Κερατσίνι, Μάρτης/Απρίλης 2025
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Από τη Δευτέρα 31 Μαρτίου 2025 έως και την Παρασκευή 4 Απριλίου η αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας “επιβιβάστηκε” στη μηχανή του χρόνου, με εμάς τη Β΄ τάξη ως οικοδεσπότες και καλεσμένους τους αγαπημένους συμμαθητές του σχολείου, και ταξίδεψε πίσω στα παλιά, και 40 και 50 έως και 80+ χρόνια πριν…
Τότε που η έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος υποχρέωνε τα νοικοκυριά να φωτίζονται από το λυχνάρι του λαδιού, και ύστερα από τη λάμπα πετρελαίου, να φυλάγουν το φαγητό στο κρεμαστό “Φανάρι”, να σιδερώνουν με το βαρύ σίδερο του κάρβουνου, να κοσκινίζουν το αλεύρι και να ζυμώνουν το ψωμί της οικογένειας, να ανοίγουν χωριάτικο φύλλο που θα ξάπλωνε νωχελικά στον νταβά για να ψηθεί σε πίτα, να αλέθουν τους μοσχομυρωδάτους κόκκους του καφέ, να κοπανίζουν στο μπρούντζινο γουδί τους καρπούς για τα εδέσματα, να λειτουργούν τον βαρύ ανεμιστήρα για λίγη δροσιά, ή να πρέπει να κινούν με δύναμη το φυσητήρι για να φουντώσει η φωτιά στο τζάκι του σπιτιού …
Τότε που οι αγορές γίνονταν με τις δραχμές και τις δεκάρες, τα κέρματα με τους περήφανους Έλληνες στην όψη τους, και απουσία του διαδικτύου η μουσική ξεχύνονταν μαγικά από το βινύλιο στο pick up ή το χειροκίνητο ραδιόφωνο, οι στιγμές απαθανατίζονταν σε φιλμς και κάμερες ώμου, η αλληλογραφία να απαιτεί, για να βρει τον αποστολέα της, γραμματόσημο που έφερε έργα τέχνης στο μικρό του σώμα, και η γραφομηχανή έγραφε λόγια πάνω στο χαρτί με το μελάνι της, σκορπώντας τον χαρακτηριστικό της ήχο, τακ τακ, τακ τακ, …
Πίσω πολύ, όταν τα νήματα γνέθονταν, τυλίγονταν στην ανέμη και επιδέξια γυναικεία χέρια έβαζαν αγάπη και φαντασία να φτιάξουν υφάσματα, σεντόνια ή ταγάρια που θα ακουμπούσαν με αγάπη καθετί δικό τους ή και Άλλον. Και τα κορίτσια κένταγαν τα όνειρά τους κεντήματα για να στολίζουν το νέο τους σπιτικό…
Τότε που οι εργασίες ήταν γεωργικές και κτηνοτροφικές, βοσκοί με τη γκλίτσα, το φλασκί και το δισάκι τους στον ώμο, τότε που υπήρχαν περιζήτητες μοδίστρες με δική τους προικώα ραπτομηχανή, μια εισαγόμενη γερμανική SINGER, γαντούδες επιδέξιες, γανωματήδες που γάνωναν τα χάλκινα καζάνια για να φτιαχτεί μέσα τους φαγητό απλό, σπουδαίο που δεν μπορεί πια να μαγειρεύσει κανένα αστέρι Michellin…
Κι ακόμα πιο παλιά, όταν μικρά παιδιά σε γωνιές των μεγαλουπόλεων γυάλιζαν τα παπούτσια των περαστικών με εργαλείο το κασελάκι, τις βούρτσες και τις αλοιφές τους για λίγες δεκαρούλες κι ένα καλό λόγο, πολλές φορές κι έναν “κακό”…
Πάνω από αυτόν το παλιό μα διόλου ξεχασμένο χρόνο με τους υπέροχους, ανθεκτικούς, “ψημένους” ανθρώπους του, στεκόταν ως ευλογία μια μικροσκοπική, μαυρισμένη, ταλαιπωρημένη εικόνα με την Παναγιά στο κέντρο και τους Αγίους της τριγύρω, κι ένα ρολόι που έδειχνε τον χρόνο: 1922, και τον τόπο: Σμύρνη, και τον τρόπο μεταφοράς της στην ξενιτιά της τον είχε μάθει πια η Ιστορία… Τι κι αν ήρθε κρυμμένη με φόβο κάτω από ένα ρούχο; Τώρα χάρηκε που ένα μικρό παιδί την ξεναγούσε σε πολλά μικρά παιδιά, χαμογέλασε που πολλά μάτια την είδαν με θαυμασμό και υγράθηκαν από νοσταλγία….
Το ενδιαφέρον των συμμαθητών – επισκεπτών ζωντάνεψε τη λαογραφική αυτή συλλογή κι όλοι μαζί ως Λαός μονιασμένος γράψαμε μια νέα σελίδα στην Ιστορία των ανθρώπων…
Αγαπητοί συμμαθητές, και δάσκαλοί μας, και γονείς, και φίλοι επισκέπτες,
Για το ενδιαφέρον, κάθε σας ερώτηση, θαυμαστικό σας Λόγο, αναμνηστική γραφή στο βιβλίο εντυπώσεων, άπειρες φωτογραφικές λήψεις, για κάθε σας παράκληση για άγγιγμα και ερμηνεία ζωντανή των αντικειμένων μας
“Σας Ευχαριστούμε από καρδιάς
και Χειροκροτούμε Εμείς Εσάς!!!”
Όταν είμαστε στο “Εμείς” αλλάζουμε τον Χρόνο!!!
Τη Λαογραφική μας συλλογή-παρουσίαση τίμησαν με την παρουσία τους πέρα από τους αγαπημένους συμμαθητές μας, όλες μας τις δασκάλες / δασκάλους μας,
η Διευθύντρια, η Ψυχολόγος και η Κοινωνική Λειτουργός του σχολείου μας, το βοηθητικό προσωπικό του, η κ. Άννα Δαμίγου, οι Νηπιαγωγοί μας, η Σύμβουλος Εκπ/σης των δασκάλων μας κ. Αγγελική Τοτόλου, ο Σύλλογος γονέων δια της προέδρου κ. Νικολέττας Ζαμπέλλη και μελών του, και η Αντιδήμαρχος Παιδείας του Δήμου μας κ. Τζένη Διακάκη, οι γονείς και οι φίλοι μας.
Οι μαθητές/μαθήτριες
και οι δασκάλες της Β΄ τάξης