Αφού μαζέψαμε όλα τα απαραίτητα υλικά ,

καταγράψαμε την συνταγή

και σηκώσαμε μανίκια

για να φτιάξουμε μπισκοτάκια από τα χεράκια μας!

Τα ψήσαμε,

τα βάλαμε σε σακουλάκια με λιχουδίτσες

και τα φάγαμε με την έγκριση της μαμάς φυσικά…

Με μεγάλη χαρά συμμετείχαμε στη δράση που οργάνωσε το Δημοτικό Σχολείο Γωνιάς Ρεθύμνου Κρήτης και ανταλλάξαμε χριστουγεννιάτικα στολίδια με άλλα σχολεία σε όλη την Ελλάδα. Αφού βρήκαμε στον χάρτη τα σχολεία που κληρωθήκαμε να ανταλλάξουμε στολίδια , ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε τις χιονονιφάδες μας αφού είχαμε πολύ λίγο χρόνο και σπεύσαμε να τις ταχυδρομήσουμε από τα Ελληνικά Ταχυδρομεία. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη όταν οι φάκελοι των άλλων σχολείων κατέφθασαν στο σχολείο μας και με γεμάτοι ανυπομονησία αντικρίσαμε τα όμορφα στολίδια και κάρτες των άλλων σχολείων. Ευχαριστούμε θερμά το Δημοτικό Σχολείο Γωνιάς Ρεθύμνου για την πρωτοβουλία και ανυπομονούμε να συμμετέχουμε και του χρόνου…

Με φαντασία, χαρά, τραγούδια, χορούς 

κι αγάπη σαν χρυσόσκονη

περάσαμε όλα τα παιδιά του 1ου Νηπιαγωγείου Άργους

όμορφα κι αγαπημένα.

Οδηγοί μας, οι κυρίες μας 

μαζί με την εκπαιδευτικό κ. Λυκούρα Αργυρώ

εθελόντρια της δημοτικής βιβλιοθήκης Άργους .

Χωρίς αγάπη η ζωή είναι δύσκολη… 

Ποιος είναι αυτός ο πλανήτης;

Η Γη μας !!!

Με αφορμή τη σημερινή μέρα δόθηκε η ευκαιρία στα παιδιά να κατανοήσουν θέματα αναπηρίας, αλλά και να ευαισθητοποιηθούν, μέσα από ποικίλες δράσεις που έλαβαν μέρος στην τάξη μας, πάνω σε θέματα  δικαιωμάτων και δυνατοτήτων των ατόμων με αναπηρία. Έτσι, τα παιδιά ζωγράφισαν με το στόμα, σχημάτισαν το όνομά τους στη νοηματική , περπάτησαν και κινήθηκαν στον χώρο έχοντας κλειστά τα μάτια. Εντόπισαν τις δυσκολίες αυτών των ανθρώπων και συμφώνησαν πως όλοι πρέπει με σεβασμό να βοηθήσουμε και να κάνουμε τη ζωή τους και την καθημερινότητά τους πιο εύκολη. Γιατί, όπως έγραψαν και στην αφίσα τους , μπορεί να είμαστε διαφορετικοί ,είμαστε όμως όλοι ίσοι !

Σαν εσένα

 Όταν με βλέπεις στον δρόμο,

μη στρέφεις το βλέμμα σου αλλού με αποστροφή.

Όταν προσπαθώ να σου κάνω μια ερώτηση,

μη φεύγεις χωρίς να προσπαθήσεις καν να με καταλάβεις.

Όταν πάω να κάτσω δίπλα σου,

μη σηκώνεσαι ν’ απομακρυνθείς βιαστικά.

Κι όταν τύχει να με φωνάξεις,

μη σκέφτεσαι αν με αποκαλούν

ανάπηρο,

άτομο με ειδικές ανάγκες

ή άτομο με ειδικές ικανότητες.

Το όνομά μου είναι Φίλιππος

και είμαι άνθρωπος σαν εσένα.

                                                                                                                                                            Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Οι μικροί μαθητές με το σύνθημα:

“ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”

γιόρτασαν την  επέτειο του Πολυτεχνείου 

με πολλές ιστορίες, τραγούδια και κατασκευές!

Μαζί με τα παιδάκια της κ. Μαρίας μαζέψαμε τις λιγοστές ελίτσες που είχε το ελαιόδεντρο της αυλής μας και αποφασίσαμε να τις φτιάξουμε βρώσιμες , ώστε μετά από λίγο καιρό να τις δοκιμάσουμε κιόλας. Γι’ αυτό τις βάλαμε σ’ ένα μεγάλο γυάλινο βάζο.

Επιστρέφοντας, όμως, στην τάξη μας και αφού έχουμε ασχοληθεί διεξοδικά με την ελιά και το λάδι ,τα παιδιά γίνονται μικροί επιστήμονες και πειραματίζονται με το λάδι και τις ιδιότητές του. Χρησιμοποιούν όχι μόνο λάδι, αλλά και νερό, μέλι, χοντρό αλάτι, χαρτοπετσέτες κ.α. Υποθέτουν, δοκιμάζουν, εξάγουν συμπεράσματα κι έτσι κατακτούν τη γνώση !

Και για κλείσιμο αφήσαμε το καλύτερο! Την Πέμπτη το πρωί φτιάξαμε τα δικά μας ελιόψωμα! Τα ζυμώσαμε, τα σκεπάσαμε με τα μπουφάν μας για να φουσκώσουν, τα σταυρώσαμε και τα δώσαμε στη μαμά Ελένη και στη μαμά Μαρία για να μας τα ψήσουν. (Ευχαριστούμε πολύ τις μανούλες για την πολύτιμη βοήθειά τους!) Κι όταν μας τα έφεραν, ο ενθουσιασμός μας ήταν μεγάλος και το αποτέλεσμα ΤΕΛΕΙΟ !!! Φρέσκο, ζεστό ψωμί απ’ τα χεράκια μας, να γλείφουμε τα δάχτυλά μας !Κι επειδή θέλαμε να μοιραστούμε τη χαρά μας και με τα παιδάκια του διπλανού τμήματος και να δοκιμάσουν κι εκείνα τα ελιόψωμά μας ,δεν είχαμε άλλο παρά να τα κεράσουμε !

Τα παιδιά γίνονται σποράκια που κοιμούνται στο χώμα ,αρχικά, ριζώνοντας καλά και ύστερα μεγαλώνουν , απλώνουν βλαστούς και φύλλα για να  φέρνουν τη νέα σοδειά, όπως ακριβώς έγινε και με τους σπόρους που βάλαμε σε πλαστικά κυπελάκια !

Και δε   θα μπορούσαμε  να  αφήσουμε τα ”σπαρτά’ μας  απροστάτευτα,  χωρίς  τα    σκιάχτρα  που  έφτιαξαν  με  μεγάλο  ενθουσιασμό οι  μικροί  μας  φίλοι. Όμως τα παιδιά δε σταμάτησαν εκεί! Θέλησαν να σπείρουν σιτάρι σε γλάστρα και συμφώνησαν να το παρατηρούν και να το φροντίζουν μέχρι το τέλος  της  χρονιάς!

Εκτός από τον ΘΥΜΟ

υπάρχουν και άλλα συναισθήματα,

όπως η ΑΓΑΠΗ…