Φατσουλόδεντρο- παρουσιολόγιο

  Ηταν μια φορά ένα δέντρο, καθόλου μα καθόλου συνηθισμένο. Βρισκόταν κολλημένο πάνω σε μία πόρτα νηπιαγωγείου. Για την ακρίβεια του 1ου νηπιαγωγείου γαργαλιάνων.

IMG_3355

Τα παιδιά το αγαπούσαν πολύ αλλά λυπούνταν που το δέντρο τους δε μπορούσε να κινηθεί . Ετσι λοιπόν σκέφτηκαν κάτι καταπληκτικό! Κάτι τολμηρό… Να το ζωντανέψουν!

Αρχισαν λοιπόν να του προσθέτουν φύλλα και κλαδιά…

IMG_3347

 

Και επειδή το αγαπούσαν ήθελαν να το κάνουν πολύχρωμο

 

IMG_3348

 Εβαλαν όλη τους την τέχνη…

IMG_3349

 

Εβαλαν όλη τους την αγάπη …

 

IMG_3350

 

 Συνεργάστηκαν για πρώτη φορά όλα μαζί για το καλό του δέντρου τους!

 

IMG_3351

Υστερα  άρχισαν να του προσθέτουν καρπούς. Οι καρποί του ήταν μαγικοί… “Παλαμόφατσες” λέγονταν, αλλά δεν τρώγονταν…

      IMG_3276

Μόνο μιλούσαν και λέγαν ιστορίες… Λάτρευαν τις ιστορίες αυτοί οι καρποί! Λάτρευαν να μιλάνε…

IMG_3443

 Το δέντρο τώρα ήταν χαρούμενο που μπορούσε  να ζωντανεύει και να … ξεκολλάει επιτέλους από την πόρτα!

“Φατσουλόδεντρο” το ονόμασαν τα παιδιά!

IMG_3451

Κάθε πρωί που πήγαιναν τα παιδιά στο σχολείο φρόντιζαν τους καρπούς του. Και τότε εκείνοι έφευγαν από το δέντρο και άρχιζαν τις  ιστορίες!

Μόλις τελείωναν την αφήγηση έτρεχαν και πάλι στη θέση τους για να κοιμηθούν και να σκεφτούν νέες ιστορίες.

IMG_3445

Το φατσουλόδεντρο λοιπόν, που ήταν γεμάτο χρώματα και καρπούς

IMG_3356

νόστιμους καρπούς ,

IMG_3360ήταν περήφανο   για τους φίλους του. Με καμάρι στεκόταν πια πίσω από την πόρτα. Περίμενε με ανυπομονησία να ξημερώσει για να έρθουν τα παιδιά και να το ζωντανέψουν! Και  δε σταματούσε να μιλάει… Να λέει την αγαπημένη του ιστορία για ένα νηπιαγωγείο που οι μαθητές του έρχονταν κάθε πρωί και ζωντάνευαν τις παλαμόφατσές τους  και τότε αυτές έλεγαν ιστορίες για ένα μελαγχολικό δέντρο που περίμενε τους φίλους του να το ζωντανέψουν…