Φωτ. Υγρού Τυφώνα
Ακραία Καιρικά Φαινόμενα
Τα αποκαλούμε θεομηνίες και φυσικές καταστροφές αλλά είναι "απλώς" φυσικά φαινόμενα. Ευχόμαστε να μην γίνονταν. Κι όμως αν δεν συνέβαιναν, τότε η Γη θα ήταν σαν τον Αρη. Ένας Πλανήτης Χωρίς Ζωή.
Ζαβιτσάνου Γ. ("ΟΙΚΟ" της καθημερινής, Φεβρουάριος 2005 , Τεύχος 29)
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι φυσικές γήινες διαδικασίες που εμφανίζονται σε όλο τον κόσμο κάθε ημέρα. Δεδομένου ότι ο αντίκτυπός τους στους ανθρώπους και το περιβάλλον μπορούν να είναι αρκετά "ακραίος", είναι σημαντικό να γνωρίσουμε τι προκαλεί αυτά τα γεγονότα και πώς οι άνθρωποι μπορούν να παραμείνουν ασφαλείς όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα τέτοιο φαινόμενο.
Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι μεταξύ 1990 και 1999 περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας πλημμύρων οι οποίες προκάλεσαν ζημιές ύψους 243 δισ. Δολαρίων ("Έθνος της Κυριακής", 17 Απριλίου 2005 σελ. 58) Εντούτοις, δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις για το πώς και το γιατί αυτά τ? ακραία καιρικά φαινόμενα δημιουργούνται. Έτσι, οι ερευνητές μελετούν αυτά τα φαινόμενα με ποικίλες τεχνικές που κυμαίνονται από τη μοντελοποίηση των φαινομένων σε υπολογιστές ως και να βάλουν τη ζωή τους σε κίνδυνο "κυνηγώντας" την θύελλα. Δυνάμεις που ενισχύουν ή αφανίζουν τους τυφώνες ανακαλύφθηκαν μόλις πρόσφατα, όπως η επίδραση των θερμών, ξηρών και γεμάτων σκόνη στρωμάτων αέρα που προέρχονται από τη Σαχάρα και μπορούν να κινηθούν δυτικά, διαπνέοντας στον Ατλαντικό, να προφθάσουν έναν τυφώνα "στα νώτα" του και να τον αποκεφαλίσουν, όπως αναλύει ο Τζέισον Ντάνιον, ομοσπονδιακός ειδικός για τους τυφώνες στο Μαϊάμι. (ΒΗΜΑ SCIENCE, Revkin Andrew, Κυριακή 19-9-2004, σελ. 5)
Λέγεται το σύστημα των ανέμων, που φυσούν γύρω από μια βαρομετρική ύφεση, δηλαδή, γύρω από μια περιοχή χαμηλής ατμοσφαιρικής πίεσης. Αν μια βαρομετρική ύφεση είναι πολύ χαμηλή, ώστε να σχηματίσει κυκλώνα, αναπτύσσει ανέμους, οι οποίοι φυσούν γύρω από το κέντρο της.
Στο νότιο ημισφαίριο παίρνουν κατεύθυνση όλο προς τα δεξιά (όπως ακριβώς κινούνται οι δείχτες του ρολογιού), ενώ στο βόρειο ημισφαίριο παίρνουν αντίθετη κατεύθυνση. Στο κέντρο του κυκλώνα επικρατεί σχετική ηρεμία. Στην κυκλική ζώνη των δυνατών ανέμων ο ουρανός είναι εντελώς καλυμμένος από πυκνά σύννεφα και πέφτει κατακλυσμιαία βροχή, ενώ στο κέντρο του κυκλώνα επικρατεί για λίγες στιγμές καθαρός ουρανός. Το φαινόμενο λέγεται "μάτι της θύελλας". Στο πέρασμα του κυκλώνα παρατηρείται ανύψωση της θερμοκρασίας και ελάττωση της υγρασίας.
Οι κυκλώνες είναι πολύ επικίνδυνοι για τα πλοία και ιδίως για τα αεροσκάφη τα οποία δεν μπορούν να τον αποφύγουν ούτε με υψηλή πτήση, πάνω δηλ. από τον κυκλώνα, επειδή φτάνει σε μεγάλα ατμοσφαιρικά ύψη. Σήμερα η μετεωρολογία με τη βοήθεια ειδικών αεροπορικών σκαφών ή τεχνητών δορυφόρων καταφέρνει και εντοπίζει τη γένεση και την πορεία των κυκλώνων. Αν ο κυκλώνας έρχεται από τη θάλασσα στην ξηρά, εκτός από το σφοδρό άνεμο, φέρνει και τεράστια κύματα που, αν βρουν χαμηλή ακτή την πλημμυρίζουν σε ύψος 5 – 8 μέτρων και προκαλούν τεράστιες καταστροφές και συχνά ιδίως στις ασιατικές χώρες, πολυάριθμα ανθρώπινα θύματα. Για να σχηματιστούν κυκλώνες, πρέπει να επικρατούν, στην περιοχή εκείνη, ζέστη, υγρασία και νηνεμία. Αυτές οι κλιματολογικές συνθήκες επικρατούν στις χώρες του ισημερινού. Γι? αυτό οι κυκλώνες είναι συχνότεροι στην τροπική περιοχή.
Ο κυκλώνας Andrew καθώς πλησιάζει τις ακτές της Φλόριντα των ΗΠΑ τον Αύγουστο του 1992 με ταχύτητα 265 χιλιόμετρα την ώρα
Εδώ βλέπετε την πορεία του από Ανατολή προς Δύση από 25-26 Αυγούστου 1992
