Απόκριες συνέχεια..

Ο Φλεβάρης, δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι γνωστός και δημοφιλής στα παιδιά. Είναι σαν τον Δεκέμβρη. Μόλις ακουστεί το όνομα του, τα παιδιά  μιλούν, διηγούνται, περιμένουν. Κι ας τους εξηγείς ότι αυτό που περιμένουν μπορεί να συμβεί προς το τέλος του μήνα, για εκείνα δεν έχει σημασία. Τους νοιάζει που το ημερολόγιο δείχνει τον μήνα Φεβρουάριο. Και η αγάπη για αυτόν τον μήνα γίνεται χαρά και τρέλα, μόλις στολιστεί η τάξη, φτιαχτούν οι πρώτες μάσκες. Και ακούς κάθε μέρα “τι θα φτιάξουμε σήμερα;”, “κι αυτό κυρία…”, “καπέλα θα κάνουμε;” και ζούμε αυτό το Τριώδιο με μια χαρά στολισμένη με κομφετί και σερπαντίνες.
Πως; Με κατασκευές, παιχνίδια, αστεία, συζήτηση, δεν προλαβαίνεις να αρθρώσεις λέξη γιατί τα μασκαρόπαιδα δεν σ’ αφήνουν.
1 73 9
2 710 4
9 46 4
7 58 4
Σήμερα ασχοληθήκαμε με τους χαρταετούς λόγω της Καθαράς Δευτέρας που έρχεται σε λίγες μέρες.

Την Καθαρά Δευτέρα έχουμε το έθιμο του πετάγματος του χαρταετού. Από που όμως προέρχεται το συγκεκριμένο έθιμο;

Ο χαρταετός φαίνεται να πέταξε για πρώτη φορά γύρω στο 200 π.Χ στην Κίνα και τη Μαλαισία. Εκεί κατασκευάστηκαν οι πρώτοι χαρταετοί από μετάξι και μπαμπού και μάλιστα με τη μορφή που έχουν ως επί το πλείστον μέχρι σήμερα στις χώρες αυτές, με τη μορφή του δράκου.  Στην Ευρώπη ήρθαν γύρω στο 1400 μ.Χ από ευρωπαίους εξερευνητές που ταξίδευαν στην Ασία. 

Σήμερα κάθε χώρα έχει τα δικά της έθιμα  γύρω από το πέταγμα του χαρταετού. Στην Κίνα θεωρείται ιεροτελεστία από την κατασκευή του έως και το πέταγμά του και μάλιστα διοργανώνονται διαγωνισμοί κάθε χρόνο για τον καλύτερο χαρταετό (από άποψη κατασκευής αλλά και από άποψη πετάγματος).  Στην Ελλάδα οι χαρταετοί κατασκευάζονταν από παιδιά με ή χωρίς τη βοήθεια των μεγάλων με απλά υλικά όπως χαρτί, καλάμι ή λεπτό πηχάκι, σπάγγο και εφημερίδες και με περισσεύματα από τις αποκριάτικες κορδέλες.