Δεδομένης της άρρηκτης σχέσης της θεατρικής σκηνής με τη γενικότερη έννοια του χώρου, η Σκηνογραφία διδάσκεται στo πλαίσιο των αρχιτεκτονικών μαθημάτων, παρέχοντας ένα πεδίο εφαρμογής της αρχιτεκτονικής του εσωτερικού χώρου.

Το μάθημα ακολουθεί τρεις παράλληλους κύκλους. Σε ένα πρώτο επίπεδο διερευνάται η ιστορική εξέλιξη της σκηνογραφίας και μελετώνται τα είδη των σκηνών, οι σχολές, τα κινήματα, οι άνθρωποι του θεάτρου, κ.ά., με σκοπό την αποκατάσταση ενός θεατρικού κώδικα επικοινωνίας. Στο δεύτερο κύκλο, που αφορά τις εφαρμογές, σχεδιάζονται τα σκηνικά και τα κουστούμια για δύο τουλάχιστον έργα (ένα θεατρικό και ένα που μπορεί να προέρχεται από το θέατρο, τον κινηματογράφο ή την τηλεόραση), ακολουθώντας τα βασικά στάδια της σκηνογραφικής δουλειάς (θεατρικό σκίτσο, κατασκευαστικό σχέδιο, ζωγραφικές και πλαστικές μακέτες). Ο τρίτος κύκλος περιλαμβάνει ενημερωτικές δραστηριότητες που αφορούν θεατρικές εγκαταστάσεις, παραστάσεις, εργαστήρια θεάτρου και εκθέσεις σκηνογραφίας. Η συνολική προσπάθεια κατατείνει σε μια ουσιαστική επαφή του σπουδαστών με τη σκηνογραφία και το θέατρο, και στην απόκτηση των γνώσεων εκείνων που θα τους κάνουν ικανούς να συνομιλούν με τους ειδικούς του θεάτρου για ζητήματα εφαρμογής.

Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες που διακρίθηκε ιδιαίτερα στη σκηνογραφία ήταν ο Γιώργος Βακαλό ( Γιώργος Βακαλόπουλος ) , ο οποίος αργότερα εξέδωσε το σύγγραμα  "Σύντομη ιστορία Σκηνογραφίας" ( Κέδρος, 1979). Επίσης ονομαστοί σκηνογράφοι θεωρούνται οι εξής : Γιώργος Ανεμογιάννης, Γιάννης Μετζικώφ , Αγνή Ντούτση και Βασίλης Φωτόπουλος.

Πηγές που  χρησιμοποιήθηκαν : http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1:%CE%88%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CF%83%CE%BA%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CE%B9

http://books.phigita.net/isbn/9789600429022

http://vakalo.gr/sitegr/?page_id=570