Θέατρο – Πολιτισμός

To σχολείο μας παρακολούθησε την παράσταση «Κάποτε στη Σμύρνη» από το Θεσσαλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Κ. Τσιάνου, με μια πλειάδα αξιόλογων ηθοποιών και μουσικών. Η παράσταση βασίστηκε σε συγκλονιστικές αυθεντικές μαρτυρίες Ελλήνων της Μικράς Ασίας, που βίωσαν την καταστροφή της Σμύρνης το 1922, και κείμενα της Διδούς Σωτηρίου, Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου και Κοσμά Πολίτη.
Η παράσταση χωρίζεται σε τρία μέρη:
Το πρώτο αφορά στην όμορφη κι ανέμελη ζωή της κοσμοπολίτικης Σμύρνης πριν την καταστροφή, με τις χοροεσπερίδες και τα γλέντια στις λαϊκές γειτονιές, με τα υπέροχα Σμυρναίικα τραγούδια, τις βόλτες στο Αϊβαλί και στα Μοσχονήσια.
Στο δεύτερο μέρος, τη γαλήνια ζωή θα αντικαταστήσει η φοβερή καταστροφή, η πυρκαγιά και το μακελειό στην προκυμαία. Εκεί όπου την προτεραιότητα είχαν τα μέλη της «εγκληματικής» Αρμοστείας και οι Τραπεζίτες που πλήρωναν αδρά τη σωτηρία τους.
Στο τρίτο μέρος οι αφηγήσεις αφορούν στη ζωή 1.500.000 Ελλήνων προσφύγων που κατέληξαν σε αφιλόξενους λασπότοπους, γύρω από την Αθήνα, τον Πειραιά, τη Θεσσαλονίκη. Μέσα από απίστευτες ταλαιπωρίες, οι πρόσφυγες θα ορθοποδήσουν και θα ενταχθούν σε μια όχι και τόσο φιλική γι’ αυτούς κοινωνία. Οι Μικρασιάτες δεν ξέχασαν ποτέ τις χαμένες πατρίδες, τον πολιτισμό, τα ήθη και φυσικά τα τραγούδια τους.
Στην παράσταση ερμηνεύεται και το «Α΄ Στάσιμο» από την τραγωδία του Ευριπίδη «Εκάβη». Στο χορικό αυτό εκπατρισμένες Τρωαδίτισσες θρηνούν την καταστροφή της Τροίας και τον εκπατρισμό τους από τους Έλληνες κατακτητές, που θα τις πουλήσουν σκλάβες σε άγνωστες πόλεις και άρχοντες της Ελλάδας. Μέσα από αυτό το χορικό η παράσταση θυμίζει πως το πρόβλημα του ξεριζωμού και της προσφυγιάς έχει προαιώνια ιστορία.