Κάποτε, ο Αϊνστάιν είπε ότι, ίσως, η πιο όμορφη εμπειρία που μπορούμε να έχουμε είναι το μυστήριο.
Είναι η κινητήρια δύναμη που βρίσκεται πίσω από την επιστήμη και από την τέχνη.
Η ΑΦΟΡΜΗ
Η θέση αυτή οδήγησε τον συγγραφέα Θοδωρή Πιερράτο να πάρει την απόφαση να συγγράψει το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, την «καταραμένη φυσική». Βασική του αφορμή ήταν να προσεγγίσει τις κόρες του και έπειτα όλους τους υπόλοιπους μαθητές οι οποίοι δεν εκτιμούν τον κόσμο της φυσικής. Ο ίδιος μας πληροφόρησε ότι και η σύζυγος του ασκεί το ίδιο επάγγελμα οπότε θα ήταν αδιανόητο οι κόρες του να μην θεωρούν πως η φυσική είναι σε τελική ανάλυση ένα ενδιαφέρον αντικείμενο. Η ιστορία από μόνη της απαντάει σε ερωτήματα κατά την διάρκεια της και ταξιδεύει τους χαρακτήρες σε άλλο χρονικό διάστημα αλλά και περιβάλλον και στοχεύει στην εμψύχωση τους.
ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ
Ελευθερία-Ραφαέλα Πεχλιβανίδου, Βασιλική Παπαχρήστου,
Αφροδίτη Πουρσανίδου, Ευθυμία Συγκουρλή.
Ο ΤΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Τα πάντα διαδραματίζονται σε αληθινά μέρη της Θεσσαλονίκης με πραγματικούς ήρωες και γεγονότα. Αναφέρει, μάλιστα, ότι η ταβέρνα του Φιλοσόφου που λαμβάνει χώρα στην τελευταία σκηνή του βιβλίου βρίσκεται στην Κρήτη. Παράλληλα σπουδαίο ρόλο παίζουνε και πολλά επιστημονικά πρόσωπα όπως ο Αϊνστάιν, του οποίου η προσωποποίηση απεικονίζεται στο εξώφυλλό του, όπου ο ίδιος επέλεξε να αχνοφαίνεται για να προσθέσει στο βιβλίο ένα ακόμη μυστήριο. Επιπλέον διηγείται την ιστορία άλλων γνωστών προσώπων όπως ο Νεύτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Γαλιλαίος – Μαρκαντώνιος (υποθετικός μαθητής) και ο Κάρλ Έντουαρντ Σέιγκαν ο οποίος άλλαξε τη ζωή του συγγραφέα. Ταυτόχρονα παντρεύει την επιστήμη με την τέχνη και κάνει λόγο για τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι που παρατήρησε ότι κάθε κορμός ενός δέντρου διακλαδίζεται σε περισσότερα δημιουργώντας συμμετρικά μεγέθη, καθώς και για τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ που το 1851 παρατήρησε τον γαλαξία Μ.51 και ζωγράφισε την «Έναστρη νύχτα».
Ο ΤΙΤΛΟΣ
Ο τίτλος του βιβλίου είναι εμπνευσμένος από το ομότιτλο βιβλίο «Καταραμένα μαθηματικά» του Φραμπέτι Κάρλο. Οι τίτλοι του κάθε κεφαλαίου είναι δανεισμένοι από ταινίες «E.T ο εξωγήινος», βιβλία με αναφορά στην επιστήμη στην φυσική και στα μαθηματικά, πειράματα όπως το «Κόκκινο μπαλόνι» και άλλα. Οι πρωταγωνιστές τις ιστορίας είναι ο Μάνος και ο Αλέξανδρος οι οποίοι είναι εμπνευσμένοι από παλιούς μαθητές του και η Αρετή που είναι ένας συνδυασμός από τις κόρες του, ενώ άλλοι σημαντικοί ήρωες είναι η κυρία Μυρτώ, ο κύριος Πικρός, ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας και ο κύριος Δημήτρης όπου ο Πιερράτος μιλάει μέσα από αυτόν τον χαρακτήρα. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια τείνει να είναι η ομπρέλα με τις εξισώσεις του κύριου Δημήτρη την οποία κατέχει στην πραγματικότητα ο Θοδωρής Πιερράτος, αγορασμένη από την Βαρκελώνη. Εκθέτει, επίσης, Τα εξής πειράματα: το πικάπ του Φουκώ (https://www.videoman.gr/40309), το κόκκινο μπαλόνι και το ερώτημα το οποίο αφήνει να εννοηθεί · αν βρεχόμαστε λιγότερο όταν τρέχουμε ή όταν περπατάμε στην βροχή; παραμένει αναπάντητο. Πολλά παιχνίδια περιέχουν στην δημιουργία τους φυσική όπως το Pacman.
ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
Ο συγγραφέας παραθέτει τις εξής απόψεις: του Καβάφη «δεν μας ενδιαφέρει, η επίλυση του γρίφου αλλά η διαδρομή», του Αϊνστάιν «έχω επιχειρήσει στην ζωή μου να παραμείνω ένα παιδί», του Χώκινγκ «το σύμπαν δεν θα ήταν κάτι σπουδαίο αν δεν ήταν το σπίτι των ανθρώπων που το αγαπούν».
Η ΣΥΓΓΡΑΦΗ
Ο Θοδωρής Πιερράτος μάς γνωστοποίησε τη διάρκεια του ενός χρόνου που του πήρε για να γράψει το βιβλίο. Επίσης του δόθηκε η ευκαιρία να μεταφραστεί το βιβλίο του στο εξωτερικό αλλά ο ίδιος αρνήθηκε αυτήν την πρόταση διότι αρχικά το έγραψε από μεράκι και δεν ζούσε μέσα από αυτό καθώς και επειδή θα αναλάμβανε αποκλειστικά ο ίδιος τα έξοδα του βιβλίου. Από μικρός επιθυμούσε να ασχοληθεί με την φυσική και στην δευτέρα λυκείου αποφάσισε να το ακολουθήσει διότι αγαπούσε πολύ το σύμπαν και τον γαλαξία. Στον δρόμο αυτόν πολλοί προσπάθησαν να το μεταπείσουν, ιδιαίτερα οι γονείς του, αλλά δεν τα κατάφεραν και ακολούθησε το όνειρό του. Χαρακτηριστική στιγμή της ζωής του ήταν όταν του δόθηκε το πρώτο του τηλεσκόπιο και επιχειρούσε να δει την Αφροδίτη και όταν τελικά τα κατάφερε ψήλωσε 28 μέτρα όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
ΤΟ ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ
Τέλος, ένας συνάδελφος του έδωσε το βιβλίο σε μία μαθήτρια που νοσηλευότανε, η οποία επιβεβαίωσε πως ο Πιερράτος κατάφερε να μπει στον ρόλο των παιδιών. Πριν χρόνια οργάνωσε ένα παιχνίδι μυστηρίου στο σχολείο της κόρης του που εντυπωσίασε τους μαθητές, οι οποίοι αργότερα επιζητούσαν να ξανά οργανωθεί. Έτσι επιδίωξε να μετατρέψει το βιβλίο του σε παιχνίδι αλλά δεν τα κατάφερε λόγω πανδημίας. Επιπρόσθετα, υπήρχαν ενδοιασμοί για ένα διαφορετικό τέλος αλλά δεν ήθελε να υπερβαίνει το όριο των πολλών σελίδων διότι δεν θα έλκυε τα παιδιά. Επίσης αναφέρει πως η επιστήμη και η θρησκεία είναι δύο διαφορετικά ζητήματα. Σκέφτεται να εκδώσει ένα νέο βιβλίο με διαφορετικό περιεχόμενο. Ο ίδιος στην συνάντηση μας ανέφερε κάποια λόγια με τα οποία ταυτίζονται πολλοί συγγραφείς, μέσα σε αυτούς και η Αλεξάνδρα Μητσιάλη, “όταν τελειώνεις ένα βιβλίο αργείς να ξεφύγεις από την ιστορία αυτήν. Μοιάζει με την κατάδυση ενός δύτη, που έχει για φιάλη οξυγόνου την λογοτεχνία και δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς αυτήν”.
