Στα πλαίσια των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων, συζητούμε πως όλοι έχουμε παρατηρήσει ότι είναι πολύ εύκολο να εκφράσουμε θυμό, απογοήτευση ή στενοχώρια σε καθημερινές καταστάσεις. Τα παιδιά φέρνουν παραδείγματα από την πραγματική ζωή τους. Δραματοποιούμε ένα που επέλεξαν τα παιδιά:
“Ένα παιδί έχει γενέθλια και είναι χαρούμενο, γιατί περιμένει δώρο από τις δυο καλύτερές του φίλες”.
Επιλέξαμε δύο δώρα που θα του δοθούν, το ένα “ωραίο”, το άλλο ….αμφιλεγόμενο.
Ανοίγοντας το “ωραίο” δώρο το παιδί και όλοι εκφράζουν ενθουσιασμό.
Βλέποντας το αμφιλεγόμενο δώρο, το παιδί και όλοι εκφράζουν έκπληξη, απογοήτευση και θυμό. Το παιδί λέει στην φίλη του ότι δεν θέλει να την έχει φίλη πια!
Προβληματίζουμε τα παιδιά: γιατί βιαστήκαμε να θυμώσουμε με το δεύτερο δώρο; φίλη του δεν είναι και το δεύτερο κορίτσι; μήπως έπρεπε να την εμπιστευτούμε; μήπως έπρεπε να την ρωτήσουμε πρώτα εάν δεν καταλαβαίνουμε, πώς παίζει κανείς με το δώρο της; μήπως έπρεπε να σκεφτούμε ότι θα την πληγώναμε με την αυτόματη αρνητική αντίδρασή μας;
Φτιάχνουμε κλήρους με τα συναισθήματα: χαρά, ευτυχία, έκπληξη, θυμός, ζήλια, φόβος, ντροπή, λύπη. Τα παιδιά καλούνται να τραβήξουν έναν, χωρίς να σκεφτούν. Έτσι, τις περισσότερες φορές, επιλέγουμε αρνητικό συναίσθημα.
….αν προσέξουμε όμως, παρατηρήσουμε τους κλήρους πριν επιλέξουμε κάποιον, θα δούμε ότι τα θετικά συναισθήματα περιέχουν ένα χρωματιστό χαρτάκι και επιπλέον είναι μακρύτερα από τα άλλα. Τώρα τα παιδιά θα ξανατραβήξουν κλήρο, αλλά να τους παρατηρήσουν πρώτα. Αυτήν την φορά όλα τα παιδιά επιλέγουν τα θετικά συναισθήματα. Καλούμε τα παιδιά, κάθε φορά που ετοιμάζονται να αισθανθούν αρνητικά, να σκεφτούν και να επιλέξουν να ανασύρουν από την καρδούλα ένα θετικό συναίσθημα, για να μην αδικούμε ή αποκλείουμε ανθρώπους από την ζωή μας.
Επανερχόμαστε στο αμφιλεγόμενο παιχνίδι. Το παιδί ευχαριστεί την φίλη του για το δώρο της και την ρωτά για την χρήση του. Εκείνη του εξηγεί και η παρεξήγηση λήγει. Όλοι είναι πάλι χαρούμενοι!
Σε μια γωνιά της τάξης μας τοποθετήσαμε δύο καρδούλες. Μια κόκκινη και μια μαύρη. Αποφασίσαμε να μην αφήσουμε να γεμίσει η μαύρη με λέξεις και πράξεις που θα πληγώσουν ή θα αποκλείσουν κάποιον από τους συμμαθητές μας και να γεμίσουμε μέχρι να ξεχειλίσει την κόκκινη καρδιά με λόγια και πράξεις που θα χαροποιούν και θα κάνουν τους συμμαθητές μας να νιώθουν μέλη μιας αγαπημένης παρέας!!
