.

– Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις.

– Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της αλήθειας.
Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;

– Ε… όχι ακριβώς, απλά το άκουσα όμως και…

-Μάλιστα, άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα.

– Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της καλοσύνης.
Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;

– Καλό; Όχι το αντίθετο μάλλον…

– Άρα, συνέχισε ο Σωκράτης, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.

Ο γνωστός του έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.

– Παρόλα αυτά, συνέχισε ο Σωκράτης, μπορείς ακόμα να περάσεις το τεστ γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο.

Το τρίτο φίλτρο της χρησιμότητας.
Είναι αυτό που θέλεις να μου πεις για τον μαθητή μου κάτι που μπορεί να μου φανεί xρήσιμο σε κάτι;

– Όχι δεν νομίζω…

– Άρα λοιπόν αφού αυτό που θα μου πεις δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;

Ο γνωστός του έφυγε ντροπιασμένος,
έχοντας πάρει ένα καλό μάθημα…

Μήπως είναι καιρός να βάλουμε κι εμείς αυτό το σοφό τεστ στη ζωή μας;