Οι επίμονοι κηπουροί απο το ΚΕΘΕΑ Αριάδνη και συγκεκριμένα ο κ. Μ.Κ. εκφράζει τα συναισθήματά του σχετικά την επίσκεψη του στο σχολείο μας και μας συγκινεί.
“Γιατί άραγε μια φαινομενικά τυπική επίσκεψη στο συγκεκριμένο Ειδικό Νηπιαγωγείο και Δημοτικό Σχολείο στα πλαίσια του εθελοντισμού απρόσμενα και ενθουσιαστικά εξελίχθηκε σε μια συγκλονιστική εμπειρία;
Ε ναι λοιπόν, στην ολιγόωρη παραμονή μου ένοιωσα μία πλημμύρα συναισθημάτων συναρπαστική. Αρχικά διαπίστωσα το μεγαλείο αυτών των παιδιών. Ενσάρκωση της αγνότητας, δίψα για κοινωνική συναναστροφή και επικοινωνία, όρεξη για να διεκδικήσουν παρά τα συγκεκριμένα βαρίδια το δικαίωμα ανάδειξης της προσωπικότητας τους. Η κινησιολογία τους, το βλέμμα τους, οι αθώες φωνούλες τους εξέπεμπαν ένα μήνυμα: υπάρχουμε. Υπάρχουμε. Θέλουμε μια φιλόξενη, αρμονική θέση στο υπόλοιπο σύνολο. Ζητάμε μια ζωή που θα μας προσφέρει αναγνώριση και ευτυχία. Να, κοιτάξτε μας, μπορούμε και εμείς. Έχουμε ανάγκες, έχουμε δυνατότητες, έχουμε διάθεση για ΖΩΗ. Προσπαθούμε, δεν παραιτούμαστε στιγμή. Αξιώνουμε το δίκαιο μερτικό, που μας αναλογεί σε αυτό τον κόσμο.
Αφετέρου με εντυπωσίασε η επιστημονική αρτιότητα του προσωπικού. Μα κυρίως η προθυμία και αυταπάρνηση στην εκτέλεση των υποχρεώσεων τους. Ήταν εξόφθαλμα φανερή και διάχυτη η μη «δημοσιοϋπαλληλική» νοοτροπία τους και η απουσία μιας αντίληψης περί «στεγνής» διεκπεραίωσης του επαγγελματικού ρόλου. Η πλέρια συνέπεια στη δέσμευση τους για ανταπόκριση στα ευαίσθητα και απαιτητικά καθήκοντα τους. Τα οποία βέβαια υπηρετούν με τον πιο τρυφερό, ανθρώπινο και υποδειγματικό τρόπο. Αμείβονται υλικά (και σίγουρα πενιχρά), αλλά ανταποδίδουν και καταθέτουν πλουσιοπάροχα ψυχή. Χειρίζονται ξένα παιδιά με τόση αφοσίωση και θέρμη, λες και είναι δικά τους. Η ανεπιτήδευτη ευγένεια, σκλαβώνει. ….
Σε ευχαριστώ μικρούλη υπέροχε Ι. μου για την απέραντη αγκαλιά και το φιλί σου. Μαζί φυτέψαμε λίγα λουλούδια στον κηπάκο του σκολειού σου. Αλλά φύτεψες μέσα μου ακόμη πιο βαθιά την πεποίθηση, ότι αξίζει να αγωνιζόμαστε όλοι μαζί για το δικαίωμα ΟΛΩΝ ανεξαίρετα σε μια θέση κάτω από τον ήλιο, που δεν θα πνίγεται από τα σκοτάδια. ” Μ.Κ.
Σε ευχαριστούμε Μ. Κ.