Με αφορμή την 30η Απριλίου -Παγκόσμια Ημέρα κατά της Σωματικής Τιμωρίας των Παιδιών- το Δίκτυο για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Σωματικής Τιμωρίας στα Παιδιά, χρησιμοποιεί φέτος το σύνθημα «Ψηλά τα Χέρια!», υπενθυμίζοντας την αναγκαιότητα της μη βίαιης διαπαιδαγώγησης των παιδιών.
Ο Δεκάλογος Κατά της Σωματικής Τιμωρίας στα Παιδιά
Ο Δεκάλογος συντάχθηκε από το Δίκτυο για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Σωματικής Τιμωρίας στα Παιδιά στο πλαίσιο των δράσεων του για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών σχετικά με την χρήση της σωματικής τιμωρίας και την υιοθέτηση μη βίαιων μεθόδων για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, όπως είναι η επικοινωνία και ο διάλογος. www.somatikitimoria.gr
1. Τα παιδιά, όπως και οι μεγάλοι, έχουν δικαίωμα στην προστασία από κάθε μορφή βίας.
Η σωματική τιμωρία είναι μια μορφή βίας.
2. Το ξύλο, το χαστούκι, το τράβηγμα αυτιού και γενικά η επιβολή σωματικού πόνου στο παιδί είναι μορφές σωματικής τιμωρίας και πλέον δεν επιτρέπονται από το νόμο (Ν.3500/06, άρθρο 4).
3. Κανένα πρόσωπο που έχει στην ευθύνη του ένα παιδί δεν έχει δικαίωμα να του επιβάλλει σωματική τιμωρία.
4. Οι γονείς έχουν την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους και οφείλουν να τα μεγαλώνουν χωρίς να χρησιμοποιούν βία σε βάρος τους και να προσβάλλουν την αξιοπρέπειά τους.
5. Η σωματική τιμωρία θίγει την προσωπικότητα του παιδιού.
6. Η σωματική τιμωρία δεν είναι αποτελεσματικό μέσο διαπαιδαγώγησης.
7. Ένα παιδί που μεγαλώνει με ξύλο, μαθαίνει να λύνει τα προβλήματά του με βίαιο τρόπο και είναι πιθανό να ασκήσει βία σε άλλους αργότερα.
8. Η σωματική τιμωρία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές μορφές κακοποίησης.
9. O διάλογος και η μη βίαιη διαπαιδαγώγηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να μαθαίνει ένα παιδί τους κανόνες και τα όρια που χρειάζεται στη ζωή του.
10. Είναι στο χέρι μας να βγάλουμε το ξύλο και τη βία από τη ζωή των παιδιών!
«Τα χέρια είναι για να φροντίζουν και όχι για να τιμωρούν. Σηκώστε το χέρι σας κατά της σωματικής τιμωρίας των παιδιών!»
Τηλεοπτικό σποτ με στόχο τη νομική απαγόρευση της σωματικής τιμωρίας στα παιδιά, η προώθηση της θετικής, μη βίαιης διαπαιδαγώγησης και η ευαισθητοποίηση για τα δικαιώματα του παιδιού σε όλη την Ευρώπη
Η Ευρώπη του 21ου αιώνα δέρνει τα παιδιά της
Δεν βγήκε από τον Παράδεισο, αντίθετα είναι το εισιτήριο για την κόλαση στη ζωή των μικρών και μεγαλύτερων παιδιών. Και δεν είναι σπάνιο, αντίθετα το χέρι σηκώνεται πολύ συχνά πάνω στα παιδιά «χτυπώντας» πρώτα την προσωπικότητα και την ψυχική τους ισορροπία. Και δυστυχώς συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης (με φωτεινή εξαίρεση τη Σουηδία) τόσο που η σημερινή ημέρα -30 Απριλίου- αφιερωμένη παγκοσμίως κατά της σωματικής τιμωρίας των παιδιών να αποκτά ιδιαίτερο νόημα.
Ο λόγος για το ξύλο και την πίστη στη θεωρία που λέει πως βγήκε από τον Παράδεισο, την οποία ενστερνίζονται σχεδόν όλοι (ποσοστό 99%) ή στην καλύτερη περίπτωση επτά στους δέκα (ποσοστό 70%) Ευρωπαίους. Ταυτόχρονα, οι Ευρωπαίοι γονείς δηλώνουν σε ποσοστό από 48% έως 84% ότι χρησιμοποιούν τη σωματική τιμωρία ως μέσο για να συνετίσουν τα παιδιά τους. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικές είναι οι μαρτυρίες των ίδιων των παιδιών: ένα στα δύο παιδιά στην Ευρώπη (ποσοστό 53%) στην καλύτερη περίπτωση και εννιά στα δέκα (ποσοστό 93%) στη χειρότερη αποκαλύπτουν ότι έχουν «δαρθεί» από τους γονείς τους.
«Σηκώστε το χέρι σας κατά της σωματικής τιμωρίας των παιδιών».
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλές έρευνες σε σχέση με το θέμα. Το 1997 το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού είχε πραγματοποιήσει έρευνα στην Αττική ανάμεσα σε μαθητές του δημοτικού σχολείου και τους γονείς τους. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι επτά στους δέκα γονείς έδερναν τα παιδιά τους (ποσοστό 65,7%). Σε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε πάλι από το Ινστιτούτο σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και αφορούσε παιδιά της Πρώτης Γυμνασίου στην περιοχή των νησιών του Βορείου Αιγαίου έδειξε ότι οι γονείς εξακολουθούν να πιστεύουν στην παιδαγωγική του ξύλου. Έτσι παρά την πρόσφατη απαγόρευση της σωματικής βίας με νόμο (3500/2006)ένας στους δύο γονείς (ποσοστό 53%) χτυπάει το παιδί του, ακόμα κι όταν ξέρει ότι δεν είναι σκόπιμο και δόκιμο να το κάνει.
