Στα πλαίσια της γνωριμίας των παιδιών με το φθινόπωρο μιλήσαμε για τα δέντρα, τα φρούτα, τους καρπούς του φθινοπώρου. Παίξαμε παιχνίδια, ακούσαμε τραγούδια και ο καθένας έφερε από το σπίτι του κάτι φθινοπωρινό να μας παρουσιάσει. Δοκιμάσαμε φθινοπωρινά φρούτα και καρπούς και φτιάξαμε κατασκευές με φύλλα φθινοπωρινά και με καρπούς.
Το καλοκαίρι του 1973, κι ενώ η αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών ήταν και έδειχνε ακόμα πανίσχυρη , η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος ανεβάζουν στο θέατρο «Αθήναιον» το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλη «το μεγάλο μας τσίρκο».
Στο έργο αυτό, μέσα από σατιρικά και δραματικά νούμερα και τραγούδια γινόταν μια αναδρομή στην ιστορία της Ελλάδας από την Τουρκοκρατία, τον Όθωνα και τους υπόλοιπους κυβερνήτες της ανεξάρτητης Ελλάδας ως την Μικρασιατική καταστροφή, τον πόλεμο του ’40 και το –τότε– σήμερα…Η μουσική του έργου ήταν του Σταύρου Ξαρχάκου και τα τραγούδια της παράστασης απέδιδαν ο Νίκος Ξυλούρης και τα μέλη του θιάσου. Τα σκηνικά της παράστασης ήταν του Ευγένιου Σπαθάρη και στο θίασο πρωταγωνιστικούς ρόλους είχαν ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Στέλιος Κωνσταντόπουλος, ο Νίκος Κούρος, ο Τίμος Περλέγκας και ο Χρήστος Καλαβρούζος.
Το «μεγάλο μας τσίρκο» είχε μεγάλη απήχηση στο αθηναϊκό κοινό, και λόγω της μεγάλης προσέλευσης των θεατών οι παραστάσεις στο «Αθήναιον» χαρακτηρίστηκαν εκ των υστέρων ως οι «μαζικότερες – μέχρι το Πολυτεχνείο – πολιτικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας». Σύντομα οι λογοκριτές της χούντας κατάλαβαν ότι το έργο δεν ήταν μια απλή κωμωδία αλλά περνούσε στον κόσμο αντιδικτατορικά μηνύματα και-αποφασίζωμεν και διατάσσωμεν- σταμάτησαν τις παραστάσεις. Οι πρωταγωνιστές του έργου συνελήφθησαν και η Τζένη Καρέζη κλείστηκε στη φυλακή για τρεις μήνες.. Το έργο ανεβαίνει ξανά από τον ίδιο θίασο μετά την πτώση της χούντας σε Αθήνα και επαρχία και γνωρίζει και πάλι τεράστια επιτυχία.
Ένα σπάνιο απόσπασμα από την απαγορευμένη παράσταση
Τραγουδήσαμε το “Προσκύνημα” από τη θρυλική παράσταση
Τραγούδι:
Νίκος Δημητράτος
Ορέστη απ’ το Βόλο
Μαρία απ’ τη Σπάρτη
γυρεύω το γιο μου
Μαρία απ’ τη Σπάρτη
Ορέστη απ’ το Βόλο
την κόρη μου θέλω
Δυο παιδιά ερωτευμένα
δυο παιδιά του Χαμού
Ορέστη απ’ το Βόλο
Μαρία απ’ τη Σπάρτη
γυρεύω το γιο μου
Μαρία απ’ τη Σπάρτη
Ορέστη απ’ το Βόλο
την κόρη μου θέλω
Φτιάξαμε με κολάζ την πόρτα του Πολυτεχνείου και με τύπωμα το περιστέρι της Ειρήνης
Παρακολουθήσαμε και τραγουδήσαμε την Ντενεκεδούπολη…
Τι μάθαμε;
ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!!!
Σήμερα μιλήσαμε με τα παιδιά για το σταφύλι, τον τρύγο, τον μούστο και το κρασί. Αφού βρήκαμε πληροφορίες για όλα αυτά χορέψαμε και παίξαμε μουσικοκινητικά με το τραγούδι: ”Σε μια ρώγα από σταφύλι”
Στη συνέχεια για να εξασκήσουμε τα μικρά δακτυλάκια και την λεπτή κινητικότητα των παιδιών φτιάξαμε το δικό μας τσαμπί σταφύλι από μπαλίτσες από γκοφρέ χαρτί.
”Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι” λέει ο λαός μας και δεν έχει και άδικο. Όταν μαθαίνουμε να είμαστε εγκρατείς και υπομονετικοί μπορούμε να πετύχουμε σιγά σιγά τους στόχους μας. Διαβάζοντας το βιβλίο ” Αν κάθε μέρα” του Αντώνη Παπαθεοδούλου.
Μάθαμε αυτά και άλλα πολλά μέσα από την υπέροχη ιστορία. Αν θέλετε να διαβάσετε την ιστορία μπορείτε εδώ: https://www.openbook.gr/an-kathe-mera/.
Ακόμη φτιάξαμε με τα παιδιά τον δικό μας κουμπαρά και τον γεμίσαμε με νομίσματα!
Για να να καλωσορίσουμε το φθινόπωρο διαβάσαμε με τα παιδιά το βιβλίο ”ΑΟΥΤΣ ” όπου ο μικρός σκαντζόχοιρος κάνει την φθινοπωρινή του βόλτα στο δάσος αλλά με μικρές δυσκολίες!
Και φυσικά φτιάξαμε τους δικούς μας σκαντζόχοιρους!!
Την ημέρα εορτής της 28ης Οκτωβρίου δραματοποιήσαμε με τα παιδιά την ιστορία της Φρόσως Χατόγλου: ” Το κανόνι της Ειρήνης” λέγοντας το δικό μας βροντερό ΟΧΙ στον πόλεμο. Μπορείτε να δείτε την ιστορία εδώ: https://elenimamanou.blogspot.com/2013/10/blog-post_27.html?m=1
