IMG_4605

Στην “Αθήνα, την πόλη της Αθηνάς”, στην Ακρόπολη και το Μουσείο της!

Ενα όνειρο έγινε πραγματικότητα …

Ηταν στις αρχές της χρονιάς που διαβάσαμε το βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά “Αθήνα, η πόλη της Αθηνάς” και γιατί μας αρέσουν οι μύθοι αλλά και με αφορμή το περιβαλλοντικό μας πρόγραμμα για την ελιά.

100510l

Η Ναταλία Καπατσούλια έκανε απίστευτη δουλειά και σ αυτό τον τόμο της σειράς “η πρώτη μου μυθολογία”! Οι ζωγραφιές της γεμάτες χιούμορ!

Παίξαμε αυτό το βιβλίο, λοιπόν, πολύ φέτος!

Το δραματοποιήσαμε, το … τραγουδήσαμε, το ζωγραφίσαμε …

Μας γεννήθηκε τότε μια ιδέα!

Να πάμε στον Ιερό Βράχο της  Ακρόπολης και να παίξουμε εκεί το μύθο αυτό!

Είπαμε την ιδέα μας στο σύλλογο γονέων κάναμε μεγάλη υπομονή να έρθει το πλήρωμα του χρόνου

και έτσι …

Η μεγάλη μέρα έφτασε!

Ηρθε σήμερα, 15-5-2016, που συμπτωματικά συνέπεσε με την παγκόσμια μέρα της οικογένειας.

Η εκδρομή μας εξάλλου ήταν οικογειακή!

Μπαμπάδες, μαμάδες και γιαγιάδες ακολούθησαν με μεγάλη χαρά

IMG_4552

Συγκεντρωθήκαμε κάτω από κάτι γνώριμα δέντρα σε μας… τις Ελιές! Η ξεναγός μας περίμενε για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στον χρόνο

IMG_4566

Οσο περιμέναμε δεν χάσαμε την ευκαιρία για παιχνίδι και … κουβέντα με το δέντρο!

IMG_4567


Στη διαδρομή σταματούσαμε σε συγκεκριμένα σημεία γιατί η ξεναγός είχε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να μας πει!

IMG_4562

θα φτάσουμε άραγε εκεί πάνω;

IMG_4571

Το Ηρώδειο από ψηλά!

IMG_4572

συνεχίζουμε την ανάβαση με μεγάλη προσοχή και πάντα κρατώντας το χέρι της μαμάς!

IMG_4573

IMG_4581

στάση πάλι στα σκαλοπάτια λίγο πριν αντικρύσουμε τον Παρθενώνα

IMG_4576

η Αθηνα από ψηλά!

IMG_4586IMG_4578
IMG_4575IMG_4584IMG_4585

Συγκίνηση να βρισκόμαστε εδώ

IMG_4588IMG_4589IMG_4591IMG_4593IMG_4594IMG_4597IMG_4599IMG_4600

IMG_4605 IMG_4609

Αναμνηστικές φωτογραφίες με φόντο το παρελθόν το παρόν και το μέλλον!IMG_4611 IMG_4614

Η βόλτα μας συνεχίστηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης

IMG_4616

Φανταστείτε την έκπληξή μας όταν αντικρύσαμε τα αγαπημένα μας lego στο μουσείο! Το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνας Παρθένου!

IMG_4617

lego lego lego …

IMG_4619

και το Hρώδειο με lego!

IMG_4620

Υπέροχο!

Δεν υπάρχει ομορφότερος τρόπος να κλείσεις μια εκδρομή!
IMG_4621 IMG_4622 IMG_4623

Είναι απίστευτο που μπορεί να σε οδηγήσει ένα βιβλίο τελικά!

Με ένα βιβλίο ταξιδεύεις

όχι μόνο στην φαντασία αλλά και στην πραγματικότητα!

Συναντηθήκαμε το Σάββατο στο σχολείο μας για να προετοιμαστούμε σωστά για το ταξίδι και το παιχνίδι!

Ομως δυστυχώς

δεν καταφέραμε να παίξουμε το βιβλίο στον Ιερό Βράχο  😥

Μία φίλη μας είχε ένα ατυχηματάκι και οι υπόλοιποι δεν είχαμε κέφι για τέτοια παιχνίδια

Αφήσαμε το παιχνίδι στην άκρη για να της συμπαρασταθούμε και να γεμίσουμε το μυαλό μας εμπειρίες να της διηγηθούμε

Ευτυχώς  η φίλη μας είναι μια χαρά! Και αυτό είναι το πιο σημαντικο!

Αλλωστε, είδαμε καλά με τα μάτια μας πώς είναι η Ακρόπολη και συνειδητοποιήσαμε πόσο ψηλά βρίσκεται!

Ακούσαμε τα πατήματά μας και νιώσαμε σα να ήμασταν εμείς  οι αρχαίοι μας πρόγονοι που ανέβαιναν εκεί ψηλά για να προσκυνήσουν στο Ναό της Αθηνάς Παρθένου.

Σαν να ήμασταν εμείς οι πρωταγωνιστές της ζωφόρου

images-3 images-4 images-5

(Η ζωφόρος όμως θα μας απασχολήσει σε άλλη ανάρτηση. Είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της!)

Στο σχολείο μας λοιπόν θα φτιάξουμε μία Ακρόπολη και θα παίξουμε ξανά το βιβλιο μας “σωστά”!

Ευχαριστούμε τους γονείς που μας έκαναν τέτοιο δώρο και φυσικά

το βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά και της Ναταλίας Καπατσούλια (εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ) που ήταν η αφορμή να πραγματοποιηθεί αυτό το ταξίδι!

Ενα βιβλίο μας έδωσε την ιδέα να ταξιδέψουμε στον χρόνο με … λεωφορείο!!!  😉

Αυτό και αν δεν είναι εντυπωσιακό !!!

Με ένα βιβλίο αρχίσαμε μια χρονιά και σχεδόν την κλείνουμε με το ίδιο!

Επίσκεψη συγγραφέα στο σχολείο: Ελένη Γεωργοστάθη

Εχουμε από καιρό επιβιβαστεί στο

9786180108095_3D

και περιμένουμε υπομονετικά τον καπετάνιο μας.

Θέλαμε το ταξίδι μας αυτό να γίνει χωρίς άγχος και βιασύνη. Να το απολαύσουμε και να ακούσουμε τις ιστορίες του !

Η μεγάλη μέρα λοιπόν έφτασε!

Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας αλλά και στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων μας για την φιλαναγνωσία είχαμε καλέσει τον καπετάνιο του στο σχολείο μας!

Μόνο που δεν ήταν καπετάνιος αλλά …  καπετάνισσα!

Ελένη Γεωργοστάθη το όνομά της!

Εχουμε ήδη ετοιμάσει την υποδοχή της

IMG_4434 IMG_4435 IMG_4436

(ο Αndy Warholl μας έχει επηρεάσει αρκετά φέτος!)

IMG_4438

και έχουμε  ναυπηγήσει και δυο καράβια:

Ενα μεγάλο και ένα λίγο μικρότερο

IMG_4379

Το μικρότερο καράβι είναι του θυμού.

IMG_4380

ενώ το μεγάλο είναι της γνώσης!

Γιατί η γνώση δε χωράει σε μικρό…

IMG_4381

Αν αναρωτιέστε,

είναι οι πρωταγωνιστές ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού που έχουμε δημιουργήσει.

“Μια διαφορετική ναυμαχία”

Μας απασχόλησε πολύ το συναίσθημα του θυμού στο συγκεκριμένο βιβλίο!

Θύμωσε η μικρή πρωταγωνίστρια που η μαμά της δεν ήξερε να φτιάχνει καραβάκια …

Εμείς πότε θυμώνουμε;

Γιατί θυμώνουμε;

Τι κάνουμε για να προλαβαίνουμε τον θυμό μας ή τουλάχιστον να μην προσβάλλουμε και πληγώνουμε τους άλλους;

Η γνώση μας βοηθά να καταπολεμάμε το θυμό

Ετσι λοιπόν …

Αν κερδίσει το καράβι της γνώσης οι νικητές αφηγούνται με όποιο τρόπο επιθυμούν μια αγαπημένη τους ιστορία

Αν κερδίσει το καράβι του θυμού τότε οι νικητές προτείνουν τρόπους-παιχνίδια  να τον ξεγελάνε παρέα με φίλους!

Επειδή όμως τα καράβια μας ήταν μεγάλα για το  ταμπλό που φτιάξαμε,  χρησιμοποιήσαμε μικρότερα

IMG_4471

(Λεπτομέρειες για το παιχνίδι μας και για τον τρόπο που ταξιδέψαμε με το βιβλίο  θα διαβάσετε σε επόμενη ανάρτηση)

Εχουμε ήδη όμως ετοιμάσει και το δώρο για τη συγγραφέα!

IMG_4400
IMG_4403

Η Ελένη Γεωργοστάθη λοιπόν  μας ταξίδεψε στις σελίδες του βιβλίου της και εμείς εντυπωσιαστήκαμε

με το … μέγεθός τους αφού ήταν τεράστιες!

Συζητήσαμε για πολλά …

Για τα ταξίδια της σε άλλα σχολεία, γιατί δεν έχει όνομα η ηρωίδα του βιβλίου , αν έχει ταξιδέψει σε θάλασσα, αν παίζει ναυμαχία και άλλα. Αφήσαμε όμως τις ερωτήσεις στην άκρη και της τις στείλαμε ηλεκτρονικά  για να μας απαντήσει γιατί θέλαμε χρόνο για παιχνίδι!

IMG_4443

Το να παίζεις με τα βιβλία είναι τέλειο!

Ενα παιχνίδι που παίξαμε μαζί της και μας άρεσε πολύ είναι αυτό:

IMG_4453

Από το σακουλάκι της η κα Γεωργοστάθη έβγαζε γράμματα κι εμείς λέγαμε δυνατά λέξεις για δραστηριότητες που μας αρέσει να κάνουμε με τη μαμά!

Το αποτέλεσμα, όπως είδατε, ήταν να σχηματιστεί ένα πολύχρωμο καράβι !

Δεν χάσαμε την ευκαιρία!

Το … λεξοκάραβο μας ενέπνευσε και δημιουργήσαμε τελικά

 ένα ποίημα για το αγαπημένο μας νηπιαγωγείο!

Το τραγούδι του νηπιαγωγείου

Πρώτα πίνουμε το γάλα
και με γέλιο δυνατό
Καλημέρα με τραγούδι
και μετά γαργαλητό

Φασαρία μα και τρέλες
κάνουμε πολλές
λατρεία έχουμε στο χορό
και τις μουσικές!

Ζουζουνίσματα, χαμόγελα
και γλυκό φιλί
μαγειρέματα με φίλους
και ζωγραφική

Μαζέματα και κέφι,
τρέχω στην μαμά
δώρο της πηγαίνω
και βόλτα τα σκυλιά!

1ο νηπιαγωγείο γαργαλιάνων
11-5-2016

Μετά παίξαμε και άλλο παιχνίδι:

Είχαμε ήδη φτιάξει τα καραβάκια μας με τον τρόπο που μας είχε δείξει η συγγαφέας.

Δεν είχαν όμως πανί

Κανένα πρόβλημα.

Φτιάξαμε μόνοι μας!

IMG_4454

ετοιμάζοντας τα … πανιά!

IMG_4455

τα καραβάκια μας περιμένουν να στερεώσουμε τα πανιά τους

IMG_4456

η συγγραφέας κρατάει και θησαυρό στο χέρι! Είναι ο τρόπος που θα στερεώσουμε τα πανιά στο καραβάκια. Δεν θα σας τα μαρτυρήσουμε όλα όμως!!!

IMG_4457

εργοστάσιο πανιών!

IMG_4458

“… και τώρα θα το διπλώσουμε έτσι και θα το στερεώσουμε πάνω στο … ” λέει η κυρία Γεωργοστάθη!

Μετά από αυτά τα παιχνίδια η κυρία Ελένη ανέβηκε στο δημοτικό.

Την περίμεναν οι περσινοί μας συμμαθητές της Πρώτης αλλά και εκείνοι της Δευτέρας.

Μ αυτούς θα ταξίδευε στο “απέναντι νησί”

Εμείς όμως βγήκαμε στο προαύλιο και συνεχίσαμε το παιχνίδι της ναυπηγικής!

Φτιάξαμε ένα πελώριο καράβι που μας χώραγε όλους μέσα και εκεί παίξαμε τη ναυμαχία μας!

IMG_4460 IMG_4461 IMG_4463

IMG_4466

IMG_4472

Χωριστήκαμε σε ομάδες! Γνώση και θυμός! Ποιος παίζει ρε παιδιά;

Μετά  ήρθαν και οι μαμάδες μας που ήθελαν να γνωρίσουν την συγγραφέα!

Δεν ήρθαν όμως με άδεια χέρια!

Ποτέ δεν έρχονται με άδεια χέρια οι μαμάδες μας!

Ετσι, όταν η κυρία Ελένη κατέβηκε από το Δημοτικό την περίμενε μία έκπληξη!

IMG_4480

από τον κήπο μας στο φούρνο!

IMG_4483

πλούσια τα εδέσματα!

IMG_4487

μαμάδες και γιαγιάδες είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν μαζί της

IMG_4488

ήταν μέρα γιορτής! παιχνίδι και φαγητό!

IMG_4489

Το σχολείο μας κάνει τους επισκέπτες να νιώθουν άνετα,  “σαν στο σπίτι τους”! Και γι αυτό οι υπέροχες μαμάδες μας  το αγαπάνε το ίδιο! Οπως το σπίτι τους δηλαδή!

IMG_4492

Η κυρία Γεωργοστάθη πολύ ευγενική και φιλική συζήτησε με όλους! Μικρούς και μεγάλους

IMG_4494

και δοκίμασε και από τα καλούδια που είχαν φέρει οι μαμάδες και είχαν στείλει οι μπαμπάδες!

Και πριν μας αποχαιρετήσει  υπέγραψε τα βιβλία μας

IMG_4498

είτε το ένα είτε και τα δυο

IMG_4500

ανυπομονούμε να δούμε την αφιέρωση!

IMG_4501

Με πόση χαρά περιμένουμε τη σειρά μας!

IMG_4499

IMG_4502

δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ!

Και τώρα ακολουθεί η συνέντευξη!

1. Εσείς ξέρετε να φτιάχνετε καραβάκια;
Ναι, έμαθα πριν από λίγα χρόνια.

2. Πόση ώρα σας πήρε να το γράψετε;
Το έγραψα σε ένα απόγευμα αλλά ύστερα το ξαναδιάβασα πολλές φορές και καθε φορά άλλαζα κάποιες λέξεις που δε μου άρεσαν.

3. Εχετε γράψει πολλά βιβλία;
Έχω γράψει δύο και ετοιμάζω ένα τρίτο.

4. Θα μας μάθετε να φτιάχνουμε καραβάκια; ( μας έχει μάθει ήδη βέβαια όταν στείλαμε τις ερωτήσεις!)
Νομίζω, σας έχω μάθει ή κάνω λάθος;

5. Σας αρέσουν τα παραμύθια που γράφετε; Τα παραμύθια γενικά;
Τα παραμύθια γενικά μού αρέσουν πολύ. Όσο για τα δικά μου, προτιμώ να αρέσουν σε εκείνους που τα διαβάζουν.

6. Εχετε παίξει με καραβάκια;
Ναι, πολλές φορές παρέα με τα παιδιά μου. Φτάχνουμε πολύ μεγάλα καράβια από χαρτί, σαν αυτό που σας έφερα και σαν το καράβι της γνώσης που φτιάξατε εσείς, και βάζουμε μέσα τα κουκλάκια των παιδιών μου. Κάνουμε φοβερά ταξίδια πάνω στο χαλί!

7. Θα φτιάξετε κι άλλα βιβλία;
Όπως σας απάντησα πιο πάνω, ετοιμάζω ένα ακόμα. Ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλα.

8. Ποιες είναι η Αλεξάνδρα και η Μαριλένα;
Είναι οι κόρες μου.

9. Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Είμαι κι εγώ μαμά και είναι πολλά αυτά που μαθαίνω από τα παιδιά μου. Σκέφτηκα λοιπόν να γράψω μια ιστορία για μια άλλη μαμά που μαθαίνει να φτιάχνει καραβάκια από την κόρη της.

10. Είστε παντρεμένη; Εχετε παιδιά;
Ναι, είμαι παντρεμένη και έχω δυο παιδιά.

11. Που μένετε;
Στην Αθήνα.

12. Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;
Μου αρέσουν πολλά βιβλία. Κάποια από αυτά είναι για μεγάλους ή για μεγάλα παιδιά. Τα πιο αγαπημένα μου βιβλία για μικρά παιδιά είναι “Ο καλόκαρδος λύκος” του Ζοφρουά ντε Πενάρ και το “Ουπς” του Όλιβερ Τζέφερς.

13. Σας αρέσει η δουλειά σας;
Ναι, πολύ, γι’ αυτό και την κάνω με όρεξη. Κανείς δεν κάνει με όρεξη μια δουλειά που βαριέται.

14. Σας αρέσει να διαβάζετε τα βιβλία σας;
Μου αρέσει να βλέπω παιδιά να τα διαβάζουν.

15. Γνωρίζεστε με την εικονογράφο;
Όχι, γιατί ζει στη Γερμανία.

16. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας εικονογράφος;
Μου αρέσουν πολλοί εικονογράφοι και είναι δύσκολο να διαλέξω έναν από αυτούς. Ο καθένας κάνει μοναδικές ζωγραφιές, όπως μοναδικές είναι και οι δικές σας ζωγραφιές. Ένας από τους αγαπημένους μου είναι ο Ερίκ Πουιμπαρέ.

17. Τα παραμύθια είναι για τους μικρούς ή και για τους μεγάλους;
Τα ωραία παραμύθια είναι για όλους.

18. Εχετε ταξιδέψει στη θάλασσα;
Ναι, πολλές φορές και τα ταξίδια με πλοίο μού αρέσουν πολύ.

19. Εχετε επισκεφθεί άλλα σχολεία;
Έχω επισκεφθεί αρκετά σχολεία, και νηπιαγωγεία και δημοτικά. Κάποιες από τις ερωτήσεις που μου κάνατε μου τις έχουν ρωτήσει και άλλα παιδιά. Κάποιες άλλες όμως είναι η πρώτη φορά που μου τις κάνουν.

20. Εχετε ζητήσει από φίλες σας να σας μάθουν να φτιάχνετε καραβάκια;
Όχι, αλλά μου έχουν ζητήσει κάποιες από αυτές να τους μάθω!

Σας ευχαριστώ θερμά για τις υπέροχες ερωτήσεις σας!

Εμείς ευχαριστούμε κυρία Γεωργοστάθη!

Και εσάς και τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ για τη συνεργασία

Ευχόμαστε να συνεχίσετε να ταξιδεύετε με το “καραβάκι” σας  σε “απέναντι” νησιά αλλά και σε άλλους, πιο μακρινούς προορισμούς και φυσικά να φτάσετε σε πολλά πολλά σχολεία! 

Το χάρτινο καραβάκι της μαμάς

Ποιοοοοος ξέρει να φτιάχνει χάρτινο καραβάκι;

η κυρία!

Φτιάξαμε με τη βοήθειά της καραβάκια με διαφορα χαρτιά

Χαρτί, εφημερίδα, ρολό κουζίνας, περιοδικό, αφίσα , πλαστική σακούλα και αλουμινόχαρτο!
IMG_3802

Σε διάφορα μεγέθη

IMG_3803 IMG_3804

Παίξαμε λίγο και είπαμε να τα βάλουμε στη σειρά

IMG_3805Από το μεγαλύτερο στο μικρότερο. 
IMG_3807Η από το μικρότερο στο μεγαλύτερο
IMG_3808

Είπαμε να μπούμε σε ένα καράβι όμως και να ταξιδέψουμε!

Προτιμήσαμε αυτό!

9786180108095_3D

Διαβάσαμε λοιπόν αυτό το υπέροχο βιβλίο της Ελένης Γεωργοστάθη, με τις ζωγραφιές της Ελίζας Βαβούρη, από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Το βιβλίο το λατρέψαμε! Γελάσαμε, θυμώσαμε, βρήκαμε στοιχεία από τους εαυτούς μας στις σελίδες του.

Συζητήσαμε πολύ. Προβληματιστήκαμε με τη συμπεριφορά της ηρωίδας, τα νεύρα και το θυμό της, την απογοήτευση που ένιωσε για τη μαμά της επειδή δεν ήξερε να φτιάχνει καραβάκια …

Η κυρία μας είχε μια ιδέα: Να ταξιδέψουμε πάλι στις σελίδες του βιβλίου, από την αρχή και να συζητάμε για τα συναισθήαματα των ηρώων. Κάναμε στάσεις λοιπόν στα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους και προσπαθώντας να μπούμε στη θέση τους σκεφτόμασταν πως θα φερόμασταν εμείς. Κάποιες φορές παραδεχτήκαμε, θα κάναμε το ίδιο, κάποιες άλλες όμως όχι!

Από το ταξίδι αυτό γεννήθηκαν οι παρακάτω σκέψεις

“το χάρτινο καραβάκι της μαμάς ταξιδεύει στις σκέψεις μας” 

– Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Κανείς δεν ξέρει τα πάντα. Κάτι που ξέρει ένας φίλος μας μπορεί να μην το ξέρουμε εμείς!

– Τη λύση σε ένα πρόβλημα μπορούν να την ξέρουν κάποιοι, Αν όμως είναι από άλλη χώρα μπορεί να μην την ξέρουν (δηλαδή, αν κάποιος μένει στο βουνό δεν μπορεί να ξέρει να φτιάχνει καραβάκια, μόνο δέντρα. Αν όμως ο ίδιος άνθρωπος έμενε κοντά στη θάλασσα θα ήξερε να φτιάχνει!!!)

– Να κάνουμε υπομονή. Ολα τα πράγματα γίνονται σιγά σιγά. 

– Ενας μικρός μπορεί να διδάξει έναν μεγάλο

– Οτι είσαι μικρός δε σημαίνει ότι είσαι και χαζός!

– Πρέπει να συζητάμε και να ζητάμε βοήθεια από τους φίλους μας

– Να αναγνωρίζουμε τη βοήθεια που μας προσφέρουν

– Ο καθένας έχει διαφορετικό ταλέντο, διαφορετική γνώση!

– Μπορούμε να προσφέρουμε τη βοήθειά μας στους άλλους ακόμα και αν δεν μας το ζητήσουν. Αν δούμε ότι κάποιος χρειάζεται βοήθεια τον βοηθάμε

– Ειναι ωραίο να παίζουμε με τους γονείς μας. Αλλά είναι πιο ωραίο να παίζουμε με τους φίλους μας

– Πρέπει να συζητάμε πριν θυμώσουμε

– Είναι κουραστικό για τους άλλους να γκρινιάζουμε συνέχεια

– Δεν χρειάζεται να ντρεπόμαστε όταν δεν ξέρουμε κάτι

– Λέμε πάντα την αλήθεια ακόμα και αν δεν μας συμφέρει. Ποτέ δε λέμε ψέμματα

– Με την οικογένειά μας συζητάμε

– Είναι ωραίο να φανταζόμαστε, να ονειρευόμαστε!

– Δεν κοροιδεύουμε κανέναν γιατί δεν είναι σωστό. Δεν ξέρουμε πως ζει ο άλλος στο σπίτι του!

– Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για το σπίτι μας αν δεν είναι μεγάλο ή αν δεν είναι πολύ ωραίο!

– Δεν είναι σωστό να λέμε ψέμματα ότι ξέρουμε κάτι ενώ δεν το ξέρουμε

– Ούτε είναι ντροπή να μην ξέρουμε κάτι.

– Λέμε στους φίλους μας μπράβο ή στον αδελφό μας αν κάνει κάτι ωραίο!

-Πρέπει πάντα να προσπαθούμε για κάτι και να μην τα παρατάμε

-Και οι γονείς καμιά φορά θέλουν να νιώθουν σαν παιδιά. Γι αυτό και απολαμβάνουν το παιχνίδι με τα παιδιά τους

– Είναι ωραίο να αγαπάμε να μαθαίνουμε. Η γνωση είναι θησαυρός!

Η κυρία μας λέει ότι οι καλύτεροι δάσκαλοι είναι τα παιδιά!

Μας αρέσει που είμαστε δάσκαλοι της κυρίας μας

Η αλήθεια είναι ότι το συναίσθημα του θυμού μας απασχόλησε πολύ! Προβληματιστήκαμε γιατί είδαμε στη συμπεριφορά της τους εαυτούς μας. Κι εμείς θα θυμώναμε στη θέση της … μάλλον

Από την άλλη το πιο σημαντικό από τις σκέψεις μας ήταν αυτό που είπε ο Παναγιώτης

“η γνώση είναι θησαυρός”

Η γνώση, λοπόν μας βοηθάει να ξεπερνάμε το θυμό μας. Να σκεφτόμαστε πρώτα και μετά να αντιδρούμε

Πότε όμως θυμώνουμε;

Και πότε γνωρίζουμε;

Φτιάξαμε δύο μεγάλα καραβάκια

Το ενα θα είναι το καραβάκι του θυμού και το άλλο το καραβάκι της γνώσης.

Θα ζωγραφίσει ο καθένας μας πότε θυμώνει και θα το κολλήσει στο ένα καραβάκι ενώ στο άλλο θα ζωγραφίσουμε τους αγαπημένους μας ήρωες από τα παραμύθια που αγαπάμε και μας έμαθαν κάτι!

Ετσι λοιπόν …

IMG_4380

IMG_4381

IMG_4378

Το καραβάκι της γνώσης είναι μεγαλύτερο γιατί είναι πιο … σοφό!

Με τη γνώση άλλωστε ξεπερνάς και τον θυμό!

Η αγαπημένη μας εικόνα του βιβλίου είναι η τελευταία. Αυτή που παίζουν ναυμαχία!

Αφήσαμε λοιπόν την φιλοσοφία και τα συναισθήματα του θυμού και είπαμε να νιώσουμε λίγη χαρά. Τρέξαμε στην αυλή για

 ναυ μα χί α     ναυ μα χί α      ναυ μα χί α!!!

Ετοιμάζουμε τη θάλασσα!

IMG_3809

ΝΑΥΑΡΧΙΑ (από το ναύαρχος!)

IMG_3810

Ναυαρχία χωρίς θάλασσα γίνεται;

IMG_3811

IMG_3815

ούτε … ναυαρχία με παπούτσια γίνεται!

IMG_3816

τα παπούτσια στη σειρά

IMG_3818

ή σκόρπια στο προαύλιο

IMG_3852

αφήνουμε και τα ίχνη μας αλλά ο ήλιος μας βοηθάει! Τα σβήνει για να μη μας ανακαλύψει κανείς που είμαστε!IMG_3853

Είναι τέλειο να περπατάς ξυπόλητος!

IMG_3854

Φχαριστηθήκαμε ξυπολησιά!

IMG_3859

Κυνηγώντας τα ίχνη!

Τώρα στα σοβαρά … Πρέπει να αποφασίσουμε μέχρι που θα φτασει η … θάλασσα!

IMG_3819

Καπεταναίοι και ναύτες έτοιμοι
IMG_3820 IMG_3821 IMG_3822

Πάρτε θέσεις!

IMG_3823

1 2 3 ρο

καραβάκια στο νερό!

IMG_3825 IMG_3826

Ηρεμη η θάλασσα για την ώρα και τα καραβάκια πλέουν ήρεμα!

Ωχ! Θαλασσοταραχή!!!

Εχουμε όμως και εξελίξεις!

Κάποια καραβάκια μεταμορφώθηκαν!

Εγιναν υποβρύχια!

Είχαμε όμως και ατυχήματα …

Ποιο καραβάκι θα κερδίσει τελικά;

Η θάλασσα δεν βοηθάει και πολύ!

Το αλουμίνιο λοιπόν είναι πιο ανθεκτικό!

Οπως επίσης και η σακούλα και το καραβάκι που είναι φτιαγμένο από αφίσα.

Μετά τη ναυμαχία είχαμε … νερομπερδέματα!

Ποιος να αντισταθεί στη δροσιά του νερού;

Ναυαρχία στην αυλή τέλος!

Επειδή ποτέ δεν χορταίνεις μία ναυμαχία σκεφτήκαμε να τη συνεχίσουμε και μέσα στην τάξη. Ετσι λοιπόν μας γεννήθηκε μια ιδέα: να φτιάξουμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι.

 Είχαμε έτοιμους του ήρωες! Το καραβάκι της γνώσης και το καραβάκι του θυμού!

Μόνο που επειδή ήταν πολύ μεγάλα θα φτιάχναμε μικρότερα!

οι δημιουργοί λοιπόν αρχίζουν την κατασκευή του παιχνιδιού!

IMG_4129 IMG_4130

IMG_4138

τα εμπόδια και οι βοήθειες! Γοργόνα και τέρας της θάλασσας.

Χωρίσαμε το ταμπλό σε τετράγωνα και τα αριθμήσαμε. Θα χρησιμοποιήσουμε ζάρι φυσικά και τα δύο καραβάκια.

– Θα έχει λοιπόν και  στοιχεία όπως πρότεινε και η Βασ. : Δηλαδή κάρτες που θα σε βοηθάνε να προχωράς η να μένεις πίσω

Αν κερδίσει η γνωση αφηγείται ο νικητής την αγαπημένη του ιστορία με τον τρόπο που θέλει

Αν κερδίσει ο θυμός ο ηττημένος προτείνει τρόπους  για να μη θυμώνουμε. Και συνεχίζοντας , όλοι μαζί πια  “ξαναδιαβάζουν” το βιβλίο βάζοντας του ήρωες να φερθούν διαφορετικά δίνοντας ένα διαφορετικό τέλος στην ιστορία!

IMG_4471

τελικά στη αυλή είναι καλύτερα να παίζεις.

IMG_4470

IMG_4472

IMG_4431

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ

IMG_4430

Τα “ΣΤΟΙΧΕΙΑ” ! βοήθειες: Χρυσό σπαθί, Το νησί του θησαυρού, γοργόνα Παγίδες: Ρουφήχτρα, Βράχος, Τέρας της θάλασσας

IMG_4437

Οι βοήθειες και τα εμπόδια

Οροι-Κανόνες

Παίζεται από άτομα ηλικίας 4-99

Παίζουν 2 παίχτες ή δύο ομάδες

Εχει πιόνια δύο καραβάκια “γνωση” και “θυμό”

Χρησιμοποιούμε το ζάρι

ο μικρότερος αρχίζει πρώτος

ΠΟΙΟοοοΣ ΞΑΝΑΠΑΙΖΕΙ;

Ε, μετά από όλα αυτά δεν θα σας κάνει εντύπωση αν σας πούμε ότι καλέσαμε την συγγραφέα στο σχολείο μας, η οποία απάντησε θετικά και θα έρθει!

Σε λίγες μέρες θα μας μάθει κι αυτή να φτιάχνουμε διαφορετικά καραβάκια

Αλλα δεν τελειώσαμε ακόμα!

Το καραβάκι μας ταξίδεψε σε άλλα βιβλία …

Ακολουθήστε και αυτό τον σύνδεσμο, παρακαλώ!

Εκπαιδευτική ρομποτική και συναισθήματα

IMG_0758

Πάμε μουσείο;

Πάμε!

Βρισκόμαστε ακόμα στην Χώρα! Θυμάστε από την προηγούμενη ανάρτηση; Που είχαμε πάει στο θέατρο; Αφού τελείωσε το θέατρο λοιπόν και το παιχνίδι μας στην πλατεία ανηφορίσαμε για το αρχαιολογικό μουσείο της Χώρας. Είχαμε άλλο ένα ταξίδι να κάνουμε. Ενα ταξίδι στον χρόνο. Πίσω στον χρόνο!

Θέλαμε να δούμε από κοντά τα μεγάλα πιθάρια που αποθήκευαν το λάδι, τους αμφορείς και τους ψευδόστομους αμφορείς που τόσα είχαμε ακούσει και τελικά κέρδισαν την καρδιά μας, να πάρουμε πληροφορίες για την ζωή των αρχαίων! Είχαμε σκαρώσει μάλιστα και ένα παιχνίδι με την κυρία μας. Να ψάξει η κάθε ομάδα να βρει από ένα αγγείο (που είχαμε δει στον υπολογιστή νωρίτερα)  και να το σημειώσουμε ή καλύτερα να το ζωγραφίσουμε. Επειδή όμως είμαστε λίγο … ζωηροί και δεν είχαμε πολύ χρόνο τελικά, το αλλάξαμε το παιχνίδι. Ακολουθήσαμε  την κυρία όλοι μαζί και κάθε φορά που αναγνωρίζαμε ένα αντικείμενο (αγγείο, αμφορέα, πιθάρι, χρυσό κ.α.) το φωνάζαμε με ενθουσιασμό! Ο ενθουσιασμός μας όμως και η … ζωηράδα μας άγχωσε λίγο τις κυρίες του μουσείου και την κυρία μας! Ακολουθήσαμε όμως τον αρχαιολόγο που για καλή μας τύχη βρισκόταν εκεί και ακούσαμε προσεκτικά όλα τα ενδιαφέροντα που μας είπε.

Μάθαμε λοιπόν για τον βασιλιά Νέστορα, πόσο μεγάλο βασίλειο είχε, πόσο γνωστός ήταν τότε στον κόσμο, πόσο πολύ λάδι είχε η περιοχή μας που έστελνε και στο εξωτερικό. Ακόμα ότι είχε τα ανάκτορά του λίγο πιο πέρα, στο Λόφο του Εγκλιανού και ότι δυστυχώς μια πυρκαγιά κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του παλατιού. Τωρα φαίνονται μόνο λίγοι τοίχοι και η μπανιέρα της βασίλισσας!  Τα εκθέματα που βρίσκονται εκεί βρέθηκαν κάτω απο τα ερείπια των ανακτόρων. Είδαμε και πινακίδες με γραμμική γραφή Β! Ξέρετε, αυτή τη γραφή με τα ιδεογράμματα. Τα σύμβολα!

Δυστυχώς δεν μπορούσαμε να επισκεφθούμε και το παλάτι, επειδή γίνονται επισκευές. Ισως την Ανοιξη που θα έχουν τελειώσει θα πάμε μια εκδρομή με τους γονείς μας!

Σας χαρίζουμε λοιπόν μερικές “χρονογεύσεις”

IMG_0734

Να’τος! Τον βρήκαμε! Αυτόν τον ψευδόστομο αμφορέα που έχει τρία κεφάλια ζώων γύρω από το λαιμό του! Κυρία, κερδίσαμε!

IMG_0758

Και αυτό το γιγάντιο πιθάρι μέσα του φύλαγε το λάδι. Το χρώμα του δικαιολογείται αν σκεφτείτε ότι βρέθηκε μετά την πυρκαγιά. Μετρηθήκαμε μπροστά του! Τεράστιο!!!

IMG_0767

λεπτομέρεια από χρυσό κόσμημα

IMG_0768

Στον “ζυγό” ζύγιζαν το χρυσό και το ασήμι! Μπροστά του φαίνονται λεπτομέρειες από τα όπλα της εποχής.

IMG_0769

Ο αγαπημένος αμφορέας της κυρίας μας!

IMG_0757

Εδώ βλέπουμε βελάκια και πιο δίπλα χάντρες πήλινες για κολλιέ!

IMG_0759

Η κυρία μας ρώτησε: γιατί έχει και λαβή κάτω χαμηλά; Δεν του φτάνουν οι τρεις λαβές ψηλα; Ρε κυρία, απαντήσαμε εμείς, ήταν πολύ μεγάλο και έπρεπε να το κρατάει κάποιος από κάτω. Ηταν πολύ βαρύ, δηλαδή! Τι άλλο να πει η κυρία …

IMG_0760

Ο,τι απέμεινε από την καμινάδα των ανακτόρων!

IMG_0761

Διάφορα αντικείμενα καθημερινής χρήσης!

IMG_0762

Και άλλα αντικείμενα που βρέθηκαν στην κουζίνα των ανακτόρων! Τα ποτήρια των αρχαίων!

IMG_0764

Κυρία! Ψευδόστομοι, ψευδόστομοι! Φωτογράφησέ τους!

IMG_0766

Και άλλα αγγεία. Βλέπουμε και παιχνίδια!

IMG_0749

Οι πινακίδες Γραμμικής Β! Κατάμαυρες από τις σταχτες Ευτυχώς που οι προθήκες είχαν τζάμια

IMG_0751

Εδώ, κρατούσαν σημειώσεις για το εμπόριο, πόσο λάδι πούλησαν και άλλα…. Δεν ήξεραν πολλοί να γράφουν, να χαράζουν καλύτερα. Μόνο λίγοι. Ελάχιστοι, μας είπε ο Αρχαιολόγος, ο κύριος Σταμάτης

IMG_0748

Η … πιατοθήκη!

IMG_0747

Σ αυτή τη φωτογραφία φαίνεται το εσωτερικό του παλατιού. Οσο φαίνεται δηλαδή … Λίγο ψηλά για μας!

Οι υπόλοιπες δραστηριότητες θα υλοποιηθούν στην τάξη μας!

Σε κάθε ταξίδι αποκτάς εμπειρίες και γνώσεις!

Επιστρέψαμε πιο … σοφοί!  (Επιπλέον μας αρέσει και το λεωφορείο!)

Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1969 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία με ευθύνη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ολυμπίας.

Στις συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνονται:

– Αγγεία και αντικείμενα μικροτεχνίας, μεσοελλαδικών και μυκηναϊκών χρόνων από τις θέσεις Περιστεριά, Ρούτση, Βολιμίδια, Τραγάνα κ.ά.

Κινητά ευρήματα από το Ανάκτορο του Νέστορος στον Εγκλιανό.

Οι αρχαιολόγοι που έκαναν τις ανασκαφές ήταν ο Καρλ Μπλέγκεν και ο Σπύρος Μαρινάτος

Εδώ θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες και θα περιηγηθείτε εικονικά

www.dimos-pylou-nestoros.gr/blog/visitor/museum/

Πάμε θέατρο;

Πάμε!

Φτάσαμε λοιπόν, μέχρι την Χώρα, κοντά στα ανάκτορα του βασιλιά Νέστορα, για να παρακολουθήσουμε την παράσταση “το κοριτσάκι με τα σπίρτα” βασισμένη στην γνωστή χριστουγεννιάτικη ιστορία που έγραψε ο μεγάλος παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Αντερσεν.

Πολύ επίκαιρο παραμύθι, αν σκεφτεί κανείς  ακόμα και σήμερα υπάρχουν τέτοια  “κοριτσάκια” που πουλάνε σπίρτα, χαρτομάντηλα, λουλούδια, ή καθαρίζουν τζάμια στα φανάρια ή ακόμα ταξιδεύουν με τους γονείς τους για να αποφύγουν έναν πόλεμο με τις γνωστές σε όλους συνέπειες …

Ακόμα και σήμερα , δυστυχώς, υπάρχουν παιδιά που δεν απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους.

Ευτυχώς που η διασκευή της ιστορίας είχε αίσιο τέλος και φύγαμε από το θέατρο χαρούμενοι! Ολοι οι “κακοί” φέρθηκαν με συμπόνοια τελικά στο κοριτσάκι και έτσι αυτό γνώρισε ζεστασιά, φιλία και γέμισε δώρα!
IMG_0723 IMG_0727 IMG_0730 IMG_0732 IMG_0733

Στο σχολείο ξεκλειδώνουμε το παραμύθι!

Εχει πολλά να μας πει ακόμα!

Προτιμούμε αυτή την απόδοση του παραμυθιού από τις εκδόσεις ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ με την εξαιρετική, ιδιαίτερη εικονογράφηση της Κβέτα Πατσοφσκά, η οποία βραβεύτηκε το 1992 με το βραβείο εικονογράφησης Χανς Κρίστιαν Αντερσεν!

9789607846518

Θυμηθήκαμε που μαζέψαμε παιχνίδια και ρούχα και στείλαμε στην Μυτιλήνη για τα παιδιά των προσφύγων.

Τώρα, ετοιμαζόμαστε για τον τηλεμαραθώνιο αγάπης της unicef.

Είμαστε σχολείο υπερασπιστής των παιδιών, άλλωστε!

afisa unicef

Να σας γνωρίσουμε  όμως τον συγγραφέα Χανς Κρίστιαν Αντερσεν!

Hans_Christian_Andersen

Δανός συγγραφέας και ποιητής, πασίγνωστος σ’ όλο τον κόσμο για τα παραμύθια του. Γιος ενός παπουτσή και μιας πλύστρας, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (Hans Christian Andersen) γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1805 στην πόλη Οντένσε. Έμεινε ορφανός από πατέρα στα 11 του χρόνια και έκανε διάφορες δουλειές για να τα φέρει βόλτα αυτός και η μητέρα του. Το σχολείο ήταν μια πολυτέλεια για τον μικρό Χανς Κρίστιαν.

Το προσωπικό του καταφύγιο, τις όποιες ελεύθερες ώρες είχε, ήταν ένα μικρό κουκλοθέατρο. Έφτιαχνε με τα ίδια του τα χέρια τις κούκλες, τις έντυνε κι έδινε τις δικές του προσωπικές παραστάσεις, με έργα κυρίως του Σαίξπηρ, τα οποία απομνημόνευε με χαρακτηριστική ευκολία.

Η χάρη του αυτή έφτασε στα αυτιά του βασιλιά της Δανίας Φρειδερίκου του 6ου, ο οποίος ενδιαφέρθηκε προσωπικά για το παράξενο αυτό αγόρι. Τον έστειλε σ’ ένα από τα καλύτερα σχολεία της χώρας, καταβάλλοντας ο ίδιος τα δίδακτρα. Μετά κόπων και βασάνων, ο Χανς Κρίστιαν τελείωσε το Γυμνάσιο σε ηλικία 23 ετών. «Τα χρόνια αυτά ήταν τα πιο πικρά και σκοτεινά της ζωής μου», έγραψε στην αυτοβιογραφία του. Στη συνέχεια γράφεται στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Το 1822 εκδίδει το πρώτο βιβλίο του, που θα περάσει απαρατήρητο. Το 1829 γράφει μια ιστορία φαντασίας με τίτλο «Περίπατος από το κανάλι του Χόλμενς στο ανατολικό σημείο του νησιού Άμαγκερ, που θα σημειώσει μεγάλη επιτυχία. Συνεχίζει να γράφει, ποιήματα, θεατρικά έργα, λιμπρέτα για λυρικά έργα, μυθιστορήματα, που γνωρίζουν επιτυχία περισσότερο στη Γερμανία, παρά στην πατρίδα του.

Το 1835 δημοσιεύει τα πρώτα του «Παραμύθια για παιδιά» και μόνο 8 χρόνια αργότερα κερδίζουν την επιδοκιμασία του κόσμου. Θα γράψει συνολικά 168 παραμύθια ως το 1872 με πιο γνωστά, «Τα κόκκινα Παπούτσια», «Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Η βασίλισσα του χιονιού», «Το ασχημόπαπο», «Το μολυβένιο στρατιωτάκι», «Το μικρό έλατο», «Η μικρή γοργόνα», «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα», «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα» και «Η Τοσοδούλα».

Ενώ τα έργα του Άντερσεν είναι σχεδόν άγνωστα έξω από τη Δανία και τις γειτονικές της χώρες, τα παραμύθια του είναι από τα πιο πολυμεταφρασμένα έργα σ’ όλη την ιστορία της λογοτεχνίας. Μολονότι βασίζονται σε λαϊκούς θρύλους, τα περισσότερα χαρακτηρίζονται από έναν ηθικό ρεαλισμό, παρά απ’ την ανάγκη εκπλήρωσης μιας επιθυμίας. Οι κακοί δεν είναι δράκοι ή μάγισσες των λαϊκών μυθιστοριών, αλλά εκπρόσωποι ανθρώπινων αδυναμιών, όπως ματαιοδοξίας, σνομπισμού ή εγωιστικής αδιαφορίας. Ορισμένα από τα παραμύθια του αποκαλύπτουν μία αισιόδοξη πίστη στην επικράτηση του καλού και του ωραίου, άλλα είναι βαθιά απαισιόδοξα και έχουν δυσάρεστο τέλος.

Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν θα διακριθεί και στην ταξιδιωτική λογοτεχνία. Από το 1833 ως το 1857 πραγματοποιεί 29 ταξίδια σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική, γνωρίζεται με μεγάλες προσωπικότητες της εποχής και καταγράφει τις εμπειρίες του σε σειρά ταξιδιωτικών βιβλίων.

Τα βήματά του θα τον φέρουν ως την Ελλάδα τον Μάρτιο του 1841. Στο οδοιπορικό του «Το Παζάρι ενός ποιητή», που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Εστία» με τον τίτλο «Οδοιπορικό στην Ελλάδα» περιγράφει λεπτομερώς τη διαμονή στην Αθήνα.

Παρά τις ανησυχίες και τις φοβίες του, δεν δίστασε να ταξιδέψει και να επισκεφτεί το Θησείο, το Φάληρο, τον Κολωνό και την Ακρόπολη, όπου ανέβαινε κάθε μέρα. Με ειδική άμαξα εξόρμησε στα χωριά των Μεσογείων, αλλά και τις πλαγιές της Πεντέλης.

Η προσωπική του ζωή δεν μοιάζει με την εικόνα ενός καλοκάγαθου τζέντλεμαν, που αφιέρωσε τη ζωή του ολοκληρωτικά στη συγγραφή έργων για παιδιά, μα πιο πολύ με την εικόνα ενός φιλόδοξου, τρωτού, ματαιόδοξου, ευαίσθητου και ευφυή άνδρα. Δεν έκανε οικογένεια, αν και πολλές φορές ερωτεύτηκε βαθιά, ιδιαίτερα τη διάσημη σουηδέζα τραγουδίστρια Γιένυ Λιντ.

Την άνοιξη του 1872, ο Άντερσεν έπεσε από το κρεβάτι του και χτύπησε σοβαρά. Δεν ξανάγινε ποτέ τελείως καλά και στις 4 Αυγούστου του 1875 πέθανε, σε ηλικία 70 ετών.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/107#ixzz3tfRoAxWe

Εδώ θα ακούσετε το υπέροχο τραγούδι των Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα
Και εδώ θα δείτε την ταινία κινουμένων σχεδίων
Τα ταξίδια μας, όπως βλέπετε,  έχουν ήδη ξεκινήσει! 
Αναγνωστικά, θεατρικά , στον ... χρόνο!
Δείτε την επόμενη ανάρτησή μας :)

Η φιλαναγνωσία μέσα από τη … γραφίδα του Λαυρέντη Χωραίτη

Πέρασε λοιπόν άλλη μία σχολική χρονιά γεμάτη δημιουργικότητα, φαντασία και πολύ παιχνίδι. Παιχνίδια στην αυλή, στην τάξη, παιχνίδια με τους φίλους, παιχνίδια με τα βιβλία.

Και αυτό εδώ είναι το τελευταίο μας παιχνίδι με τα βιβλία για φέτος!

Ολη την χρονιά “συνταξιδέψαμε” και “παίξαμε” τα βιβλία μας παρέα με συγγραφείς και εικονογράφους ηλεκτρονικά. Skype, mail …

Αυτή τη φορά όμως ένας εικονογράφος μας επισκέφθηκε ζωντανά, στην τάξη μας.

IMG_6964

Ο Λαυρέντης Χωραίτης!

IMG_6966

Ηρθε, όχι έτσι απλά στην τάξη μας, αλλά έφερε μαζί του και το εργαλείο της δουλειάς του.

Τον υπολογιστή του, την ταμπλετα του και τη γραφίδα του!

IMG_6967

Γιατί μόνο στον υπολογιστή εικονογραφεί, όπως μας είπε.

Μας έδειξε εικόνες από δουλειές του μια και ο ίδιος είναι όχι μόνο εικονογράφος αλλά ακόμα γραφίστας και κομίστας.

IMG_6968

 

IMG_6969

Κι εμείς ακούγαμε με προσοχή

IMG_6994 IMG_6995

 

Και μας είχε και μία έκπληξη!

Μας αποκάλυψε πώς θα είναι το φετινό μας αναμνηστικό!

(Εχουμε την τύχη, ξέρετε, να μας σχεδιάζει κάθε χρόνο ο ίδιος τα αναμνηστικά μας, τα οποία είναι έργα τέχνης !)

IMG_6971

IMG_6970

Τον ρωτήσαμε διάφορα πράγματα και απάντησε σε όλα. Μάλιστα του ζητήσαμε να μας σχεδιάσει την “κυρία φιλαναγνωσία”, την ηρωίδα των λίμερικ που δημιουργήσαμε. ( εμπνευσμένοι από τα λίμερικ του Gianni Rodari και τα βιβλία της Μαρίας Μαμαλίγκα “μια ανόητη γεωγραφία” και ” ζηλιάρικα, λαίμαργα, και άλλα αινιγματικά ποιήματα” και “αβγατισμα”)

Τα ποιήματά μας τον ενέπνευσαν και δεν άργησε να σχηματίσει την εικόνα της  φιλαναγνωσίας στο μυαλό του.

Δείτε βήμα βήμα πως “γεννήθηκε” η “κυρία Φιλαναγνωσία” στην οθόνη του υπολογιστή του!

Ιδού λοιπόν ολοζώντανη μπροστά σας!

filanagnosia

 

Δεν θα μπορούσε να μη γίνει το εξώφυλλο της ποιητικής μας συλλογής!

Ευχαριστούμε πολύ κύριε Λαυρέντη!

* Ο Λαυρέντης Χωραίτης έχει εικονογραφήσει τον “βασιλιά Ντο” του Μίμη Πλέσσα και τον “πάνθηρα μαυρόγατο” της Βάσιας Ακαρέπη . Επίσης διατηρεί τη στήλη κόμικ στο περιοδικό “ταλκ” και συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Νέες δουλειές του “τρέχουν” γρήγορα… !

Γρήγορο ταξίδι στο “αστερόσπιτο” της Μάριας Μπαχά

Και το τελευταίο μας γρήγορο ταξίδι για φέτος έγινε πάλι στην Αθήνα.

Αφορμή για το ταξίδι μας αυτό ήταν το … 

9789601628769-1000-0338393

Και αυτή την φορά το κουρελάκι μας ταξίδεψε …

Μια φορά κι έναν καιρό σε μια μακρινή πολιτεία μεγαλόσωμοι αρματωμένοι άνθρωποι άναψαν μια μεγάλη φωτιά. Οι διχαλωτές της γλώσσες τύλιγαν τα δέντρα και τα ’πνιγαν, ρουφούσαν τα σπίτια και κυνηγούσαν τους ανθρώπους, που έτρεχαν τρομοκρατημένοι. Οι καπνοί της μουτζούρωναν τον ουρανό και θόλωναν τα αστέρια. Οι μεγάλοι την έλεγαν πόλεμο.

Ένα αληθινό μα συνάμα τρυφερό και αισιόδοξο βιβλίο για τη σκληρότητα του πολέμου και τον τρόπο που το βιώνουν τα παιδιά σε όλον τον κόσμο.

Μας συγκίνησε πολύ αυτή η ιστορία.  Η εικονογράφηση μάλιστα μας θύμισε έναν αγαπημένο μας καλλιτέχνη, τον Vincent Van Gogh και συγκεκριμένα το έργο του “Starry night”  (έναστρη νύχτα).

C79YK9-(1)

και εδώ σε κίνηση!

Και θελήσαμε να γνωρίσουμε καλύτερα την εικονογράφο

Η κυρία Μάρια Μπαχά, πολύ γελαστή και γλυκιά, μας υποδέχτηκε στο εργαστήρι της.  Η περιέργεια μας βέβαια πολύ μεγάλη για το πώς είναι ο προσωπικός της χώρος. Αυτή διάβασε τη σκέψη μας κι έτσι …

Απάντησε πρόθυμα σε πολλές ερωτήσεις μας.

Δείτε μερικά αποσπάσματα…

Ποιο βιβλίο σας αγαπάτε πιο πολύ;

Με ποιον τρόπο ζωγραφίζετε;

Τι ετοιμάζετε τώρα;

Τη ρωτήσαμε μάλιστα αν της αρέσει ο  Van Gogh και αν την έχει επηρεάσει και μας είπε ότι της αρέσει πράγματι πολύ, ότι τον αγαπάει και ότι έχει περάσει “μέσα” της πια.

Την ευχαριστήσαμε και της στείλαμε πολλά φιλιά! Και κείνη το ίδιο!

Η εικονογράφηση της Μάριας Μπαχά, ” η έναστρη νύχτα” και η ιστορία φυσικά της Αλεξάνδρας Μητσιάλη μας έδωσαν μια ιδέα! Να φτιάξουμε το δικό μας αστερόσπιτο όπου θα κρύβουμε τα όνειρά μας.

IMG_6919

Ετσι λοιπόν έφτιαξε ο καθένας τα δικά του αστέρια

IMG_6920

IMG_6921

IMG_6922

που θα λούζουν το αστερόσπιτο

IMG_6923

IMG_6924

Το κρεμάσαμε ψηλά και βάλαμε και κουδουνάκια!

IMG_6939

IMG_6940

IMG_6941

Και φτιάξαμε το σπίτι με μια μεγάλη πόρτα για να χωράει όλα τα όνειρα μέσα!

Να ένα καλά διπλωμένο!  😉

IMG_6942

 

Γρήγορο ταξίδι στον χάρτη με ένα χάρτινο καράβι!

Πραγματοποιήσαμε λοιπόν άλλο ένα γρήγορο ταξίδι μας στον χάρτη!

Με αφορμή το πρώτο βιβλίο της Ελένης Γεωργοστάθη “Το χάρτινο καραβάκι της μαμάς “ επισκεφθήκαμε την συγγραφέα στο σπίτι της, στην Αθήνα.

Μεγάλη η έκπληξή μας όταν την αντικρύσαμε, αφού με τα ακουστικά και το μικρόφωνο έμοιαζε με … πιλότο, όπως μας είπε και η ίδια με χιούμορ! Είχαμε μια πολύ ωραία κουβέντα μαζι της. Η κυρία Γεωργοστάθη απάντησε ειλικρινά στις ερωτήσεις μας και μας υποσχέθηκε ότι κάποια στιγμή θα μας επισκεφθεί κιόλας!

Δείτε μερικά αποσπάσματα από την … εισβολή μας στη βιβλιοθήκη της!

Ποιός είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας – αυτή την περίοδο;

Εχετε επισκεφθεί ποτέ τους Γαργαλιάνους;

Η μαμά μου δεν ξέρει να οδηγεί τρακτέρ…

Η μαμά μου δεν ξέρει που να βαφτίσει τον αδελφό μου…

Η μαμά μου δεν ξέρει να οδηγεί αεροπλάνο…

Η μαμά μου ξέρει να φτιάχνει καραβάκια…

Η μαμά μου δεν ξέρει να φτιάχνει καραβακια … 

Η μαμά μου τα ξέρει όλα!…

Εσείς , κυρία Ελένη, τι δεν ξέρετε να κάνετε;

Δεν ξέρει, αλλά  έχει δασκάλες τις κόρες της!

Κι εμείς λοιπόν φτιάξαμε χάρτινα καραβάκια με χαρτοπετσέτες (που τις βρίσκεις πάντα μπροστά σου)

για να μην είναι μόνο του το καραβάκι της κυρίας Ελένης

IMG_6656

Πρόταση διακόσμησης τραπεζιού: Τέλος οι … απλές χαρτοπετσέτες δίπλα στο πιάτο.  Τις διπλώνουμε καραβάκια και τις βάζουμε μέσα!

IMG_6646 IMG_6647 IMG_6648

Και επειδή οι συνειρμοί μας οδήγησαν σε … νότες της τραγουδήσαμε ένα τραγούδι ! Γιατί όπως είπε η Δώρα: ” κυρία, να της πούμε και το “χάρτινο καράβι”! Ταιριάζει δεν ταιριάζει;”

Κρατώντας λοιπόν τα καραβάκια μας

IMG_6687

 

της  τραγουδήσαμε ένα ταιριαστό τραγούδι!

Κι εδώ  κάποιοι τρόποι για να φτιάξουμε καραβάκια!

Ευχαριστούμε κυρία Ελένη Γεωργοστάθη που μας δεχτήκατε στο σπίτι σας! 🙂

 

Γαλαξίας γαλακτερός

Η … οδύσσεια της  δημιουργίας ενός  Γαλαξία 

Βγαίνουμε στο προαύλιο.

  Ψεκάζουμε (!) κόλλα στο μαύρο χαρτόνι και …

ανάποδα στην αμμοδόχο

IMG_1621

 πάτημα καλό με τα χέρια (και τα πόδια αν χρειαστεί)

IMG_1622 IMG_1623

λίγη άμμος ακόμα…

IMG_1624

τινάζουμε καλά

IMG_1625

και συνεχίζουμε μέσα στην τάξη.

Τεχνική Πόλοκ και ξεκινάμε!

IMG_1627

IMG_1628 IMG_1629 IMG_1630 λίγο  διαστημόχρωμα

IMG_1631 IMG_1632 IMG_1633 IMG_1634

 και φυσικά διαστημόσκονη!

IMG_1639 IMG_1636 IMG_1637

Ο γαλαξίας μας γαλακτερός γαλακτερός!!!

Δικαιολογημένο και το όνομά του:

“milky way”

Τι λέτε; Κάνουμε  ένα διαγαλαξιακό ταξίδι;

Ας  πάμε μια βόλτα και στο γειτονικό μας γαλαξία

“Ανδρομέδα”

Λέτε οι … Ανδρομεδανοί να το ξέρουν αυτό το τραγούδι;

 

Το λιμεναρχείο πάει νηπιαγωγείο!

Ο λιμενικός -μπαμπάς- μας μίλησε για πράγματα σπουδαία!

IMG_1400

 

Μας διάβασε το φυλλάδιο του ΑΡΧΕΛΩΝ για τις χελώνες,

IMG_1403

Μας έδειξε το καπέλο του

IMG_1404

και το σήμα της στολής του

IMG_1405

δείτε καλύτερα…

IMG_1406

Εμείς τον κοιτούσαμε με θαυμασμό που κάνει τόσο σπουδαία δουλειά, αφού προστατεύει τη θάλασσα και τους ναυτικούς, βοηθά ναυαγούς, τιμωρεί αυτούς που ψαρεύουν παράνομα και τους ναυτικούς που μολύνουν τη θάλασσα και άλλα πολλά!

IMG_1407

Κι εμείς θελήσαμε να του μοιάσουμε!

IMG_1408

IMG_1409

IMG_1410

 

Επειδή όμως δεν είχε γυαλιά του χαρίσαμε ένα ζευγάρι!

IMG_1413

και αυτός για αντάλλαγμα μας χάρισε φυλλάδια

IMG_1414

για να ενημερωθούμε για τους θησαυρούς της θάλασσας και  για την προστασία της αλλά και  για την δική μας προστασία στην θάλασσα!

IMG_1415

Φυσικά εμείς τα διαβάσαμε με μεγάλη προσοχή!

IMG_1423

γιατί το καλοκαίρι έχει ήδη φτάσει και η θάλασσα μας περιμένει!

IMG_1424

IMG_1426

αλλά και …

[vodsch B0csHMdBDsU]

Ενας βασιλιάς στο σχολειό μας

Γέμισε η αίθουσα παιδιά

IMG_1209

ηρθαν και από το δημοτικό για να μάθουν μυστικά!

IMG_1220

Ολοι ανυπομονούν να γνωρίσουν έναν βασιλιά

IMG_1213

Νά’ τος εμφανίζεται σιγά σιγά

IMG_1216

“Μια στιγμή να ντυθώ, βρε παιδιά”!

IMG_1217

“Μα, δεν είμαι εγώ ο βασιλιάς που αναζητάτε.

Το γιο μου ψάχνετε”,

IMG_1219

“τον …”

IMG_1211

Μας τον σύστησε αυτός που του έδωσε χρώμα και μορφή …

IMG_1222

ο κύριος Λαυρέντης Χωραίτης, που εικονογράφησε την ιστορία αυτή!

IMG_1231

που κρατάει όχι έναν βασιλιά αλλά δυό!

IMG_1230

Αφού μάθαμε του βασιλιά τα μυστικά και πώς ζωντάνεψε μέσα στα χαρτιά,

ξεχυθήκαμε στην αυλή γιατί είχαμε έμπνευση πολλή!

IMG_1233

Ο κύριος Λαυρέντης ενθουσιάστηκε πολύ και έκρυψε ένα … δικό του μυστικό μέσα στη ζωγραφιά μας τη μικρή!IMG_1238

Εδώ θα βρείτε πληροφορίες για το βιβλίο που παρουσιάσαμε στην τάξη μας

http://www.biblionet.gr/book/190673/Πλέσσας,_Μίμης/Ο_βασιλιάς_Ντο

και εδώ θα ακούσετε λίγες νότες του βασιλιά

 

Η πόλη που έφερε την Ειρήνη


Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την ιστορία που γράψαμε εμπνευσμένοι από την “Πόλη που έδιωξε τον Πόλεμο”

 

H πόλη που έφερε την Ειρήνη με τη βοήθεια των παιδιών

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία πόλη. Ηταν μία πόλη γκρίζα με μαύρες  πολυκατοικίες, λουλούδια μαραμένα και δέντρα καμμένα.

Εκεί γινόταν πόλεμος. Οι άνθρωποι ήταν μουτρωμένοι και αγέλαστοι  και τα παιδιά ήταν λυπημένα επειδή δεν μπορούσαν να παίξουν.

Προσπαθούσαν να διώξουν τον πόλεμο αλλά αυτός δεν έφευγε. Του άρεσε που καθόταν εκεί και είχε γεμίσει την πόλη ταμπέλες πολεμικές «ΖΗΤΩ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ», «ΤΑΝΚΣ», «ΕΠΙΘΕΣΗΗΗ» και άλλες…

Τα παιδιά έκαναν κρυφά συμβούλιο στο σχολείο τους. Συμμετείχε και η δασκάλα τους που τα αγαπούσε!  Αποφάσισαν λοιπόν:  «αφού η πόλη μας δεν μπορεί να διώξει  τον πόλεμο θα την βοηθήσουμε να φέρει  εδώ την Ειρήνη»!

Αρχισαν να ζωγραφίζουν καρδούλες και να τις κρεμάνε στα μπαλκόνια και στα φανάρια. Γέμισαν όλη την πόλη με καρδιές.  Φύτεψαν και λουλουδάκια και τα έβαλαν και αυτά στα μπαλκόνια και στις ταράτσες για να φαίνονται από ψηλά.

Αλλαξαν τις ταμπέλες του πολέμου και εκεί που έγραφε «ζητω ο πόλεμος» έγραφαν «ζήτω η Ειρήνη» Εκεί που έγραφε «τανκς»  έγραφαν «περιστέρια» κι εκεί που έγραφε «επίθεσηηηη» έγραφαν «φυτέψτε λουλούδια».

Ζωγράφισαν στους τοίχους, σε όλους τους τοίχους γύρω  από την πλατεία,  λουλούδια και δέντρα. Και όλα αυτά τα έκαναν μέσα σε ένα βράδυ!

Την άλλη μέρα το πρωί ξύπνησαν οι στρατιώτες και μουτρωμένοι αντίκρυσαν  τις ζωγραφιές στους τοίχους.  Όπως πλησίασαν να δουν καλύτερα, θυμήθηκαν ότι είχαν ξεχάσει πώς είναι  τα δέντρα και τα λουλούδια… Τότε οι τοίχοι  ζωντάνεψαν  και τα δέντρα και τα λουλούδια βγήκαν από μέσα τους  και έγιναν  μακριά πολύ και  τους έδεσαν για να μη μπορούν να κουνηθούν. Απλώθηκαν τα λουλούδια και τα δέντρα σε όλη την πόλη και έδεσαν όλους τους στρατιώτες και τις ρόδες των τανκς και τα όπλα και τα κανόνια.

Εκείνη την ώρα πετούσαν από ψηλά, πάνω από την πόλη αμέτρητα περιστέρια και πίσω τους ακολουθούσε η Ιριδα και πάνω στο δρόμο της, το ουράνιο τόξο, βρισκόταν μια νεράιδα ,η Ειρήνη! Ένα περιστέρι είχε δει  τα λουλουδάκια στις ταράτσες και  τις καρδούλες στα μπαλκόνια και κατάλαβε…  Πήγε λοιπόν και φώναξε και τα υπόλοιπα.

Τα περιστέρια κατέβηκαν στην πλατεία της πόλης και τότε έγινε κάτι μαγικό. Όταν μαζεύτηκαν όλοι οι κάτοικοι και τα παιδιά γύρω από τα περιστέρια  εκείνα κούνησαν δυνατά τα φτερά τους και τότε εμφανίστηκε σιγά σιγά η Ειρήνη που καθόταν πάνω στο ουράνιο τόξο!

Οι στρατιώτες ξαφνικά ένιωσαν τις καρδιές τους να λάμπουν από χαρά και γι αυτό σιγά σιγά τα δέντρα τους έλυναν, αφού δεν ήταν πια επικίνδυνοι.

Αν αναρωτιέστε τι έκανε ο Πόλεμος,  έσκασε από τα νεύρα του και του έστριψε η βίδα τελείως. Νόμιζε πως ήταν περιστέρι και έκανε πως πετούσε όλη την ημέρα.

Η πόλη αυτή έγινε η πιο όμορφη πόλη της γης με πολλά λουλούδια, δέντρα  και πολλή αγάπη.

Ζούσαν όλοι χαρούμενοι χωρίς να διώξουν κανέναν. Η όμορφη ειρήνη τους είχε μαγέψει  όλους! Η ομορφιά της είχε κάνει πιο καλές  τις καρδιές τους.

Τα παιδιά άρχισαν πάλι το σχολείο και φυσικά το παιχνίδι ! Το αγαπημένο τους ξέρετε ποιο ήταν;

«Περπατώ, περπατώ μες στο πάρκο όταν το περιστέρι είναι εδώ!» 

 Σωστά καταλάβατε…

Δείτε και την εικονογράφηση

IMG_7845

πόλεμος γινόταν σε κείνη την πόλη

IMG_7846

τα παιδιά δραστηριοποιήθηκαν

IMG_7847

IMG_7848

αμέτρητα περιστέρια πέταξαν στον ουρανό!

IMG_7849

τα παιδιά έκαναν συμβούλια…

IMG_7850

πρέπει να φέρουμε την ειρήνη!

IMG_7854

Αυτός ο πόλεμος μας το παίζει βασιλιάς!

IMG_7856

να φύγεις, να φύγεις

IMG_7875

γι αυτό τα παιδιά γέμισαν με καρδούλες την πόλη

IMG_7878

μαζεύτηκαν όλοι στην πλατεία

IMG_7879

οι στρατιώτες με τα σπαθιά στο χέρι πήγαν να δουν τί συμβαίνει.

IMG_7880

και ξαφνικά ποια εμφανίστηκε πάνω στο ουράνιο τόξο; Η ειρήνη!

IMG_7881Δεν θα διώξει η πόλη μας τον πόλεμο, είπαν  τα παιδιά, θα φέρει την ειρήνη!

IMG_7858

Γεια σας!

IMG_7882

 

Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο” στο σχολείο μας!

Μπορεί να ήταν Σάββατο χθες και τα σχολεία να ήταν κλειστά , όμως εμείς είχαμε επισκέψεις!

Μας επισκέφθηκε μία πόλη! Μάλιστα μία πόλη. Και αν αναρωτιέστε ποιά …Watermark.aspx

Αλλά δεν ήρθε μόνη της. Εφερε μαζί  και δύο φίλους της  για να μας διηγηθούν την ιστορία της.

και η γλυκύτατη Μυρτώ

τη γλυκύτατη Μυρτώ

Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου

και τον μοναδικό Αντώνη

Ξεκίνησαν λοιπόν να διηγούνται την ιστορία αυτής της απίθανης πόλης που έκανε ένα κατόρθωμα! Εδιωξε τον πόλεμο και μάλιστα με πολύ πρωτότυπο τρόπο χωρίς βία!

"Μια φορά κι έναν καιρό..."

“Μια φορά κι έναν καιρό…”

"ήταν μία πόλη¨

“…ήταν μία πόλη που έμοιαζε με όλες τις άλλες , όμως… δεν ήταν!”

 

Ωχ! Κι άλλη Μυρτώ!Πλησίασε ένα δεντράκι για να της πει μια ιστορία

Ωχ! Κι άλλη Μυρτώ! Μα τι κάνει εκεί, δίπλα στο δέντρο;

Ωχ! Κι άλλος Αντώνης! Αυτός είναι ο βοηθός του Παπαθεοδούλου. Κρατάει τον τουριστικό οδηγό της πόλης για να μη μπερδευτούν με τις πολλές πλατείες!

Ωχ! Κι άλλος Αντώνης!
Αυτός είναι ο βοηθός του Παπαθεοδούλου. Κρατάει τον τουριστικό οδηγό της πόλης για να μη μπερδευτούν με τις πολλές πλατείες!

Να πώς ζωντάνεψαν οι … κανονικοί Αντώνης και Μυρτώ

Να πώς ζωντάνεψαν οι ... κανονικοί αντώνης και μυρτώ

η μυρτώ

IMG_7814

Ο αντώνηςIMG_7815 IMG_7816

συμβουλευόμαστε και τις φωτογραφίες της ... ταυτόητάς τους

(συμβουλευόμαστε και τις φωτογραφίες της … ταυτόητάς τους μην κάνουμε και κανένα λάθος)

κάτι μου θυμίζει...

κάποιον θυμίζει…

κάτι μου θυμίζει...

κάποιον θυμίζει…

έτοιμο και το σκουφί! Γεμάτο αποκριάτικες λέξεις για να είναι χαρούμενος αυτές τις μέρες!

Ετοιμο και το σκουφί! Γεμάτο αποκριάτικες λέξεις για να είναι χαρούμενος αυτές τις μέρες!

Χορτάσαμε βόλτες μέσα σ αυτή την πόλη! Στο πάρκο και την πλατεία και παίξαμε με τους δρόμους της. Επισκεφθήκαμε το μουσείο της και το ταχυδρομείο της, φωτογραφίσαμε το άγαλμά της, δροσιστήκαμε στο συντριβάνι της και στο τέλος όλοι μαζί βοηθήσαμε τον Αντώνη και τη Μυρτώ να διώξουμε τον πόλεμο χωρίς βία, μια για πάντα!

Ολοι μαζί βοηθήσαμε την πόλη να τον διώξει τον πόλεμο...

ελάτε όλοι παιδιά…

τον καταβρέξαμε!

να τον καταβρέξουμε!

του ζωγραφίσαμε το πορτρέτο όσο πιο αστείο μπορούσαμε για να τον κοροιδέψουμε

Ελάτε τώρα να του ζωγραφίσαμε και το πορτρέτο του όσο πιο αστείο μπορούμε…

να, έτσι για παράδειγμα

να, έτσι για παράδειγμα!

και κρεμάσαμε ψηλά τα πορτρέτα του πολέμου στο μουσείο

Στο τέλος  κρεμάσαμε ψηλά τα πορτρέτα του πολέμου στο μουσείο για να τα δει και να τρομάξει. Από την τρομάρα του αυτός όπου φύγει φύγει, έτσι, άσχημος και μουσκεμένος!

Κι εμείς ,για να ευχαριστήσουμε τη Μυρτώ και τον Αντώνη που έκαναν ένα μακρύ ταξίδι για να μας διηγηθούν μία πρωτότυπη και βραβευμένη ιστορία, δημιουργήσαμε μία δική μας  και τους την χαρίσαμε με όλη μας την αγάπη!IMG_7845

Ε υ χ α ρ ι σ τ ο ύ μ ε   Αντώνη  και   Μυρτώ

Και μια και η ιστορία είχε αυτά τα υπέροχα δέντρα που έλεγαν τα ίδια ιστορίες, σας αφιερώνουμε  ένα τραγούδι που μιλάει για την ιστορία ενός δέντρου !

Μυρτώ, αυτό για σένα! (Λόγω επιθέτου!)

(Μπορείτε να μάθετε τα μυστικά τους σε ένα δροσερό σάιτ για την παιδική λογοτεχνία  http://www.papakistimpaniera.gr

και εδώ    www.papatheodoulou.gr/‎)

Στρατιωτικό Μουσείο Καλαμάτας

Με ποιό τρόπο τα παιδιά θα κάνουν καλύτερα ένα μάθημα ιστορίας; Πώς θα έρθουν καλύτερα σε επαφή με την ιστορία της χώρας τους; Μα με την επίσκεψη σε ένα μουσείο φυσικά!

Γι αυτό και τα παιδιά επισκέφθηκαν με τις κυρίες τους το Στρατιωτικό Μουσείο Καλαμάτας στα μέσα του Οκτώβρη για να δουν από κοντά ότι όλα όσα είχαν ακούσει και διαβάσει αυτές τις μέρες για το έπος του ’40!

Στο μουσείο λοιπόν πέρασαν υπέροχα, απ’ ότι άκουσα! Είδαν από κοντά άρματα μάχης και πολεμικά αεροπλάνα που τους εντυπωσίασαν, όπλα, στολές Ελλήνων και Ιταλών, διάφορα προσωπικά τους αντικείμενα και πολλές φωτογραφίες από τον πόλεμο! 

Τους υποδέχτηκαν η διευθύντρια του μουσείου και τρεις στρατιώτες. Ηταν όλοι πολύ φιλόξενοι και φιλικοί με τα παιδιά και τις κυρίες και πολύ πρόθυμοι να τους ξεναγήσουν!

Αφού λοιπόν τους ξενάγησαν στο χώρο του μουσείου, τους έδειξαν μια ταινία κινουμένων σχεδίων -και μάλιστα την πρώτη που δημιουργηθηκε τότε- για τον πόλεμο και το Μουσολίνι και τους έκαναν “μάθημα” για τη σημαία μας,  τους διάβασαν και … παραμύθι! Μάλιστα, παραμύθι! Νομίζετε ότι οι στρατιώτες δε διαβάζουν ωραία τα παραμύθια; Μεγάλο λάθος! Το αντίθετο μάλιστα!!!

Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης τα παιδιά έπαιζαν και ένα παιχνίδι που τους είχε ετοιμάσει η μία κυρία τους. 

Είχε φωτογραφήσει, λοιπόν, τα εκθέματα του μουσείου (από προηγούμενη επίσκεψη τους πριν από δύο -τρία χρόνια) και αφού είχε κόψει τις φωτογραφίες σε δύο ή τρία κομμάτια,  τις μοίρασε στα παιδιά για να εντοπίσουν τη λεπτομέρεια της φωτογραφίας μέσα ή έξω από το μουσείο ! Στο πίσω μέρος της φωτογραφίας είχε γράψει και από ένα αίνιγμα για να βοηθήσει τα παιδιά να εντοπίσουν το έκθεμα!

Κατά τη διάρκεια λοιπόν της περιήγησης στο μουσείο ακούγονταν φωνούλες “το βρήκα, το βρήκα”!, “νά’το κυρία”! “εδώ, εδώ”! Οι στρατιώτες αναρωτήθηκαν τί συμβαίνει και μόλις τους εξήγησε η κυρία άρχισαν να παίζουν κι αυτοί με τα παιδιά βοηθώντας τα να βρουν αυτά που ήταν καλά … κρυμμένα! 

Ενθουσιάστηκε όλο το προσωπικό του Μουσείου με τους μαθητές μας γιατί ήταν πολύ καλά ενημερωμένοι για την περίοδο αυτή και ήξεραν και λεπτομέρειες για τα γεγονότα! Κανένα άλλο σχολείο δεν είχε πάει τόσο καλά προετοιμασμένο μας είπαν! Τα παιδιά ήξεραν περισσότερα και από μαθητές της … έκτης! Φανταστείτε λοιπόν πόσο εξεπλάγησαν που είχαν προετοιμαστεί να παίξουν και “το παιχνίδι της … κρυμμένης εικόνας” μέσα στο Μουσείο ή και έξω!

Τα παιδιά αφού έφαγαν λοιπόν στον κήπο του Μουσείου κάτω από τη σκιά του πολεμικού αεροσκάφους, άρχισαν να παίζουν κρυφτό και κυνηγητό γύρω από τα άρματα μάχης. Και έγινε τότε το πιο θαυμαστό απ’ όλα! Εκεί δίπλα στα άρματα μάχης και στο κανόνι που κοιμόταν συνειδητοποίησαμε όλοι μας πόσο σημαντική είναι η Ειρήνη!

Οι στρατιώτες μας τόνισαν τη ανάγκη να υπάρχει Ειρήνη σε όλο τον κόσμο και δεν παρέλειψαν να μας θυμίσουν ότι πρέπει όλοι μας να μπορούμε να λέμε το δικό μας ΟΧΙ και να είμαστε έτοιμοι να αγωνιζόμαστε γι αυτό !        

                                                                                                                                    αφιξη στο μουσείο!

      αφιξη στο μουσείο!
Με προσοχή ακούμε το στρατιώτη ...

Με προσοχή ακούμε το στρατιώτη …

στο "μάθημα" της σημαίας!

στο “μάθημα” της σημαίας!

το βρήκα κυρία!!!

το βρήκα κυρία!!!

και ένας ... αλεξιπτωτιστής!

και ένας … αλεξιπτωτιστής!

ψάχνοντας...

ψάχνουμε, ψάχνουμε για το παιχνίδι μας!η ώρα του φαγητού!

Η ώρα του φαγητού. Η καλύτερη!

στη σκιά του αεροσκάφους

Κάτω από τα βλέμματα ενός στρατιώτη απολαμβάνεις το φαγητό περισσότερο!!!

γράψαμε τις εντυπώσεις μας ...

Γράψαμε τις εντυπώσεις μας … “περάσαμε υπέροχα”!

και αφού μαζέψαμε τα πράγματά μας φύγαμε...

Μαζέψαμε τα πράγματά μας…

Ετοιμοι για απογείωση λοιπόν!

Ετοιμοι για απογείωση λοιπόν!

Αντίο μουσείο! Ευχαριστούμε πολύ! Περάσαμε υπέροχα!

Αντίο μουσείο! Ευχαριστούμε πολύ! Περάσαμε υπέροχα!

Δε έφυγαν όμως με άδεια χέρια… Αφησαν στο Μουσείο για δώρο μια ιστορία για ένα γαιδουράκι που είχε δημιουργήσει το Ολοήμερο, “ο Ντε στο Μέτωπο”!

 

Ο Ντε στο Μέτωπο

     «Αχ, πόσο κουρασμένος είμαι»! Είπε ο Ντε ο Γάιδαρος! « Περπατώ τόση ώρα πάνω στα βουνά και στα χιόνια και κάνει τόσο κρύο! Μα τόσο κρύο! Θέλω να κοιμηθώ κάπου. Δεν αντέχω άλλο…

Γιατί να είμαι στον πόλεμο; Γιατί γίνονται πόλεμοι; Θυμάμαι πόσο ωραία περνούσαμε στο χωριό μαζί με το αφεντικό μου όταν υπήρχε Ειρήνη!  Πηγαίναμε βόλτες, τον βοηθούσα στις δουλειές του, τρώγαμε και το φαγητάκι μας… Ενώ τώρα… Ούτε βόλτες, ούτε φαγητό! Τουλάχιστον βοηθάω το αφεντικό μου πάλι και του κάνω παρέα, εδώ στο Μέτωπο, στα παγωμένα βουνά!

Αααχ! Πόσο νυστάζω όμως! Τουλάχιστον  να ήμουν κι εγώ ένας στρατιώτης, σαν αυτούς που κουβαλάνε τα όπλα τους και πολεμάνε για την πατρίδα! Τότε δε θα ήταν το ίδιο! Μπορεί να κρύωνα αλλά θα άντεχα γιατί θα είχα μέσα μου αγάπη για την πατρίδα και θα με κράταγε ζεστό!  Ενώ τώρα που είμαι ένας γάιδαρος τί κάνω; Ααααχ! (χασμουρήθηκε)!

Ο Ντε λοιπόν αποκοιμήθηκε έτσι κουρασμένος που ήταν.

Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας στρατιώτης που έτρεχε φωνάζοντας ΑΕΡΑΑΑΑ! Πολεμούσε με θάρρος τους εχθρούς κρατώντας το όπλο του στο χέρι! Ξαφνικά όμως έπεσε κάτω… Μία σφαίρα τον πέτυχε στο στήθος, εκεί στην καρδιά. Έτρεξε ο φίλος του αμέσως να τον βοηθήσει , αλλά τίποτα. Δε μπορούσε να σηκωθεί. Αίματα έτρεχαν από το στήθος του. « Γεια σου γλυκιά μου πατρίδα. Δίνω τη ζωή μου για σένα! Για να είσαι ελεύθερη! Γεια σου φίλε μου αγαπημένε. Δε θα σε ξαναδώ ποτέ…»

«Ντε, Ντε, ξύπνα Ντε»!!!  Τον κουνούσε το αφεντικό του! «Παρακοιμήθηκες, γαιδαράκο μου! Ελα, πρέπει να συνεχίσουμε το ταξίδι για το βουνό. Ευτυχώς που έχω και σένα και μου κουβαλάς τα ρούχα και τα φαγητά και τα όπλα! Ευτυχώς που έχω τον φίλο μου μαζί και μου κάνει παρέα! Ελα, Ντε»!

Ο Ντε τότε πετάχτηκε τρομαγμένος από τόσο ταρακούνημα και μόλις κατάλαβε ότι έβλεπε ένα κακό όνειρο άρχισε να γκαρίζει από τη χαρά του!

Χάρηκε που ήταν ακόμη ένα γαϊδουράκι και βοηθούσε το αφεντικό του να κουβαλάει τα πράγματά του πηγαίνοντας να πολεμήσει.

Χάρηκε ακόμα γιατί κατάλαβε ότι μπορούσε και αυτός να προσφέρει στην πατρίδα του με διαφορετικό τρόπο από το αφεντικό του.

«Ελα αγαπημένε μου Ντε, πάμε να πολεμήσουμε για την πατρίδα μαζί με τους άλλους!» του είπε το αφεντικό του! «Ευτυχώς που είσαι κι εσύ εδώ, αγαπημένε μου φιλαράκο! Τί θα έκανα εγώ χωρίς εσένα;

τέλος

(Παρατηρώντας αφίσες και φωτογραφίες από τον πόλεμο του ’40, το βλέμμα μας «έπιασε» ένα γαϊδουράκι να κουβαλάει κιβώτια. Μας κίνησε το ενδιαφέρον και σκεφτήκαμε να γράψουμε μια ιστορία για ένα γαϊδουράκι που ήταν στην πρώτη γραμμή! Η ιστορία του Ντε λοιπόν…)

Γαρυφαλιά Τεριζάκη      –         1ο νηπιαγωγείο Γαργαλιάνων      –                                     16-10-2013

 

 

Επίσκεψη κομίστα-εικονογράφου!

Είμαστε πολύ τυχεροί φέτος! Σας έχουμε ξαναπεί ότι έχουμε μπαμπάδες που αφηγούνται, γράφουν, τραγουδάνε και ζωγραφίζουν παραμύθια!!!

Ο ένας μας είχε επισκεφθεί παλιότερα και μας αφηγήθηκε τα παραμύθια του.

Ο δεύτερος μας επισκέφθηκε μία μέρα και μας έδειξε πώς εικονογραφεί τα κόμικς του και τα παραμύθια του!

Μας ενδιέφερε κυρίως η εικονογράφηση των κόμικ, επειδή έχουμε δημιουργήσει ένα δικό μας κόμικ για τα δικαιώματα των παιδιών! Θέλαμε λοιπόν να δούμε ποιά διαδικασία θα έπρεπε να ακολουθήσουμε για να ολοκληρωθεί το κόμικ μας!

Είχαμε λοιπόν το σενάριο, χωρίσαμε τη σελίδα σε πλαίσια και χωριστήκαμε σε δυάδες για να ζωγραφίσουμε το κάθε πλαίσιο!

Το ολοκληρώσαμε φυσικά, αλλά δεν θα σας το δείξουμε ακόμα γιατί θα πρέπει η κυρία μας να το … οπτικοποιήσει!!! Τι σημαίνει ακριβώς αυτό δεν ξέρουμε αλλά της έχουμε εμπιστοσύνη! Θα βάλει τα δυνατά της να το κάνει τέλειο!!!

Θα μας το παρουσιάσει και τότε θα σας το παρουσιάσουμε!!!

Ο μπαμπάς αυτός λοιπόν, που είναι και εικονογράφος, εικονογραφεί αυτή την περίοδο ένα παραμύθι! Δεν σας δίνουμε άλλες πληροφορίες γιατί θέλουμε την … αποκλειστικότητα για την εφημερίδα μας!!!

Ξέρουμε ότι σας τρώει η περιέργεια! Υπομονήηηηηη!!!!!

Αυτές είναι οι φωτογραφίες από την επίσκεψη!!!