Το να αγαπάμε τους άλλους και να τους φερόμαστε καλά αποτελεί μία από τις ύψιστες αρχές και αξίες στην κοινωνία. Η ψυχολόγος του σχολείου μας υλοποιώντας ένα πρωτότυπο  πείραμα από το βιβλίο ”ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ”(Νένα Γεωργιάδου) προσπάθησε να διδάξει στα παιδιά να αναγνωρίζουν και να αναπαράγουν πράξεις αγάπης. Τι συμβαίνει σε μια πόλη όπου ζούνε πολλοί άνθρωποι, οι Πιπερούληδες, όταν μια μέρα εμφανίζεται ένας κακός άνθρωπος, ο Κακοσάπουνος;

Τι θα χρειαστούμε:

• 1 βαθύ πιάτο
• Πιπέρι
• Σαπούνι
• Ζάχαρη
• 1 κουτάλι

Ζητείστε από τα παιδιά να γεμίσουν με νερό το πιάτο. Στη συνέχεια ρίχνουν πιπέρι στο νερό. Και τους λέμε:

Το νερό είναι μια πόλη στην οποία ζούνε πολλοί άνθρωποι «οι πιπερούληδες». Όλοι ζουν αρμονικά , ώσπου μια μέρα εμφανίζεται ένας κακός άνθρωπος, ο Κακουσάπουνος.

Στο σημείο αυτό ζητείστε από τα παιδιά να ακουμπήσουν με τη γωνία του σαπουνιού το κέντρο του πιάτου. Τι συμβαίνει; Τα πιπέρια μετακινούνται προς τα τοιχώματα του πιάτου. Εξηγείστε στα παιδιά ,ότι οι άνθρωποι φεύγουν μακριά, όταν κάποιος δεν φέρεται σωστά.

Μια άλλη μέρα, όμως, στην πόλη αυτή ήρθε ένας πολύ καλός ασπρομάλλης άνθρωπος, « ο Ζαχαρομίλητος».

Ζητείστε από τα παιδιά να ρίξουν ζάχαρη στο κέντρο του πιάτου. Τι γίνεται; Τα πιπέρια αρχίζουν σιγά-σιγά και μετακινούνται στο κέντρο. Λέμε τότε στα παιδιά: όταν κάποιος είναι ευγενικός και καλός, κανείς δεν τον φοβάται τον θέλουν για φίλο τους και μαζεύονται δίπλα του.

Και τώρα έρχεται το κουτάλι της αγάπης. Τοποθετούμε το κουτάλι στη μέση του κύκλου και τα νήπια κάθονται γύρω –γύρω. Η εκπαιδευτικός γυρίζει το κουτάλι και σε όποιον σταματήσει το κοίλο μέρος αυτός οφείλει να μιλήσει για μια καλή πράξη που έκανε ή που άκουσε από κάποιον να κάνει. Στο σημείο αυτό έγινε η εξής παραλλαγή: ζητήσαμε από τα νήπια να γυρίζει το καθένα το κουτάλι και σε όποιο νήπιο τυχαίνει να του λέει μια ευγενική λέξη ή κάποιο στοιχείο του χαρακτήρα τους που τους αρέσει.

Σημείωση: ενθαρρύνουμε τα νήπια να μιλήσουν για καλές πράξεις που έχουν κάνει.