Το σημερινό μας παραμύθι είχε έναν περίεργο τίτλο
“Τι μπορείς να κάνεις με μία ιδέα?”
(Yamada Kobi, 2014)

Ο πρωταγωνιστής μας είχε μία ιδέα, αλλά δεν είχε ιδέα τι να κάνει με αυτή. Ήταν μια λαμπρή ιδέα, που γεννήθηκε ξαφνικά μία ημέρα και διαρκώς μεγάλωνε, μαζί με την ανησυχία του φίλου μας.
Μήπως ήταν ανόητη ή διαφορετική και μήπως δεν γινόταν ποτέ από τους άλλους αποδεκτή?

Μήπως κι εμείς είχαμε ποτέ μία ιδέα, που να μοιάζει με του φίλου μας? Που δεν παραδεχτήκαμε γιατί φοβηθήκαμε ότι δεν θα γίνει αποδεκτή ή ότι δεν θα τα καταφέρουμε?
Οι ιδέες μας ήταν πολλές και διαφορετικές, αλλά αυτή την φορά έγιναν όλες αποδεκτές και καταγράφηκαν. Τι κι αν ακούγεται τρελό να κολυμπήσεις με έναν καρχαρία, μπορεί να υπάρχει τρόπος… Σκεφτήκαμε λοιπόν, πώς θα μπορούσαμε να υλοποιήσουμε όλες αυτές τις ιδέες και είδαμε πώς χρειάζεται ένα σχέδιο, προσπάθεια και επιμονή, μία πίστη ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και λίγη ή περισσότερη βοήθεια από τους φίλους μας.

Έτσι κάναμε μία συμφωνία… από τώρα κι έπειτα όλοι μαζί θα έχουμε ιδέες για το μάθημά μας.
Θα προτείνουμε παιχνίδια, θα επιλέγουμε θέματα για να μάθουμε, θα φέρνουμε στο σχολείο τα δικά μας βιβλία και παιχνίδια και θα αποφασίζουμε μαζί για το πώς θα μεγαλώνουμε την εκάστοτε ιδέα!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι εικόνες προέρχονται από το βιβλίο “Τι μπορείς να κάνεις με μία ιδέα?” (Yamada Kobi, 2014)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΙΙ: Η πρακτική αυτή εφαρμόζεται σε ολόκληρη την διάρκεια της χρονιάς με μεγάλη επιτυχία καθώς οι μαθητές μας έχουν διαρκώς εξαιρετικές ιδέες, που κάνουν την δουλειά μας πιο ενδιαφέρουσα!