Από χτες σκεφτόμουν και προβληματιζόμουν…: “Αύριο στο τεστ της ιστορίας, κάποιοι θα τελειώσουν πάνω στο δεκάλεπτο…Και μετά; Πάλι τα ίδια; Πήγαινε στον υπολογιστή, κάνε την αντιγραφή, διάβασε ένα βιβλίο……..Χρειάζομαι κάτι πιο διασκεδαστικό…Κάτι πιο δελεαστικό…” Έτσι πήγα στο φαρμακείο, πήρα τα ξυλάκια,  που εξετάζει η παιδίατρός μας το λαιμό του Γιαννάκη και άρχισα να γράφω πάνω σε καθένα μια εντολή-δραστηριότητα…

Μόλις κάποιος τελείωνε το τεστ, διάλεγε με κλειστά μάτια ένα ξυλάκι και έκανε ό,τι είχε διαλέξει…

Άλλος κατέβηκε και πότισε τα φυτά μας, άλλος με ζωγράφισε σε στυλ κόμικ, άλλος έφτιαξε μια κάρτα για το αγαπημένο του πρόσωπο, άλλος ετοίμασε μια μαριονέτα, άλλος έπαιξε ένα παιχνίδι από τη βιβλιοθήκη παιχνιδιών της τάξης μας, άλλος έγραψε μόνος του και έκανε κάθετους πολλαπλασιασμούς, άλλος έγραψε δέκα σύνθετες λέξεις και σκέφτηκε μια ιστορία χρησιμοποιώντας τις……….

Από τον ενθουσιασμό τους, κατάλαβα ότι τους άρεσε αυτό το παιχνίδι κι έτσι τους ζήτησα να του βρούμε ένα όνομα.

Καθένας πρότεινε κάποιο όνομα και στο τέλος ψηφίσαμε αυτό ,που μας άρεσε περισσότερο….

Και το όνομα αυτού… : “ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗ ΞΥΛΑΚΙΑ”!!!