Πρέπει να καταλάβουμε ότι τίποτα από όσα έχουμε γύρω μας δεν είναι δεδομένο. Το ποτάμι της ζωής μας πάντα θα είναι διαφορετικό, τα δεδομένα μας, οι συγκυρίες, οι άνθρωποι γύρω μας και οι σχέσεις μας με αυτούς, πάντα θα αλλάζουν. Και φυσικά μέσα από όλα αυτά αλλάζουμε κι εμείς οι ίδιοι.Δε μπορούμε να παραμένουμε οι ίδιοι μπροστά σε τόσες μεταβολές.. Με την πάροδο του χρόνου αλλάζουμε σωματικά, ψυχικά και νοητικά.Αλλάζουμε εμείς και ό,τι συνδέεται μαζί μας…Το να εγκλωβιζόμαστε σε μία ψευδαίσθηση σταθερότητας, είναι τουλάχιστον ουτοπικό.
Αντιλαμβανόμενος λοιπόν αυτή την ιδέα της συνεχούς κίνησης, μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει πως κάθε μέρα, κάθε στιγμή είναι μοναδική και ανεπανάληπτη.Να εκτιμήσει ίσως λίγο περισσότερο το κάθε πράγμα που μπορεί να ζήσει μονάχα μια φορά.
Και κάπως έτσι φτάνουμε στο έξης ερώτημα: Πώς μπορεί κάνεις να αντιμετωπίσει ένα μέλλον αβέβαιο και ασταθές; Η λύση πιθανόν να είναι η προσαρμογή, η οποία εκτός από θέληση προϋποθέτει ευεξία, ανάγκη για εξέλιξη και επιβίωση. Εάν είσαι έτοιμος να προσαρμοστείς στις καταστάσεις γύρω σου, να δεις τις αλλαγές ως κίνηση,προκλήσεις και όχι ως εμπόδια, εάν έχεις θέληση να προχωρήσεις μπροστά, τότε πιθανόν να είσαι οπλισμένος με όλα αυτά που χρειάζεσαι για να αντιμετωπίσεις τη δεδομένη αβεβαιότητα.
Έχεις την επιλογή να βλέπεις την κάθε αλλαγή που συμβαίνει γύρω σου σαν κάτι που τελειώνει, σαν ένα μικρό θάνατο ή σαν μια νέα αρχή, μια πρόκληση.
Το μόνο πράγμα που παραμένει σταθερό είναι πως τα πάντα αλλάζουν.Δε μπορείς να μπείς δυό φορές στο νερό ενός ποταμού…
“Ποταμῷ γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷ αὐτῷ”
Πηγη:mousa.gr
