Συνεχίζουμε τις δραστηριότητες μας για το θέμα μας η 25η Μαρτίου. Μιλήσαμε για τους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης . Σήμερα θα μιλήσουμε για την Φιλική εταιρία. Τρεις σπουδαίοι άνθρωποι Έλληνες έμποροι που ζούσαν στην Οδησσό της Ρωσίας, δημιούργησαν μια μυστική οργάνωση και την ονόμασαν φιλική εταιρεία. Όποιος ήθελε να μπει στην οργάνωση αυτή θα πρέπει να ήταν Έλληνας. Όποιος έμπαινε πρώτα έπρεπε να δώσει έναν όρκο. Ο Όρκος ήταν μια υπόσχεση. Υπόσχεση πως θα ελευθέρωναν την Ελλάδα από τον Οθωμανικό ζυγό. Στην αρχή ήταν πολύ λίγοι. Μετά έγιναν πολύ , τόσοι πολλοί που μπόρεσαν να δώσουν όλοι μαζί τον αγώνα για την ελευθερία. Μάλιστα έλεγαν πως είχαν αρχηγό μια Αόρατη αρχή και όλοι όσοι έμπαιναν στην Φιλική Εταιρία υπέθεταν πως ο αρχηγός , αυτή η Αόρατη αρχή ήταν ο τσάρος της Ρωσίας. Δηλαδή ο πρωθυπουργός-ας το πούμε έτσι- της Ρωσίας. Όμως δεν υπήρχε κανένας αρχηγός. Η ίδια η Φιλική εταιρία είχε τη δική της δύναμη που ήταν η ψυχή ενός ολόκληρου λαού του Ελληνικού λαού που αγωνίστηκε για την ελευθερία
Οι ιδρυτές της φιλικής εταιρίας ήταν οι: Εμμανουήλ Ξάνθος, Αθανάσιος Τσακάλωφ και Νικόλαος Σκουφάς
Ας πούμε λίγα λόγια για την πόλη Οδυσσό της Ρωσίας.
Την αρχαία Οδησσό την είχαν ιδρύσει Έλληνες. Τον καιρό της επανάστασης η ελληνική κοινότητα της Οδησσού ήταν από τις πιο πιο όμορφες της πόλης, με εκκλησίες, εκπαιδευτήρια, σωματεία, και λέσχες. Οι περισσότεροι από τους Έλληνες κατοίκους της ήταν πλούσιοι καραβοκύρηδες, τραπεζίτες και έμποροι, και κατοικούσαν στην συνοικία που είχε ονομαστεί ‘Ελληνική’.η Φιλική Εταιρεία είχε ιδρυθεί από μέλη της ελληνικής διασποράς,(διασπορά σημαίνει Έλληνες που ζούν σε άλλη χώρα). Αν και ζούσαν σε μια πόλη μακριά από την Ελλάδα, αφιέρωσαν το χρόνο τους, και αψήφησαν κάθε προσωπικό κίνδυνο, εργαζόμενοι για την απελευθέρωση της Ελλάδας.Ιδιαίτερο συμβολισμό έχει η ημερομηνία της ίδρυσης της Φιλικής Εταιρείας το 1814: 14 Σεπτεμβρίου: εορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού. Η επιλογή της ημερομηνίας αυτής είναι συμβολική, και δείχνει πως ο στόχος της Φιλικής Εταιρείας ήταν διπλός: εθνικός και θρησκευτικός, καθότι συμβόλιζε και την ‘ύψωση’, με άλλα λόγια την ‘ανάσταση’ του ελληνικού γένους από την σκλαβιά.
Για να επιτύχουν τους στόχους τους, οι Φιλικοί θα έπρεπε να κάνουν τεράστιες οργανωτικές προσπάθειες, καθώς ο ελληνισμός ήταν διάσπαρτος σ’ έναν ευρύ γεωγραφικό χώρο, ενώ παράλληλα έπρεπε να δράσουν με μεγάλη μυστικότητα, ώστε να μην γίνουν αντιληπτοί από την διοίκηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Φιλική Εταιρεία φρόντιζε και για την συγκέντρωση χρημάτων, με τα οποία αγόραζε όπλα και άλλου είδους πολεμικό υλικό, και εξόπλιζε καράβια με κανόνια και πληρώματα. Όμως πάνω από όλα φρόντιζε για την μύηση όσο το δυνατόν περισσοτέρων Ελλήνων για την εθνική εξέγερση.
ο όρκος των μελών της φιλικής Εταιρίας
ΟΡΚΟΣ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
Το έμβλημα της Φιλικής Εταιρίας…
Η σφραγίδα της Φιλικής Εταιρίας…
Ο μυστικός κώδικας των Φιλικών Όταν δύο πατριώτες συναντιόνταν και ήθελαν να εξακριβώσουν αν είναι μέλη στο μυστικό της Φιλικής μεταχειρίζονταν τον παρακάτω συνθηματικό τρόπο: Ο ένας έβαζε την αριστερή παλάμη του μέσα στη δεξιά κι έκανε τάχα, πως έπλενε τα χέρια του. Ο άλλος έπρεπε αμέσως να βάλει τα δύο δάχτυλα του δεξιού του χεριά μέσα στην αριστερή χούφτα. Αυτό ήταν το πρώτο σημείο αναγνώρισης. Αν τώρα ο πρώτος ήθελε να κουβεντιάσει με τον δεύτερο για ζητήματα της Φιλικής έπρεπε πρώτα να βάλει κι αυτός τα δύο δάχτυλα του δεξιού του χεριού στην αριστερή του παλάμη και μετά να πιάσει και τα δύο χέρια του συντρόφου του, λέγοντας: -Έχεις κανένα τσιμπούκι; Ο δεύτερος έπρεπε απαραίτητα ν’ απαντήσει: -Τσιμπούκι; Όχι! Έχω όμως τσαρούχι!…
Στα παρακάτω βίντεο από Ελληνική ταινία αποσπάσματα του όρκου των Φιλικών
ένα βίντεο σχετικό με την ίδρυση της Φιλικής Εταιρίας και τον όρκο
Αρχηγός της Φιλικής Εταιρίας έγινε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης
Γεννήθηκε στην Τραπεζούντα (περιοχή της σημερινή Τουρκίας), μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη (περιοχή της σημερινής Τουρκίας) και ήταν έφιππος (δηλαδή με άλογο) σωματοφύλακας του τσάρου Αλεξάνδρου της Ρωσίας. Τσάρος τότε σήμαινε ο πιο μεγάλος πολιτικός άρχοντας στην Ρωσία. Τα μέλη της Φιλικής Εταιρίας , συγκεκριμένα ο Εμμανουήλ Ξάνθος, ζήτησε από τον Καποδίστρια να γίνει αρχηγός της Φιλικής Εταιρίας κι εκείνος δέχτηκε. Η συνάντηση τους έγινε στην Αγία Πετρούπολη, πόλη της Ρωσίας.
Ο Υψηλάντης τον δέχθηκε με ευγένεια και ύστερα από κάποιες ερωτήσεις για την καταγωγή του και διάφορες άλλες υποθέσεις του ζήτησε να μάθει πώς περνούν οι Έλληνες. Ο Ξάνθος του απήντησε ότι οι Τούρκοι τους τυραννούν παντού και η τυραννία τους αυτή έχει γίνει πλέον αφόρητη. ο Υψηλάντης συμφώνησε και Η στιγμή της συμφωνίας εκείνης είναι η ίσως η μεγαλύτερη ιστορική στιγμή στην νεότερη ιστορία του ελληνικού έθνους που αποφάσιζε πλέον την τύχη του.Την επόμενη ημέρα ο Ξάνθος επισκέπτεται απ΄ ευθείας πλέον τον πρίγκιπα και του φανερώνει τα μυστικά της Φιλικής Εταιρείας και εκείνος με συγκίνηση και ενθουσιασμό δέχθηκε να υπηρετήσει τη μεγάλη υπόθεση. Στη συνέχεια, την ίδια μέρα κατηχείται και ορκίζεται κατά το τυπικό της εταιρείας, όπου και αναγνωρίζεται Γενικός Επίτροπος της Αρχής. Του δόθηκε το ψευδώνυμο «Καλός» και τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου «α.ρ.» για να υπογράφει τις επιστολές του.Η Φιλική Εταιρεία είχε πλέον τον Αρχηγό της
Καρτέλες για τον Αλέξανδρο Υψηλάντη
φύλλα εργασίας για την φιλική εταιρία
Ας δούμε μέσα από αντικείμενα μουσείων
Το γιλέκο του Αθανασίου Τσακάλωφ, ενός από τους ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας
Δαχτυλίδι με τα σύμβολα της Φιλικής Εταιρείας
Ξύλινος σταυρός , Οι Σπετσιώτες ορκίστηκαν σε αυτόν τον σταυρό . Οι Σπετσιώτες είναι οι κάτοικοι ενός νησιού στην Ελλάδα (Σπέτσες )
Κερί από την ορκωμοσία μέλους της Φιλικής Εταιρείας.
