Το Σάββατο του Λαζάρου είναι μια από τις πιο σημαντικές ημέρες της Ορθοδοξίας, αφού σηματοδοτεί αφενός το θάνατο και αφετέρου τη ζωή. Είναι το τελευταίο και το μεγαλύτερο θαύμα του Χριστού, αφού ανάστησε τον νεκρό για τέσσερις ημέρες Λάζαρο, λέγοντας τη γνωστή σε όλους μας φράση «Λάζαρε, δεύρο έξω». Την ημέρα αυτή σύμφωνα με την παράδοση, σε όλα τα σπίτια οι νοικοκυρές φτιάχνουν στριφτά κουλουράκια, «τα Λαζαράκια», συμβολίζοντας με τον τρόπο αυτό το σώμα του Λαζάρου που ήταν τυλιγμένο στο σάβανο .Η συνταγή απλή…Αλεύρι,μαγιά,κανέλα,νερό,γαρίφαλα για μάτια και το ζύμωμα ξεκινά.Με λίγη βοήθεια από την Κιβωτό της Γνώσης τα παιδιά έφτιαξαν τα Λαζαράκια τους .Τραγουδήσαμε μαζί και τα κάλαντα του Λαζάρου..
Που ήσουν Λάζαρε,που είναι η φωνή σου,
πού σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.
Ήμουνα στη γη πολύ βαθιά χωμένος,
κι από τους εχθρούς ,εχθρούς βαλαντωμένος.
Βάγια βάγια των βαγιών τρώνε ψάρι τον κολιόν
και την άλλη Κυριακή τρώνε το ψητό αρνί.
Τα παιδιά με πολύ χαρά κατασκεύασαν και τις λαμπάδες τους.Η λαμπάδα ήταν το σύμβολο του φωτός, που έφερε ο Χριστός, νικώντας το θάνατο και κατ’ επέκταση το σκοτάδι με την Ανάστασή του.Η φλόγα ως ένδειξη αγάπης, γνώσης και μιας νέας αρχής που δυναμώνει και εξαπλώνεται, μεταφέρει το θεάρεστο μήνυμα της Ανάστασης.
. 
