Η Αγγελική Χατζημιχάλη γεννήθηκε στις 19 Αυγούστου 1895 και πέθανε στις 4 Μαρτίου 1965. Πρόκειται για την πρώτη Ελληνίδα λαογράφο, η οποία αφιέρωσε την ζωή της σε μακροχρόνιες επιτόπιες έρευνες σε ολόκληρη την Ελλάδα, θέλοντας να υποστηρίξει την δύναμη και την αξία του λαϊκού παραδοσιακού πολιτισμού, πάνω στον οποίο θεμελιώνεται η ελληνική συνείδηση και συλλογικότητα. Ασχολήθηκε με θέματα του πνευματικού και υλικού βίου των ανθρώπων της υπαίθρου, δίνοντας έμφαση στη λαϊκή τέχνη.

Στις αίθουσες του Μουσείου εκτίθενται συλλογές με έργα ξυλογλυπτικής, μεταλλοτεχνίας, αγγειοπλαστικής, παραδοσιακές φορεσιές, κεντήματα και χαλιά φτιαγμένα σε αργαλειούς, τα περισσότερα εκ των οποίων ανήκουν στην Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία ενώ άλλα προέρχονται από δωρεές ιδιωτών. Στο χώρο βρίσκονται έπιπλα και προσωπικά αντικείμενα, που ανήκαν στην Αγγελική Χατζημιχάλη καθώς επίσης βραβεία και μετάλλια που της απονεμήθηκαν για το λαογραφικό έργο της.

Στο πλαίσιο της εξοικείωσης των μαθητών με τις ΤΠΕ και της συνεργασίας των παιδιών με άλλους μαθητές διαφορετικής ηλικίας, καταγωγής και κουλτούρας πραγματοποιήθηκε η πρώτη τηλεδιάσκεψη της Α2 τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Βούλας με την ΣΤ’ τάξη του δημοτικού σχολείου Ταυρωνίτη στα Χανιά της Κρήτης. Το θέμα των τηλεδιασκέψεων θα είναι η Στοματική υγιεινή και στόχος μας να καταφέρουν να μεταφέρουν τα παιδιά της ΣΤ΄ τάξης τις γνώσεις τους στους μικρότερους μαθητές και να υιοθετήσουν οι τελευταίοι σωστές πρακτικές και συνήθειες για την υγεία των δοντιών τους. Στην πρώτη αυτή τηλεδιάσκεψη έγινε πρωτίστως η γνωριμία των παιδιών μεταξύ τους αλλά και η αφόρμηση του προγράμματος μέσω ενός τραγουδιού που ακούει στον τίτλο «Δόντια με ονοματεπώνυμο» αλλά και ανάκληση των προυπαρχουσών γνώσεων των παιδιών. Στις επόμενες συνεδρίες θα ασχοληθούμε πιο επισταμένα με το θέμα μας.

Εκπαιδευτικός: Λυδία Παπανδρέου

Χελιδονίσματα….. Ένα πανάρχαιο έθιμο αναβιώσαμε στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Βούλας. Ένα έθιμο με ρίζες τόσο παλιές, από τότε που ο πρώτος μήνας του χρόνου ήταν ο Μάρτιος. Μικροί και μεγάλοι κρατώντας ομοιώματα χελιδονιών, στεφάνια με λουλούδια και καλαθάκια στολισμένα με φύλλα κισσού (σύμβολο αναγέννησης), τραγουδούσαν τα χελιδονίσματα για να καλωσορίσουν το νέο έτος και τον ερχομό των χελιδονιών.

Οι νοικοκυρές κερνούσαν αυγά και καρπούς τους καλαντιστές και έπαιρναν από τα καλάθια λίγα φύλλα από τον κισσό.Τα τοποθετούσαν στο κοτέτσι τους γιατί πίστευαν πως έτσι οι κότες θα γεννάνε περισσότερα αυγουλάκια.

Εμείς  φτιάξαμε χελιδόνια από χαρτί και τα κρεμάσαμε σε κλαδάκια ελιάς. Τραγουδήσαμε τα κάλαντα και περιμένουμε να έρθουν τα χελιδόνια στο σχολείο μας….

.

Εκπαιδευτικός: Καλλιόπη Σωτηροπούλου