Με την καλή προετοιμασία και τις ασκήσεις που εφαρμόσαμε το προηγούμενο διάστημα (δείτε ΕΔΩ) καταφέραμε να μείνουμε ασφαλείς, παιδιά και εκπαιδευτικοί, κατά τη διάρκεια του σεισμού. Το γεγονός ήταν πρωτόγνωρο για τα δικά μας δεδομένα, αλλά και για τα παιδιά μας που κατάλαβαν ότι ο σεισμός δεν είναι τελικά μια άσκηση, αλλά μια δύσκολη πραγματικότητα.
Κάποιες οδηγίες από το Εργαστήρι Ζωής προς όλους μας θα μας φανούν χρήσιμες
Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε χώρο και χρόνο στον εαυτό μας και στα παιδιά για να μοιραστούμε σκέψεις και συναισθήματα.
Ειδικά όταν τα παιδιά μας ρωτάνε, ακόμα και τα ίδια πράγματα, ας δώσουμε πληροφορίες και ας φροντίσουμε να δημιουργήσουμε ένα αίσθημα ασφάλειας.
Συζητούμε με τα παιδιά όσο αντέχουν να συζητούν για τον σεισμό.
Είναι σημαντικό να μοιραστούμε ότι όλοι/ες μας ξαφνιαστήκαμε, προκειμένου να κατανοήσουν ότι τα συναισθήματά τους είναι αποδεκτά.
Μοιραζόμαστε τις ιστορίες μας και διαψεύδουμε όποιες τυχόν ανακρίβειες έχουν ακούσει. Αυτό που μπορεί να φαντάζονται είναι χειρότερο από αυτό που πραγματικά συμβαίνει.
Αν θέλουμε, φτιάχνουμε μια ζωγραφιά, ένα κολάζ, γράφουμε ένα ραπ τραγούδι, ποίημα κοκ για το πώς θα δώσουμε ασφάλεια στον εαυτό μας και στους/ις γύρω μας σε τυχόν επόμενο σεισμό.