Κατηγορία: Β

Υπενθύμιση – 53ο Καλοκαιρινό Πρωτάθλημα Σκακιού

Θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε την πρόσκληση συμμετοχής στο 53ο Καλοκαιρινό Μαθητικό Πρωτάθλημα Σκακιού 2025,

που διοργανώνει ο σύλλογός, ΑΟ Φοίνικας Αγίας Σοφίας Πειραιά,

το Σάββατο 17 Μαΐου 
και ώρα 16:00, στο 13ο Γυμνάσιο Πειραιά (Παπαστράτου 14, Πειραιάς).

Δικαίωμα συμμετοχής:

Μαθητές/τριες όλων των τάξεων από νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια, δημόσια και ιδιωτικά, από όλη την Αττική.

Σύστημα αγώνων:

7 γύροι, 15 λεπτά χρόνος σκέψης ανά παίκτη.

Όλα τα παιδιά θα λάβουν μετάλλιο και δίπλωμα, ενώ θα υπάρξουν και κληρώσεις δώρων!

 Καταληκτική ημερομηνία δήλωσης συμμετοχής:
Παρασκευή 16 Μαΐου, ώρα 18:00

Χώρος στάθμευσης: Υπάρχουν πολλές διαθέσιμες θέσεις πάρκινγκ περιμετρικά του σχολείου, καθώς η περιοχή είναι βιομηχανική.

 Δηλώσεις συμμετοχής στο FOINIKASCHESS@GMAIL.COM[1] με τα εξής στοιχεία:
*      Ονοματεπώνυμο παιδιού
*      Σχολείο
*      Τάξη
*      ΕΛΟ (αν υπάρχει)

 Εναλλακτικά και για απορίες: 6946889873

Επισυνάπτονται η αφίσα και η προκήρυξη του τουρνουά για πληρέστερη
ενημέρωση.

Προκήρυξη 53ου Καλοκαιρινού Μαθητικού Πρωταθλήματος Σκάκι 2025 (1) (2) (1)

Πιστοί στο έθιμο γίναμε και φέτος καλαντιστές και γυρνώντας τις γειτονιές γύρω από το σχολείο μας χαροποιήσαμε κατοίκους και περαστικούς με τις ζωντανές, χαρούμενες φωνές μας λέγοντας τα κάλαντα του Λαζάρου σύμφωνα με την παράδοση. Κι ούτε λόγος για αντίτιμο… Μάς έφταναν οι ευχές τους, λίγο λουλουδάκια, ε, και ένα πεντανόστιμο, γιαγιαδίστικο, Λαζαράκι-κέρασμα!!! Μμμ!!!

Φυσικά και κρατούσαμε τις κούκλες _ Λάζαρους που είχαμε φτιάξει πέρσι και όλο κέφι τις περιφέραμε στην Αμφιάλη!!!

Χρόνια Πολλά και του χρόνου!!!

Από την αρχή αυτής της  τελευταίας σχολικής εβδομάδας περιμέναμε με λαχτάρα να βάψουμε τα πασχαλινά αυγά μας!!!

Χρειαζόμασταν όμως μια συνταγή ξεχωριστή και πλήρη… Στην επετειακή ενότητα 21 του βιβλίου της Γλώσσας “Χρήσιμες οδηγίες” βρήκαμε τη λύση [να γράφουμε ολοκληρωμένες, κατανοητές οδηγίες χρήσης:

ΥΛΙΚΑ

• 2,3,4 πολύ καλά βρασμένα, λευκά [όχι μπεζ] αυγά
• χρώματα ζαχαροπλαστικής [διάφορα χρώματα]
• μπατονέτες
• ποτηράκια ή μπολάκια [τόσα όσα τα χρώματα που διαθέτουμε]
• λίγο ηλιέλαιο
• λίγο ξύδι
• πανάκι για το γυάλισμα
• αποξηραμένα φύλλα υγρομάντηλων μεγάλου μεγέθους
• ένα μασούρι λεπτή κλωστή

ΤΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ

• ποδιά μαγειρικής
• έναν δίσκο ή θήκη cupcake μιας χρήσης για την αποθήκευση των αυγών
• γάντια μιας χρήσης
• μπόλικο χαρτί κουζίνας
• ένα τάπερ με χόρτο/χαρτί συσκευασίας για τη μεταφορά των έργων τέχνης-αυγών

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1. Φοράμε την ποδιά και τα γάντια μας.
2. Στην επιφάνεια εργασίας μας τοποθετούμε τα ποτηράκια/μπολάκια με τα χρώματα της αρεσκείας μας και μέσα βάζουμε από μία μπατονέτα και λίγο ξύδι.
3. Τυλίγουμε κάθε αυγό σε ένα αποξηραμένο υγρομάντηλο και το δένουμε με κλωστή.
4. Βουτάμε την κάθε μπατονέτα σε όποιο χρώμα επιθυμούμε και ανάλογα τη φαντασία μας στάζουμε/πιέζουμε πάνω στο αυγό. Συνεχίζουμε με άλλα χρώματα.
5. Ψεκάζουμε το αυγό με λίγο ακόμα ξύδι για να παραμένει υγρό το υγρομάντηλο.
6. Το αφήνουμε να ξεκουραστεί στον χώρο αποθήκευσης για τουλάχιστον 20 – 30 λεπτά.
7. Ανοίγουμε το υγρομάντηλο και γυαλίζουμε απαλά το αυγό μας με λίγο ηλιέλαιο.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

• Αν τα αυγά δεν είναι λευκά δεν μπορεί να επιτευχθεί σωστός χρωματιστός!!!
• Καλύτερα το δέσιμο με την κλωστή να γίνει στην πλαινή φαρδιά μεριά του αυγού και όχι στην κορυφή του γιατί έτσι θα έχουμε ένα φανταστικό σχέδιο χρωμάτων σαν αστέρι.
• Δε βάζουμε πολλά σκούρα χρώματα κοντά κοντά γιατί το αυγό μας θα βγει “σκοτεινό”.
• Αφήνουμε σκόπιμα μερικά σημεία του αυγού χωρίς χρώμα. Το λευκό θα φωτίσει το υπόλοιπο σχέδιο.
• Ο τρόπος που θα σχεδιάσουμε είναι καθαρά προσωπικός: με βούλες χρωμάτων, με ρίγες, με γραμμές, ανάκατα, κυκλικά, διαγώνια, … , θέμα γούστου…!!!

ΕΥΧΗ

Καλή επιτυχία, πολλή έμπνευση & φαντασία & Χαρούμενη Πασχαλιά!

 

Στο πλαίσιο του μαθήματος της Γλώσσας και συγκεκριμένα στην Ενότητα 17- «Εφημερίδες! Εφημερίδες!» οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ τάξης με πολύ κέφι και ταλέντο έγιναν «δημοσιογράφοι», πιο καλά να πούμε «αρθρογράφοι» εφημερίδας!!! Όχι μόνο αρθρογράφοι, μα και δημιουργοί της, από τον τίτλο μέχρι την τελευταία σελίδα.

Αρχικά ο καθένας/καθεμιά ή το κάθε ζευγάρι επέλεξε το θέμα του κατά προτίμηση… Για ό,τι αγαπάς, γράφεις και καλύτερα, έτσι δεν είναι;

Ακολούθησε μια μικρή ζωγραφιά σχετική με το θέμα, χειροποίητη! Και μια φωτογραφία του/της αρθρογράφου που ταιριάζει με το θέμα του/της.

Ο τίτλος της, «Μαθητικό μελίσσι», δε θα μπορούσε να είναι άλλος μιας και η Β΄ από την αρχή της σχολικής αυτής χρονιάς βαφτίστηκε μελίσσι, εργατικό μελίσσι, στόλισε την είσοδο της τάξης της ανάλογα και από τότε βουίζει δημιουργικά….

Πιστεύουμε άλλωστε πως αυτός ο τίτλος μάς αντιπροσωπεύει όλους εδώ στο σχολείο.

Μετά από ψηφιοποίηση του υλικού μας και την εκτύπωσή της – με τη συνδρομή των γονέων μας-, η εφημερίδα μας βρίσκεται στη διάθεση της τάξης σας, αν και θα θέλαμε να σας την παρέχουμε ατομικά…

Με αυτόν τον τρόπο πιστεύουμε όμως ότι θα γίνετε κι εσείς ένα μελίσσι και θα ριχτείτε στην ανάγνωσή της!!!

Θα θέλαμε πολύ να μας επισκεφτείτε για κάθε γνώμη και συμβουλή σας προς μελλοντική χρήση.

Με συμμαθητική αγάπη,

οι Β΄ συμμαθητές/τριές σας

στο 23^ο ΔΣ Κερατσινίου

και οι δασκάλες τους

Κερατσίνι, Μάρτης/Απρίλης 2025

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Από τη Δευτέρα 31 Μαρτίου 2025 έως και την Παρασκευή 4 Απριλίου η αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας “επιβιβάστηκε” στη μηχανή του χρόνου, με εμάς τη Β΄ τάξη ως οικοδεσπότες και καλεσμένους τους αγαπημένους συμμαθητές του σχολείου, και ταξίδεψε πίσω στα παλιά, και 40 και 50 έως και 80+ χρόνια πριν…

Τότε που η έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος υποχρέωνε τα νοικοκυριά να φωτίζονται από το λυχνάρι του λαδιού, και ύστερα από τη λάμπα πετρελαίου, να φυλάγουν το φαγητό στο κρεμαστό “Φανάρι”, να σιδερώνουν με το βαρύ σίδερο του κάρβουνου, να κοσκινίζουν το αλεύρι και να ζυμώνουν το ψωμί της οικογένειας, να ανοίγουν χωριάτικο φύλλο που θα ξάπλωνε νωχελικά στον νταβά για να ψηθεί σε πίτα, να αλέθουν τους μοσχομυρωδάτους κόκκους του καφέ, να κοπανίζουν στο μπρούντζινο γουδί τους καρπούς για τα εδέσματα, να λειτουργούν τον βαρύ ανεμιστήρα για λίγη δροσιά, ή να πρέπει να κινούν με δύναμη το φυσητήρι για να φουντώσει η φωτιά στο τζάκι του σπιτιού …

Τότε που οι αγορές γίνονταν με τις δραχμές και τις δεκάρες, τα κέρματα με τους περήφανους Έλληνες στην όψη τους, και απουσία του διαδικτύου η μουσική ξεχύνονταν μαγικά από το βινύλιο στο pick up ή το χειροκίνητο ραδιόφωνο, οι στιγμές απαθανατίζονταν σε φιλμς και κάμερες ώμου, η αλληλογραφία να απαιτεί, για να βρει τον αποστολέα της, γραμματόσημο που έφερε έργα τέχνης στο μικρό του σώμα, και η γραφομηχανή έγραφε λόγια πάνω στο χαρτί με το μελάνι της, σκορπώντας τον χαρακτηριστικό της ήχο, τακ τακ, τακ τακ, …

Πίσω πολύ, όταν τα νήματα γνέθονταν, τυλίγονταν στην ανέμη και επιδέξια γυναικεία χέρια έβαζαν αγάπη και φαντασία να φτιάξουν υφάσματα, σεντόνια ή ταγάρια που θα ακουμπούσαν με αγάπη καθετί δικό τους ή και Άλλον. Και τα κορίτσια κένταγαν τα όνειρά τους κεντήματα για να στολίζουν το νέο τους σπιτικό…

Τότε που οι εργασίες ήταν γεωργικές και κτηνοτροφικές, βοσκοί με τη γκλίτσα, το φλασκί  και το δισάκι τους στον ώμο, τότε που υπήρχαν περιζήτητες μοδίστρες με δική τους προικώα ραπτομηχανή, μια εισαγόμενη γερμανική SINGER, γαντούδες επιδέξιες, γανωματήδες που γάνωναν τα χάλκινα καζάνια για να  φτιαχτεί μέσα τους φαγητό απλό, σπουδαίο που δεν μπορεί πια να μαγειρεύσει κανένα αστέρι Michellin…

 

Κι ακόμα πιο παλιά, όταν μικρά παιδιά σε γωνιές των μεγαλουπόλεων γυάλιζαν τα παπούτσια των περαστικών με εργαλείο το κασελάκι, τις βούρτσες και τις αλοιφές τους για λίγες δεκαρούλες κι ένα καλό λόγο, πολλές φορές κι έναν “κακό”…

Πάνω από αυτόν το παλιό μα διόλου ξεχασμένο χρόνο με τους υπέροχους, ανθεκτικούς, “ψημένους” ανθρώπους του, στεκόταν ως ευλογία μια μικροσκοπική, μαυρισμένη, ταλαιπωρημένη εικόνα με την Παναγιά στο κέντρο και τους Αγίους της τριγύρω, κι ένα ρολόι που έδειχνε τον χρόνο: 1922, και τον τόπο: Σμύρνη, και τον τρόπο μεταφοράς της στην ξενιτιά της τον είχε μάθει πια η Ιστορία… Τι κι αν ήρθε κρυμμένη με φόβο κάτω από ένα ρούχο; Τώρα χάρηκε που ένα μικρό παιδί την ξεναγούσε σε πολλά μικρά παιδιά, χαμογέλασε που πολλά μάτια την είδαν με θαυμασμό και υγράθηκαν από νοσταλγία….

Το ενδιαφέρον των συμμαθητών – επισκεπτών ζωντάνεψε τη λαογραφική αυτή συλλογή κι όλοι μαζί ως Λαός μονιασμένος γράψαμε μια νέα σελίδα στην Ιστορία των ανθρώπων…

Αγαπητοί συμμαθητές, και δάσκαλοί μας, και γονείς, και φίλοι επισκέπτες,

Για το ενδιαφέρον, κάθε σας ερώτηση, θαυμαστικό σας Λόγο, αναμνηστική γραφή στο βιβλίο εντυπώσεων, άπειρες φωτογραφικές λήψεις, για κάθε σας παράκληση για άγγιγμα και ερμηνεία ζωντανή των αντικειμένων μας

“Σας Ευχαριστούμε από καρδιάς

και Χειροκροτούμε Εμείς Εσάς!!!”

Όταν είμαστε στο “Εμείς” αλλάζουμε τον Χρόνο!!!

Τη Λαογραφική μας συλλογή-παρουσίαση τίμησαν με την παρουσία τους πέρα από τους αγαπημένους συμμαθητές μας, όλες μας τις δασκάλες / δασκάλους μας,

η Διευθύντρια, η Ψυχολόγος και η Κοινωνική Λειτουργός του σχολείου μας, το βοηθητικό προσωπικό του, η κ. Άννα Δαμίγου, οι Νηπιαγωγοί μας, η Σύμβουλος Εκπ/σης των δασκάλων μας κ. Αγγελική Τοτόλου, ο Σύλλογος γονέων δια της προέδρου κ. Νικολέττας Ζαμπέλλη και μελών του, και η Αντιδήμαρχος Παιδείας του Δήμου μας κ. Τζένη Διακάκη, οι γονείς και οι φίλοι μας.

 

Οι μαθητές/μαθήτριες

και οι δασκάλες της Β΄ τάξης

Το Μαρτάκι φοριέται μέχρι τέλος του μήνα. Επειδή, όμως, λόγω της προστασίας που παρέχει, θεωρείται ιερό από τη λαϊκή παράδοση και δεν είναι πρέπον να πεταχτεί, πήρε «παράταση» και φοριέται μέχρι το Πάσχα.

Το βράδυ του Μ. Σαββάτου, τα παιδιά κόβουν τον Μάρτη από το χέρι τους και τον καίνε με το Άγιο Φως της λαμπάδας τους. Άλλη εναλλαγή θέλει τον Μάρτη να καίγεται στη φωτιά που ψήνει το αρνάκι ανήμερα το Πάσχα. Ο λόγος της καύσης είναι ότι μαζί με το Μαρτάκι, καίγεται κι ο Ιούδας που πρόδωσε τον Χριστό.

Μια άλλη παράδοση, λίγο πιο διαδεδομένη, θέλει να αφήνουμε το Μαρτάκι μας σε κλαδιά δέντρων, όταν εμφανίζονται τα πρώτα χελιδόνια, για να μπορέσουν να το βρουν, να το πάρουν και να κατασκευάσουν με αυτό τη φωλιά τους. Αυτό συμβαίνει γιατί τον Μάρτιο πραγματοποιείται η εαρινή μετανάστευση πτηνών από την Αφρική στην Ελλάδα.

Στη λαογραφία αναφέρεται ότι μερικά από τα πτηνά αυτά κουβαλούν ασθένειες και, βλέποντας το κόκκινο χρώμα του βραχιολιού, απομακρύνονται, αποφεύγοντάς το. Αντιθέτως, τα υγιή πτηνά έλκονται από την ασπροκόκκινη κλωστή και τη μαζεύουν, χτίζοντας με αυτή τη φωλίτσα τους, για να προστατέψουν τα αυγά τους από τα ασθενή πτηνά και να τα κλωσήσουν με την ησυχία τους.

Αυτό κάναμε κι οι εμείς τα Δευτεράκια. Βγήκαμε σαν χελιδονάκια στο βουνό του σχολείου μας, βρήκαμε δέντρα και κλαδιά και με πολλή ζωντάνια και χαρά “δωρίσαμε” στα χελιδόνια υλικό για τη φωλίτσα τους!!!

– Πάρτε το χελιδονάκια!

Με αγάπη, 

οι μαθητές – μαθήτριες της Β΄ τάξης

 

Αγαπητοί συμμαθητές του σχολείου μας,

Στο πλαίσιο του μαθήματος της Γλώσσας και συγκεκριμένα στην Ενότητα 13 «Μες στο μουσείο» μελετήσαμε την περιγραφή αντικειμένων και τη δημιουργία και χρήση λεζάντας.

Λεζάντα, (η): σύντομο επεξηγηματικό κείμενο, που μπαίνει σε έντυπο κάτω από μια εικόνα, μια φωτογραφία, ένα σχέδιο, ένα αντικείμενο μουσείου και αναφέρεται στο περιεχόμενό τους.

Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μέσα στο σχολείο το δικό μας μικρό Λαογραφικό Μουσείο με εκθέματα και λεζάντες, διάρκειας περίπου 1 εβδομάδας (από Τρίτη 1η Απριλίου έως και Παρασκευή 4 Απριλίου 2025).

Το μουσείο θα είναι επισκέψιμο σε συγκεκριμένη διδακτική ώρα για κάθε τμήμα του σχολείου μας, και την τελευταία Παρασκευή της λειτουργίας του θα είναι επισκέψιμο από τους γονείς μας και από όποιον από εσάς το επιθυμεί.

Επίσης στον χώρο θα υπάρχει και βιβλίο εντυπώσεων όπου οι επισκέπτες μπορούν να αφήνουν σχόλια και απόψεις για τη λαογραφική έκθεσή μας.

Περιμένουμε με πολλή χαρά την επίσκεψη και τα σχόλιά σας,

οι μαθητές και οι δασκάλες της Β΄ τάξης