Γράφει η μαθήτρια Κατερίνα Ταντσιούρα (Β Λυκείου).
Ο Γεώργιος Καλακαλλάς ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς και πολυβραβευμένους γλύπτες στην χώρα μας . Έχει φιλοτεχνήσει μεγάλα και σπουδαία έργα που βρίσκονται εκτεθειμένα σε όλο το πανελλήνιο. Γεννήθηκε στον Θεσσαλικό κάμπο και συγκεκριμένα στον Τύρναβο, στις 26 Ιουνίου του 1938. Ήταν το όγδοο παιδί του Ανδρέα και της Χαρίκλειας Καλακαλά. Μεγάλωσε σε μία πολύτεκνη και αγροτική οικογένεια , έχοντας ακόμη εφτά μεγαλύτερα αδέρφια. Τα χρόνια τότε ήταν δύσκολα για την οικογένεια Καλακαλά , καθώς το σπίτι τους είχε καταλυφθεί από Γερμανούς και λειτουργούσε ως μαγειρείο. Από πολύ μικρή ηλικία έδειχνε μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τα γράμματα. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο στον Τύρναβο και έπειτα συνέχισε την μαθητική του πορεία σε Γυμνάσιο στην Λάρισα. Την πρώτη του χρονιά στο Γυμνάσιο πρόσθεσαν στα ελληνικά σχολεία το μάθημα των καλλιτεχνικών. Έτσι σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών δημιούργησε το πρώτο του γλυπτό και σύμφωνα με τα λεγόμενα του, τότε ήταν που αποφάσισε ότι θα γίνει γλύπτης.

Το 1957 άρχισε τις σπουδές του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και συγκεκριμένα στο εργαστήρι του Γιάννη Παππά. Εκεί ασχολήθηκε με θεωρητικές και ιστορικές σπουδές. Επιπλέον παρακολούθησε κάποια μαθήματα χαλκοχυτικής και γυψοτεχνίας στο εργαστήριο της σχολής. Από το 1959 και για τα επόμενα τρία χρόνια, έλαβε υποτροφία από το Υπουργείο Παιδείας και το τότε Βασιλικό Ίδρυμα για την μελέτη της Μεταβυζαντινής και λαϊκής τέχνης στο Πήλιο και στα Ζαχαροχώρια. Το 1965 διορίστηκε καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και μετέπειτα έγινε επιμελητής στην έδρα γλυπτικής. Το 1984 εντάχθηκε στην βαθμίδα του λέκτορα και το 1997 έγινε καθηγητής του τμήματος αρχιτεκτονικής . Ενώ το 1980 έλαβε την Διεθνή ταυτότητα Καλλιτέχνη . Επιπλέον υπήρξε βοηθός του ζωγράφου Χατζηκυριάκου Γκίκα, όπου το 1969 παντρεύτηκε με την ανιψιά του Θεοφανώ Γκίκα.

Έχει φιλοτεχνήσει πολλά σπουδαία έργα όπως ο ‘’Ιπποκράτης’’ (βρίσκεται στο κενοτάφιο του Ιπποκράτη στην Λάρισα), ‘’Η κόρη της Φιλοθέης’’ του 1978, τον ‘’Κένταυρο’’ του 2006 (βρίσκεται στην συλλογή της Βουλής των Ελλήνων) όπως και άλλα πολλά έργα που κοσμούν εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Επιπρόσθετα αξίζει να σημειωθεί πως έχει πραγματοποιήσει 38 ατομικές και 280 ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Έχει λάβει σημαντικά βραβεία και για διακρίσεις για το έργο και τα δημιουργήματα του, όπως:
- Έπαινος σε έκθεση του Υπουργείου Παδείας.
- Πρώτο βραβείο στην Έκθεση Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης.
- Πρώτο βραβείο Αργυρού ECU από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
- Δίπλωμα Τιμής στην Ιταλία για την Τέχνη του στην Ευρώπη (1975) από το Associazione Libery Professionisti Europei.
Ενώ το πρώτο του βραβείο το έλαβε ύστερα από διαγωνισμό το 1962 για το μνημείο του Αυξεντίου στην Κύπρο, όπου πήρε το Α’ βραβείο.

Επίσης έχει ασχοληθεί με την ποίηση, έχει γράψει κείμενα για την τέχνη , την παιδεία και τον πολιτισμό αλλά, έχει εκδώσει και βιβλία σχετικά με την γλυπτική. Τελευταίο του έργο ήταν η προτομή του Παύλου Μπακογιάννη, η οποία θα εκτεθεί σύντομα.
Κατοικούσε στον Γέρακα Αττικής όπου εκεί βρισκόταν το αγαπημένο του εργαστήριο , δημιουργώντας μέχρι την τελευταία στιγμή. Απεβίωσε στις 17 Σεπτεμβρίου του 2021.
Ευχαριστούμε πολύ τον Ανδρέα Καλακαλλά για τις πληροφορίες και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
Η μαθήτρια Κατερίνα Ταντσιούρα.










Πρόσφατα σχόλια