Διαβάστε και δείτε πως περάσαμε στην εκδρομή μας στη σελίδα μας στο facebook!
https://www.facebook.com/protonipiagogiogargalianon/
Διαβάστε και δείτε πως περάσαμε στην εκδρομή μας στη σελίδα μας στο facebook!
https://www.facebook.com/protonipiagogiogargalianon/
<iframe src="https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fprotonipiagogiogargalianon%2Fposts%2F5578587798852095&width=500&show_text=true&height=797&appId" width="500" height="797" style="border:none;overflow:hidden" scrolling="no" frameborder="0" allowfullscreen="true" allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; picture-in-picture; web-share"></iframe>
Διαβάστε στον σύνδεσμο που ακολουθεί!
https://thegivinglibraryonwheels.blogspot.com/2020/03/blog-post_11.html
Σαν τα σαλιγκαράκια
ξεμυτίζουμε να
νιώσουμε
τα δώρα της βροχής.
Αδιάβροχα, γαλότσες,
αγγίζουμε
χέρι
γρασίδι, λουλούδια,
πέτρες, αδιάβροχα, κασκόλ, γάντι
Περπατάμε, τρέχουμε
στοπ
βλέπουμε
μαύρο πουλί, δέντρα, «μικρό φαράγγι» (χαράδρα)
κίτρινα λουλούδια, χώμα, γρασίδι,
ουρανό, θάλασσα,
σπίτια, σχολείο,
σύννεφα,
καλώδια, κολώνες,
αυτοκίνητα, μπουλντόζες
χρώμα καφέ και
πράσινο
πολύ
σκούρο, ανοιχτό,
Περπατάμε σιωπηλά
ακούμε
πουλιά,
νερό,
πατήματα, χαλίκια, αυτοκίνητα,
φωνές,
της φωνής μας
την ηχώ
Κλείνουμε μάτια
βαθιά
εισπνέουμε
καθαρό αέρα, οξυγόνο, δροσιά
μυρίζουμε
βρεγμένο χορτάρι,
ξινολούλουδα,
φαγητό,
χώμα βρεγμένο
Επιστροφή
γευόμαστε
τη χαρά του περιπάτου στην φύση!
Φτάνουν και οι γονείς
πεινάσαμε
πάμε σπίτι
Δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα η νέα χρονιά!
Με το Σύλλογο Γονέων προγραμματίζουμε από κοινού δράσεις και εκδρομές. Εχουν προηγηθεί εκδρομές στην Ακρόπολη, στο Ναύπλιο, στην Αρχ. Ολυμπία, Δημητσάνα-Βυτίνα, Καλάβρυτα, Μαίναλο, στη γειτονική μας Πρώτη για μπάνιο, στην Πύλο κ.α.
Η φετινή μας εκδρομή είχε γερή δόση πολιτισμού. Μια εκδρομή στον πολιτισμό της πρωτεύουσας!
Πήγαμε στην Αθήνα για να παρακολουθήσουμε την παράσταση «χίλιες και μία ιστορίες» στο Μικρό Εθνικό αλλά και για να επισκεφθούμε το Μουσείο Μπενάκη Παιχνιδιών, στο Φάληρο. Επισκεφθήκαμε επίσης και το ΚΠΣΝ και την έκθεση εικονογράφων και εικαστικών με θέμα το παιδί, που συντόνιζε το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Για την επίσκεψή μας στο μουσείο προετοιμαστήκαμε διαβάζοντας το βιβλίο της Ελένης Γερουλάνου «ένας αρκούδος μια φορά», εικονογράφηση Ιρις Σαμαρτζή, εκδ. Πατάκη.
Ο αρκούδος ήταν ο ξεναγός μας στο σχολείο, ενώ στο Μουσείο μας περίμενε η ίδια η συγγραφέας, η οποία μας ξενάγησε και μας έδειξε τα παιχνίδια στα οποία είχε βασιστεί η εικονογράφος για να ξεδιπλώσει την ιστορία της.
Περισσότερα για το βιβλίο μπορείτε να διαβάσετε στο προσωπικό μου ιστολόγιο ..
Δείτε φωτογραφίες από την εκδρομή μας!
Μικρό Εθνικό, θέατρο Ρεξ ,» χίλιες και μία ιστορίες»
Από την τάξη…
στο μουσείο!
κυρία Γαρυφαλιά και κυρία Γερουλάνου
Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος
Τα παιδιά, όταν τα ρώτησα τι τους άρεσε περισσότερο είπαν, άλλα το θέατρο, άλλα το μουσείο και τα τόσα παιχνίδια που υπήρχαν εκεί, άλλα το «μεγάλο κτίριο» με τις παιδικές χαρές, , άλλα το παιχνίδι στη βιβλιοθήκη, όλα όμως είπαν: ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ!!!
Ηδη προγραμματίζουμε την επόμενη εκδρομή μας! Αυτή την φορά θα είναι «λευκή». Θα πάμε στα χιόνια!!!
Η εορτή του Αγίου Νικολάου ήταν καλή αφορμή για έναν περίπατο ακόμα και μια που πολλοί οι εορτάζοντες σήμερα, εκκλησιαστήκαμε στο Ναό του Αγίου Νικολάου – ήταν και η μοναδική εκκλησία που λειτουργούσε σήμερα
Αμέτρητες φορές έχουμε επισκεφθεί την πλατεία του Αγίου Νικολάου για παιχνίδι, ποτέ όμως δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε το εσωτερικό του Ναού.
Μετά τον εκκλησιασμό δεχτήκαμε με χαρά το κέρασμα! Τον παραδοσιακό μας άρτο «το καλύτερο ψωμί από όλα», όπως είπε και ο Π.
Είχαμε χρόνο, οπότε περπατήσαμε και στα σοκάκια της πόλης μας. Η μέρα, άλλωστε, ήταν ιδανική για περίπατο. Μια ηλιόλουστη χειμωνιάτικη μέρα! Τα παιδιά αναγνώρισαν τις γειτονιές τους και μάλιστα μας καθοδηγούσαν για να «κόψουμε» δρόμο!
Περάσαμε και από την κεντρική πλατεία της πόλης μας, όπου στόλιζαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο !
Αφού κάναμε … επίβλεψη επιστρέψαμε στο σχολείο
Ειχαμε κι εμείς στολισμούς σήμερα
Το ξύλινο καραβάκι μας και το παλετόδεντρό μας!
Χαρα μεγάλη να στολίζεις για τα Χριστούγεννα, έτσι κι αλλιώς ! Όταν στολίζεις με τους συμμαθητές σου όμως, το σχολείο σου, η χαρά είναι ακόμα μεγαλύτερη !
Ευχαριστούμε τους γονείς μας που μας στηρίζουν και είναι πάντα δίπλα μας!
Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά!
Στα πλαίσια της πιλοτικής εφαρμογής παιδαγωγικής freinet στο σχολείο μας, ξεκινήσαμε αλληλογραφία με το 14ο νηπιαγωγείο Καλαμάτας
Η πρόταση έγινε από εμένα και τα παιδιά συμφώνησαν. Το είχαμε αποφασίσει στο μαθητικό συμβούλιο άλλωστε. Ενημερώνω τα παιδιά για τα πάντα. Στο «τι νέα» τους είχα πει για τις επιμορφώσεις στην παιδαγωγική Φρενέ στην Τρίπολη, για τις νέες μου γνώσεις, τις εμπειρίες μου, τις γνωριμίες με νέες συναδέλφους. Ετσι λοιπόν, τους πρότεινα να συνεργαστούμε και να αλληλογραφήσουμε. Αποφασίσαμε ομόφωνα. Ναι! Θέλουμε να αλληλογραφούμε
Γράψαμε γράμμα!
Τα παιδιά υπαγόρευαν, εγώ έγραφα.
Συστηνόμαστε …
Γράψαμε στον φάκελο τα απαραίτητα στοιχεία και τον διακοσμήσαμε
Φύγαμε για ταχυδρομείο
και ο καραμέλο με την καραμέλα μαζί! Περιμέναμε υπομονετικά τη σειρά μας!
ζυγίζουμε τον φάκελο για να δούμε πόσο θα κοστίσει το γραμματόσημο
Ευκαιρία να ζυγίσουμε και τα κατοικίδιά μας 😉
Πληρώσαμε
και αφού περάσαμε και από την πλατεία να δούμε την αρχιτεκτονική της εκκλησίας (για τις ανάγκες του etwinning προγράμματος) επιστρέψαμε στο σχολείο μας
Ανυπομονούμε να λάβουμε το γράμμα των νέων μας φίλων!
Το εντυπωσιακό σ’ αυτό τον περίπατο ήταν ότι τα παιδιά περίμεναν με υπομονή τη σειρά τους χωρίς να ενοχλούν τους άλλους. Μάλιστα ήταν πολύ ευγενικά και συζητούσαν με τους υπόλοιπους πελάτες. Ο υπάλληλος του ΕΛΤΑ ενθουσιάστηκε μαζί τους – όπως και οι υπόλοιποι πελάτες- και τους χάρισε και γραμματόσημα!
γ.τ.
(και) Στα πλαίσια της εφαρμογής τεχνικών Freinet (το πρωινό 1 συμμετέχει στην πιλοτική εφαρμογή της παιδαγωγικής Φρενέ) αφήσαμε το σχολείο σήμερα για λίγη ώρα.
(λεπτομέρειες για την παιδαγωγική Φρενέ μπορείτε να δείτε στον σύνδεσμο που ακολουθεί)
https://skasiarxeio.wordpress.com/αρχεσ-και-τεχνικεσ-φρενε/
Σε συνενόηση με τους γονείς, τα παιδιά, έχουν φέρει το καθένα το δικό του εξοπλισμό για να πραγματοποιούμε τέτοιες εξόδους ακόμα και ήπια βροχερές μέρες. Γαλότσες, αδιάβροχα και ομπρέλες παραμένουν στο σχολείο μέχρι να τα χρειαστούμε. Οι γαλότσες ιδιαίτερα, είναι πολύ πρακτικές και τα παιδιά τις φοράνε και στο διάλειμμα. Παίζουν άφοβα ακόμα και στα χώματα και τις λάσπες χωρίς δεσμεύσεις. Το μόνο που απαγορεύεται είναι να λερώνουν τους άλλους ή να τους ρίχνοουν λασπόνερα 🙂
Σήμερα, ήθελαν να φορέσουν τα αδιάβροχα παρόλο που ο ήλιος ήταν δυνατός. Δεν μπορούσα να τους χαλάσω χατίρι! Δημοκρατικά λοιπόν όποιος ήθελε το φόρεσε και ξεκινήσαμε. Πήραμε και τα κατοικίδιά μας μαζί.
Θέλαμε να εξερευνήσουμε την φύση, να δούμε τα χρώματά της και να διαπιστώσουμε τι γίνεται αν ρίξουμε μία πέτρα στο νερό, ή πολλές. Ηταν ερωτήσεις που τις είχαμε κάνει μέσα στην τάξη και αποφασίσαμε να βγούμε έξω από την τάξη και το προαύλιο για να βρούμε τις απαντήσεις.
Εξερεύνηση της φύσης γύρω από το σχολικό μας περιβάλλον ήταν λοιπόν η σημερινή μας αποστολή (ήταν πρώτο πρώτο στο πλάνο ημέρας!)
Τι γίνεται όταν πετάξουμε μία πέτρα στο νερό; Εκεί που αναρωτιόμασταν παρατηρήσαμε κάτι άλλο!
Τα νερά του νερόλακκου γίνονται καθρέφτης! Αντικατοπτρισμός!!!
Ομόκεντροι κύκλοι σχηματίζονται γύρω από την ΒΥΘΙΣΜΕΝΗ πέτρα (έχει βάρος και βυθίζεται) που απλώνουν και φτάνουν μέχρι έξω, τα πόδια μας! «κύκλοι και πως ανοίγουνε και με τα σένα σμίγουνε …» είπε ο Ελύτης (Ηλιος ο Ηλιάτορας)
Και ο Καραμέλο με την Καραμέλα κοντά στον περίπατό μας. Τα παιδιά νοιάζονται πολύ για τα δύο αυτά κατοικίδια. Τα παίρνουμε πάντα μαζί για να ζουν και αυτά τις ίδιες εμπειρίες. Είναι πραγματικά πολύ συγκινητικό το ενδιαφέρον τους. Και μάλιστα, βοηθούν το ένας τον άλλον. Μοιράζονται το » βάρος» τους και την ευθύνη τους. Λειτουργούν ως ομάδα! Δεν δυσανασχετούν ποτέ με την ευθύνη των φίλων τους.
Αφού η φύση μας έδωσε τρια μαθήματα (αντικατοπτρισμός, βυθίζεται, ομόκεντροι κύκλοι) τσαλαβουτήξανε και σ αυτόν το νερόλακκο! Την επόμενη φορά και η κυρία!
Δημιουργούσαν κύκλους με τα πόδια τους !
Συνεχίσαμε τον περίπατο
Τα μηχανήματα του γείνοτά μας έχουν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον και πολύ ωραίο χρώμα! Δυστυχώς δεν ήταν εκεί για να μας εξηγήσει που χρησιμοποιεί το καθένα από αυτά. Ευτυχώς που κάποιοι μαθητές τα ξέρουν αυτά:
-Για να σκάβουν βαθιές τρύπες …
-Για να χτίζουν σπίτια …
-Για να βάζουν μέσα τσιμένο …
-Για να μεταφέρουν πράγματα …
-Για να μαζεύουν πράγματα …
-Για να κουβαλάνε το χώμα …
Αφήσαμε τα μηχανήματα και το σκυλί του που γάβγιζε επειδή δεν μας ξέρει – φύλακας καλός- και συνεχίσαμε. Σταθήκαμε λίγο. Απολαύσαμε την εκπληκτική θέα! Μπροστά μας απλώνεται όλο το Ιόνιο Πέλαγος, το νησάκι Πρώτη, ο απέραντος κάμπος-ελαιώνας μας, ο δρόμος το δρομάκι που μοιάζει με φίδι και λίγο πιο δεξιά ένα μικρό δασάκι …
Πόσα χρώματα! Γαλάζιο ο ουρανός, μπλε η θάλασσα, άσπρα και γκριζωπά τα σύννεφα, πράσινο οι ελιές και τα πεύκα και το γρασίδι (αλήθεια, πόσα πράσινα υπάρχουν στην φύση!), καφέ το χώμα και το δρομάκι, γκρι ο δρόμος και το τσιμέντο και οι πέτρες
Ωχ! Και οι σκιές μας! Είναι δίπλα μας, όχι πίσω μας! Πως γίνεται αυτό;;;
Δείτε τις σκιές μας κι εσείς!
Η κατηφόρα πάντως είναι συναρπαστική! Ευκολη! Σε κάνει να θέλεις να την τρέξεις! Είναι σα να πετάς!!!
Γιούπι!!! Πετάμε!
Η ανηφόρα όμως; Αραγε θα μπορούμε να την ανεβούμε μετά;
Ρώτησα τα παιδιά: Λοιπόν, τι λέτε; Θέλετε να προχωρήσουμε ή να σταματήσουμε εδώ και να επιστρέψουμε; Θα μπορέσετε να την ανεβείτε την ανηφόρα; Σας φαίνεται δύσκολη;
Ψήφισαν όλα εκείνη τη στιγμή να συνεχίσουμε εκτός από έναν, που ήθελε να επιστρέψουμε γιατί φοβόταν μήπως μετά δεν μπορέσουμε να την ανέβουμε. Αν κατέβουμε πιο κάτω θα είναι ακόμα πιο δύσκολη η ανηφόρα μετά … Με δημοκρατικές διαδικασίες λοιπόν προχωρήσαμε
Φτάσαμε μπροστά στο δασάκι και καθίσαμε στο τσιμεντάκι που υπάρχει εκεί για να ξεκουραστούμε. Παρατηρήσαμε όλοι την φύση. Τα χρώματα, ακούσαμε τους ήχους, μυρίσαμε, αγγίξαμε τα φυτά … Μόνο η γεύση έμεινε παραπονομένη! Αυτή θα την ικανοποιήσουμε το μεσημέρι 😉
Η εκπληκτική θέα όμως μας τραβάει το ενδιαφέρον πάντα! Εχει τόσα χρώματα εκεί!
Μόνο ο Καραμέλο σκέφτεται μάλλον, πως θα ανέβει σε λίγο
Να μία ανακάλυψη! Μία πέτρα που έχει το σήμα της Ειρήνης! Μια πέτρα ειρηνική!
Επιστροφή τώρα. Συλλέξαμε ό,τι μας έκανε εντύπωση. Φύλλα, κλαδάκια, πέτρες …
Ολοι μαζί σαν τα μυρμηγκάκια μία σειρά! Ει οπ! Ει οπ!
Λέτε οι κύκλοι να υπάρχουν ακόμα;
Για να δούμε πιο καλά …
Λίγο καλύτερα ….
Μπα, τίποτα. Ούτε ο Καραμέλο βλέπει κάτι!
Μετά το μάθημα που μας έκανε η φύση επιστρέψαμε για διάλειμμα και παιχνίδι στη φύση με την φύση! Δηλαδή στα συνηθισμένα!
Μια ζεστή αγκαλιά για τον καθένα!
Οταν είχαμε σταθεί δίπλα στο νερόλακκο, είπα στα παιδιά ότι κάποιοι άνθρωποι λειτουργούν σαν την πετρούλα που ρίξαμε στο νερό. Με τις πράξεις τους, τις σκέψεις τους, τις δημιουργίες τους σχηματίζουν γύρω τους «κύκλους», στους οποίους βρίσκονται οι άνθρωποι που επηρεάζονται από τις δικές τους πράξεις, σκέψεις, δημιουργίες κλπ.
Φανταστείτε την έκπληξή μου ( – και το καμάρι και την συγκίνηση και… και … ) όταν ο Νικόλας είπε: «Κυρία, εμένα ο Στέλιος με έχει επηρεάσει. Ηταν μία πετρούλα για μένα … »
Υποθέτω ότι αυτό ήταν το καλύτερο μάθημα που μας έδωσε η φύση !
Η πρώτη μας μεγάλη εκδρομή φέτος έγινε στο re:thing αγρόκτημα φυσικής καλλιέργειας Φοίφα, στην Καλαμάτα!
Ενα υπέροχο κτήμα, με άπειρο χώρο για παιχνίδι
Ο,τι μας έμεινε έντονο στη μνήμη μας ήταν ο «ηλεκτροσόκ», ο γάτος του κτήματος, η σπιτική λεμονάδα που ήταν «γλυκιά και ξινή μαζί», τα σποροσβολάκια, το τρακτέρ και φυσικά … το τρέξιμο!!!
Δείτε λίγες στιγμές από την επίσκεψή μας
Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε όλες μας τις στιγμές! 🙂
Το τραγούδι που συνοδεύει το βίντεο είναι αγαπημένο ! «Ο σπόρος που ήθελε να γίνει δάσος, της Νικολέτας Αναστασίου
Ενα μουσείο αλλιώτικο από τ’ άλλα.
Μουσείο Τεχνολογίας και Καινοτομίας; Υπάρχει τέτοιο μουσείο
Και όμως, υπάρχει!!!
Βρίσκεται στην Καλαμάτα, στην οδό Ξενοφώντος 10 και είναι πάρα, μα πάρα πολύ ενδιαφέρον!
Μόλις φτάσαμε στο απίστευτο αυτό περιβάλλον ένα δυνατό επιφώνημα ενθουσιασού ακούστηκε!
«αααα!!! Τι ωραία!!!»
Ιδιαίτερα φιλόξενο περιβάλλον, με αγάπη για τα παιδιά και για την … τεχνολογία!
Δείτε μας εδώ!
πατήστε play και ακολουθήστε μας!
Μήνας δράσης για το θαλάσσιο περιβάλλον
Η πρώτη μας εθελοντική οικολογική δράση για τη φετινή χρονιά πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016.
Ως μέλη της helmepa junior συμμετείχαμε και φέτος στην παγκόσμια εκστρατεία εθελοντικού καθαρισμού ακτών. Συγκεκτρωθήκαμε παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικοί στο «Μάτι», την αγαπημένη μας παραλία και ετοιμαστήκαμε για να αναλάβουμε δουλειά!
Ομως «απογοητευτήκαμε» λίγο!
Η παραλία ήταν καθαρή!!!
Είχε μόνο καλάμια! Τι θα μαζεύαμε;
Προχωρήσαμε λίγο πιο πέρα και τότε τα μάτια μας αντίκρυσαν … σκουπιδοθησαυρούς!
Ενας σκουπιδότοπος κρυμμένος στα καλάμια, κάτω από δέντρα, μέσα στους θάμνους!
Δουλέψαμε δυο ωρίτσες περίπου και -δυστυχώς- δεν τα πήγαμε καθόλου … άσχημα!
Δείτε τα αποτελέσματα!
10 σακούλες γεμάτες, ένα ελαστικό, μία καρέκλα, ένα βαρέλι, κάμποσα μέτρα σωλήνας ποτίσματος ήταν ο … θησαυρός!
Ξεχάσαμε μόνο την αναμνηστική φωτογραφία!
Κάποιοι δεν αντιστάθηκαν στον πειρασμό και βουτηξαν στα δροσερά νερά της καθαρής θάλασσας!
Κάποιοι άλλοι απόλαυσαν τον καφέ τους
ενώ οι … καλύτεροι, χόρτασαν παιχνίδι!!!
ΠΑΝΤΑ ΚΑΘΑΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ!!!
και λίγα … θαλασσινά, ακόμα, με αγάπη!
Ενα όνειρο έγινε πραγματικότητα …
Ηταν στις αρχές της χρονιάς που διαβάσαμε το βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά «Αθήνα, η πόλη της Αθηνάς» και γιατί μας αρέσουν οι μύθοι αλλά και με αφορμή το περιβαλλοντικό μας πρόγραμμα για την ελιά.
Η Ναταλία Καπατσούλια έκανε απίστευτη δουλειά και σ αυτό τον τόμο της σειράς «η πρώτη μου μυθολογία»! Οι ζωγραφιές της γεμάτες χιούμορ!
Παίξαμε αυτό το βιβλίο, λοιπόν, πολύ φέτος!
Το δραματοποιήσαμε, το … τραγουδήσαμε, το ζωγραφίσαμε …
Μας γεννήθηκε τότε μια ιδέα!
Να πάμε στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να παίξουμε εκεί το μύθο αυτό!
Είπαμε την ιδέα μας στο σύλλογο γονέων κάναμε μεγάλη υπομονή να έρθει το πλήρωμα του χρόνου
και έτσι …
Η μεγάλη μέρα έφτασε!
Ηρθε σήμερα, 15-5-2016, που συμπτωματικά συνέπεσε με την παγκόσμια μέρα της οικογένειας.
Η εκδρομή μας εξάλλου ήταν οικογειακή!
Μπαμπάδες, μαμάδες και γιαγιάδες ακολούθησαν με μεγάλη χαρά
Συγκεντρωθήκαμε κάτω από κάτι γνώριμα δέντρα σε μας… τις Ελιές! Η ξεναγός μας περίμενε για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στον χρόνο
Οσο περιμέναμε δεν χάσαμε την ευκαιρία για παιχνίδι και … κουβέντα με το δέντρο!
Στη διαδρομή σταματούσαμε σε συγκεκριμένα σημεία γιατί η ξεναγός είχε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα να μας πει!
Συγκίνηση να βρισκόμαστε εδώ
Αναμνηστικές φωτογραφίες με φόντο το παρελθόν το παρόν και το μέλλον!
Η βόλτα μας συνεχίστηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης
Φανταστείτε την έκπληξή μας όταν αντικρύσαμε τα αγαπημένα μας lego στο μουσείο! Το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνας Παρθένου!
Δεν υπάρχει ομορφότερος τρόπος να κλείσεις μια εκδρομή!
Είναι απίστευτο που μπορεί να σε οδηγήσει ένα βιβλίο τελικά!
Με ένα βιβλίο ταξιδεύεις
όχι μόνο στην φαντασία αλλά και στην πραγματικότητα!
Συναντηθήκαμε το Σάββατο στο σχολείο μας για να προετοιμαστούμε σωστά για το ταξίδι και το παιχνίδι!
Ομως δυστυχώς
δεν καταφέραμε να παίξουμε το βιβλίο στον Ιερό Βράχο 😥
Μία φίλη μας είχε ένα ατυχηματάκι και οι υπόλοιποι δεν είχαμε κέφι για τέτοια παιχνίδια
Αφήσαμε το παιχνίδι στην άκρη για να της συμπαρασταθούμε και να γεμίσουμε το μυαλό μας εμπειρίες να της διηγηθούμε
Ευτυχώς η φίλη μας είναι μια χαρά! Και αυτό είναι το πιο σημαντικο!
Αλλωστε, είδαμε καλά με τα μάτια μας πώς είναι η Ακρόπολη και συνειδητοποιήσαμε πόσο ψηλά βρίσκεται!
Ακούσαμε τα πατήματά μας και νιώσαμε σα να ήμασταν εμείς οι αρχαίοι μας πρόγονοι που ανέβαιναν εκεί ψηλά για να προσκυνήσουν στο Ναό της Αθηνάς Παρθένου.
Σαν να ήμασταν εμείς οι πρωταγωνιστές της ζωφόρου
(Η ζωφόρος όμως θα μας απασχολήσει σε άλλη ανάρτηση. Είναι ένα κεφάλαιο από μόνη της!)
Στο σχολείο μας λοιπόν θα φτιάξουμε μία Ακρόπολη και θα παίξουμε ξανά το βιβλιο μας «σωστά»!
Ευχαριστούμε τους γονείς που μας έκαναν τέτοιο δώρο και φυσικά
το βιβλίο του Φίλιππου Μανδηλαρά και της Ναταλίας Καπατσούλια (εκδόσεις ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ) που ήταν η αφορμή να πραγματοποιηθεί αυτό το ταξίδι!
Ενα βιβλίο μας έδωσε την ιδέα να ταξιδέψουμε στον χρόνο με … λεωφορείο!!! 😉
Αυτό και αν δεν είναι εντυπωσιακό !!!
Με ένα βιβλίο αρχίσαμε μια χρονιά και σχεδόν την κλείνουμε με το ίδιο!
Φτάσαμε λοιπόν στη φιλαρμονική και ακούσαμε με προσοχή πολλή!
Τα κρουστα μας ψιθύρισαν στ αυτιά μας … δυνατά,
πως ρυθμό θα δώσουνε στην μπάντα και …
… σε όλους μας χαρά!
Και η βασίλισσα, η ντραμς, η αγαπημένη,
στον ρυθμό της με τρέλα μας παρασέρνει!
Να και τα πιατίνια
που αρχίζουνε τη … γκρίνια!
και η τούμπα εκεί δα
όλο … τούμπες κάνει και γελά!
Μα … ΚΑΙ το κόρνο το γαλλικό
χωνί μεγάλο έχει και αυτό!
Πο πο πο!!!
Περήφανο στέκεται και το τρομπόνι
πότε γελάει πότε θυμώνει!
Φλάουτο είδαμε επίσης και τρομπέτα
σαξόφωνα, γκρανκάσα μα και κλαρινέτα!
Και τώρα ένα αίνιγμα δύσκολο πολύ! 😉
μην 😳 αν δεν το βρείτε στη στιγμή!
Στέκεται καμαρωτή και περιμένει από κάποιον να φορεθεί!
Τι είναι;
Μα φυσικά της φιλαρμονικής η φανταστική στολή!
Ε, πως να φύγουμε έτσι χωρίς ένα ευχαριστώ;
Γι αυτό μόλις στο σχολειό μας γυρίσαμε φτιάξαμε αυτό:
Τον τοίχο της φιλαρμονικής μας θα στολίσει
και η αίθουσα με νότες θα ξεχειλίσει!
Οπως τόσες νότες η φιλαρμονική μας σε όλους μας χαρίζει
(Εδώ ένα απόσπασμα από την περσινή της εμφάνιση στο Μεσολόγγι!)
Ευχαριστούμε ξανά κύριε Φώτη και κύριε Σωτήρη για την ζεστή, μελωδική φιλοξενία!
Πάμε!
Βρισκόμαστε ακόμα στην Χώρα! Θυμάστε από την προηγούμενη ανάρτηση; Που είχαμε πάει στο θέατρο; Αφού τελείωσε το θέατρο λοιπόν και το παιχνίδι μας στην πλατεία ανηφορίσαμε για το αρχαιολογικό μουσείο της Χώρας. Είχαμε άλλο ένα ταξίδι να κάνουμε. Ενα ταξίδι στον χρόνο. Πίσω στον χρόνο!
Θέλαμε να δούμε από κοντά τα μεγάλα πιθάρια που αποθήκευαν το λάδι, τους αμφορείς και τους ψευδόστομους αμφορείς που τόσα είχαμε ακούσει και τελικά κέρδισαν την καρδιά μας, να πάρουμε πληροφορίες για την ζωή των αρχαίων! Είχαμε σκαρώσει μάλιστα και ένα παιχνίδι με την κυρία μας. Να ψάξει η κάθε ομάδα να βρει από ένα αγγείο (που είχαμε δει στον υπολογιστή νωρίτερα) και να το σημειώσουμε ή καλύτερα να το ζωγραφίσουμε. Επειδή όμως είμαστε λίγο … ζωηροί και δεν είχαμε πολύ χρόνο τελικά, το αλλάξαμε το παιχνίδι. Ακολουθήσαμε την κυρία όλοι μαζί και κάθε φορά που αναγνωρίζαμε ένα αντικείμενο (αγγείο, αμφορέα, πιθάρι, χρυσό κ.α.) το φωνάζαμε με ενθουσιασμό! Ο ενθουσιασμός μας όμως και η … ζωηράδα μας άγχωσε λίγο τις κυρίες του μουσείου και την κυρία μας! Ακολουθήσαμε όμως τον αρχαιολόγο που για καλή μας τύχη βρισκόταν εκεί και ακούσαμε προσεκτικά όλα τα ενδιαφέροντα που μας είπε.
Μάθαμε λοιπόν για τον βασιλιά Νέστορα, πόσο μεγάλο βασίλειο είχε, πόσο γνωστός ήταν τότε στον κόσμο, πόσο πολύ λάδι είχε η περιοχή μας που έστελνε και στο εξωτερικό. Ακόμα ότι είχε τα ανάκτορά του λίγο πιο πέρα, στο Λόφο του Εγκλιανού και ότι δυστυχώς μια πυρκαγιά κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του παλατιού. Τωρα φαίνονται μόνο λίγοι τοίχοι και η μπανιέρα της βασίλισσας! Τα εκθέματα που βρίσκονται εκεί βρέθηκαν κάτω απο τα ερείπια των ανακτόρων. Είδαμε και πινακίδες με γραμμική γραφή Β! Ξέρετε, αυτή τη γραφή με τα ιδεογράμματα. Τα σύμβολα!
Δυστυχώς δεν μπορούσαμε να επισκεφθούμε και το παλάτι, επειδή γίνονται επισκευές. Ισως την Ανοιξη που θα έχουν τελειώσει θα πάμε μια εκδρομή με τους γονείς μας!
Σας χαρίζουμε λοιπόν μερικές «χρονογεύσεις»
Να’τος! Τον βρήκαμε! Αυτόν τον ψευδόστομο αμφορέα που έχει τρία κεφάλια ζώων γύρω από το λαιμό του! Κυρία, κερδίσαμε!
Και αυτό το γιγάντιο πιθάρι μέσα του φύλαγε το λάδι. Το χρώμα του δικαιολογείται αν σκεφτείτε ότι βρέθηκε μετά την πυρκαγιά. Μετρηθήκαμε μπροστά του! Τεράστιο!!!
Στον «ζυγό» ζύγιζαν το χρυσό και το ασήμι! Μπροστά του φαίνονται λεπτομέρειες από τα όπλα της εποχής.
Η κυρία μας ρώτησε: γιατί έχει και λαβή κάτω χαμηλά; Δεν του φτάνουν οι τρεις λαβές ψηλα; Ρε κυρία, απαντήσαμε εμείς, ήταν πολύ μεγάλο και έπρεπε να το κρατάει κάποιος από κάτω. Ηταν πολύ βαρύ, δηλαδή! Τι άλλο να πει η κυρία …
Εδώ, κρατούσαν σημειώσεις για το εμπόριο, πόσο λάδι πούλησαν και άλλα…. Δεν ήξεραν πολλοί να γράφουν, να χαράζουν καλύτερα. Μόνο λίγοι. Ελάχιστοι, μας είπε ο Αρχαιολόγος, ο κύριος Σταμάτης
Οι υπόλοιπες δραστηριότητες θα υλοποιηθούν στην τάξη μας!
Σε κάθε ταξίδι αποκτάς εμπειρίες και γνώσεις!
Επιστρέψαμε πιο … σοφοί! (Επιπλέον μας αρέσει και το λεωφορείο!)
Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1969 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία με ευθύνη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ολυμπίας.
Στις συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνονται:
– Αγγεία και αντικείμενα μικροτεχνίας, μεσοελλαδικών και μυκηναϊκών χρόνων από τις θέσεις Περιστεριά, Ρούτση, Βολιμίδια, Τραγάνα κ.ά.
– Κινητά ευρήματα από το Ανάκτορο του Νέστορος στον Εγκλιανό.
Οι αρχαιολόγοι που έκαναν τις ανασκαφές ήταν ο Καρλ Μπλέγκεν και ο Σπύρος Μαρινάτος
Εδώ θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες και θα περιηγηθείτε εικονικά
www.dimos-pylou-nestoros.gr/blog/visitor/museum/