275835578 250494020526576 4379370696835881831 n

Γίνε κι εσύ ένας κρίκος στην αλυσίδα της Ειρήνης

Είναι μαγικό όταν οι ίδιες οι ιδέες γίνονται ένα γαιτανάκι.

Ολα ξεκίνησαν από αυτό το βιβλίο
5fcd3f4d b2ea 40ad b1fb 64bbbaa319fa
Αρχικά σκεφτήκαμε να δώσουμε τα χέρια όλοι και να κάνουμε κύκλο
Τη μοιραστήκαμε με συναδέλφους και επέστρεψε πίσω πιο μεγάλη.
Η γιωτα βλουχου από το 6ο Νηπιαγωγείο Θήβας πρόσθεσε να γίνει πορεία Ειρήνης.
Τη μοιραστήκαμε την ιδέα λοιπόν, έτσι, πιο εμπλουτισμένη και επέστρεψε … τρεις φορές πιο μεγάλη.
Η Polina Gaitanarou και οι συνάδελφοι από το 14ο Νηπιαγωγείο Καλαμάτας καθώς και από το 9ο Νηπιαγωγείο Καλαμάτας πρόσθεσαν και κάλαντα της Ανοιξης
Η συνάδελφος Μαρία Χονδρογιάννη από το 2ο Φιλιατρών πρότεινε να ενώσουμε τις δράσεις μας και μάλιστα πρόσθεσε να μοιράζουμε στον κόσμο χελιδόνια με μηνύματα φιλειρηνικά.
Η Αντριάνα Κασβίκη από το 2ο Νηπιαγωγείο Ν. Αρτάκης θα συμμετέχει επίσης με τα νηπιάκια της στον χορό!
Το 2ο Δημοτικό Γαργαλιάνων επίσης έχει εκδηλωσει ενδιαφέρον και θα συμμετάσχουν κάποιες τάξεις.
Εμείς τώρα προσθέτουμε και αυτό: Να δημιουργήσουμε δικά μας “χελιδονίσματα” και να τα τραγουδήσουμε στο δρόμο κατά τη διάρκεια της πορείας αλλά και στην πλατεία.
Αρα το πρόγραμμα έχει:
πορεία Ειρήνης, χελιδονίσματα και τραγούδια, χελιδόνια με φιλειρηνικά μηνύματα στα καταστήματα, κύκλος της Ειρήνης στην πλατεία, τραγούδια επιστροφή. 
Αυτή η εκδήλωση θα είναι και η μία πλευρά της γιορτής μας για την 25η Μαρτίου. Τα υπόλοιπα θα εξελιχθούν στις τάξεις μας.
“Αν όλα τα παιδιά της γης φώναζαν τους μεγάλους κι αφήναν τα γραφεία τους και μπαίναν στον χορό …”
Θα φοράμε όλοι τις μάσκες μας φυσικά.
275835578 250494020526576 4379370696835881831 n
Στον χορό θα μπει και το artivism! Είμαστε ήδη κρίκος του άλλωστε. Η δράση μας δηλαδή έφτασε στη Νέα Υόρκη.
.jpg
Το artivism ετοιμάζεται και για νέες  εαρινές δράσεις τις οποίες συνοδεύει το πόστερ μας
275379678 1115058599257155 6680403302112431970 n
Μπείτε κι εσείς στον χορό!

Το κάλεσμα των παιδιών μας:

Παιδιά, Κυρίες, Κύριοι
σας καλούμε να πάρετε μέρος στην αντιπολεμική/φιλειρηνική μας
δράση ώστε την ίδια μέρα και ώρα να δημιουργήσει κάθε σχολείο στην πόλη του, είτε μόνο του είτε συνεργατικά με άλλο, έναν κύκλο στέλνοντας συμβολικά μια μεγάλη αγκαλιά στην Ειρήνη, στην Ουκρανία και σε όλες τις χώρες που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση
Εμπνευστήκαμε από το βιβλίο “το γαιτανάκι” της Ζωρζ Σαρή και “ύμνος
μας” αυτή τη μέρα θα είναι το γνωστό ομότιτλο τραγούδι του Λουκιανού
Κηλαηδόνη σε στίχους του Γιάννη Ρίτσου (“το γαιτανάκι”)
Σκεφτήκαμε να υλοποιήσουμε κι εμείς την ιδέα του κυρ Γαρίφαλλου την πρώτη μέρα της Άνοιξης που συμπίπτει με την
παγκόσμια μέρα ποίησης και να καλέσουμε κι εσάς για να … αγκαλιάσει ο κύκλος μας τρεις φορές τη γη μας !
Μπείτε στον κύκλο μας ή δημιουργήστε δικό σας
Ας γίνει κάθε σχολείο ένας κρίκος στην αλυσίδα της Ειρήνης

Οι μαθητές του 1ου Νηπιαγωγείου Γαργαλιάνων

Η δράση μας στον ηλεκτρονικό τύπο
-Ευχαριστούμε MessiniaLive και Thanassis Poulopoulos για την υποστήριξη όπως και την Ankopress Filiatra για την εκτύπωση των αφισών μας.

 

cc8987b4 115a ce90 6ef5 989617befe2f

Webinar Αrtivism/ U.N

Είναι πολύ τιμητική η πρόσκληση της κ. Argie Agelarakis  να συμμετέχουμε  σ’ αυτό το  ενδιαφέρον webinar παρουσιάζοντας “το όπλο της Ειρήνης” ως μέλος του RING και κρίκος του artivism. Θα βρισκόμαστε εκεί μαζί με τις συναδέλφους Δέσποινα Σακουλογέωργα και Μαρίνα Σγούρου Πρόεδρο και Γραμματέα της Πανελλήνιας Κοινότητας Reggiο, οι οποίες θα μιλήσουν για την φιλοσοφία και τις δράσεις του RING.

 

Η ανακοίνωση – πρόσκληση από την Πανελλήνια Κοινότητα Ρέτζιο

τίτλο                                                                   15-02-2022

Το Δ.Σ. της Πανελλήνιας Κοινότητας Ρέτζιο/ Reggio Inspired Network of Greece (R.I.N.G.) πανευτυχές σας ανακοινώνει τη συμμετοχή του 1ου Νηπιαγωγείου Γαργαλιάνων, με νηπιαγωγό την κα Γαρυφαλιά Τεριζάκη, στη διαδικτυακή εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 17/2 στις 20:00 από το U.U. Office at the United Nations.

Στην εκδήλωση θα συμμετέχουν διεθνείς φορείς με ανθρωπιστική δράση όπως είναι οι: Artivism, Art and Resistance Through Education (ARTE), The Power of Art for Social Transformation, Lehigh University Art Galleries and R.I.N.G.

Η κα Τεριζάκη ως ενεργό μέλος του Δ.Σ. της Πανελλήνιας Κοινότητας Ρετζιο (R.I.N.G.) θα παρουσιάσει το ποίημα που δημιούργησαν οι μαθητές και οι μαθήτριες του 1ου Νηπιαγωγείου Γαργαλιάνων με τίτλο «Το Όπλο της Ειρήνης». Το ποίημα δημιουργήθηκε με αφορμή το χάλκινο γλυπτό του Σουηδού καλλιτεχνη Carl Fredrik Reuterswärd που δεσπόζει έξω από το κτίριο του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών γνωστό ως «Το Όπλο με τη Δεμένη Κάννη» (“The Knotted Gun”). Το γλυπτό αποτελεί ένα παγκόσμιο σύμβολο της ειρήνης και της ελπίδας!

Μαζί με την κα Τεριζάκη, θα παρουσιάσουν η κα Δέσποινα Σακουλογέωργα, πρόεδρος και η Μαρίνα Σγούρου, γραμματέας της Πανελλήνιας Κοινότητας Ρέτζιο.

Περισσότερα για την Πανελλήνια Κοινότητα Ρέτζιο μπορείτε να δείτε στο σύνδεσμο που ακολουθεί: http://www.reggiogreece.com

Την εκδήλωση προώθησε και η Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Εργου ΠΕ60 ΠΕΚΕΣ Πελοποννήσου κ. Αλεξάνδρα Νικολάου στα Νηπιαγωγεία ευθύνης της και την ευχαριστούμε πολύ.

Σας περιμένουμε!

the knotted gun

Το όπλο της Ειρήνης ~ ποίημα ( The weapon of Peace)

the knotted gun

“The knotted gun” ή “non violence”.

Χάλκινο γλυπτό του Σουηδού καλλιτέχνη Carl Fredrik Reutersward.

Το έργο αυτό, το οποίο αντιπροσωπεύει την ελπίδα για ένα μη βίαιο μέλλον και βρίσκεται έξω από την έδρα του ΟΗΕ στη Ν.Υ.,  μας ενέπνευσε και δημιουργήσαμε με τα παιδιά ένα ποίημα. Το ανακαλύψαμε (κάθε χρόνο το ανακαλύπτουμε δηλαδή) σε ένα μεγάλο βιβλίο για την Ειρήνη που έχουμε στην τάξη μας. Φέτος όμως εντυπωσίασε ιδιαίτερα τα παιδιά και έτσι γεννήθηκε ένα ποίημα.

Κατέγραψα τις σκέψεις τους, τις λέξεις που τους έφερνε στο νου, τα συναισθήματα, τι συμβολίζει, τι πιστεύουν ότι θα νιώθει εκεί που στέκεται, γιατί να το έφτιαξε ο γλύπτης, γιατί να είναι έτσι διπλωμένο (παλιότερα ένας μαθητής μου είχε πει ότι φοράει κασκόλ!) και άλλα πολλά και τελικά φτιάξαμε μία … ποιητική ιστορία με βασικό μας υλικό τις σκέψεις, τις λέξεις, τα συναισθήματα των παιδιών  και τις αισθήσεις.

Mια άσκηση δημιουργικής γραφής που πολύ απόλαυσα (πάντα λέω ότι οι καλύτεροί μου δάσκαλοι είναι οι μαθητές μου)  μια που έμπλεξα θεατρικό παιχνίδι και άλλες θεατρικές τεχνικές, την  “φανταστική υπόθεση” του Gianni Rodari, το “μαγικό Αν” του Stanislavski ή με απλά λόγια ενεργοποίησα την παιδική φαντασία και τη διάθεση για παιχνίδι.  Ως μέλος της ομάδας, η συμβολή μου  ήταν να συνθέσω τις λέξεις ώστε να βγει το νόημα όσο πιο κοντά σ’ αυτό που ήθελαν τα παιδιά εξ αρχής

Ναι, δεν έχει σημασία που τα παιδιά του νηπιαγωγείου δεν ξέρουν να γράφουν. Εργαστήρια δημιουργικής γραφής μπορούν να γίνουν και προφορικά, μόνο με τους ήχους των λέξεων, με τον ρυθμό τους,  με τις σκέψεις, λέξεις και συναισθήματά τους. Και η νηπιαγωγός στο ρόλο της γραμματέως. Να τα καταγράφει όλα για να μη μείνει απ’ έξω καμιά ιδέα.

Οκτώβριος 2021 – 1ο Νηπιαγωγείο Γαργαλιάνων, (Τμήμα 1Ο) –

Νηπ/γός:  Γαρυφαλιά Τεριζάκη

Το όπλο της Ειρήνης

Υπάρχει ένα γιγάντιο όπλο που

δεν θέλει πια να σκοτώνει

Την κάνη του κόμπο  έδεσε και

αποφάσισε

Κάθε πόλεμο μακριά να διώχνει

                                                                                                                                                           δεν του άρεσε πια       

                                                                                                                                                    τον θάνατο να γεύεται

                                                                                                                                                 ούτε τον πόνο να βλέπει

                                                                                                                                    

Υπάρχει ένα γιγάντιο όπλο που

σταμάτησε να σκοτώνει

Φαντάζεται

ότι στον κόσμο σκορπίζει γράμματα, αριθμούς, λουλούδια

χρώματα, νότες και χαρούμενα τραγούδια

                                                                                                                                                                        δεν ήθελε

                                                                                                                                                άλλα κλάματα να ακούει

                                                                                                                                            από τον τρόμο που σκορπά

 

Υπάρχει ένα γιγάντιο όπλο που

δε σκοτώνει

Ονειρεύεται!  

Στην αγκαλιά κοιμάται της Ειρήνης.

Άγαλμα ένας γλύπτης το έκανε

έργο τέχνης μόνο να μείνει                                                                                                              

                                                                                                                                                       δεν άντεχε άλλο πια

                                                                                                                                                 με εφιάλτες να χαϊδεύει

                                                                                                                                                       μεγάλους και παιδιά

                                                                                                                       

Υπάρχει ένα γιγάντιο όπλο που

χαμογελάει

όταν βλέπει τον κόσμο από κάτω

να περνάει

                                                                                                                                                                                                                                              

                                                                                                                                                        δεν κουράζεται ποτέ

                                                                                                                                          στους ανθρώπους να θυμίζει

                                                                                                                                                           ότι πρέπει παντού

                                                                                                                                                           Ειρήνη να μυρίζει

Δείτε  το βιντεάκι που φτιάξαμε για να το παρουσιάσουμε στην εκδήλωση του Adelphi University στα πλαίσια του Artivism, τη Δευτέρα 7/2/2022, ώρα Ελλάδος 9μμ.

 

https://youtu.be/2bd0rfVkE7M

 

The Weapon of Peace

 There once was a weapon that lay still

That no longer wanted to kill

So it tied its barrel into a knot

And decided it would not

In war have any part

 

It wanted

To cast aside death

To forsake all pain

 

There once was a weapon that lay still

That no longer wanted to kill

Instead

It wanted to spread letters everywhere

Numbers and flowers without compare

Colours, notes and songs that care

 

It wanted

To stop people from crying

To protect others from terror

 

There once was a weapon that lay still

That no longer wanted to kill

It dreamed instead!

Of walking with Lady Peace ahead

So a sculptor made it into a work of art

Hoping it would stay just like that

 

It wanted

To end the nightmares had

By persons young and old

 

There once was a weapon that lay still

That now smiles with goodwill

When it sees children, women and men

Walk on by, now and then

 

It never tires

Of reminding people

To spread the message of peace

Across the world

 

*Ευχαριστώ πολύ τη Σοφία Δημοπούλου για την απόδοση του ποιήματος στα αγγλικά.

272520953 259684976300923 4251195909556557311 n

Το πόστερ μας για το Artivism στην εφημερίδα “Ελευθερία”

Η εφημερίδα “Ελευθερία Καλαμάτας”  μας έκανε μια όμορφη αναφορά στην δράση μας για τo Artivism. Δυστυχώς δεν υπάρχει στην on line έκδοση της εφημερίδας, γι αυτό παραθέτουμε φωτογραφία από την έντυπη μορφή της.

(Εδώ όμως θα δείτε μια προηγούμενη αναφορά στο σχολείο μας από την ίδια εφημερίδα https://eleftheriaonline.gr/lakonia/itemlist/tag/1ο%20Νηπιαγωγείο%20Γαργαλιάνων)

272520953 259684976300923 4251195909556557311 n

Ευχαριστούμε πολύ την κ. Γιούλα Σαρδέλη για τη δημοσίευση

 

Print

O Αειφορούλης και η Ελπίδα! etwinning project

Ο Αειφορούλης και η Ελπίδα ταξίδεψαν σε όλα τα σχολεία που συμμετέχουμε στο πρόγραμμα etwinning 17 σχολεία, 17 εβδομάδες, 17 στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης!

Δείτε το βίντεο!

IMG-2529

Η Ειρήνη δεν φυλακίζεται – animation

Με τη συμβολή του https://kidoglaz.wordpress.com δημιουργήσαμε αυτό το animation με θέμα του την Ειρήνη, το οποίο σχετίζεται με τον Στόχο 16 της βιώσιμης ανάπτυξης: Ειρήνη, Δικαιοσύνη & ισχυροί θεσμοί, στα πλαίσια δραστηριοτήτων του etwinning προγράμματος (συμμετέχει το Πρωινό 1 τμήμα) με θέμα “17 σχολεία, 17 εβδομάδες, 17 στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης … “. Επιλέξαμε να εκφραστούμε με αυτή την μορφή τέχνης, τον Κινηματογράφο δηλαδή, εφαρμόζοντας τεχνικές Freinet, μια που το ίδιο τμήμα συμμετέχει στο πιλοτικό πρόγραμμα εφαρμογής τεχνικών της παιδαγωγικής Freinet. Για την δημιουργία της ταινίας συνεργάστηκαν οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί των άλλων δύο τμημάτων του νηπιαγωγείου μας όπως και η σχολική μας νοσηλεύτρια!

Ευχαριστούμε πολύ τον κ. Ευάγγελο Βλαχάκη για το πολύ ωραίο αποτέλεσμα καθώς και το Σύλλογο Γονέων και κηδεμόνων του νηπιαγωγείου μας για την στήριξη

Μάρτιος 2020

Γαρ. Τερ.

ΥΓ Θα το παρουσιάζαμε στη γιορτή μας για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Αφού #μένουμεσπίτι, σας το παρουσιάζουμε από το ιστολόγιό μας!

 

Το κανόνι που ταΐζει!

Ενα ποίημα που δημιουργήσαμε με αφορμή τον 2ο Στόχο βιώσιμης ανάπτυξης

Τα παιδιά το εικονογράφησαν!

Ξεφυλλίστε το

Η πόλη που έφερε την Ειρήνη


Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την ιστορία που γράψαμε εμπνευσμένοι από την “Πόλη που έδιωξε τον Πόλεμο”

 

H πόλη που έφερε την Ειρήνη με τη βοήθεια των παιδιών

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία πόλη. Ηταν μία πόλη γκρίζα με μαύρες  πολυκατοικίες, λουλούδια μαραμένα και δέντρα καμμένα.

Εκεί γινόταν πόλεμος. Οι άνθρωποι ήταν μουτρωμένοι και αγέλαστοι  και τα παιδιά ήταν λυπημένα επειδή δεν μπορούσαν να παίξουν.

Προσπαθούσαν να διώξουν τον πόλεμο αλλά αυτός δεν έφευγε. Του άρεσε που καθόταν εκεί και είχε γεμίσει την πόλη ταμπέλες πολεμικές «ΖΗΤΩ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ», «ΤΑΝΚΣ», «ΕΠΙΘΕΣΗΗΗ» και άλλες…

Τα παιδιά έκαναν κρυφά συμβούλιο στο σχολείο τους. Συμμετείχε και η δασκάλα τους που τα αγαπούσε!  Αποφάσισαν λοιπόν:  «αφού η πόλη μας δεν μπορεί να διώξει  τον πόλεμο θα την βοηθήσουμε να φέρει  εδώ την Ειρήνη»!

Αρχισαν να ζωγραφίζουν καρδούλες και να τις κρεμάνε στα μπαλκόνια και στα φανάρια. Γέμισαν όλη την πόλη με καρδιές.  Φύτεψαν και λουλουδάκια και τα έβαλαν και αυτά στα μπαλκόνια και στις ταράτσες για να φαίνονται από ψηλά.

Αλλαξαν τις ταμπέλες του πολέμου και εκεί που έγραφε «ζητω ο πόλεμος» έγραφαν «ζήτω η Ειρήνη» Εκεί που έγραφε «τανκς»  έγραφαν «περιστέρια» κι εκεί που έγραφε «επίθεσηηηη» έγραφαν «φυτέψτε λουλούδια».

Ζωγράφισαν στους τοίχους, σε όλους τους τοίχους γύρω  από την πλατεία,  λουλούδια και δέντρα. Και όλα αυτά τα έκαναν μέσα σε ένα βράδυ!

Την άλλη μέρα το πρωί ξύπνησαν οι στρατιώτες και μουτρωμένοι αντίκρυσαν  τις ζωγραφιές στους τοίχους.  Όπως πλησίασαν να δουν καλύτερα, θυμήθηκαν ότι είχαν ξεχάσει πώς είναι  τα δέντρα και τα λουλούδια… Τότε οι τοίχοι  ζωντάνεψαν  και τα δέντρα και τα λουλούδια βγήκαν από μέσα τους  και έγιναν  μακριά πολύ και  τους έδεσαν για να μη μπορούν να κουνηθούν. Απλώθηκαν τα λουλούδια και τα δέντρα σε όλη την πόλη και έδεσαν όλους τους στρατιώτες και τις ρόδες των τανκς και τα όπλα και τα κανόνια.

Εκείνη την ώρα πετούσαν από ψηλά, πάνω από την πόλη αμέτρητα περιστέρια και πίσω τους ακολουθούσε η Ιριδα και πάνω στο δρόμο της, το ουράνιο τόξο, βρισκόταν μια νεράιδα ,η Ειρήνη! Ένα περιστέρι είχε δει  τα λουλουδάκια στις ταράτσες και  τις καρδούλες στα μπαλκόνια και κατάλαβε…  Πήγε λοιπόν και φώναξε και τα υπόλοιπα.

Τα περιστέρια κατέβηκαν στην πλατεία της πόλης και τότε έγινε κάτι μαγικό. Όταν μαζεύτηκαν όλοι οι κάτοικοι και τα παιδιά γύρω από τα περιστέρια  εκείνα κούνησαν δυνατά τα φτερά τους και τότε εμφανίστηκε σιγά σιγά η Ειρήνη που καθόταν πάνω στο ουράνιο τόξο!

Οι στρατιώτες ξαφνικά ένιωσαν τις καρδιές τους να λάμπουν από χαρά και γι αυτό σιγά σιγά τα δέντρα τους έλυναν, αφού δεν ήταν πια επικίνδυνοι.

Αν αναρωτιέστε τι έκανε ο Πόλεμος,  έσκασε από τα νεύρα του και του έστριψε η βίδα τελείως. Νόμιζε πως ήταν περιστέρι και έκανε πως πετούσε όλη την ημέρα.

Η πόλη αυτή έγινε η πιο όμορφη πόλη της γης με πολλά λουλούδια, δέντρα  και πολλή αγάπη.

Ζούσαν όλοι χαρούμενοι χωρίς να διώξουν κανέναν. Η όμορφη ειρήνη τους είχε μαγέψει  όλους! Η ομορφιά της είχε κάνει πιο καλές  τις καρδιές τους.

Τα παιδιά άρχισαν πάλι το σχολείο και φυσικά το παιχνίδι ! Το αγαπημένο τους ξέρετε ποιο ήταν;

«Περπατώ, περπατώ μες στο πάρκο όταν το περιστέρι είναι εδώ!» 

 Σωστά καταλάβατε…

Δείτε και την εικονογράφηση

IMG_7845

πόλεμος γινόταν σε κείνη την πόλη

IMG_7846

τα παιδιά δραστηριοποιήθηκαν

IMG_7847

IMG_7848

αμέτρητα περιστέρια πέταξαν στον ουρανό!

IMG_7849

τα παιδιά έκαναν συμβούλια…

IMG_7850

πρέπει να φέρουμε την ειρήνη!

IMG_7854

Αυτός ο πόλεμος μας το παίζει βασιλιάς!

IMG_7856

να φύγεις, να φύγεις

IMG_7875

γι αυτό τα παιδιά γέμισαν με καρδούλες την πόλη

IMG_7878

μαζεύτηκαν όλοι στην πλατεία

IMG_7879

οι στρατιώτες με τα σπαθιά στο χέρι πήγαν να δουν τί συμβαίνει.

IMG_7880

και ξαφνικά ποια εμφανίστηκε πάνω στο ουράνιο τόξο; Η ειρήνη!

IMG_7881Δεν θα διώξει η πόλη μας τον πόλεμο, είπαν  τα παιδιά, θα φέρει την ειρήνη!

IMG_7858

Γεια σας!

IMG_7882

 

Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο” στο σχολείο μας!

Μπορεί να ήταν Σάββατο χθες και τα σχολεία να ήταν κλειστά , όμως εμείς είχαμε επισκέψεις!

Μας επισκέφθηκε μία πόλη! Μάλιστα μία πόλη. Και αν αναρωτιέστε ποιά …Watermark.aspx

Αλλά δεν ήρθε μόνη της. Εφερε μαζί  και δύο φίλους της  για να μας διηγηθούν την ιστορία της.

και η γλυκύτατη Μυρτώ

τη γλυκύτατη Μυρτώ

Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου

και τον μοναδικό Αντώνη

Ξεκίνησαν λοιπόν να διηγούνται την ιστορία αυτής της απίθανης πόλης που έκανε ένα κατόρθωμα! Εδιωξε τον πόλεμο και μάλιστα με πολύ πρωτότυπο τρόπο χωρίς βία!

"Μια φορά κι έναν καιρό..."

“Μια φορά κι έναν καιρό…”

"ήταν μία πόλη¨

“…ήταν μία πόλη που έμοιαζε με όλες τις άλλες , όμως… δεν ήταν!”

 

Ωχ! Κι άλλη Μυρτώ!Πλησίασε ένα δεντράκι για να της πει μια ιστορία

Ωχ! Κι άλλη Μυρτώ! Μα τι κάνει εκεί, δίπλα στο δέντρο;

Ωχ! Κι άλλος Αντώνης! Αυτός είναι ο βοηθός του Παπαθεοδούλου. Κρατάει τον τουριστικό οδηγό της πόλης για να μη μπερδευτούν με τις πολλές πλατείες!

Ωχ! Κι άλλος Αντώνης!
Αυτός είναι ο βοηθός του Παπαθεοδούλου. Κρατάει τον τουριστικό οδηγό της πόλης για να μη μπερδευτούν με τις πολλές πλατείες!

Να πώς ζωντάνεψαν οι … κανονικοί Αντώνης και Μυρτώ

Να πώς ζωντάνεψαν οι ... κανονικοί αντώνης και μυρτώ

η μυρτώ

IMG_7814

Ο αντώνηςIMG_7815 IMG_7816

συμβουλευόμαστε και τις φωτογραφίες της ... ταυτόητάς τους

(συμβουλευόμαστε και τις φωτογραφίες της … ταυτόητάς τους μην κάνουμε και κανένα λάθος)

κάτι μου θυμίζει...

κάποιον θυμίζει…

κάτι μου θυμίζει...

κάποιον θυμίζει…

έτοιμο και το σκουφί! Γεμάτο αποκριάτικες λέξεις για να είναι χαρούμενος αυτές τις μέρες!

Ετοιμο και το σκουφί! Γεμάτο αποκριάτικες λέξεις για να είναι χαρούμενος αυτές τις μέρες!

Χορτάσαμε βόλτες μέσα σ αυτή την πόλη! Στο πάρκο και την πλατεία και παίξαμε με τους δρόμους της. Επισκεφθήκαμε το μουσείο της και το ταχυδρομείο της, φωτογραφίσαμε το άγαλμά της, δροσιστήκαμε στο συντριβάνι της και στο τέλος όλοι μαζί βοηθήσαμε τον Αντώνη και τη Μυρτώ να διώξουμε τον πόλεμο χωρίς βία, μια για πάντα!

Ολοι μαζί βοηθήσαμε την πόλη να τον διώξει τον πόλεμο...

ελάτε όλοι παιδιά…

τον καταβρέξαμε!

να τον καταβρέξουμε!

του ζωγραφίσαμε το πορτρέτο όσο πιο αστείο μπορούσαμε για να τον κοροιδέψουμε

Ελάτε τώρα να του ζωγραφίσαμε και το πορτρέτο του όσο πιο αστείο μπορούμε…

να, έτσι για παράδειγμα

να, έτσι για παράδειγμα!

και κρεμάσαμε ψηλά τα πορτρέτα του πολέμου στο μουσείο

Στο τέλος  κρεμάσαμε ψηλά τα πορτρέτα του πολέμου στο μουσείο για να τα δει και να τρομάξει. Από την τρομάρα του αυτός όπου φύγει φύγει, έτσι, άσχημος και μουσκεμένος!

Κι εμείς ,για να ευχαριστήσουμε τη Μυρτώ και τον Αντώνη που έκαναν ένα μακρύ ταξίδι για να μας διηγηθούν μία πρωτότυπη και βραβευμένη ιστορία, δημιουργήσαμε μία δική μας  και τους την χαρίσαμε με όλη μας την αγάπη!IMG_7845

Ε υ χ α ρ ι σ τ ο ύ μ ε   Αντώνη  και   Μυρτώ

Και μια και η ιστορία είχε αυτά τα υπέροχα δέντρα που έλεγαν τα ίδια ιστορίες, σας αφιερώνουμε  ένα τραγούδι που μιλάει για την ιστορία ενός δέντρου !

Μυρτώ, αυτό για σένα! (Λόγω επιθέτου!)

(Μπορείτε να μάθετε τα μυστικά τους σε ένα δροσερό σάιτ για την παιδική λογοτεχνία  http://www.papakistimpaniera.gr

και εδώ    www.papatheodoulou.gr/‎)

Προσκύνημα … ειρήνης!

“ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ

Ελάτε να πάμε μία βόλτα!  Να σας δείξουμε κάτι!

Πάμε στην αυλή του φθινοπώρου που φαίνεται ότι η φύση αλλάζει…  Οχι μέσα στο σπίτι του γιατί δεν υπάρχουν φύλλα! Εξω είναι τα φύλλα! Εκεί που είναι πεσμένα κάτω και τα φυσάει ο αέρας… Εκεί που τα φύλλα τα σκεπάζουν όλα για να μη φαίνονται…

Εκεί, πίσω απ’ το σιτάρι  που έχει γίνει σαν πέτρα με τα χρόνια.  Το καλοκαίρι δεν είναι ωραίο πια , γιατί το σιτάρι του δεν λυγίζει με τον αέρα… Πέτρωσε , από τον πόνο, τον θάνατο και τα  βάσανα. Πέτρωσε από τον πόλεμο…  Από τον πόλεμο πέτρωσαν και οι καρδιές…

Πάμε λοιπόν εκεί να δούμε δυο παιδιά. Τα παιδιά μας, που δε ζουν πια…

Κοιμήθηκαν και δε θα ξυπνήσουν ποτέ ξανά…

Κοιμήθηκαν στον πόλεμο… Χάθηκαν στον πόλεμο! Σκεπάστηκαν με τα φύλλα του φθινοπώρου , που είναι κι αυτά νεκρά!

Χάθηκαν ενώ προσπαθούσαν να φέρουν την Ειρήνη. Ηθελαν μόνο να βοηθήσουν το περιστέρι…

Και το βοήθησαν! Το βοήθησαν, αλήθεια! Γιατί πέρασε από πάνω τους για να φέρει την Ειρήνη στον κόσμο!

Πέταξε πάνω από σκοτωμούς, αίματα, παιδιά που πεινάνε, μανάδες που έχασαν τα παιδιά τους, παιδιά που έχασαν τους μπαμπάδες τους! Πέταξε πάνω από τα ίδια τα παιδιά… Το Ορέστη από το Βόλο και τη Μαρία από τη Σπάρτη…

Δεν έχει σημασία που δεν είναι από την ίδια πόλη… Ηθελαν όμως το ίδιο πράγμα… Να φέρουν την ελευθερία και την Ειρήνη!!!

Πόσο στεναχωρημένο είναι το περιστέρι… Δεν του αρέσει που πρέπει να πετάει πάνω από πολέμους και αίματα και θάνατο για να φέρνει την ειρήνη…

Κοιτάξτε το … Τα ποδαράκια του είναι λερωμένα … Τα νύχια του έχουν ματώσει…

Ηρθε όμως! Είναι εδώ… Είναι χαρούμενο που ήρθε!!!

Γι αυτό μπορούμε πια, να πάμε να δούμε την αυλή που μεγάλωσαν αυτά τα παιδιά… Να δούμε που έζησαν, που έπαιξαν, που έκαναν φίλους, που ερωτεύτηκαν,  που …  κοιμήθηκαν. Να τους αφήσουμε λίγα λουλούδια!  Να τους πούμε ότι δε θα τους ξεχάσουμε ποτέ γιατί τους αγαπάμε…

Μπορεί να κοιμήθηκαν για πάντα και να σκεπάστηκαν κάτω από τα φύλλα του φθινοπώρου,  όμως στις καρδιές των ανθρώπων που τα αγαπάνε θα είναι ξύπνια για πάντα!

Δυο παιδιά ερωτευμένα, δυο παιδιά που χάθηκαν , δυο παιδιά που δεν πρόλαβαν να γνωριστούν περισσότερο… Δυο παιδιά που χάρισαν τη ζωή τους στη γη!!!

Ο Ορέστης από το Βόλο και η Μαρία από τη Σπάρτη…

Η Μαρία και ο Ορέστης…

Ακούστε τη μαμά τους που τους ψάχνει… Πόσο σπαραχτικά τους φωνάζει…

ΟΡΕΣΤΗ ΑΠ’ ΤΟ ΒΟΛΟ  –       Γυρεύω το γιόοοοο μου!!!

ΜΑΡΙΑ ΑΠ’ΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ –  Την κόρη μου θέλωωω……

Πόσο κλαίνε οι μαμάδες τους που έχασαν τα παιδιά τους! Πόσο τους λείπουν…

Τί να τους πούμε για να μην είναι λυπημένες πια?

Μήν κλαίτε ! Μη λυπάστε. Τα παιδιά σας έγιναν ήρωες!!! Τους θυμόμαστε όλοι! Τους αγαπάμε.

Μας έφεραν την Ελευθερία και την Ειρήνη!!!

Δε θα αφήσουμε την Ειρήνη να φύγει ποτέ ξανά!

Σας το υποσχόμαστε!!!”

Αυτό που διαβάσατε είναι μια ανάλυση του τραγουδιού « προσκύνημα»  από τα παιδιά. Το τραγούδι έγραψε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και μελοποίησε ο Σταύρος Ξαρχάκος για την παράσταση «το μεγάλο μας τσίρκο»! Τους έκανε μεγάλη εντύπωση το συγκεκριμένο τραγούδι! Είχε ωραίες εικόνες και έτσι εύκολα «μπήκαν» μέσα του και  το σχολίασαν με χαρά! Είναι κρίμα που δεν μπορώ να σας μεταφέρω τις εκφράσεις, και τις κινήσεις τους όταν μου «εξηγούσαν» τους στίχους! Ειδικά τα κορίτσια…!!! Το κάναμε μία ιστορία! Θα το ζωντανέψουμε και με τα σώματά μας…! Στα πλαίσια του αφιερώματος που ετοιμάζουμε για την επέτειο του ΟΧΙ και τη γιορτή της Ειρήνης!!!

Επειδή, πιστεύω, ότι κάθε εθνική επέτειος είναι και γιορτή της Ειρήνης!!!

Οι εθνικές μας επέτειοι δεν είναι μόνο αφορμές για να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με την ιστορία του τόπου μας αλλά και για να θυμόμαστε ότι

Η ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ!!!

Πρέπει με κάθε τρόπο να τη διασφαλίζουμε!!!

16-10-2012

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Πρώτη εκτέλεση: Τζένη Καρέζη & Νίκος Δημητράτος ( Ντουέτο )

Πάμε κι εμείς στην αυλή του φθινοπώρου

πίσω απ’ τα πετρωμένα στάχυα του καλοκαιριού

πάμε κι εμείς στα παιδιά που κοιμήθηκαν

κάτω απ’ τα ματωμένα νύχια του περιστεριού

πάμε να δεις στην αυλή που μεγάλωσαν

[ Δυο παιδιά ερωτευμένα

δυο παιδιά του χαμού ]2

Ορέστη απ’ το Βόλο

Μαρία απ’ τη Σπάρτη

γυρεύω το γιο μου

Μαρία απ’ τη Σπάρτη

Ορέστη απ’ το Βόλο

την κόρη μου θέλω

[ Δυο παιδιά ερωτευμένα

δυο παιδιά του Χαμού ]2

Ορέστη απ’ το Βόλο

Μαρία απ’ τη Σπάρτη

γυρεύω το γιο μου

Μαρία απ’ τη Σπάρτη

Ορέστη απ’ το Βόλο

την κόρη μου θέλω