Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο 40.000.000 άνθρωποι μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα ήταν ένας νάνος. Ένας μικρός νάνος. Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο του χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα.

Και ήταν ευτυχισμένοι….Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταγε τη δουλειά του, ο γίγαντας τη δική του και ζούσαν αγαπημένοι. Ένα πρωί όμως ο γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμη πιο περίεργη στολή. Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα, έφτασε μπροστά στην πόρτα του νάνου και βάζοντάς του μια λόγχη στην κοιλιά του, είπε: “΄Ηρθα να σου πάρω το σπίτι. Παραδώσου”…..

Μέσα από το παραμύθι  της Γ. Σουρέλη προσεγγίσαμε τα γεγονότα του Ελληνοιταλικού πολέμου:

Συζητήσαμε και ζωγραφίσαμε τα συναισθήματα που μας προκαλούν οι λέξεις Πόλεμος – Ειρήνη:

Ζωγραφίσαμε ομαδικά με πινελιές τον πόλεμο

και την Ειρήνη

Ρωτήσαμε το φεγγάρι με τον δικό μας τρόπο:

“Γιατί υπάρχει ο πόλεμος;”

Παρακολουθήσαμε σε κουκλοθέατρο και φτιάξαμε το κανόνι της Ειρήνης:

Φτιάξαμε το σύμβολο της Ειρήνης με την τεχνική του πουαντιγισμού:

Με τα χεράκια μας κάναμε λευκά περιστέρια-σύμβολο της Ειρήνης:

και χρωματίσαμε το περιστέρι της Ειρήνης του Πικάσο

Παρατηρήσαμε ζωγραφιές του Keith Haring και με έμπνευση τα ανθρωπάκια του ζωγραφίσαμε τι είναι για τον καθένα μας η ΕΙΡΗΝΗ:

Εκφράσαμε το δικό μας σύνθημα για την ΕΙΡΗΝΗ, μέσα από τη δημιουργία ενός κολάζ:

Μάθαμε το βίο του Αγ. Δημητρίου- προστάτη της πόλης μας και κάναμε την εικόνα του:

Κατασκευάσαμε το Λευκό Πύργο- σύμβολο της Θεσσαλονίκης και μάθαμε την ιστορία του:

Κάναμε τη σημαία μας:

Ιχνιλατώντας μάθαμε να γράφουμε τη λέξη ΟΧΙ:

Ετοιμάσαμε προσκλήσεις για τη γιορτή μας χρησιμοποιώντας τον Σημαιοφόρο του Α. Φασιανού:

….και είμαστε έτοιμοι τη γιορτή…

Χρόνια πολλά και Ειρηνικά σε όλους!!!