ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Ancient icon of The Three Hierarchs - Basil the Great, Gregory the Theologian and John Chrysostom. Thessaloniki, Greece Thessaloniki, Greece - March 17, 2018: Ancient icon of Church Fathers from the church of Holy Trinity, 14th cent. The Three Hierarchs - Basil the Great, Gregory the Theologian and John Chrysostom. Antiquities Stock Photo

Τιμούμε στις 30 Ιανουαρίου τους τρεις μεγάλους Δασκάλους και Ιεράρχες, τον Μέγα Βασίλειο, τον Γρηγόριο τον Θεολόγο και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο.

Παρόλο που και οι τρεις γεννήθηκαν περίπου τον 4ο αιώνα μ.χ  εντούτοις εξακολουθούν να τιμούνται με την ίδια λαμπρότητα σε όλο τον χριστιανικό κόσμο μέχρι και σήμερα. Κι αυτό συμβαίνει, γιατί οι ίδιοι φωτίστηκαν από τη χάρη του Θεού και δίδαξαν με τον τρόπο ζωής τους όχι μόνο τους ανθρώπους της εποχής τους, αλλά και όλες τις επόμενες γενεές .

Στο πρόσωπο των τριών Ιεραρχών πραγματοποιήθηκε ο αρμονικός συνδυασμός της Κλασσικής παιδείας και του Χριστιανικού κηρύγματος. Χρησιμοποίησαν, δηλαδή, οι τρεις Δάσκαλοι τη φιλοσοφία και τη ρητορική, για να μεταδώσουν στους απλούς ανθρώπους τον Λόγο του Θεού. Μελέτησαν τους αρχαίους κλασικούς συγγραφείς και φιλοσόφους, και κατόρθωσαν να  συμφιλιώσουν το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα με τη Χριστιανική Πίστη. Απέρριψαν τα ειδωλολατρικά στοιχεία και κράτησαν τις αρχές της διαλεκτικής σκέψης της ελληνικής παιδείας, ακολουθώντας τη συμβουλή του Αποστόλου Παύλου «να δοκιμάζουμε τα πάντα, αλλά να κρατάμε το καλό».

Έστησαν έτσι γέφυρες ανάμεσα στο κλασικό και το σύγχρονο, ανάμεσα στη γνώση και την αρετή, ανάμεσα στην αναζήτηση της επιστημονικής αλήθειας και την πραγματική αλήθεια της αγάπης, ανάμεσα στη θεωρία και στην πράξη, τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό.

Τους ανησυχούσε η αμάθεια του λαού και προσπαθούσαν να τον φωτίσουν για να τον απαλλάξουν από τα δεσμά της  και την κοινωνική εκμετάλλευση. Τους ενοχλούσε ακόμη η αδικία που κυριαρχούσε  γύρω τους, η κοινωνική ανισότητα, η έλλειψη στοργής και κοινωνικής μέριμνας για τους αδύνατους, τους φτωχούς και τους απόκληρους της ζωής. Και οι Τρεις Άγιοι Πατέρες βοήθησαν τους φτωχούς και όλους όσους είχαν την ανάγκη τους. Με ακαταμάχητο όπλο την πίστη στον Ιησού Χριστό και ασίγαστο πάθος την ανθρώπινη συμπαράσταση, ανέπτυξαν τέτοια φιλανθρωπική δράση, όμοια με την οποία δε γνώρισε μέχρι σήμερα ο κόσμος. Ήταν άνθρωποι της καθημερινής δράσης. Δρούσαν  χαμηλά, δίπλα στον πονεμένο και τον κατατρεγμένο της ζωής.

Πρώτος στη σειρά

Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στην Καισάρεια της Καππαδοκίας το 330 μ. χ. Σπούδασε ρητορική, γραμματική, φιλοσοφία, αστρονομία, γεωμετρία, ιατρική μα πάνω απ’ όλα μελετούσε τα λόγια του Χριστού, που μιλούσαν για αγάπη και προσευχόταν θερμά να του δώσει ο Θεός δύναμη να τα εφαρμόσει. Ο Θεός τον ευλογεί και τον ενισχύει και έτσι τον βλέπουμε μόλις γίνεται Επίσκοπος να πωλεί όλη την περιουσία του και να χτίζει φτωχοκομείο, ορφανοτροφείο, λεπροκομείο, νοσοκομείο και γηροκομείο – μια ολόκληρη πολιτεία δηλαδή – όπου φιλοξενούνταν 30.000 άτομα και που ονομάστηκε προς τιμήν του Βασιλειάδα .

Ο δεύτερος της Τριάδας

    Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος γεννήθηκε στην Αριανζό της Καππαδοκίας το 329 μ.χ. Σπούδασε κι’ αυτός στην Καισάρεια, την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα, όπου γνώρισε τον Βασίλειο και  έγιναν πολύ αγαπημένοι φίλοι. Αναδείχθηκε Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, λάμπρυνε με την παρουσία του τον πατριαρχικό θρόνο και έγραψε πολλά θρησκευτικά βιβλία, γι’ αυτό ονομάστηκε και Θεολόγος. Πολέμησε κι’ αυτός, όπως και ο Μέγας Βασίλειος, τις ιδέες του Αρειανισμού και κατάφερε να οδηγήσει πολλούς Χριστιανούς πίσω στην ορθή πίστη.

Την τρισήλιο θεότητα συμπληρώνει

Ο Ιωάννης, ο τρίτος μεγάλος Ιεράρχης, γεννήθηκε στην Αντιόχεια και σπούδασε ρητορική και Θεολογικές επιστήμες. Όσοι τον άκουαν έμεναν καταγοητευμένοι από τα ωραία  λόγια του περί Θεού, τόσο πολύ μάλιστα που έλεγαν ότι από το στόμα του «έτρεχε χρυσός» και έτσι τον ονόμασαν Χρυσόστομο. Όταν έγινε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως κυβέρνησε την Εκκλησία με πίστη, αγάπη, υπομονή αλλά και αυστηρότητα. Δε δίστασε να κατηγορήσει όχι μόνο τους ισχυρούς και τους πλουσίους της εποχής του, αλλά και την ίδια την Αυτοκράτειρα Ευδοξία για την πολυτελή ζωή της. Αυτή του η τόλμη ήταν και η αιτία της εξορίας του, όπου πέθανε σε ηλικία 62 χρονών.

Έγραψε πολλά βιβλία καθώς και τη λειτουργία που ακούμε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία. Μίλησε πολύ για τους νέους, την ανατροφή τους και την αξία του αγώνα που πρέπει να κάνουν από μικρά παιδιά.

Μελετώντας κανείς τις θέσεις των Τριών Ιεραρχών για θέματα αγωγής των νέων, συναντά στα κείμενα τους προβληματισμούς και προτάσεις, όμοιες με τις πλέον σύγχρονες της εποχής μας θέσεις στις επιστήμες της Παιδαγωγικής και της Ψυχολογίας. Τα βασικά στοιχεία της αληθινής παιδείας για τους Τρεις Ιεράρχες είναι: η αγάπη, η ελευθερία και ο σεβασμός του ανθρώπου. Και οι τρεις τονίζουν πως η σχέση παιδαγωγού μαθητή είναι μια σχέση ελευθερίας και δημιουργίας. Ο διάλογος είναι το καλύτερο μέσο για να επιτευχθεί ο σκοπός της αγωγής. Η εξουσιαστικότητα και ο δογματισμός όχι μόνο δείχνουν έλλειψη αγάπης, αλλά και δε φέρνουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ο εκπαιδευτικός οφείλει πρώτιστα να σέβεται το δώρο της ελευθερίας, που χάρισε ο δημιουργός στα παιδιά και να μη φυλακίζει τις ανησυχίες τους, αλλά να ανοίγει δρόμους. Η παιδεία για να είναι πετυχημένη πρέπει να μιλά στις ψυχές, να τις κάνει να χαίρονται, να ονειρεύονται, να δημιουργούν. Να είναι όπως προτείνουν οι Τρεις Ιεράρχες «δρόμος απελευθέρωσης και όχι διαδικασία εξαναγκασμού και ανελευθερίας».

    Οι τρεις Ιεράρχες  υπήρξαν ακούραστοι εργάτες του Ευαγγελίου, σοφοί άνθρωποι των γραμμάτων αλλά και πνευματικοί ηγέτες ενός ολόκληρου λαού. Το έργο τους υπήρξε πολύπλευρο και ανεπανάληπτο. Η μεγαλύτερή τους όμως προσφορά είναι ότι πέρασαν σε όλο τον κόσμο και σε μας το μήνυμα ότι η ανθρώπινη επιστήμη και μόρφωση είναι σημαντική και απαραίτητη, πολύ πιο σημαντική όμως είναι η γνώση του Θεού, που είναι η  «αληθινή σοφία». Μας θυμίζουν δηλαδή ότι η αληθινή μόρφωση συμβαδίζει πάντα με τον δρόμο προς τον Χριστό.

Κατηγορίες: ΝΕΑ. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.