Έρωτας

Στης μέρας το χάραμα τρέχαμε προς το άγνωστο

οδεύοντας προς την αλήθεια.

Μα εσύ παντού ίδιος είσαι έρωτας.

Γευόμαστε του ουρανού το νέκταρ γλυκό και πικρό,

όταν πλησιάζει η νύχτα.

Μα εσύ παντού ίδιος είσαι έρωτας.

Παράθυρο της ψυχής εσύ έρχεσαι σαν το κρύο αγέρι

και εγώ στο περβάζι κάθομαι

περιμένοντας λευκό περιστέρι.

Μα εσύ παντού ίδιος είσαι έρωτας.

Και όταν η μέρα χαράζει,

η ψυχή μου αναστενάζει,

βράχος απότομος στέκεται εμπρός μου.

Μα εσύ παντού ίδιος μένεις πόνος.

Ελευθερία Πλετσίδου

Τμήμα Α5

1ο ΓΕΛ Ξάνθης
Σχολικό έτος 2013-2014