Σαν αστραπή

Ποίηση είναι η αστραπή σε συννεφιασμένο ουρανό

ή όπως κεραυνοβόλος έρωτας δυο νέων σε κανό.

Είναι ποτάμι που κυλάει ήρεμα στη μέση μιας πεδιάδας

με πουλιά να τραγουδούν παρέα στον ήχο μιας καμπάνας.

Ίσως η ανάγκη που γεννιέται να εκφράσουμε έναν χαμό

που ραγίζει την καρδιά μας

σαν ποτήρι κρυστάλλινο από καημό.

Το ποίημα είναι καθρέπτης

με τον εαυτό σου που καθρεπτίζεται την ώρα που γράφεις,

με το χαρτί να είναι ο σάκος πυγμαχίας

και το στυλό ο μόνος τρόπος για να ξεθυμάνεις.

 

Αλέξανδρος Παρασκευόπουλος

Τμήμα Α5

1ο ΓΕΛ Ξάνθης
Σχολικό έτος 2013-2014

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση