Ποίημα είναι

Ποίημα είναι:

νερό που δεν κυλάει

χρόνος που δεν περνάει

χαλασμένο ίσως ρολόι

φωνές που ζαλίζουν

μελωδία στ’αυτιά

λόγια, στιχάκια

που θέλουν να ενσαρκωθούν,

να ακουστούν,

να πετάξουν μακρυά από το κλουβί τους

σαν αποδημητικά πουλιά

μάτια θολωμένα

μάτια βουρκωμένα

που τα παρατηρούν προσεκτικά

δαχτυλίδι χρυσό για κάποιους

παιδικό τραγούδι

τόσο γλυκό, τόσο αθώο

στυλό χωρίς μελάνι

που γεμίζει άπειρες σελίδες

αβυσσαλέες σκέψεις

ένα βαλς χωρίς τέλος

ένα ποτήρι νερό

που δροσίζει τους διψασμένους

μια σταγόνα που πέφτει

που διαλύει τα πάντα στο πέρασμά της

ένα σύγχρονο ‘21

δύο παιδιά που μοιράζονται το σ’αγαπώ

μια ζωή ολόκληρη

με αρχή

με μέση

με τέλος…

Ελένη Σταυρόγλου, Τμήμα Α5

1ο ΓΕΛ Ξάνθης
Σχολικό έτος 2013-2014