Στα πλαίσια του εργαστηρίου δεξιοτήτων “Ενδιαφέρομαι και ενεργώ ” που είναι ένα πρόγραμμα ανάπτυξης του αλληλοσεβασμού στη διαφορετικότητα σε παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας μάθαμε ότι όλοι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι και αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Μπορεί να είμαστε διαφορετικοί αλλά είμαστε όλοι ίσοι. Μάθαμε να σεβόμαστε το διαφορετικό. Αναφερθήκαμε στα άτομα με αναπηρίες, τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους αλλά και τις ιδιαίτερες ικανότητες που μπορεί να έχουν.
Κάποιοι άνθρωποι δε μπορούν να δουν. Και πως διαβάζουν; Αγγίζοντας κείμενα στη γραφή Braille. Αγγίξαμε και εμείς συσκευασίες που είχαν πάνω τη γραφή αυτή, είδαμε το αλφάβητό τους και φτιάξαμε στο χαρτί το αρχικό γράμμα του ονόματός μας.
Και πώς κυκλοφορούν αυτοί οι άνθρωποι στο δρόμο; Πόσο δύσκολο να είναι; (τα περισσότερα παιδιά που βοηθούσαν δίνοντας οδηγίες σαν παιδιά με κλειστά μάτια δυσκολεύονταν να κατανοήσουν ότι τα παιδιά με το μπαστούνι δεν έβλεπαν και συνεχώς ασυναίσθητα έδειχναν με το χέρι τους προς τα που πρέπει να κινηθούν.)
Τα άτομα με τύφλωση μπορεί να μην έχουν την αίσθηση της όρασης, έχουν ανεπτυγμένη όμως τις άλλες αισθήσεις και αυτό δεν τους κάνει λιγότερο λειτουργικούς. Μπορούν να καταλαβαίνουν τα πράγματα γύρω τους χρησιμοποιώντας τα χέρια τους.
Προσπαθήσαμε και εμείς να αναγνωρίσουμε τους συμμαθητές μας έχοντας κλειστά τα μάτια και χρησιμοποιώντας μόνο τα χέρια μας.
Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν χεράκια όπως εμείς. Και πώς ζωγραφίζουν; Με τα πόδια ή το στόμα!!!
Ζωγραφίσαμε και εμείς με το πόδι μας και η αλήθεια είναι ότι άρεσε πολύ στα παιδιά.
Μιλήσαμε και για τα άτομα με κινητικές αναπηρίες και για το πόσο σημαντικό είναι να έχουν αναπηρικό αμαξίδιο για να μπορούν να μετακινηθούν. Αναφέραμε στα παιδιά τη γνωστή δράση με τα καπάκια και αποφασίσαμε να μαζέψουμε και εμείς όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερα ώστε δίνοντάς τα να μπορέσουμε να προσφέρουμε ένα αμαξίδιο σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Φτιάξαμε την αφίσα για τη δράση μας, φτιάξαμε και ένα αμαξίδιο- κουτί για να βάζουμε μέσα τα καπάκια που θα φέρνουμε και στο τέλος της ημέρας ενημερώσαμε και τους γονείς ώστε να μας βοηθήσουν στην προσπάθειά μας!!!
Ήδη έχει γίνει αρκετά καλή δουλίτσα και είμαστε όλοι πολύ ενθουσιασμένοι!!!
Και μια χειροτεχνία ακόμα από τα μικρά χεράκια των παιδιών…
Διαβάσαμε και το βιβλίο ”Τα φτερά του Νόρμαν” που μιλάει για τη διαφορετικότητα, ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας με φτερά και φορέσαμε φτερά για να νιώσουμε όπως εκείνος…
