Μια νέα ιδέα μας μπήκε στο μυαλό. 

Να πιάσουμε το ουράνιο τόξο στο πιάτο μας και να ζωγραφίσουμε με τα χρώματά του! 

 Το ουράνιο τόξο στο πιάτο μας; 

Μα, κάνουμε μαγικά στο σχολείο μας! Το ξέρετε αυτό! 

Δείτε πως…

Βάζουμε τα καραμελάκια στο πιάτο σε κυκλική διάταξη.

Τα σκεπάζουμε με λίγο νερό, περιμένουμε…

 και …

ταράαααα! 

Τα χρώματα διαλύονται

Το αποτέλεσμα  μαγικό!  

Δείτε και μόνοι σας! 

Με ένα ξυλάκι μπορούμε να “ζωγραφίσουμε” ή να αφήσουμε τα καραμελάκια να ζωγραφίσουν μόνα τους!

Μ α γ ι κ ό !!!  

Τα χρώματα του ουράνιου τόξου στο πιάτο μας! 

Αφού τελείωσε το πείραμα, γεμίσαμε και το στόμα μας με το ουράνιο τόξο, όπως ήταν αναμενόμενο!  😉  🙂  

Η καταγραφή του πειράματος απαραίτητη!

Υπάρχουν πολλοί τρόποι καταγραφής.

Αυτός είναι ένας  … κλασικός τρόπος

και αυτός είναι ένας πιο … μοντέρνος!

Με τη βοήθεια της τεχνολογίας και της κυρίας 

Εδώ θα δείτε όλο το πείραμά μας καταγεγραμμένο να το συνοδεύει ένα αγαπημένο μας τραγούδι ! 

Ευχαριστώ την εξαιρετική συνάδελφο Δέσποινα Σακουλογέωργα και το 2ο Νηπιαγωγείο Ζεφυρίου για την ιδέα του πειράματος! Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν, όπως και εγώ άλλωστε!

Είναι ωραίο να ταξιδεύουν οι ιδέες! 

Γ.Τ.

Αγνωστα άτομα μεταξύ τους που πρέπει να γίνουν ομάδα! Πόσο εύκολο είναι να συνεργαστεί κανείς με ανθρώπους που δεν γνωρίζει; Οχι και τόσο … Οχι τυχαία λοιπόν, τις πρώτες αυτές μέρες του Σεπτέμβρη, έχουν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μας τα παιχνίδια γνωριμίας! Θέλουμε η ομάδα μας να δέσει γρήγορα. Να βοηθήσουμε αυτό το “χνώτιασμα” μεταξύ των μελών της να γίνει ζεστό και φιλικό και μάλιστα όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο.

Οι … συστάσεις καθημερινά “πάνε κι έρχονται” με διάφορους τρόπους και αφορμές.  Στην τάξη, το διάλειμμα, την ώρα του φαγητού ή του ύπνου.

” Η αλυσίδα της ομάδας” 

Ο καθένας μας είναι ένας κρίκος σημαντικός της αλυσίδας της τάξης. Παίζουμε κάθε χρόνο αυτό το παιχνίδι:  ενώνοντας τον αντίχειρα με τον δείκτη σχηματίζουμε έναν κρίκο τον οποίο ενώνουμε με τον κρίκο του διπλανού μας και πάει λέγοντας μέχρι η αλυσίδα να φτάσει στο πρώτο παιδί.  Το παιχνίδι αυτό το ονομάζουμε “η αλυσίδα της ομάδας” και  το παίζουμε καθημερινά σχεδόν, για να θυμόμαστε ότι ολοι είμαστε το ίδιο σημαντικοί για την αλυσίδα μας, αν και διαφορετικοί! Αν ένας κρίκος σπάσει η αλυσίδα θα κοπεί και δεν θα είναι ίδια πια …  

Για να το βιώσουν τα παιδιά και με διαφορετικό τρόπο εκτός από τα δάκτυλά τους και κυρίως για να το βλέπουν πάντα εκεί κρεμασμένο στον τοίχο, χρωματίζουν  από ένα ρολό το καθένα που αντιπροσωπεύει τον κρίκο του (επίτηδες μεγάλο για να είναι μεγάλοι οι κρίκοι. Αλλωστε είναι … μεγάλα τα παιδιά!) . Οι κρίκοι μπαίνουν σε σκοινάκι και δημιουργείται έτσι μια μεγάλη αλυσίδα, σαν γιγάντιο κολλιέ, που το φοράνε το παιδιά και παρουσιάζει καθένα τον εαυτό του

Οι “παρουσιάσεις” γίνονται με διάφορους τρόπους, εκτός από το κολλιέ. Οπως με την κορδέλα του ουράνιου τόξου που κυματίζει και ο καθένας δίνει πληροφορίες για τον ίδιο. 

Η αλυσίδα της ομάδας

Η αλυσίδα του ολοήμερου δηλαδή, που αγαπάμε πολύ!

Ναι, ζήτω!!!

Είμαι ο …. και …

Και τώρα που γνωριστήκαμε είμαστε έτοιμοι για νέες περιπέτειες στους ρυθμούς ενός αγαπημένου τραγουδιού!

Χορεύουν τα χρώματα;

Φυσικά!!!