Σηκώσαμε τα μανίκια και αφοσιωθήκαμε στη χειροτεχνία μας. Μικρά αγγελάκια που μας τραγουδούν τα κάλαντα , έτοιμα στο λεπτό!

Για να χαλαρώσουμε διαβάσαμε το υπέροχο βιβλίο που μας έστειλε ο Άγιος Βασίλης.

Ο μικρός Άγγελος φοβόταν τα ύψη και ο μικρός βοσκός φοβόταν τους λύκους. Όταν συνάντησαν το Θείο βρέφος όμως ξεπέρασαν τους φόβους τους…Κι έτσι μας δόθηκε κι εμάς η ευκαιρία να μιλήσουμε για τους δικούς μας φόβους. Λέτε η Γέννηση του Χριστού σε λίγες μέρες να μας βοηθήσει κι εμάς να τους ξεπεράσουμε;

Και τέλος μάθαμε και το γραμματάκι του Άγγελου , δηλαδή το πρώτο γράμμα της λέξης , το Άλφα.

Μιλήσαμε για τη “φωνούλα” του , βρήκαμε και είπαμε (πολλές!) λέξεις που ξεκινούν από Α ,α. Είδαμε πως γράφεται , το σχηματίσαμε με τα τουβλάκια , με μαρκαδόρους , με τα σώματά μας. Το γράψαμε στον πίνακα και μετά σε φύλλο εργασίας (όμως κάπου εκεί η μπαταρία μας είχε τελειώσει κι έτσι δεν έχουμε φωτογραφίες…)

Λιτό το γράμμα του Άγιου Βασίλη σήμερα

Διαβάσαμε την ιστορία της Γέννησης και παίξαμε πολύ με την ξύλινη φάτνη που υπήρχε στο σάκο του Άγιου Βασίλη.

Στη συνέχεια ήρθε η σειρά μας να φτιάξουμε την ολόδική μας φάτνη.

Τέλος ζωγραφίσαμε τη φάτνη (εμπέδωση) και σκεφτήκαμε τι δώρο θα κάναμε εμείς στο Θείο Βρέφος αν είμασταν ένας από τους μάγους. Οι ιδέες των παιδιών ήταν πολύ ιδιαίτερες!

Η Ειρεσιώνη (από τη λέξη είρος , έριον που σημαίνει μαλλί προβάτου ) ήταν ένα καταστόλιστο κλαδί ελιάς. Πάνω του κρεμούσαν νήματα από άσπρο και κόκκινο μαλλί και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς ( σύκα , καρύδια , αμύγδαλα ,  κάστανα ) , μπουκαλάκια γεμάτα κρασί , μέλι , λάδι ακόμα και μικρές σφαίρες από μέταλλο που παρίσταναν τον Ήλιο και τη Σελήνη. Το αποτέλεσμα ήταν τόσο φανταχτερό όσο και το σημερινό χριστουγεννιάτικο δέντρο. Στην αρχαία Ελλάδα το έθιμο αυτό ήταν μια ένδειξη ευχαριστίας για τη γονιμότητα του έτους που πέρασε και μια παράκληση να συνεχιστεί η γονιμότητα και η ευφορία για το επόμενο έτος. Τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα περιέφεραν την Ειρεσιώνη από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούσαν τις καλένδες (κάλαντα) λέγοντας ευχές και παινέματα για το νοικοκύρη και παροτρύονοντάς τον να τα φιλέψει γενναιόδωρα . Μόλις επέστρεφαν στο σπίτι , την τοποθετούσαν έξω από την πόρτα , την άφηναν εκεί μέχρι τον επόμενο χρόνο και μετά την έκαιγαν. Πρόγονος λοιπόν του χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη. Το έθιμο του στολισμένου δέντρου διαδόθηκε από τους Έλληνες ταξιδευτές στους βόρειους λαούς , οι οποίοι αφού δεν είχαν ελαιόδεντρα , στόλιζαν κλαδιά από δέντρα που υπήρχαν σε κάθε τόπο. Το έθιμο της Ειρεσιώνης καταδικάστηκε ως ειδωλολατρικό κατά το Βυζάντιο και απαγορεύτηκε. Αιώνες αργότερα επανήλθε με τη μορφή χριστουγεννιάτικου δέντρου από τους Βαυαρούς που συνόδεψαν τον Όθωνα στην Ελλάδα , ως δικό τους χριστουγεννιάτικο έθιμο. Παρ` όλα αυτά , το έθιμο της Ειρεσιώνης υπήρχε πάντα στην ιστορική μνήμη των Ελλήνων και γι` αυτό το λόγο το χριστουγεννιάτικο δέντρο υιοθετήθηκε αμέσως.

Λοιπόν όπως μας υποσχέθηκε ο Άγιος Βασίλης και εχθές , σήμερα το πρωί βρήκαμε ένα καινούριο γράμμα στο μαγικό του γραμματοκιβώτιο.

Και μαζί με το γράμμα ένα ολόκληρο δέμα αυτή τη φορά!

Χμμμ…ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν!Αμέσως πιάσαμε δουλειά και τα ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης για το σπίτι ετοιμάστηκαν στο λεπτό!

Σε 25 μέρες έρχονται Χριστούγεννα!

Πάμε να στολίσουμε το δέντρο μας τώρα. Ευτυχώς που τις προηγούμενες ημέρες είχαμε ετοιμάσει τα στολίδια μας. Που να προλαβαίναμε να τα κάναμε όλα σε μία μέρα;

Μένει τώρα μόνο το αστέρι της κορυφής. Και γι ` αυτό έχει φροντίσει ο Άγιος…

Έτοιμο! Και του χρόνου!!!

Κάποια περίεργα αντικείμενα βρήκαμε σήμερα το πρωί στην τάξη μας. Δεν τα είχαμε ξαναδεί ποτέ…

Αυτό το “σπιτάκι” έκρυβε μέσα του ένα γράμμα. Λέτε να είναι γραμματοκιβώτιο;

Ο Άγιος Βασίλης λοιπόν θέλει να πάρει σύνταξη. Πρέπει να βρει έναν άξιο αντικαταστάτη. Και θα διαλέξει κάποιον από εμάς ! Αρκεί να τα πάμε καλά στα “μαθήματα” του Σχολείου για Άγιους Βασίληδες.

Για να δούμε τι κρύβει και εκείνος ο σάκος…

Λοιπόν ετοιμάσαμε τις καρτέλες των μαθητών του περίεργου αυτού σχολείου. Προβληματιστήκαμε λίγο για να συμπληρώσουμε το “κωδικό όνομα” αλλά καταλήξαμε ότι για να πάρουμε τη θέση του Αγίου θα πρέπει τουλάχιστον να έχουμε το “σωστό” όνομα. Βασίλης λοιπόν για τα αγόρια και Βασιλεία για τα κορίτσια. Πως όμως θα ξεχωρίζουμε μέσα στην τάξη όταν θα υπάρχουν δέκα Βασίληδες και άλλες τόσες Βασιλείες; Χα! Εύκολο! Βασίλης 1 , Βασίλης 2 κ.τ.λ. Μετά συμπληρώσαμε την αγαπημένη μας γιορτή που δεν είναι άλλη από την Πρωτοχρονιά και τέλος την αγαπημένη μας φράση : ΧΟ ΧΟ ΧΟ !

Είναι ξεκάθαρο βέβαια ότι ο Άγιος θέλει να φοράμε πάντα σκουφάκια σαν το δικό του. Γιατί μαζί με τις καρτέλες μας έστειλε και μικρά σκουφάκια να “φορέσουμε” στις φωτογραφίες μας. Μάλλον για να συνηθίζουμε ε;

Χρωματίσαμε και την ανακοίνωση για το άνοιγμα του Σχολείου για Άγιους Βασίληδες για να το μάθουν όλοι και στα σπίτια μας.

Και τέλος διασκεδάσαμε πολύ παίζοντας το επιτραπέζιο παιχνίδι που μας έστειλε ο αγαπημένος μας Αϊ Βασίλης !