Και δυο λόγια από καρδιάς … Κρακοβία-Αουσβιτσ Σεπτέμβρης 2015

Και δυο λόγια από καρδιάς …
Ταξίδι στην Πολωνία με συναδέλφους στα πλαίσια του Erasmus+ … τίτλοι τέλους. Και ρωτούν συνάδελφοι και φίλοι: «Πώς περάσατε;» Κι εμείς σπεύδουμε να απαντήσουμε: «Πολύ ωραία, πολύ ωραία!»
Πώς να εξηγήσει κάποιος ότι το «πολύ ωραία» αποτελεί μια αντίφαση μ’ αυτό που είδαμε, μ’ αυτό που ακούσαμε, μ’ αυτό που ζήσαμε στο Άουσβιτς; Πόσο ωραία μπορεί άραγε να περάσει κάποιος σε τόπο μαρτυρίου και θανάτου, πόσο ωραία μπορεί να περάσει σε ένα νεκροταφείο ψυχών; Η εμπειρία ήταν πολύ δυνατή – απρόσμενα δυνατότερη από το αναμενόμενο πηγαίνοντας για το Άουσβιτς. Και όσα ζήσαμε δεν αποτελούν για μας απλή ανάμνηση – αποτελούν βίωμα και πηγή αναστοχασμού για το πόσο απάνθρωπη μπορεί να γίνει η ανθρώπινη φύση σε περιόδους πολέμου!
Ωστόσο, το «πολύ ωραία» που απαντούμε στους δικούς μας ανθρώπους δεν είναι ψευδές ∙ αλλά δεν αναφέρεται στο βίωμά μας στο Άουσβιτς. Αλλού έχει την εξήγησή του. Αφορά την όμορφη και ζωντανή Κρακοβία, τη βόλτα μας στο ποτάμι της, τις συζητήσεις μας με τους συναδέλφους από όλες τις χώρες που συμμετείχαν. Αφορά τις ζεστές σχέσεις που αναπτύχθηκαν ανάμεσα στις ομάδες των συμμετεχόντων και δη τη σχέση μας με την ομάδα των Ισπανών, οι οποίοι γέμισαν την ψυχή μας με την αγάπη τους για την Ελλάδα, με την παρότρυνσή τους να μιλάμε ελληνικά, για να ακούν τον ήχο της γλώσσας μας, με την απαγγελία των ελληνικών στίχων του Επιτάφιου του Ρίτσου δια στόματος Dario, με την προσμονή τους να επισκεφτούν τον τόπο μας!
Κι έτσι η απάντησή μας δεν μπορεί να είναι άλλη από το «Ναι, περάσαμε πολύ ωραία!» και επιστρέψαμε στη βάση μας πλούσιοι σε εμπειρίες και συναισθήματα και έτοιμοι να τα μεταφέρουμε όλα αυτά στους μαθητές μας και τους συναδέλφους μας.

Άννα Δοϊρανλή