Με μεγάλη χαρά διαβάσαμε το άρθρο που ακολουθεί για την αγαπημένη μας Πλανόδια Χαριστική Βιβλιοθήκη
Θα διαβάσετε επίσης τι είναι “το σκασιαρχείο”!
https://thegivinglibraryonwheels.blogspot.com/2020/04/blog-post.html
#Freinet
#skasiarxeio
Με μεγάλη χαρά διαβάσαμε το άρθρο που ακολουθεί για την αγαπημένη μας Πλανόδια Χαριστική Βιβλιοθήκη
Θα διαβάσετε επίσης τι είναι “το σκασιαρχείο”!
https://thegivinglibraryonwheels.blogspot.com/2020/04/blog-post.html
#Freinet
#skasiarxeio
Μπορεί να #μενουμεσπιτι, όμως δεν καθόμαστε έτσι! Διαβάζουμε ή ακούμε παραμύθια! Δείτε τι μας προτείνει η πλανόδια χαριστική βιβλιοθήκη σήμερα! Ανακαλύψτε το εδώ Σςςςς!!! Μυστικό Αυτή είναι η μαγική βιβλιοθήκη της μάγισσας σουμουτου. Σας την δείχνουμε, απλώς για να ξέρετε ότι φτάσατε στο σωστό μέρος ;)
Διαβάστε στον σύνδεσμο που ακολουθεί!
https://thegivinglibraryonwheels.blogspot.com/2020/03/blog-post_11.html
Ενα ποίημα που δημιουργήσαμε με αφορμή τον 2ο Στόχο βιώσιμης ανάπτυξης
Τα παιδιά το εικονογράφησαν!
Ξεφυλλίστε το
Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου συζητήσαμε με τα παιδιά για τη Δημοκρατία. Τη βιώνουμε βέβαια στο σχολείο μας αφού από την αρχή έχουμε θεσπίσει τους δικούς μας νόμους. Τους ονομάσαμε “συμβόλαιο χαράς” για να λειτουργούν όλα σωστά στην τάξη μας και να είμαστε όλοι χαρούμενοι. Και νόμους του σχολείου, γενικότερα. Πραγματοποιούμε σχολικά συμβούλια όπου συζητάμε τα θέματα που μας απασχολούν και παίρνουμε αποφάσεις. Αποφασίζουμε επίσης όλοι μαζί για τις γιορτές, τι ύφος θα έχουν, για τις εκδρομές, για το πως θα διαμορφώσουμε την τάξη, πως θα οργανωθούν οι γωνιές και άλλα πολλά
Ενα -αγαπημένο- παραμύθι που διαβάσαμε είναι :
Από τι κινδυνεύει πιο πολύ το πουπουλένιο βασίλειο; Από την αναρχία που το εκφυλίζει ή την τυραννία που το αλυσοδένει; Τι μπορούν να κάνουν οι πολίτες του, τα πουλιά, για να αντιμετωπίσουν τη σκιά που ρίχνουν οι δυο μεγάλες αυτές απειλές στη μαγεμένη τους χώρα; Από την πένα της βραβευμένης Ειρήνης Καμαράτου – Γιαλλούση και με εικονογράφηση του μοναδικού Αλέκου Φασιανού έχετε στα χέρια σας μια παιδική ιστορία με μεγάλα μηνύματα για το πώς οι μικροί μπορούν να κατανοήσουν τη δημοκρατία.
Το παραμύθι εντυπωσίασε τα παιδιά, είναι αλήθεια! Το δραματοποιήσαμε. Είχαμε να αποφασίσουμε ανάμεσα στο κουκλοθέατρο και το θέατρο με μάσκες. Ομόφωνη η απόφαση! ΜΑΣΚΕΣ!!! ΘΕΑΤΡΟ!!!
Φτιάξαμε μάσκες λοιπόν από χάρτινα πιάτα. Τις διακόσμησαν με πούπουλα και τις ζωγράφισαν.
Μοιράσαμε ρόλους και παίξαμε! Δανειστήκαμε τη μουσική του Μ. Χατζιδάκι από την παράσταση “όρνιθες”, την οποία, βέβαια -επειδή μου αρέσει πολύ- την ακούμε και κατά τη διάρκεια του φαγητού.
Στον σύνδεσμο θα δείτε ένα μικρό βιντεάκι από τα πεταρίσματα των πουλιών. Παρατηρήστε τις κινήσεις των μικρών μου μαθητών! 🙂 Δεν είναι απίστευτα πουλιά;
ΥΓ. θα ακολουθήσει και μια πιο ολοκληρωμένη ανάρτηση! Αύριο θα το παρουσιάσουμε στο διπλανό τμήμα!
Γαρυφαλιά Τεριζάκη
Ο Caramelo είναι το λούτρινο κατοικίδιο του τμήματός μας! Επισκέφθηκε το σχολείο μας πριν … οκτώ χρόνια! Πο πο, πως περάσανε τα χρόνια!
Ολα αυτά τα χρόνια, μας κρατάει συντροφιά κάθε μέρα. Παίζει μαζί μας στις γωνιές, τον πάμε βόλτα στο προαύλιο, στον κτηνίατρο και γενικά είναι μαζί μας σε όλες τις δραστηριότητες της ημέρας.
Πριν τρία χρόνια, σκεφτήκαμε να μην τον αφήνουμε μόνο του το Σαββατοκύριακο στο σχολείο και έτσι αποφασίσαμε να τον φιλοξενούμε στα σπίτια μας.
Φέτος, προσθέσαμε στη διαδικασία και το ημερολόγιο του Καραμέλο!
Ετσι λοιπόν κάθε Παρασκευή ένα παιδί αναλαμβάνει να τον φιλοξενήσει. Θα τον παίρνει παντού. Στο κρεβάτι του, στο μπάνιο, στο σούπερ μάρκετ … Γενικά, όπου πηγαίνει με την οικογένειά του! Κάποιος ενήλικας θα ενημερώνει το ημερολόγιό του για να το διαβάσουμε στο τέλος της χρονιάς, όπου θα πραγματοποιήσουμε και μια “γιορτή για τον Καραμέλο”!
Στο σχολικό μας συμβούλιο αποφασίσαμε πως θα γίνεται η διαδικασία. Σχεδιάσαμε λοιπόν το πρόγραμμα “Φιλοξενίας του Καραμέλο”, έτσι ώστε να φιλοξενηθεί από όλα τα παιδιά από μία φορά. Μετά θα κάνουμε άλλο συμβούλιο για να αποφασίσει η ολομέλεια πως θα συνεχιστεί η διαδικασία.
Το πρόγραμμα αυτό που ξεκίνησε σαν παιχνίδι έχει φυσικά πολλαπλά οφέλη για τα παιδιά, όπως κάθε παιχνίδι!
Πέρα από το γεγονός ότι παίζουν κυριολεκτικά μαζί του (παιχνίδια ρόλων και άλλα), επίσης:
-Τα κάνει να νιώθουν υπεύθυνα, αφού η … υγεία του εξαρτάται από τα ίδια!
-Να συνειδητοποιήσουν ότι τα ζώα έχουν δικαιώματα και οι ιδιοκτήτες τους υποχρεώσεις
-Να μάθουν διάφορα πράγματα για τα ζώα γενικά.
-Να αποκτήσουν έναν φίλο που θα του εμπιστευτούν τα … μυστικά τους. (Θα βγάλουν φοβίες, ανασφάλειες … )
-Να συνεργαστούν με τους γονείς τους και με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς τους
-Να μοιραστούν τις εμπειρίες τους με τους φίλους τους
-Να εξασκήσουν τον προφορικό τους λόγο αφού θα διηγηθούν τις περιπέτειες του καραμέλο στον ενήλικα που θα γράψει το ημερολόγιο αλλά και στην τάξη
-Να συνειδητοποιήσουν την χρησιμότητα του γραπτού λόγου
-Να έρθουν σε επαφή με το “ημερολόγιο”, αυτό το διαφορετικό είδος γραπτού λόγου
-Να νιώσουν την χαρά της φιλοξενίας!
Και πολλά πολλά ακόμα που τα ανακαλύπτουμε όλοι μαζί σιγά, σιγά ….
Η φύση μας εμπνέει!
Δημιουργήσαμε ένα ποίημα!
Ο τίτλος του: “Αφήνουμε την φύση γλυκά να μας μιλήσει”
Μια έκπληξη μας περίμενε σήμερα!
Και από το βιβλιοχαλί έγιναν μια ιστορία!
Ιστορία που δημιουργήσαμε από τους τίτλους και τα εξώφυλλά τους!
(θα την εικονογραφήσουμε και θα σας τη δείξουμε!)
Ευχαριστούμε libray 4 all
Πληροφορίες για το πρόγραμμα
Το Library4all είναι μία αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2013 προσηλωμένη στην εκπαίδευση, τη διά βίου μάθηση, την καλλιτεχνική έκφραση και την ανάδειξη του πολιτισμού με σκοπό την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας σε παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας, μέσω της υποστήριξης και της ενίσχυσης σχολικών βιβλιοθηκών με βιβλία. Λαμβάνοντας υπόψη τις διεθνείς τάσεις στην εκπαίδευση και τον πολιτισμό, χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και σχεδιάζουμε εκπαιδευτικές δραστηριότητες, εφαρμογές και άλλα προϊόντα για παιδιά, ενήλικες, ΑμεΑ, καθώς και ομάδες του πληθυσμού που βρίσκονται στο περιθώριο.
Η εταιρεία πιστεύει ότι η συχνή επαφή των παιδιών με τα βιβλία, και ιδιαίτερα στο χώρο του σχολείου όπου βρίσκονται καθημερινά, είναι παράγοντας καθοριστικής σημασίας για την ανάπτυξη της ικανότητας ανάγνωσης και γραφής τους.
H αποστολή μας
Να λαμβάνουμε ενημέρωση για τις ανάγκες των σχολείων σε όλη την Ελλάδα και εν συνεχεία να τα βοηθάμε να δημιουργήσουν μία βιβλιοθήκη ή να διευρύνουν την υπάρχουσα συλλογή τους.
Να δημιουργούμε εκπαιδευτικές λύσεις και εφαρμογές με στόχο τη στήριξη μη κερδοσκοπικών σκοπών που αποσκοπούν στη βελτίωση της ζωής των συνανθρώπων μας.
Να δίνουμε όσο το δυνατόν περισσότερες ευκαιρίες για εκπαίδευση και αυτο-βελτίωση σε παιδιά και ενήλικες.
Να προωθούμε και να ενισχύουμε την πρόσβαση στον ελληνικό πολιτισμό και την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.
Για το σχεδιασμό και την υλοποίηση της ιστοσελίδας μας έχουμε λάβει υπ’όψιν όλα εκείνα τα εμπόδια που συχνά δεν επιτρέπουν στους χρήστες να εκμεταλλευτούν πλήρως το περιεχόμενό της.
Αφορμή για τη δημιουργία του Library4all ήταν ότι η πρόσβαση σε ευκαιρίες εκπαίδευσης και σε πολιτιστικά αγαθά χρειάζονται τώρα όσο ποτέ.
library4all.com
Το χάρτινο καραβάκι της μαμάς μας οδήγησε σε άλλα βιβλία:
Σε μία σειρά για τα συναισθήματα των εκδόσεων Φλούδα Αυτή η σειρά μας ήταν ό,τι έπρεπε αφού το κάθε βιβλιο είχε τις ιδανικές διαστάσεις για να δημιουργηθεί το παιχνίδι μας!
Αυτή τη φορά λοιπόν φτιάξαμε ένα πολύ διαφορετικό επιτραπέζιο. Το δημιουργήσαμε με βιβλία! “βιβλιοπέζιο”!
Οι Νέες Τεχνολογίες είναι κομμάτι της καθημερινότητας του σχολείου. Μαγική η τεχνολογία! Υπολογιστής, μαγνητόφωνο, βίντεο, κάμερα, προτζέκτορας, skype … Τα beebot όμως είναι τα αγαπημένα μας μελισσάκια, τα οποία εισάγουν τα παιδιά σε ένα μαθηματικό, αλγεβρικό τρόπο σκέψης. Πρέπει να δώσουν τις σωστές εντολές στο μελισσάκι από την αρχή, πριν ξεκινήσει δηλαδή τη διαδρομή του, πατώντας τα αντίστοιχα πλήκτρα, να προβλέψουν δηλαδή τις σωστές κινήσεις του για να το οδηγήσουν σωστά στο προορισμό του
Ετσι …
Απλώσαμε όλα τα βιβλία της σειράς στο πάτωμα. Χωριστήκαμε σε δύο ομάδες. Καθε ομάδα έχει το δικό του μελισσάκι. Oρίζεται και ένας αρχηγός ο οποίος λέει ένα συναίσθημα σε κάθε ομάδα περιγράφοντάς το. Οι παίχτες πρέπει να κατευθύνουν το beebot σωστά ώστε να σταματήσει πάνω στο συναίσθημα αυτό. Αν τα καταφέρουν διαβάζουμε το βιβλίο ! Αν όχι συνεχίζει η άλλη ομάδα!
και
Τα ταξίδια με τα βιβλία είναι φανταστικά. Ενα βιβλίο μας οδήγησε σε τόσα άλλα! Και κυρίως μας οδήγησε στη γνώση του εαυτού μας! Στα συναισθήματα μας. Μάθαμε να το ονομάζουμε και να τα συζητάμε και κυρίως να τα παίζουμε!
Ας είναι καλά και το μελισσάκι μας που έδωσε άλλες …νότες στο παιχνίδι!
Μαθηματική και συναισθηματική!
Εχουμε από καιρό επιβιβαστεί στο
και περιμένουμε υπομονετικά τον καπετάνιο μας.
Θέλαμε το ταξίδι μας αυτό να γίνει χωρίς άγχος και βιασύνη. Να το απολαύσουμε και να ακούσουμε τις ιστορίες του !
Η μεγάλη μέρα λοιπόν έφτασε!
Με αφορμή τη γιορτή της μητέρας αλλά και στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων μας για την φιλαναγνωσία είχαμε καλέσει τον καπετάνιο του στο σχολείο μας!
Μόνο που δεν ήταν καπετάνιος αλλά … καπετάνισσα!
Ελένη Γεωργοστάθη το όνομά της!
Εχουμε ήδη ετοιμάσει την υποδοχή της
(ο Αndy Warholl μας έχει επηρεάσει αρκετά φέτος!)
και έχουμε ναυπηγήσει και δυο καράβια:
Ενα μεγάλο και ένα λίγο μικρότερο
Το μικρότερο καράβι είναι του θυμού.
ενώ το μεγάλο είναι της γνώσης!
Γιατί η γνώση δε χωράει σε μικρό…
Αν αναρωτιέστε,
είναι οι πρωταγωνιστές ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού που έχουμε δημιουργήσει.
“Μια διαφορετική ναυμαχία”
Μας απασχόλησε πολύ το συναίσθημα του θυμού στο συγκεκριμένο βιβλίο!
Θύμωσε η μικρή πρωταγωνίστρια που η μαμά της δεν ήξερε να φτιάχνει καραβάκια …
Εμείς πότε θυμώνουμε;
Γιατί θυμώνουμε;
Τι κάνουμε για να προλαβαίνουμε τον θυμό μας ή τουλάχιστον να μην προσβάλλουμε και πληγώνουμε τους άλλους;
Η γνώση μας βοηθά να καταπολεμάμε το θυμό
Ετσι λοιπόν …
Αν κερδίσει το καράβι της γνώσης οι νικητές αφηγούνται με όποιο τρόπο επιθυμούν μια αγαπημένη τους ιστορία
Αν κερδίσει το καράβι του θυμού τότε οι νικητές προτείνουν τρόπους-παιχνίδια να τον ξεγελάνε παρέα με φίλους!
Επειδή όμως τα καράβια μας ήταν μεγάλα για το ταμπλό που φτιάξαμε, χρησιμοποιήσαμε μικρότερα
(Λεπτομέρειες για το παιχνίδι μας και για τον τρόπο που ταξιδέψαμε με το βιβλίο θα διαβάσετε σε επόμενη ανάρτηση)
Εχουμε ήδη όμως ετοιμάσει και το δώρο για τη συγγραφέα!
Η Ελένη Γεωργοστάθη λοιπόν μας ταξίδεψε στις σελίδες του βιβλίου της και εμείς εντυπωσιαστήκαμε
με το … μέγεθός τους αφού ήταν τεράστιες!
Συζητήσαμε για πολλά …
Για τα ταξίδια της σε άλλα σχολεία, γιατί δεν έχει όνομα η ηρωίδα του βιβλίου , αν έχει ταξιδέψει σε θάλασσα, αν παίζει ναυμαχία και άλλα. Αφήσαμε όμως τις ερωτήσεις στην άκρη και της τις στείλαμε ηλεκτρονικά για να μας απαντήσει γιατί θέλαμε χρόνο για παιχνίδι!
Το να παίζεις με τα βιβλία είναι τέλειο!
Ενα παιχνίδι που παίξαμε μαζί της και μας άρεσε πολύ είναι αυτό:
Από το σακουλάκι της η κα Γεωργοστάθη έβγαζε γράμματα κι εμείς λέγαμε δυνατά λέξεις για δραστηριότητες που μας αρέσει να κάνουμε με τη μαμά!
Το αποτέλεσμα, όπως είδατε, ήταν να σχηματιστεί ένα πολύχρωμο καράβι !
Δεν χάσαμε την ευκαιρία!
Το … λεξοκάραβο μας ενέπνευσε και δημιουργήσαμε τελικά
ένα ποίημα για το αγαπημένο μας νηπιαγωγείο!
Το τραγούδι του νηπιαγωγείου
Πρώτα πίνουμε το γάλα
και με γέλιο δυνατό
Καλημέρα με τραγούδι
και μετά γαργαλητό
Φασαρία μα και τρέλες
κάνουμε πολλές
λατρεία έχουμε στο χορό
και τις μουσικές!
Ζουζουνίσματα, χαμόγελα
και γλυκό φιλί
μαγειρέματα με φίλους
και ζωγραφική
Μαζέματα και κέφι,
τρέχω στην μαμά
δώρο της πηγαίνω
και βόλτα τα σκυλιά!
Μετά παίξαμε και άλλο παιχνίδι:
Είχαμε ήδη φτιάξει τα καραβάκια μας με τον τρόπο που μας είχε δείξει η συγγαφέας.
Δεν είχαν όμως πανί
Κανένα πρόβλημα.
Φτιάξαμε μόνοι μας!
Μετά από αυτά τα παιχνίδια η κυρία Ελένη ανέβηκε στο δημοτικό.
Την περίμεναν οι περσινοί μας συμμαθητές της Πρώτης αλλά και εκείνοι της Δευτέρας.
Μ αυτούς θα ταξίδευε στο “απέναντι νησί”
Εμείς όμως βγήκαμε στο προαύλιο και συνεχίσαμε το παιχνίδι της ναυπηγικής!
Φτιάξαμε ένα πελώριο καράβι που μας χώραγε όλους μέσα και εκεί παίξαμε τη ναυμαχία μας!
Μετά ήρθαν και οι μαμάδες μας που ήθελαν να γνωρίσουν την συγγραφέα!
Δεν ήρθαν όμως με άδεια χέρια!
Ποτέ δεν έρχονται με άδεια χέρια οι μαμάδες μας!
Ετσι, όταν η κυρία Ελένη κατέβηκε από το Δημοτικό την περίμενε μία έκπληξη!
Και πριν μας αποχαιρετήσει υπέγραψε τα βιβλία μας
Και τώρα ακολουθεί η συνέντευξη!
1. Εσείς ξέρετε να φτιάχνετε καραβάκια;
Ναι, έμαθα πριν από λίγα χρόνια.
2. Πόση ώρα σας πήρε να το γράψετε;
Το έγραψα σε ένα απόγευμα αλλά ύστερα το ξαναδιάβασα πολλές φορές και καθε φορά άλλαζα κάποιες λέξεις που δε μου άρεσαν.
3. Εχετε γράψει πολλά βιβλία;
Έχω γράψει δύο και ετοιμάζω ένα τρίτο.
4. Θα μας μάθετε να φτιάχνουμε καραβάκια; ( μας έχει μάθει ήδη βέβαια όταν στείλαμε τις ερωτήσεις!)
Νομίζω, σας έχω μάθει ή κάνω λάθος;
5. Σας αρέσουν τα παραμύθια που γράφετε; Τα παραμύθια γενικά;
Τα παραμύθια γενικά μού αρέσουν πολύ. Όσο για τα δικά μου, προτιμώ να αρέσουν σε εκείνους που τα διαβάζουν.
6. Εχετε παίξει με καραβάκια;
Ναι, πολλές φορές παρέα με τα παιδιά μου. Φτάχνουμε πολύ μεγάλα καράβια από χαρτί, σαν αυτό που σας έφερα και σαν το καράβι της γνώσης που φτιάξατε εσείς, και βάζουμε μέσα τα κουκλάκια των παιδιών μου. Κάνουμε φοβερά ταξίδια πάνω στο χαλί!
7. Θα φτιάξετε κι άλλα βιβλία;
Όπως σας απάντησα πιο πάνω, ετοιμάζω ένα ακόμα. Ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλα.
8. Ποιες είναι η Αλεξάνδρα και η Μαριλένα;
Είναι οι κόρες μου.
9. Πώς σας ήρθε η ιδέα;
Είμαι κι εγώ μαμά και είναι πολλά αυτά που μαθαίνω από τα παιδιά μου. Σκέφτηκα λοιπόν να γράψω μια ιστορία για μια άλλη μαμά που μαθαίνει να φτιάχνει καραβάκια από την κόρη της.
10. Είστε παντρεμένη; Εχετε παιδιά;
Ναι, είμαι παντρεμένη και έχω δυο παιδιά.
11. Που μένετε;
Στην Αθήνα.
12. Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;
Μου αρέσουν πολλά βιβλία. Κάποια από αυτά είναι για μεγάλους ή για μεγάλα παιδιά. Τα πιο αγαπημένα μου βιβλία για μικρά παιδιά είναι “Ο καλόκαρδος λύκος” του Ζοφρουά ντε Πενάρ και το “Ουπς” του Όλιβερ Τζέφερς.
13. Σας αρέσει η δουλειά σας;
Ναι, πολύ, γι’ αυτό και την κάνω με όρεξη. Κανείς δεν κάνει με όρεξη μια δουλειά που βαριέται.
14. Σας αρέσει να διαβάζετε τα βιβλία σας;
Μου αρέσει να βλέπω παιδιά να τα διαβάζουν.
15. Γνωρίζεστε με την εικονογράφο;
Όχι, γιατί ζει στη Γερμανία.
16. Ποιος είναι ο αγαπημένος σας εικονογράφος;
Μου αρέσουν πολλοί εικονογράφοι και είναι δύσκολο να διαλέξω έναν από αυτούς. Ο καθένας κάνει μοναδικές ζωγραφιές, όπως μοναδικές είναι και οι δικές σας ζωγραφιές. Ένας από τους αγαπημένους μου είναι ο Ερίκ Πουιμπαρέ.
17. Τα παραμύθια είναι για τους μικρούς ή και για τους μεγάλους;
Τα ωραία παραμύθια είναι για όλους.
18. Εχετε ταξιδέψει στη θάλασσα;
Ναι, πολλές φορές και τα ταξίδια με πλοίο μού αρέσουν πολύ.
19. Εχετε επισκεφθεί άλλα σχολεία;
Έχω επισκεφθεί αρκετά σχολεία, και νηπιαγωγεία και δημοτικά. Κάποιες από τις ερωτήσεις που μου κάνατε μου τις έχουν ρωτήσει και άλλα παιδιά. Κάποιες άλλες όμως είναι η πρώτη φορά που μου τις κάνουν.
20. Εχετε ζητήσει από φίλες σας να σας μάθουν να φτιάχνετε καραβάκια;
Όχι, αλλά μου έχουν ζητήσει κάποιες από αυτές να τους μάθω!
Σας ευχαριστώ θερμά για τις υπέροχες ερωτήσεις σας!
Εμείς ευχαριστούμε κυρία Γεωργοστάθη!
Και εσάς και τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ για τη συνεργασία
Ευχόμαστε να συνεχίσετε να ταξιδεύετε με το “καραβάκι” σας σε “απέναντι” νησιά αλλά και σε άλλους, πιο μακρινούς προορισμούς και φυσικά να φτάσετε σε πολλά πολλά σχολεία!
Ποιοοοοος ξέρει να φτιάχνει χάρτινο καραβάκι;
η κυρία!
Φτιάξαμε με τη βοήθειά της καραβάκια με διαφορα χαρτιά
Χαρτί, εφημερίδα, ρολό κουζίνας, περιοδικό, αφίσα , πλαστική σακούλα και αλουμινόχαρτο!
Σε διάφορα μεγέθη
Παίξαμε λίγο και είπαμε να τα βάλουμε στη σειρά
Από το μεγαλύτερο στο μικρότερο.
Η από το μικρότερο στο μεγαλύτερο
Είπαμε να μπούμε σε ένα καράβι όμως και να ταξιδέψουμε!
Προτιμήσαμε αυτό!
Διαβάσαμε λοιπόν αυτό το υπέροχο βιβλίο της Ελένης Γεωργοστάθη, με τις ζωγραφιές της Ελίζας Βαβούρη, από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ
Το βιβλίο το λατρέψαμε! Γελάσαμε, θυμώσαμε, βρήκαμε στοιχεία από τους εαυτούς μας στις σελίδες του.
Συζητήσαμε πολύ. Προβληματιστήκαμε με τη συμπεριφορά της ηρωίδας, τα νεύρα και το θυμό της, την απογοήτευση που ένιωσε για τη μαμά της επειδή δεν ήξερε να φτιάχνει καραβάκια …
Η κυρία μας είχε μια ιδέα: Να ταξιδέψουμε πάλι στις σελίδες του βιβλίου, από την αρχή και να συζητάμε για τα συναισθήαματα των ηρώων. Κάναμε στάσεις λοιπόν στα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους και προσπαθώντας να μπούμε στη θέση τους σκεφτόμασταν πως θα φερόμασταν εμείς. Κάποιες φορές παραδεχτήκαμε, θα κάναμε το ίδιο, κάποιες άλλες όμως όχι!
Από το ταξίδι αυτό γεννήθηκαν οι παρακάτω σκέψεις
“το χάρτινο καραβάκι της μαμάς ταξιδεύει στις σκέψεις μας”
– Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Κανείς δεν ξέρει τα πάντα. Κάτι που ξέρει ένας φίλος μας μπορεί να μην το ξέρουμε εμείς!
– Τη λύση σε ένα πρόβλημα μπορούν να την ξέρουν κάποιοι, Αν όμως είναι από άλλη χώρα μπορεί να μην την ξέρουν (δηλαδή, αν κάποιος μένει στο βουνό δεν μπορεί να ξέρει να φτιάχνει καραβάκια, μόνο δέντρα. Αν όμως ο ίδιος άνθρωπος έμενε κοντά στη θάλασσα θα ήξερε να φτιάχνει!!!)
– Να κάνουμε υπομονή. Ολα τα πράγματα γίνονται σιγά σιγά.
– Ενας μικρός μπορεί να διδάξει έναν μεγάλο
– Οτι είσαι μικρός δε σημαίνει ότι είσαι και χαζός!
– Πρέπει να συζητάμε και να ζητάμε βοήθεια από τους φίλους μας
– Να αναγνωρίζουμε τη βοήθεια που μας προσφέρουν
– Ο καθένας έχει διαφορετικό ταλέντο, διαφορετική γνώση!
– Μπορούμε να προσφέρουμε τη βοήθειά μας στους άλλους ακόμα και αν δεν μας το ζητήσουν. Αν δούμε ότι κάποιος χρειάζεται βοήθεια τον βοηθάμε
– Ειναι ωραίο να παίζουμε με τους γονείς μας. Αλλά είναι πιο ωραίο να παίζουμε με τους φίλους μας
– Πρέπει να συζητάμε πριν θυμώσουμε
– Είναι κουραστικό για τους άλλους να γκρινιάζουμε συνέχεια
– Δεν χρειάζεται να ντρεπόμαστε όταν δεν ξέρουμε κάτι
– Λέμε πάντα την αλήθεια ακόμα και αν δεν μας συμφέρει. Ποτέ δε λέμε ψέμματα
– Με την οικογένειά μας συζητάμε
– Είναι ωραίο να φανταζόμαστε, να ονειρευόμαστε!
– Δεν κοροιδεύουμε κανέναν γιατί δεν είναι σωστό. Δεν ξέρουμε πως ζει ο άλλος στο σπίτι του!
– Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε για το σπίτι μας αν δεν είναι μεγάλο ή αν δεν είναι πολύ ωραίο!
– Δεν είναι σωστό να λέμε ψέμματα ότι ξέρουμε κάτι ενώ δεν το ξέρουμε
– Ούτε είναι ντροπή να μην ξέρουμε κάτι.
– Λέμε στους φίλους μας μπράβο ή στον αδελφό μας αν κάνει κάτι ωραίο!
-Πρέπει πάντα να προσπαθούμε για κάτι και να μην τα παρατάμε
-Και οι γονείς καμιά φορά θέλουν να νιώθουν σαν παιδιά. Γι αυτό και απολαμβάνουν το παιχνίδι με τα παιδιά τους
– Είναι ωραίο να αγαπάμε να μαθαίνουμε. Η γνωση είναι θησαυρός!
Η κυρία μας λέει ότι οι καλύτεροι δάσκαλοι είναι τα παιδιά!
Μας αρέσει που είμαστε δάσκαλοι της κυρίας μας
Η αλήθεια είναι ότι το συναίσθημα του θυμού μας απασχόλησε πολύ! Προβληματιστήκαμε γιατί είδαμε στη συμπεριφορά της τους εαυτούς μας. Κι εμείς θα θυμώναμε στη θέση της … μάλλον
Από την άλλη το πιο σημαντικό από τις σκέψεις μας ήταν αυτό που είπε ο Παναγιώτης
“η γνώση είναι θησαυρός”
Η γνώση, λοπόν μας βοηθάει να ξεπερνάμε το θυμό μας. Να σκεφτόμαστε πρώτα και μετά να αντιδρούμε
Πότε όμως θυμώνουμε;
Και πότε γνωρίζουμε;
Φτιάξαμε δύο μεγάλα καραβάκια
Το ενα θα είναι το καραβάκι του θυμού και το άλλο το καραβάκι της γνώσης.
Θα ζωγραφίσει ο καθένας μας πότε θυμώνει και θα το κολλήσει στο ένα καραβάκι ενώ στο άλλο θα ζωγραφίσουμε τους αγαπημένους μας ήρωες από τα παραμύθια που αγαπάμε και μας έμαθαν κάτι!
Ετσι λοιπόν …
Το καραβάκι της γνώσης είναι μεγαλύτερο γιατί είναι πιο … σοφό!
Με τη γνώση άλλωστε ξεπερνάς και τον θυμό!
Η αγαπημένη μας εικόνα του βιβλίου είναι η τελευταία. Αυτή που παίζουν ναυμαχία!
Αφήσαμε λοιπόν την φιλοσοφία και τα συναισθήματα του θυμού και είπαμε να νιώσουμε λίγη χαρά. Τρέξαμε στην αυλή για
ναυ μα χί α ναυ μα χί α ναυ μα χί α!!!
Ετοιμάζουμε τη θάλασσα!
ΝΑΥΑΡΧΙΑ (από το ναύαρχος!)
Ναυαρχία χωρίς θάλασσα γίνεται;
ούτε … ναυαρχία με παπούτσια γίνεται!
Είναι τέλειο να περπατάς ξυπόλητος!
Τώρα στα σοβαρά … Πρέπει να αποφασίσουμε μέχρι που θα φτασει η … θάλασσα!
Καπεταναίοι και ναύτες έτοιμοι
Πάρτε θέσεις!
1 2 3 ρο
καραβάκια στο νερό!
Ηρεμη η θάλασσα για την ώρα και τα καραβάκια πλέουν ήρεμα!
Ωχ! Θαλασσοταραχή!!!
Εχουμε όμως και εξελίξεις!
Κάποια καραβάκια μεταμορφώθηκαν!
Εγιναν υποβρύχια!
Είχαμε όμως και ατυχήματα …
Ποιο καραβάκι θα κερδίσει τελικά;
Η θάλασσα δεν βοηθάει και πολύ!
Το αλουμίνιο λοιπόν είναι πιο ανθεκτικό!
Οπως επίσης και η σακούλα και το καραβάκι που είναι φτιαγμένο από αφίσα.
Μετά τη ναυμαχία είχαμε … νερομπερδέματα!
Ποιος να αντισταθεί στη δροσιά του νερού;
Ναυαρχία στην αυλή τέλος!
Επειδή ποτέ δεν χορταίνεις μία ναυμαχία σκεφτήκαμε να τη συνεχίσουμε και μέσα στην τάξη. Ετσι λοιπόν μας γεννήθηκε μια ιδέα: να φτιάξουμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι.
Είχαμε έτοιμους του ήρωες! Το καραβάκι της γνώσης και το καραβάκι του θυμού!
Μόνο που επειδή ήταν πολύ μεγάλα θα φτιάχναμε μικρότερα!
οι δημιουργοί λοιπόν αρχίζουν την κατασκευή του παιχνιδιού!
Χωρίσαμε το ταμπλό σε τετράγωνα και τα αριθμήσαμε. Θα χρησιμοποιήσουμε ζάρι φυσικά και τα δύο καραβάκια.
– Θα έχει λοιπόν και στοιχεία όπως πρότεινε και η Βασ. : Δηλαδή κάρτες που θα σε βοηθάνε να προχωράς η να μένεις πίσω
Αν κερδίσει η γνωση αφηγείται ο νικητής την αγαπημένη του ιστορία με τον τρόπο που θέλει
Αν κερδίσει ο θυμός ο ηττημένος προτείνει τρόπους για να μη θυμώνουμε. Και συνεχίζοντας , όλοι μαζί πια “ξαναδιαβάζουν” το βιβλίο βάζοντας του ήρωες να φερθούν διαφορετικά δίνοντας ένα διαφορετικό τέλος στην ιστορία!
Οροι-Κανόνες
Παίζεται από άτομα ηλικίας 4-99
Παίζουν 2 παίχτες ή δύο ομάδες
Εχει πιόνια δύο καραβάκια “γνωση” και “θυμό”
Χρησιμοποιούμε το ζάρι
ο μικρότερος αρχίζει πρώτος
ΠΟΙΟοοοΣ ΞΑΝΑΠΑΙΖΕΙ;
Ε, μετά από όλα αυτά δεν θα σας κάνει εντύπωση αν σας πούμε ότι καλέσαμε την συγγραφέα στο σχολείο μας, η οποία απάντησε θετικά και θα έρθει!
Σε λίγες μέρες θα μας μάθει κι αυτή να φτιάχνουμε διαφορετικά καραβάκια
Αλλα δεν τελειώσαμε ακόμα!
Το καραβάκι μας ταξίδεψε σε άλλα βιβλία …
Ακολουθήστε και αυτό τον σύνδεσμο, παρακαλώ!
Ακούστε τη μουσική και χορέψτε μαζί μας!
Του δειχνουμε τα δόντια μας για να το φοβίσουμε!
τα άγρια ρουθούνια μας!
και την τρομερή ματιά μας!
του ρίχνουμε κατάματα το φως της φιλίας!
2 Απριλίου, παγκόσμια μέρα του παιδικού βιβλίου!
Σαν σήμερα είχε γεννηθεί ο Χανς Κρίστιαν Αντερσεν στο Οντενσε της Δανίας
το 1805.
(Θα μας απασχολήσει στην επόμενη ανάρτηση)
Κυρία, μας δίνεις να τον ζωγραφίσουμε;
Και η κυρία θυμήθηκε τον Αντυ!
και τον Λιχτενστάιν
Ο Ρόυ Λιχτενστάιν, Αμερικανός ζωγράφος της μοντέρνας τέχνης, εμπνεύστηκε από τα φαινόμενα της μαζικής κουλτούρας. Ξεκίνησε το 1951 να ασχολείται επαγγελματικά με την τέχνη, ζωγραφίζοντας καουμπόι και Ινδιάνους με μοντέρνα τεχνοτροπία. Το 1960 ζωγράφισε τον Μίκυ-Μάους για τα παιδιά του και από τότε ξεκίνησε το ενδιαφέρον του για τα κόμικς. Στους πίνακές του, που είναι φτιαγμένοι με το ύφος και τους ήρωες των κόμικς, επικρατούν τα λαμπερά χρώματα. Η έκθεση των έργων του το 1962 στη Νέα Υόρκη εντυπωσίασε τόσο, ώστε ήταν ο πρώτος Αμερικανός που προσκλήθηκε να εκθέσει έργα του στην Πινακοθήκη Τέιτ του Λονδίνου. Το έργο του ανήκει στην ποπ-αρτ*. Τα γλυπτά του της περιόδου 1967-1968, αν και ανήκουν στην ίδια τεχνοτροπία με τα έργα ζωγραφικής του, θυμίζουν περισσότερο τις τεχνοτροπίες σε γυαλί και χρώμιο της δεκαετίας του 1930. Στη δημιουργία των έργων του ο Λιχτενστάιν έχει επηρεαστεί επίσης από διάφορες περιόδους της τέχνης, καθώς και από καλλιτέχνες, όπως ο Πικάσο, ο Ματίς και ο Νταλί.
και οι καλλιτέχνες άρχισαν δουλειά!
μια ματιά ακόμα στη Μέριλιν …
Ποπ Αρτ και Άντυ γουόρχωλ (1928-1987)
Ο Άντυ Γουόρχωλ υπήρξε διακεκριμένος Αμερικανός ζωγράφος, κινηματογραφιστής, συγγραφέας και κυρίαρχη μορφή στο κίνημα της Ποπ Αρτ.
Ο Αντρέας Γουορχώλα γεννήθηκε στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνιας. Οι γονείς του είχαν μεταναστεύσει στις ηνωμένες πολιτείες από τη Ρουθένια, μία περιοχή της σημερινής Σλοβακικής Δημοκρατίας.
Ανάμεσα στο 1945 και το 1949 ο Γουόρχωλ σπούδασε στο Ινστιτούτο τεχνολογίας του Κάρνετζι. Δούλεψε ως καλλιτέχνης διαφημιστικών για περιοδικά και σχεδίαζε διαφημιστικά για βιτρίνες καταστημάτων.
Στις αρχές της δεκαετίας του 60 άρχισε να πειραματίζεται με αναπαραγωγές που βασιζόταν σε διαφημίσεις, επικεφαλίδες εφημερίδων και μαζικές εικόνες από την Αμερικανική λαϊκή πολιτιστική παράδοση, όπως τις κονσέρβες σούπες Κάμπελ και μπουκάλια κόκα κόλας. Το 1962 , άρχισε μία σειρά πορτραίτων της Μέρυλιν Μονρόε. Ακόμη συμπεριέλαβε στη σειρά πορτραίτα της Τζάκι Κένεντυ και του Έλβις Πρίσλευ. Τον ίδιο χρόνο πήρε μέρος σε μία έκθεση Νέο Ρεαλιστών στη Νέα Υόρκη, που ήταν το πρώτο σημαντικό γεγονός της Ποπ Αρτ.
Το 1963, ο Γουόρχωλ μπήκε στη βιομηχανία του κινηματογράφου με κάποια πειραματικά φιλμ. Το στούντιο του γνωστό ως το Εργοστάσιο, έγινε το σημείο συνάντησης για νέους καλλιτέχνες, ηθοποιούς και μουσικούς. Ένας από αυτούς, ο Βαλερύ Σολάνας , τον πυροβόλησε τραυματίζοντας τον σοβαρά το 1968.
Τώρα πλέον ο Γουόρχωλ καθιερώθηκε ως ένας διάσημος διεθνής καλλιτέχνης και εξέθετε τη δουλειά του σε όλο τον κόσμο καθ’ όλη τη δεκαετία του 1970 και 1980.
Στις 22 Φεβρουαρίου του 1987, ο Γουόρχωλ πέθανε ξαφνικά σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης κατά τη διάρκεια εγχείρησης .
. Το όνομα Ποπ Αρτ αποδίδεται στον Βρετανό κριτικό τέχνης Λώρενς Άλογουει, ο οποίος χρησιμοποίησε τον όρο για πρώτη φορά το 1958 αλλά καθιερώθηκε μερικά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στη δεκαετία του ’60, περίοδος που η Ποπ Αρτ γνώρισε και την μεγαλύτερη απήχηση. Μέχρι τότε, συχνά οι Ποπ Αρτ καλλιτέχνες αποκαλούνταν και Νεο-Νταντά με αναφορά στο κίνημα του Ντανταϊσμού. Από αρκετούς, ο Ντανταϊσμός θεωρείται πρόδρομος της Ποπ Αρτ και σίγουρα αποτέλεσε ισχυρή επιρροή. Τα δύο κινήματα συνδέονται μεταξύ τους, κυρίως μέσω της κοινής διάθεσης να προκαλέσουν και να ανυψώσουν το καθημερινό και συνηθισμένο στη θέση του αντικειμένου της τέχνης.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, η Ποπ Αρτ άρχισε να αναπτύσσεται κυρίως στην Αμερική. Η προσωπικότητα του Άντι Γουόρχολ και του Ρόι Λίχτενσταϊν θα δώσουν τη μεγαλύτερη ώθηση στην Ποπ Αρτ. Αν και η Βρετανία αποτελεί τον τόπο γέννησης της Ποπ Αρτ, στην Αμερική γνωρίζει πραγματική έξαρση, γεγονός που ευνοείται και από την οικονομική ευρωστία της Αμερικής.
Κύρια χαρακτηριστικά της Ποπ Αρτ αποτέλεσαν ο αυθορμητισμός, η δημιουργική υπερβολή, η ανάλαφρη διάθεση, η σάτιρα, οι έντονες χρωματικές αντιθέσεις και εν γένει η απόρριψη του παραδοσιακού. Η Ποπ Αρτ υπηρέτησε την αποκαλούμενη μαζική κουλτούρα και συνδέθηκε με ένα είδος εμπορικής τέχνης που απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό. Σε αντίθεση με πολλά προγενέστερα κινήματα της μοντέρνας τέχνης, η Ποπ Αρτ επέδειξε αδιαφορία σε δύσκολα, δυσνόητα ή περισσότερο εγκεφαλικά θέματα, τα οποία για τους καλλιτέχνες του κινήματος θεωρούνταν προϊόντα μιας διάθεσης ελιτισμού. Πίνακες με αναπαραστάσεις τενεκεδένιων κουτιών γνωστού αναψυκτικού, του Έλβις Πρίσλεϊ και της Μέριλιν Μονρόε ή ακόμα θέματα δανεισμένα από τα αμερικανικά κόμιξ και τη διαφήμιση αποτελούν χαρακτηριστικό δείγμα της Ποπ Αρτ αισθητικής.
Οι κυριότεροι Ποπ Αρτ καλλιτέχνες ήταν ο Άντυ Γουόρχωλ, ο Ρόι Λίχνεσταιν,Πήτερ Μπλέικ, Ρίτσαρντ Χάμιλτον
και …
οι μαθητές του 1ου νηπιαγωγείου γαργαλιάνων!
και εδώ μία λεπτομέρεια του έργου!
Και τώρα …
Μύθι μύθι παραμύθι ….
Ετοιμοι;