Τα συναισθήματα είναι ένα μεγάλο και σπουδαίο κομμάτι για τη ζωή μας. Είναι συναισθήματα που ο κάθε ένας από εμάς αισθάνεται, κάθε τόσο, ή μπορεί να παρατηρήσει στους άλλους.Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα τους καθώς και τα συναισθήματα των άλλων.
Κάναμε αρχικά συζήτηση για τα συναισθήματα που μπορεί να μας προκαλέσουν διάφορες καταστάσεις στην καθημερινή μας ζωή. Παρατηρήσαμε εικόνες παιδιών και προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τα συναισθήματά τους με βάση τις εκφράσεις του προσώπου, και τους πιθανούς λόγους που μπορεί να αισθάνονται έτσι.
Προσπαθήσαμε να μιμηθούμε με τις εκφράσεις του προσώπου μας τα βασικά συναισθήματα(χαρά, λύπη, θυμός, φόβος, ενθουσιασμός, εκπληξη)και παρατηρήσαμε ο ένας τον άλλον.
Διαβάσαμε πολλά παραμύθια για τα συναισθήματα και τα αξιοποιήσαμε εικαστικά.Για τις λύπες μας φτιάξαμε με την βοήθεια των παιδιών το σιρόπι που διώχνει την λύπη μακριά , βάζοντας μέσα αγκαλιές,χάδια,φιλιά και ότι άλλο σκέφτονταν τα παιδιά.Φτιάξαμε επίσης το φανάρι του θυμού,όπου στο κόκκινο όποιος θυμώνει σταματάει,στο πορτοκαλί συζητάει για τον θυμό του και στο πράσινο βρίσκει μια λύση που θα τον ηρεμήσει.Μιλήσαμε για εναλλακτικούς τρόπους που μας βοηθούν να ηρεμήσουμε όταν θυμώνουμε όπως το τραγούδι,η συζήτηση ,να μετρήσουμε ως το 10,να πάμε μια βόλτα και άλλα πολλά.Τέλος ανά τακτά χρονικά διαστήματα βάζουμε το όνομά μας στην συναισθηματο-κατασκευή μας ανάλογα με το πώς νιώθουμε.Μάθαμε το γράμμα Χ από την χαρά και το γράμμα Λ της λύπης.
Ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά του νηπιαγωγείου βρίσκονται νοητικά στο στάδιο του εγωκεντρισμού, δεν είναι εύκολο δηλαδή για εκείνα να έρθουν στη θέση του άλλου και να τον καταλάβουν. Νομίζουν ότι όλος ο κόσμος επικεντρώνεται γύρω από αυτά.Ετσι θεωρείται πολύ σημαντική η συναισθηματική αγωγή και έχει ενταχθεί στο νηπιαγωγείο μιας και παίζει σπουδαίο ρόλο στην επίτευξη αυτών των στόχων.
