Η Κατοχή είναι το πρώτο ακαρνανικό χωριό. Για να φτάσεις στο χωριό, περνάς την γέφυρα του Αχελώου πού ενώνει την Αιτωλία με την Ακαρνανία. Η Κατοχή βρίσκεται στη μια όχθη του Αχελώου, 26 χιλιόμετρα Δ.-ΒΔ. από το Μεσολόγγι. 28 χιλιόμετρα ΝΑ. από τον Αστακό και 38 χιλιόμετρα ΝΔ. από το Αγρίνιο. Το κυριότερο μέρος του σημερινού χωριού είναι χτισμένο πάνω σε μικρό λόφο που οι πρόποδες αγγίζουν τη δεξιά όχθη του Αχελώου. Βρίσκεται στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και πιο συγκεκριμένα στην περιφερειακή ενότητα Αιτωλοακαρνανίας. Ανήκει στον δήμο Ιεράς πόλης Μεσολογγίου (δημοτική κοινότητα κατοχής, δημοτική κοινότητα Οινιαδών). Η επίσημη ονομασία είναι η Κατοχή και έδρα του δήμου Μεσολόγγι.
Για το όνομα του χωριού δεν είναι σαφές από πού προέρχεται. Ασφαλώς, δεν έχει σχέση με κατοχές στρατιωτικού ή πολεμικού τύπου. Μια εκδοχή είναι να προέκυψε απ’ την έκφραση «κάτω εκεί» (κατά το κάτσε Αντώνη = Κατσαντώνη), που ειπώθηκε από κάποιους περαστικούς που εν συνεχεία έκαναν κατοχή εκεί. Άλλη εκδοχή σχετίζεται με το πεδινό της περιοχής (κατωχώρι), που θα ταίριαζε όμως καλύτερα στο αντικριστό και πράγματι χαμηλό Νιοχώρι. Πάντως το σημερινό της όνομα το είχε κατά το Μεσαίωνα και αποτελούσε ένα από τα προπύργια τής μεσαιωνικής πόλης Αχελώος (ο ποταμός τότε λεγόταν Άσπρος) ή ακόμα και του Αγγελοκάστρου.
Τα κυριότερα αξιοθέατα του χωριού είναι ο αρχαιολογικός χώρος των Οινιάδων, όπου βρίσκεται το “Αρχαίο θέατρο Οινιαδών”. Ένα από τα πιο αρχαία θέατρα στην Ελλάδα με μεγάλη ιστορία και με τουρισμό. Ο βιότοπος του Δέλτα του Αχελώου, που αποτελεί προστατευόμενη περιοχή, ο λόφος της Παναγίας και το εκκλησάκι του Άϊ-Νικόλα λίγο έξω απ’ το χωριό. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και το μοναστήρι της Παναγίας της Λεσινιώτισσας που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή. Είναι κτίσμα του 16ου αιώνα και εκεί υπάρχει η περίφημη εικόνα της Παναγίας, την οποία κατά την παράδοση φιλοτέχνησε ο ευαγγελιστής Λουκάς.
Με την περιοχή σχετίζεται και ο «μύθος» του Αλκμαίωνα. Όταν ο Πολυνείκης, γιος του Οιδίποδα οργάνωνε την περίφημη εκστρατεία των «7 επί Θήβαις» για να πάρει τη βασιλεία των Θηβών, που την είχε καταχραστεί ο αδελφός του Ετεοκλής, προσπάθησε να πάρει μαζί του και τον βασιλιά του Ορχομενού, μάντη Αμφιάραο. Ο Αμφιάραος όμως, επειδή είχε μαντεύσει το θλιβερό τέλος αυτής της εκστρατείας, κρυβόταν για να αποφύγει τη συμμετοχή του σ’ αυτή. Η γυναίκα του Εριφύλη όμως τον πρόδωσε, με αποτέλεσμα να συμμετάσχει στην εκστρατεία και να σκοτωθεί, όπως άλλωστε όλοι. Ο γιος του Αμφιαράου, Αλκμαίων, σκότωσε τη μητέρα του για να εκδικηθεί το θάνατο του πατέρα του, σύντομα όμως άρχισε να βασανίζεται από τις Ερινύες για τη μητροκτονία. Απευθύνθηκε λοιπόν στο Μαντείο των Δελφών και ζήτησε χρησμό πώς θα απαλλαγεί από αυτές. Η Πυθία χρησμοδότησε ότι θα ‘πρεπε να καταφύγει σε μέρος που δεν υπήρχε όταν έκανε το φονικό. Έτσι ο Αλκμαίων ήλθε στα μέρη που δημιούργησε ο Αχελώος μεταγενέστερα με τις προσχώσεις του, παντρεύτηκε την κόρη του Αχελώου, Καλλιρρόη, και έκανε τον Αμφότερο και τον Ακαρνάνα, εξ ου η Ακαρνανία και οι Ακαρνάνες.