Μια ξεχωριστή εμπειρία έζησαν οι μαθητές της ΣΤ΄ τάξης του σχολείου μας κατά την επίσκεψή τους στο Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Χανίων προκειμένου να γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (3 / 12). Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας υποδέχτηκαν με χαρά και πλούσια κεράσματα. Ο διευθυντής του σχολείου κ. Λιλικάκης Νεκτάριος μας ξενάγησε στους χώρους και μας μίλησε για τους μαθητές και τα προγράμματα που παρακολουθούν. Έπειτα τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και μαζί με τους μαθητές του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. συμμετείχαν στα εργαστήρια Μαγειρικής, Κηπουρικής, Χειροτεχνίας, Κεραμικής, Γυμναστικής και Γλώσσας και έφτιαξαν στολίδια, μπισκότα και ζωγραφιές. Στο τέλος τραγουδήσαμε όλοι μαζί τα κάλαντα και ανταλλάξαμε ευχές και δώρα. Οι μαθητές του σχολείου μας μέσα από αυτή την επίσκεψη ευαισθητοποιήθηκαν πάνω στο θέμα της αναπηρίας. Οι εκπαιδευτικοί που συνόδευσαν τους μαθητές ήταν οι υπεύθυνοι τάξεων κ. Κιστάνης Ερμής, η κ. Κύρου Μανουέλα, η εκπαιδευτικός Π.Σ. κ. Παναγιωτίδου Κωνσταντίνα, η εκπαιδευτικός Τ.Ε. κ. Τσουράκη Ροδάνθη και  η Διευθύντρια του σχολείου κ. Παπαευθυμίου Αργυρώ.

Συντάκτρια: Ροδάνθη Τσουράκη

Οι μαθητές του 1ου δημοτικού σχολείου Σούδας εμπνεύστηκαν από τη θάλασσα και ζωγράφισαν! Κάθε τμήμα δημιούργησε ομαδικά μια θαλασσογραφία, ένα έργο ζωγραφικής με θέμα τη θάλασσα. Χρησιμοποίησαν τέμπερες και λαδοπαστέλ σε χαρτόνι. Τα έργα εκτυπώθηκαν  και αντιπροσωπεύουν ένα  μήνα στο ημερολόγιο του σχολείου. Επίσης πλαισιώθηκε με  ποιήματα  και αποσπάσματα λογοτεχνικών έργων με θέμα τι άλλο;; Η θάλασσά μας… Τη θάλασσα που ενώνει…

Μα η γη κι η θάλασσα δε μας χωρίζουν […].

Δες τα παιδιά καθώς τις ζωγραφίζουν

μ” ένα  χοντρό καταγάλαζο  κραγιόνι.

Η γη κι η θάλασσα μητέρα,

ενώνουν τους ανθρώπους.

Τίτος Πατρίκιος (Γη και θάλασσα- απόσπασμα)

Παράλληλα με τη δημιουργία των έργων τους, οι μαθητές, ανά τάξη, επισκέπτονταν  την έκθεση ζωγραφικής του Κωνσταντίνου Βολανάκη  στη δημοτική πινακοθήκη Χανίων. Το κυρίως θέμα του έργου του Κ. Βολανάκη είναι το τοπίο της θάλασσας και η ζωή γύρω από αυτήν .

Συντάκτρια: Αργυρώ Παπαευθυμίου

Στα πλαίσια του προγράμματος φιλαναγνωσίας που πραγματοποιείται στο σχολείο μας τη φετινή σχολική χρονιά,  υλοποιούνται ποικίλες δράσεις, με βασικότερους στόχους τη διαμόρφωση θετικής στάσης και αγάπης για το λογοτεχνικό βιβλίο και τους δημιουργούς του, την  ανάπτυξη της φαντασίας και την καλλιέργεια της  κριτικής και δημιουργικής σκέψης.  Μία απ’ αυτές τις προγραμματισμένες δράσεις ήταν και η αποστολή πρόσκλησης στην κα Αγγέλα Μάλμου για την παρουσίαση του βιβλίου της,«Ίγμα η Ανατολή» στα τμήματα Γ1 και Γ2, στις 23 Νοεμβρίου 2023. Το βιβλίο, πραγματεύεται μέσω μιας παραστατικής αφήγησης, συνυφασμένης με ιστορικά στοιχεία, τη ζωή και την καθημερινότητα, τις περιπέτειες και την αγωνιώδη προσπάθεια επιβίωσης του είδους των ανθρώπων που έζησαν τη Μέση Παλαιολιθική εποχή στον ελλαδικό χώρο, με βασική ηρωίδα ένα 11χρονο κορίτσι, την Ίγμα.

Όντας και η ίδια παιδαγωγός, με πολύχρονη εμπειρία, η κα Μάλμου,  παρευρισκόμενη σε ένα γνώριμο για εκείνην περιβάλλον, ξεδίπλωσε την παρουσίαση που ετοίμασε με έναν τέτοιο τρόπο ώστε να λειτουργήσει ευεργετικά κι εποικοδομητικά στους μικρούς συνοδοιπόρους της, σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία. Αρχικά, μέσω ενός διασκεδαστικού παιχνιδιού καρτών, δόθηκε η ευκαιρία στα παιδιά να αντιληφθούν πώς εξελίχθηκε ο κόσμος και ο άνθρωπος. Λειτουργώντας συνεργατικά, με την καθοδήγηση της συγγραφέως, τα παιδιά συνέθεσαν τις χρονικές περιόδους της εξέλιξης, από τις πρώιμες μορφές ζωής στη γη, τους απολιθωμένους μικροοργανισμούς, τα ευρήματα και τα ίχνη, μέχρι την ανθρωπογένεση. Μετέπειτα, γνώρισαν την Ίγμα και τους υπόλοιπους χαρακτήρες της ιστορίας, μέσω της προβολής της εικονογράφησης, η επιμέλεια της οποίας ανήκει στη  συγγραφέα. Η εξιστόρηση των γεγονότων που ακολούθησε, η οποία κέντρισε το ενδιαφέρον των παιδιών, ήταν η αφορμή για μια διαλογική συζήτηση. Η ολοκλήρωση της δράσης, έγινε με τη συγγραφή των εντυπώσεών τους,συνοδευόμενων από μία δική τους εικονογράφηση,  όσων επέλεξαν ως σημαντικότερα για εκείνα. Οι βραχογραφίες στις σπηλιές, ενθουσίασαν τα παιδιά, προτείνοντας να φτιάξουν κι εκείνα τις δικές τους.

Οι εκπαιδευτικοί των τάξεων: Γρηγοράκη Χριστίνα (Γ΄1),ΚαρολεμέαΜεταξένια (Γ΄2)

Αρβανίτη Ραφαέλα (εκπαιδευτικός Παράλληλης Στήριξης)

Έφη Τωμαδάκη (Ε.Β.Π.)

Παρακάτω, παρατίθενται οι εντυπώσεις που αποκόμισαν τα παιδιά από την παρουσίαση:

• Οι Νεάντερνταλ, ζούσαν σε τεράστιες σπηλιές και για να προστατεύονται από το κρύο, φορούσαν δέρματα ζώων. Όταν ήθελαν να επικοινωνήσουν έβγαζαν κραυγές, έκαναν νοήματα και ζωγράφιζαν βραχογραφίες.
• Τα βράδια, μαζεύονταν γύρω από τη φωτιά κι έλεγαν ιστορίες.
• Όλοι σέβονταν το σοφό της φυλής. Το όνειρο της Ίγμα ήταν όταν μεγαλώσει, να πάρει τη θέση του.
• Με υπομονή κι επιμονή κατάφερε πετώντας μια πέτρα σ’ έναν βράχο, ν’ ανάψει τη φωτιά που είχε σβήσει. Αυτό έφερε μεγάλη χαρά στη φυλή της και γλέντησαν δύο μερόνυχτα. Από τότε, την αποκαλούσαν «κόρη του Μεγάλου Φωτός», θαυμάζοντας τη δύναμη του μυαλού της.
• Τα ωραία τοπία, ο σπουδαίος χαρακτήρας του κοριτσιού και οι όμορφες σκέψεις της.
• Η αληθινή φιλία ανάμεσα στην Ίγμα και τον Σα-γιου, ο οποίος της χάριζε κολιέ που τα έφτιαχνε ο ίδιος από δόντια τάρανδου.
• Οι ευφάνταστες ιδέες της και η εφευρετικότητά της, αφού κατάφερε να κατασκευάσει μια σχεδία για να μεταφέρουν τα αντικείμενά τους εύκολα και γρήγορα μέσα στο ποτάμι, χωρίς να τα κουβαλάνε.
• Ήταν έξυπνη και συμπονετική, γιατί έψαχνε συνέχεια να βρίσκει τρόπους για να βοηθάει τους ανθρώπους της φυλής της.
• Αγαπούσε και σεβόταν τη φύση. Ένας από τους καλύτερούς της φίλους, ήταν ένα δηλητηριώδες δέντρο. που νάρκωνε και παγίδευε τα έντομα. Στις ρίζες του, φύλαγε τα ροζ κοχύλια της. Όταν χρειάστηκε να σωθεί ένα παιδί της φυλής της, χρησιμοποίησε τα φύλλα του.
• Ήταν γενναία και προστατευτική τόσο με τους συνανθρώπους της όσο κα με το σκυλάκι της τον Γκούλι, που την συντρόφευε πάντα και δεν το εγκατέλειψε σε καμία δύσκολη στιγμή.
• Ήταν αισιόδοξη και δεν έχανε την ελπίδα της ότι ο πατέρας της και οι υπόλοιποι άντρες-κυνηγοί, ήταν ζωντανοί.Ενώόλοι στη φυλή της, όσο περνούσε ο καιρός άρχισαν να πιστεύουν α ότι είχαν χαθεί για πάντα,  η Ίγμα, με τη βοήθεια του Γκούλι, κατάφεραν να τους βρουν το μέρος που βρίσκονταν παγιδευμένοι.  Έτσι το βιβλίο, έχει ένα χαρούμενο τέλος.

Συντάκτρια: Χριστίνα Γρηγοράκη