ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ

Καλημέρα και καλό μήνα !!!

Ο Απρίλιος είναι ο δεύτερος μήνας της Άνοιξης.

Κάθε πρώτη του μήνα αυτού, συνηθίζεται να λέγονται διάφορα ψέματα, τα πρωταπριλιάτικα, αθώα ψέματα. Όλοι γελούν και διασκεδάζουν. Εμείς πρέπει να αποφεύγουμε το ψέμα, γιατί αργά ή γρήγορα η αλήθεια  αποκαλύπτεται.

Με την ευκαιρία αυτή σας παραθέτω  την παρακάτω ιστορία.

Ήταν κάποτε δυο καλοί φίλοι , ο Γιωργής και ο Κωστής. Ήταν πολύ αγαπημένοι και δεν μάλωναν ποτέ. Όλοι τους χαίρονταν και τους καμάρωναν.

Το πρωί ,όταν ξύπνησε ο Γιωργής, άκουσε τη μητέρα του να συζητά και να λέει:

-Σήμερα είναι πρωταπριλιά και συνηθίζεται να λέγονται ψέματα. Πρέπει να προσέξουμε μην  μας γελάσουν!!

Ο Γιωργής σκέφτηκε ότι ήταν ευκαιρία να ξεγελάσει σήμερα τον φίλο του, τον Κωστή. Έπρεπε να σκεφτεί ένα ψέμα για να του πει. Από την άλλη το ίδιο σκεφτόταν και ο φίλος του ο Κωστής. Όταν συναντήθηκαν οι δυο φίλοι, λέει πρώτος ο Γιωργής:

-Τι να σου πω Κωστή. Τώρα που ερχόμουνα να σε συναντήσω, πέρασα από κείνο το μονοπάτι με τους θάμνους. Περπατώντας ,άκουσα ένα θόρυβο μέσα από τους θάμνους. Κοιτάζω και τί να δώ; Κάτω από τους θάμνους ήταν 10 λαγοί  γκρι!!!!Καθόταν εκεί μαζεμένοι σαν να είχαν συμβούλιο. Παίρνω λοιπόν κι εγώ και το τσουβάλι και τους έβαλα μέσα όλους!!!!

-Πω-πω, έκανε ο Κωστής. Μπράβο τύχη! Κι εγώ τί να σου πω!!!Στην κορφή του δρόμου που εσύ ερχόσουνα, είδα τον κύριο Στάθη ν’ανάβει μια πολύ μεγάλη φωτιά!!Και πάνω σ’αυτήν τη φωτιά έβαλε ένα μεγάλο καζάνι, τόσο μεγάλο ,σαν το σπίτι!!Μέσα σ’αυτό το καζάνι έριξε ένα βαρέλι λάδι και μόλις τσιγαρίστηκε, έβαλε μέσα τους 10 λαγούς, που εσύ έπιασες!!!!

Δεν πρόλαβε να τελειώσει ο Κωστής και ξέσπασαν κι δυο σε γέλια και φώναξαν:

Π  ρ  ω  τ  α  π  ρ  ι  λ  ι  ά!!!!!!!     Και του χρόνου!!!!!!!

Υπάρχουν ενδεικτικά παραμύθια για την πρωταπριλιά, όπως:

“Ο Πινόκιο”,  ” Ο ψεύτης Βοσκός”,το “Ψέμα πρωταπριλιάτικο” της Σοφίας Γαβριηλίδου, “τα ψέμματα του Μίκυ”.

Εμείς επιλέξαμε γι’αυτή την ημέρα τον “Ψεύτη βοσκό”.

 

Ο Ψεύτης Βοσκός

 

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας μικρός βοσκός. Κάθε μέρα, έπαιρνε το κοπάδι με τα πρόβατα του και ανέβαινε στο λόφο έξω από το χωριό για τα βοσκήσει στα πράσινα λιβάδια. Στον ίδιο λόφο πήγαιναν κι άλλοι βοσκοί από το χωριό με τα πρόβατά τους, που ήταν πιο μεγάλοι και έμπειροι από το μικρό βοσκό.

«Πρέπει να προσέχεις τα πρόβατα σου», του έλεγαν οι μεγαλύτεροι βοσκοί. «Να κάθεσαι άγρυπνος και να τα φυλάς κάθε στιγμή, γιατί από το βουνό κατεβαίνουν λύκοι και τρώνε τα αφύλακτα κοπάδια».

«Αν δεις κάποιο λύκο να πλησιάζει, θα τρέξεις και θα φωνάξεις με όλη τη δύναμη της φωνής σου:

«Λύκος, λύκος!» και τότε εμείς, που είμαστε κοντά, θα έρθουμε να τον κυνηγήσουμε και να τον διώξουμε μακριά».

 

Ο μικρός βοσκός δεν έδινε σημασία στα λόγια των μεγαλύτερων.

Καθόταν κάτω από ένα δέντρο και έπαιζε την φλογέρα του και όταν βαριόταν πήγαινε έψαχνε στα δέντρα και έκλεβε τα αυγά από τις φωλιές των πουλιών.

Οι άλλοι βοσκοί τον μάλωναν όταν τον έβλεπαν και του έλεγαν πως δεν πρέπει να κλέβει τα αυγά των πουλιών, γιατί από αυτά τα αυγά γεννιούνται μικρά πουλάκια που ομορφαίνουν τη φύση με τα χρώματα και τα κελαηδίσματα τους.

Ο μικρός βοσκός όμως δεν έβαζε μυαλό. Αντί να φυλάει το κοπάδι του, όπως τον είχαν συμβουλέψει οι μεγαλύτεροι βοσκοί που ήταν πιο γνωστικοί, κοιτούσε μόνο πώς να περάσει την ώρα του, μέχρι να δύσει ο ήλιος και να γυρίσει πάλι στο χωριό.

Μία μέρα, μην έχοντας τι να κάνει, σκέφτηκε να σκαρώσει μια φάρσα στους άλλους βοσκούς. Ανέβηκε σε ένα βράχο πάνω στο λόφο και άρχισε να φωνάζει προς την κατεύθυνση του χωριού «Λύκος! Λύκος! Βοήθεια συγχωριανοί! Βοήθεια!». Οι άντρες του χωριού άρπαξαν ότι βρήκαν μπροστά τους και έτρεξαν στο λόφο να βοηθήσουν το νεαρό βοσκό, που μόλις τους είδε άρχισε να γελάει με το πάθημα τους.

Οι άλλοι βοσκοί έφυγαν θυμωμένοι με το αστείο του και τον προειδοποίησαν ότι δεν είναι σωστό να τους τρομάζει λέγοντας ψέματα.

Ο νεαρός βοσκός δεν έδωσε σημασία και δύο μέρες μετά, άρχισε πάλι τα ίδια καμώματα. «Λύκος! Λύκος!» φώναζε. «Τρέξτε συγχωριανοί, βοήθεια!». Πάλι οι συγχωριανοί έτρεξαν πάνω στο λόφο να σώσουν τον μικρό βοσκό και το κοπάδι του από τους λύκους και πάλι έφυγαν θυμωμένοι με τον νεαρό βοσκό για το ψέμα του και την αγωνία που τους προκάλεσε. Ο νεαρός βοσκός επανέλαβε την φάρσα του και μία τρίτη φορά και πάλι οι άλλοι βοσκοί έτρεξαν στον λόφο να τον βοηθήσουν. Εκείνος κάθε φορά ξεκαρδιζόταν στο γέλιο και εκείνοι έφευγαν νευριασμένοι που τους τρόμαζε με τα ψέματα του.

Να όμως που μια μέρα, μια μεγάλη αγέλη πεινασμένων λύκων όρμησε στο κοπάδι του νεαρού βοσκού και άρχισε να τρώει τα πρόβατα του.

Κατατρομαγμένος ο βοσκός πήδηξε πάνω στο βράχο και άρχισε να φωνάζει με όλη τη δύναμη της φωνής του: «Λύκος! Λύκος! Βοήθεια! Τρέξτε! Οι λύκοι τρώνε τα πρόβατα μου! Βοηθήστε με συγχωριανοί! Σας λέω αλήθεια! Βοήθεια! Τρέξτε! Είναι αλήθεια!». Κανείς όμως δεν πήγε για τον βοηθήσει, αφού όλοι νόμιζαν ότι ήταν πάλι μία από τις φάρσες του και ότι ήθελε πάλι να τους κάνει να τρέξουν πάνω στο λόφο για να γελάσει μαζί τους.

Εκείνη τη φορά η μόνοι που γέλασαν ήταν οι λύκοι, που ανενόχλητοι έφαγαν όλα τα πρόβατα του νεαρού βοσκού. Ο μικρός βοσκός γύρισε στο χωριό τρομαγμένος και ταπεινωμένος.

 

Δίδαγμα του παραμυθιού

Τα ψέματα καταστρέφουν την εμπιστοσύνη

 

Αυτή η ιστορία μας διδάσκει ότι τα ψέματα καταστρέφουν την εμπιστοσύνη. Όταν κάποιος λέει ψέματα, οι άνθρωποι γύρω του, επειδή δεν μπορούν να ξέρουν πότε λέει την αλήθεια και πότε λέει ψέματα, σταματούν να τον πιστεύουν γενικά. Έτσι έγινε και με τον μικρό βοσκό. Ενώ οι συγχωριανοί του στην αρχή τον πίστευαν και έτρεχαν πάνω στον λόφο για να τον βοηθήσουν όταν φώναζε «Λύκος! Λύκος!», αφού τους κορόιδεψε δυο-τρεις φορές, έπαψαν πια να τον πιστεύουν γενικά, και θεωρούσαν ότι κάθε φορά έλεγε ψέματα. Έχασαν, δηλαδή, την εμπιστοσύνη τους στον νεαρό βοσκό και μετά, ότι και να έλεγε, δεν τον πίστευαν, ακόμα κι όταν έλεγε αλήθεια. Έτσι, τη μέρα που πραγματικά επιτέθηκαν οι λύκοι στο κοπάδι του, κανείς δεν έτρεξε να τον βοηθήσει, και ο μικρός βοσκός έχασε όλα τα πρόβατα του. Οι συγχωριανοί του νόμιζαν ότι είναι πάλι ένα από τα ψέματα του και τον άφησαν μόνο και αβοήθητο.

 

Θα θέλατε ένα φίλο σαν τον ψεύτη βοσκό; Πώς θα νιώθατε οι ίδιοι αν σας λένε συνεχώς ψέματα;  Καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως “Η ψευτιά κρυφή δε μένει, πάντα ο ψεύτης την παθαίνει!” και πως “Κάθε ψέμα πληγώνει!”

-Συζητάμε  με τους γονείς μας λαϊκές εκφράσεις  και παροιμίες για την αλήθεια και για το ψέμα, όπως:

  • Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια
  • Η αλήθεια και το λάδι βγαίνουν πάντα από πάνω.
  • Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.
  • Η ψευτιά και η κλεψιά είναι θεία κι ανιψιά.
  • Όποιος μαγειρεύει ψέμματα, στο πιάτο του τα βρίσκει.

Μετά το τέλος του παραμυθιού, μαντέψτε το μέλλον του ήρωα – πως θα τον αντιμετώπιζαν οι συγχωριανοί του ,πως  αισθάνονταν μετά απ’αυτό που έκανε -….Δώστε πιθανές απαντήσεις.

 

 Άλλες ενδεικτικές δραστηριότητες.

  • Να παρατηρήσετε λεπτομέρειες και να παίξετε το παιχνίδι των ερωτήσεων πχ. Τι κρατούσε ο Αγρότης όταν ο μικρός βοσκός φώναξε “λύκος” ή “πόσα πρόβατα φαίνονται στην εικόνα” κλπ.
  • Να διαλέξετε μία ή δύο εικόνες και να τις περιγράψετε τι βλέπετε ,με ωραίες προτασούλες……
  • Να παίξετε το παιχνίδι της παγωμένης εικόνας αντιγράφοντας και αναπαραστώντας τις εικόνες εσείς τα ίδια τα παιδιά.
  • Να  επιλέξετε μια εικόνα από το παραμύθι ή ό,τι σας άρεσε και να τη ζωγραφίσετε.
  • Παρατηρώντας το παρακάτω σκίτσο, μπορείτε κι εσείς με τη βοήθεια των γονιών σας να  σχεδιάσετε τα δικά σας προβατάκια!!

 

Σήμερα έχουν την τιμητική τους τα “αθώα ψεματάκια”, ακούστε και τραγουδήστε το παρακάτω τραγουδάκι.

 

 

Καλή συνέχεια!

 

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση