Ουκ ολίγες φορές έχει καταγγελθεί από την εκπαιδευτική κοινότητα ότι η δημόσια τεχνική εκπαίδευση στοχοποιείται τα τελευταία χρόνια και, αντί να στηρίζεται από την πολιτεία, οδηγείται  στη διάλυση.

Έτσι και τώρα, με το νέο νομοσχέδιο, το υπουργείο παιδείας φέρνει σημαντικές αλλαγές στα ΕΠΑΛ απορρίπτοντας τους μαθητές άνω των 17 ετών – αφού θέτει συγκεκριμένο ηλικιακό όριο –  κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του μαθητικού δυναμικού των σχολείων αυτών και θα δείξει την «έξοδο» από την εκπαίδευση  σε καθηγητές που εργάζονται στα ΕΠΑΛ της χώρας.

Όπως τονίζει η εκπαιδευτική κοινότητα που αντιδρά, η δυνατότητα για τα παιδιά που άφησαν το σχολείο για διάφορους λόγους να επιστρέψουν στο δημόσιο σχολείο και να ολοκληρώσουν τη φοίτησή τους παύει να υφίσταται και η μόνη διέξοδος που βλέπουν είναι η ιδιωτική εκπαίδευση – κατάρτιση. Κάτι που, όπως υποστηρίζουν εκπαιδευτικοί και γονείς, είναι στόχος εδώ και χρόνια.

Ο καθηγητής στο ΕΠΑΛ Ρεθύμνου Νίκος Αδράμης, μιλώντας στον Team fm σχολίασε πως δεν είναι δυνατόν να φέρνει το υπουργείο προς ψήφιση ένα πολυνομοσχέδιο, εν μέσω πανδημίας και χωρίς διαβούλευση, και να βγάζει μια διάταξη για το ηλικιακό όριο των μαθητών στα ΕΠΑΛ τα 17 έτη. Με δικαιολογία μάλιστα ότι τα μεγαλύτερα παιδιά ασκούν εκφοβισμό στα μικρότερα. Είπε χαρακτηριστικά: «Η δικαιολογία της υπουργού είναι ότι τα μεγάλα παιδιά κάνουν bullying στα μικρότερα. Είμαι χρόνια στα ΕΠΑΛ και ξέρω ότι οι μεγάλοι μαθητές βοηθούν τη λειτουργία των ΕΠΑΛ. Τα μεγάλα παιδιά, που είναι ξεκάθαρο γιατί έρχονται στο ΕΠΑΛ, είναι ώριμα και έχουν ξεκάθαρο στόχο. Είναι αποτυχημένη λοιπόν αυτή η σκέψη του υπουργείου. Μια σκέψη που συνεπικουρείται από την τράπεζα θεμάτων, τη βάση του 10 που επανέρχεται. Υπάρχει ένα πολιτικό σχέδιο, εδώ και πολλά χρόνια και το συζητάμε καθηγητές και συνδικαλιστές και κάποιοι γονείς το έχουν καταλάβει,  για μεταφορά μαθητών. Δηλαδή κάποιοι μαθητές πιο «μεσαίοι», να φεύγουν από τα γενικά λύκεια, να πηγαίνουν στα ΕΠΑΛ και κάποιοι των ΕΠΑΛ που ζορίζονται να φεύγουν από το λύκειο και να πάνε όσοι θέλουν στην ιδιωτική κατάρτιση.

Είμαστε αντίθετοι σε αυτά από το 2010, επί υπουργίας Διαμαντοπούλου, που ξεκίνησε αυτή η πολιτική»

Τα ΕΠΑΛ παράγουν έργο, έχουν εργαστήρια, μαθήματα γενικής παιδείας, είναι δυναμικά σχολεία και  θέλουν στήριξη, επεσήμανε ο κ. Αδράμης. Πρέπει κάποτε να γίνει αυτή η διαβούλευση να δούμε τι σχολείο θέλουμε, να μην το αφήσουμε στη μοίρα του. Ας αφήσουμε το σχολείο να κάνει τη δουλειά του, να μη βάζουν συνεχώς τρικλοποδιές».

Στο ίδιο μήκος κύματος και η Μαρία Ανδρουλιδάκη, από την Ένωση Γονέων Μαθητών Δήμου Ρεθύμνου τόνισε πως το ΕΠΑΛ δεν είναι επαγγελματική κατάρτιση είναι επαγγελματικό λύκειο που θα πρέπει να προσφέρει γνώσεις και ολοκληρωμένη μόρφωση, ισότιμα σε όλα τα παιδιά. «Αυτό που παρατηρούμε εμείς είναι ότι τα τελευταία χρόνια παίζουν ένα άσχημο παιχνίδι με τους καθηγητές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις.

Τώρα το υπουργείο βάζει ηλικιακό όριο στα 17 και σου δίνει δυο επιλογές αν έχεις κλείσει τα 17. Να φύγεις από το ΕΠΑΛ και να γυρίσεις στο γενικό λύκειο και η δεύτερη επιλογή είναι το εσπερινό ΕΠΑΛ. Εκεί όμως χρειάζονται προϋποθέσεις συγκεκριμένες. Δηλαδή να είσαι εργαζόμενος, με βιβλιάριο εργασίας, και αυτό σημαίνει ότι πετάς τα 17χρονα παιδιά στην αγορά. Αν είσαι άνεργος δεν μπορείς να γραφτείς. Σε ξαναπετάει λοιπόν, βορά στην αγορά, σε όποιον θέλει να σε χρησιμοποιήσει. Όταν υπάρχει και το πλαφόν αριθμού μαθητών ανά τμήμα, αυτόματα υπάρχει ο κίνδυνος να κλείσουν τμήματα- κάτι που έχει συμβεί ήδη-  να απολυθούν εκπαιδευτικοί και τα παιδιά να  πάνε σε ιδιωτικά ΙΕΚ, με ό,τι αυτό σημαίνει για τα οικονομικά των γονέων. Αυτός φαίνεται ότι είναι ο στόχος. Κουμπώνει το «παζλ» και με αφορμή την πανδημία. Εμείς όμως δεν μπορούμε να μας χρησιμοποιούν σαν στρατό, χωρίς εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Η παιδεία για αυτούς είναι θέμα κόστους και όφελος. Χάνουν όμως οι μαθητές και γονείς σε μόρφωση και χρήματα και κερδίζουν κάποιοι όμιλοι και ιδιωτικά κέντρα.

Απαξιώνεται η δημόσια και δωρεάν παιδεία, με αυτά τα μέτρα»

Καταλήγοντας, η κα Ανδρουλιδάκη σχολίασε: “Υπάρχει μεγαλύτερο bullying από αυτό που κάνει η πολιτεία στα παιδιά μας; Σχολεία ακατάλληλα για μάθημα, εργαστήρια παρωχημένα, η χρηματοδότηση μειώνεται χρόνο με το χρόνο από το υπουργείο, μιλάμε για μέτρα υγιεινής αλλά για ποια υγιεινή; Όταν οι καθαρίστριες είναι με σύμβαση έργου και μπορούν μόνο το απόγευμα να πάνε να καθαρίσουν όταν λείπουν όλοι;». Η ίδια συμπλήρωσε ότι η Ένωση Γονέων συμμετέχει και στηρίζει τις κινητοποιήσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας ενάντια στο νέο νομοσχέδιο.

Στην παρέμβαση της η Δέσποινα Παττακού, παλιά μαθήτρια του ΕΠΑΛ, τόνισε πως είναι άδικο αυτό που προβλέπει το νομοσχέδιο για τα ΕΠΑΛ: «Εγγράφηκα στο ΕΠΑΛ 24 χρονών και το θεώρησα σπουδαία ευκαιρία για να συνεχίσω τις σπουδές μου που είχα αφήσει στη μέση. Ήθελα να αλλάξω προσανατολισμό και τα ΕΠΑΛ μου έδωσαν μια καλή προοπτική. Πήγα στο τμήμα νοσηλευτικής, κάναμε πολλά εργαστήρια, ερχόμασταν σε επαφή με το αντικείμενο και αυτό είχε άλλο ενδιαφέρον, το έβλεπες πρακτικά.

Την ευκαιρία αυτή την ‘κόβει’ το υπουργείο».

ΧΑΡΑ ΒΗΛΑΡΑ