Βροχερή η τελευταία εβδομάδα του Νοέμβρη και αδράξαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το νερό. Τι είναι άραγε η βροχούλα; Πώς συγκεντρώνεται το νερό στον ουρανό και πώς πέφτει κάτω στη γη, ήταν μερικά από τα ερωτήματα που μας απασχόλησαν. Ξεκινήσαμε διαβάζοντας το βιβλίο της Μ. Λοίζου  “Το ποτάμι τρέχει να συναντήσει τη θάλασσα” και συζητήσαμε.

Χωριστήκαμε σε  ομάδες και η μία ομάδα ανέλαβε να φτιάξει σε μακέτα το ταξίδι του νερού:

Η δεύτερη ομάδα ζωγράφισε με τέμπερες:

Διαβάσαμε το παραμύθι “ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει” του Μ. Κοντολέων και ζωγραφίσαμε ό,τι μας άρεσε:

Στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε το εκπαιδευτικό βίντεο “ο κύκλος του νερού”:

 κατασκευάσαμε τον τροχό του νερού:

 ζωγραφίσαμε:

…και ξεκινήσαμε τις υποθέσεις, τις παρατηρήσεις και τα πειράματα:

 Γεμίσαμε παγοθήκες κι ένα πλαστικό γάντι με νερό και τα βάλαμε στην κατάψυξη για να δούμε τι θα γίνει. Παρατηρήσαμε ότι το νερό μετατράπηκε σε πάγο όπως σωστά υποθέσαμε, αλλά αυτό που μας ενθουσίασε ήταν το παγωμένο γάντι. Πραγματικά ένα γλυπτό φτιαγμένο από πάγο που αγγίξαμε και νιώσαμε την αίσθηση αλλά και τη διαφορά θερμοκρασίας:

 

Κάναμε υποθέσεις για το τι μπορεί να πάθει το παγάκι
-αν το βάλουμε στο μπρίκι σε φωτιά
-αν το αφήσουμε έξω σε θερμοκρασία δωματίου.

 Βάλαμε παγάκια σε έναν μπρίκι στην φωτιά και είδαμε ότι λιώνουν πιο γρήγορα ενώ αν τα αφήσουμε σε θερμοκρασία δωματίου, θα λιώσουν και πάλι αλλά πιο αργά. Ακόμη παρατηρήσαμε ότι όταν το νερό αρχίζει να βράζει γίνεται ατμός που ανεβαίνει προς τα πάνω. Καταλάβαμε πως με τον ίδιο τρόπο σχηματίζονται τα σύννεφα:

 

και σκεφτήκαμε να κάνουμε τεχνητή βροχή μέσα στην τάξη μας. Μπορούμε και πώς; Ιδέες πολλές, γεμάτες φαντασία…..να συλλέξουμε τον ατμό, να τον φυλακίσουμε δημιουργώντας σύννεφα, να φυσάμε για να κρυώσουν τα σύννεφα και να πέσουν οι ψιχάλες…. Τελικά, δημιουργήσαμε βροχούλα μέσα σε ένα βάζο. Βάλαμε μέσα ζεστό νερό και κλείσαμε το στόμιό του με μεμβράνη, όπου πάνω της τοποθετήσαμε παγάκια. Παρατηρήσαμε ότι ο ατμός από το ζεστό νερό  ήρθε σε επαφή με τον πάγο και σχηματίστηκαν οι πρώτες σταγόνες:

Γευτήκαμε, μυρίσαμε το νερό και καταλάβαμε πως είναι άχρωμο, άοσμο και άγευστο. Αν θέλουμε όμως να του δώσουμε γεύση μπορούμε να προσθέσουμε λίγο λεμόνι κι αν θέλουμε να το χρωματίσουμε μπορούμε; Μα και βέβαια μπορούμε…..τι πιο εύκολο από το να βάλουμε μέσα στο νερό ένα κομμάτι χρωματιστό γκοφρέ χαρτί, ή λίγες σταγόνες από χρώμα. Εμείς το χρωματίσαμε με γκοφρέ χαρτί κι αρχίσαμε τα παιχνίδια. Πώς μπορούμε να μεταφέρουμε νερό από το ένα ποτήρι στο άλλο χωρίς να μετακινηθούν τα ποτήρια; Χρησιμοποιήσαμε  χαρτί κουζίνας που απορρόφησε και μετέφερε το νερό από ποτήρι σε ποτήρι. Παράλληλα, παρατηρήσαμε και την ανάμειξη των χρωμάτων:

Με το χρωματιστό νερό κάναμε κι ένα ακόμη πείραμα. Βάλαμε μέσα σε ένα ποτήρι ένα φύλλο μαρουλιού  και σε άλλο ποτήρι ένα κλαδί βαμβακιάς ξερό. Θέλαμε να δούμε πώς ταξιδεύει το νερό μέσα στα φυτά. Οι υποθέσεις μας έλεγαν ότι το βαμβάκι θα χρωματιστεί…..Το αποτέλεσμα όμως του πειράματος έδειξε διαφορετικά…. Στο φρέσκο μαρουλάκι παρατηρήσαμε την επόμενη μέρα ότι το χρωματιστό νερό ανέβηκε σε όλο το φύλλο και χρωμάτισε τα νεύρα του. Το ξερό κλαδί βαμβακιάς έμεινε όπως ήταν:

Καταλάβαμε πόσο απαραίτητο είναι το νερό όχι μόνο για τους ανθρώπους, τα ζώα μα και για τα φυτά. Χωρίς νερό ξεραίνονται και πεθαίνουν. Γι΄αυτό κι εμείς, το μικρό χωραφάκι που έχουμε στην τάξη μας το ποτίζουμε τακτικά και χαιρόμαστε που το βλέπουμε να μεγαλώνει:

Με τα πειράματα δεν τελειώσαμε, γιατί μας άρεσαν πολύ κι έχουμε τόσα πολλά ακόμη να κάνουμε…..συνεχίζουμε….