1o Δημοτικό Σχολείο Π.Φαλήρου- Απόστολος Σάντας
Το επίσημο ιστολόγιο του σχολείου μας.
Από αύριο ξεκίνα! Πάμε αντίστροφα ως τα Χριστούγεννα! Πατάς πάνω στην εικόνα και σου ανοίγει μια έκπληξη… Συνεχίζεις πατώντας στις μέρες με πρώτη την 25η. Τραγούδια, παιχνίδια, ταινίες σας περιμένουν !!!
Μετράμε αντίστροφα μέχρι τα Χριστούγεννα Διάβασε περισσότερα
Κορυφαία αντιστασιακή πράξη κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Υπήρξε αποτέλεσμα της συνεργασίας των δύο μεγαλύτερων αντιστασιακών οργανώσεων, του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ, υπό την υψηλή καθοδήγηση βρετανών κομάντος.
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1942 μία ομάδα αποτελούμενη από δώδεκα κομάντος, με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Έντι Μάιερς και τον ελληνομαθή ταγματάρχη Κρις Γουντχάουζ, έπεσε με αλεξίπτωτα στην περιοχή της Γκιώνας. Ανάμεσά τους ήταν ο Ελλαδίτης Θεμιστοκλής Μαρίνος κι ένας Κύπριος με το κωδικό όνομα «Γιάννης». Σκοπός τους, να έλθουν σε επαφή με έλληνες αντάρτες και να υλοποιήσουν την «Επιχείρηση Χάρλινγκ», που είχε σχεδιάσει το Συμμαχικό Στρατηγείο στο Κάιρο.
Το σχέδιο συνίστατο στην ανατίναξη μιας από τις τρεις γέφυρες Παπαδιάς, Ασωπού και Γοργοποτάμου (και οι τρεις βρίσκονται στον ορεινό όγκο του Μπράλλου), πάνω από τις οποίες διέρχεται η σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης – Αθηνών. Ήταν η μοναδική αξιόπιστη δίοδος προς τα λιμάνια της Νότιας Ελλάδας και η αχρήστευσή της θα προκαλούσε τη διακοπή του ανεφοδιασμού της γερμανικής στρατιάς του Ρόμελ στη Βόρειο Αφρική. Βρισκόμαστε λίγο πριν από την Μάχη του Ελ Αλαμέιν, που θα έκρινε πολλά για την πορεία των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην περιοχή αυτή.
Τις επόμενες μέρες ο Μάιερς με τον λοχαγό Χάμσον κατόπτευσαν και τις τρεις πιθανές για σαμποτάζ περιοχές και έκριναν ότι η γέφυρα του Γεργοποτάμου ήταν ο ευκολότερος στόχος. Έπρεπε, όμως, να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των αντάρτικων ομάδων για να έχει πιθανότητα επιτυχίας η επιχείρηση.
Στις 19 Νοεμβρίου ο Μάιερς έσπευσε προς συνάντηση του Ναπολέοντα Ζέρβα, ηγέτη του ΕΔΕΣ στο Μαυρολιθάρι Φωκίδας. Την επομένη αφίχθη και ο ηγέτης του ΕΛΑΣ, Άρης Βελουχιώτης. Όλοι συμφώνησαν ότι στόχος του σαμποτάζ θα ήταν η γέφυρα του Γοργοποτάμου, ενός παραποτάμου του Σπερχειού ποταμού. Τρεις μέρες αργότερα έγινε η κατόπτευση του χώρου από κοινή ομάδα ανταρτών και στις 22 Νοεμβρίου καταστρώθηκε το τελικό σχέδιο. Η επιχείρηση ορίστηκε για τη νύχτα της 25ης Νοεμβρίου.
<!–[if mso & !supportInlineShapes & supportFields]> SHAPE * MERGEFORMAT <![endif]–>
<!–[if mso & !supportInlineShapes & supportFields]> <![endif]–>Τα πρώτα αντίποινα: Οι κατοχικές δυνάμεις εκτελούν στο σημείο 9 έλληνες πατριώτες.Η γέφυρα του Γοργοποτάμου φυλασσόταν από 100 ιταλούς και 5 γερμανούς στρατιώτες. Η φρουρά διέθετε βαριά πολυβόλα και οπλοπολυβόλα και η εξουδετέρωσή της απαιτούσε κεραυνοβόλα ενέργεια. Στην επιχείρηση αποφασίστηκε να λάβουν μέρος 150 άνδρες (86 του ΕΛΑΣ, 52 του ΕΔΕΣ και οι 12 κομάντος). Το σχέδιο προέβλεπε την εξουδετέρωση ή την παρενόχληση της φρουράς από τους αντάρτες, την ώρα που οι κομάντος θα τοποθετούσαν τα εκρηκτικά για την ανατίναξη της γέφυρας.
Στις 11:07 το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου εκδηλώθηκε η επίθεση εναντίον της φρουράς και στα δύο άκρα της γέφυρας. Όλα κυλούσαν σύμφωνα με το σχέδιο και στη 1:30 το πρωί της 26ης Νοεμβρίου ανατινάχθηκε ένα τμήμα της γέφυρας για να ακολουθήσει στις 2:21 η ανατίναξη ενός δεύτερου, που την έβγαλε οριστικά εκτός λειτουργίας. Εν τω μεταξύ, ένα τρένο με ιταλούς στρατιώτες εμποδίστηκε από τους αντάρτες και δεν μπόρεσε να προσφέρει ενισχύσεις.
Στις 4:30 το πρωί και ο τελευταίος αντάρτης είχε αποχωρήσει από την περιοχή του σαμποτάζ και βρισκόταν στην τοποθεσία Καλύβια, όπου ήταν το σημείο συνάντησης. Από τους 150 άνδρες που έφεραν σε πέρας την «Επιχείρηση Χάρλινγκ» μόνο τέσσερις τραυματίστηκαν, ενώ η φρουρά της γέφυρας έχασε 20 με 30 στρατιώτες. Σε αντίποινα, λίγες μέρες αργότερα στον χώρο της κατεστραμμένης γέφυρας εκτελέστηκαν 9 έλληνες πατριώτες.
Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν μία από τις μεγαλύτερες πράξεις δολιοφθοράς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Προκάλεσε τον θαυμασμό όλης της κατεχόμενης Ευρώπης και έδωσε κουράγιο στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Όμως, οι επιπτώσεις της στο βορειοφρικανικό μέτωπο ήταν πολύ περιορισμένες, επειδή η εκτέλεση της επιχείρησης πραγματοποιήθηκε κατόπιν εορτής, έχοντας καθυστερήσει κατά δύο μήνες. Στο διάστημα αυτό οι δυνάμεις του Ρόμελ, έχοντας χάσει τη Μάχη του Ελ Αλαμέιν, μετατοπίστηκαν δυτικότερα κι έτσι ο ανεφοδιασμός τους μέσω Ελλάδος δεν έπαιζε κανένα ρόλο.
Χρόνια αργότερα κατά τον εορτασμό της επετείου στις 29 Νοεμβρίου 1964 σημειώθηκε ένα αιματηρό περιστατικό. Από την ανατίναξη μιας ξεχασμένης βόμβας σκοτώθηκαν 13 και τραυματίστηκαν 45 άνθρωποι. Το 1982 η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου καθιέρωσε την επέτειο της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου ως επίσημο εορτασμό της Εθνικής Αντίστασης.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/35
© SanSimera.gr
Επιχείρηση «Γοργοπόταμος» Διάβασε περισσότερα
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, συντροφιά με τις κόρες του, μας τραγουδούν από το σπίτι το νέο του τραγούδι «Μαζί ξανά».
Ένα ευαίσθητο και τρυφερό τραγούδι, αφιερωμένο στις αγκαλιές, τα χάδια και τα φιλιά, που τόσο πολύ στερούμαστε όλες αυτές τις ημέρες, αλλά, ευτυχώς, βρίσκουν τον τρόπο να τρυπώνουν στα όνειρά μας.
Ένα τραγούδι που ανυπομονεί για τη επόμενη ημέρα, που θα ξανααγκαλιαζόμαστε και θα ξαναφιλιόμαστε με πιο πολλή όρεξη από ποτέ!
Μέχρι τότε, υπομονή, ψυχραιμία και αισιοδοξία!
Μα στον ύπνο μου τα βράδια
σας αγγίζω, σας κρατώ
κι η αγκάλη μου η άδεια
πλημμυρίζει στ’ όνειρο
Μαζί ξανά, μαζί ξανά
Μαζί ξανά, μαζί ξανά
Ποταμός θα ξεχυθούμε
απ’ τις πόρτες τις κλειστές
σαν παιδιά ν’ αγκαλιαστούμε
με καρδιές ορθάνοιχτες
Μαζί ξανά, μαζί ξανά
Μαζί ξανά, μαζί ξανά
Μαζί ξανά, μαζί ξανά
Μαζί ξανά, μαζί ξανά
Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού εορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Νοεμβρίου, με αφορμή την επέτειο υιοθέτησης από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 1989, της Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού αποτελεί το πλέον αποδεκτό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως. Την έχουν επικυρώσει όλα τα κράτη του κόσμου, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας (η Ελλάδα την επικύρωσε στις 2 Δεκεμβρίου 1992 με τον νόμο 2101), και τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών που χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής.
Παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών, που σε πολλές χώρες αποτελούν κενό γράμμα, εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια και να στερούνται της στοιχειώδους σχολικής εκπαίδευσης, εκατοντάδες χιλιάδες υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και οικονομικού χάους, δεκάδες χιλιάδες ακρωτηριάζονται στους πολέμους και πολλά ακόμη ορφανεύουν ή και σκοτώνονται από τον ιό του AIDS και από άλλες ασθένειες. Τα στοιχεία και οι αριθμοί είναι καταπέλτης στο εφησυχασμό της συνείδησης.
Η έκθεση της UNICEF για το 2019
Περισσότερα χρόνια και πιο υγιείς ζωές ζουν τα παιδιά στον κόσμο, αλλά σήμερα βρίσκονται αντιμέτωπα με νέες απειλές, όπως η κλιματική αλλαγή, ανακοίνωσε το Ταμείο του ΟΗΕ για την Παιδική Ηλικία (UNICEF).
Σε έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα ενόψει της 30ης επετείου στις 20 Νοεμβρίου από την υιοθέτηση της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η UNICEF αναφέρει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα οι νέοι.
Η επικεφαλής της UNICEF Χενριέτα Φορ υπογραμμίζει σε σχετική ανακοίνωσή της ότι «έχουν σημειωθεί εντυπωσιακές πρόοδοι για τα παιδιά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες», ωστόσο «εξακολουθούν να συσσωρεύονται οι ανισότητες σε βάρος των πιο φτωχών και πιο ευάλωτων» από αυτά.
«Επιπλέον των προκλήσεων που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν όσον αφορά την υγεία, τη διατροφή και την παιδεία, τα παιδιά σήμερα έχουν να αγωνιστούν κατά νέων απειλών όπως η κλιματική αλλαγή, η ηλεκτρονική κακοποίηση και ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός (μπούλινγκ)», προσθέτει η Φορ.
Όσον αφορά την πρόοδο που έχει σημειωθεί από το 1989, στην έκθεση επισημαίνεται ότι η θνησιμότητα των παιδιών ηλικίας κάτω των πέντε ετών έχει μειωθεί παγκοσμίως κατά περίπου 60%. Επίσης περισσότερα παιδιά πηγαίνουν δημοτικό σχολείο, σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης, και τα δικαιώματα των παιδιών έχουν ενταχθεί σε νόμους που έχουν θεσπιστεί σε πολλές χώρες.
Ωστόσο η UNICEF επισημαίνει ότι η πρόοδος που έχει επιτευχθεί δεν είναι ισότιμη, καθώς τα παιδιά κάτω των πέντε ετών των πιο φτωχών οικογενειών στις αναπτυσσόμενες χώρες έχουν τις διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από ασθένειες που θα μπορούσαν να έχουν προληφθεί από τα παιδιά των πλουσιότερων οικογενειών.
Επίσης μόνον τα μισά από τα φτωχά παιδιά στην υποσαχάρια Αφρική έχουν εμβολιαστεί κατά της ιλαράς, υπογραμμίζει η υπηρεσία αυτή του ΟΗΕ για τα παιδιά και προσθέτει ότι ορισμένα κορίτσια διατρέχουν τώρα μεγαλύτερο κίνδυνο να εξαναγκαστούν να παντρευτούν από ό,τι το 1989.
Επιπλέον τα παιδιά κινδυνεύουν περισσότερο από τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, σύμφωνα με την UNICEF.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/71
Το χρονικό διάστημα από 1ης έως 19ης Νοεμβρίου έχει κηρυχθεί ως «19 Ημέρες Ακτιβισμού κατά της Παιδικής Κακοποίησης» («19 Days of Activism for Prevention of Abuse and Violence against Children»), προκειμένου μέσα από διάφορες δράσεις να δοθεί έμφαση στο γεγονός ότι όλο και περισσότερα παιδιά σήμερα είναι θύματα βίας από τους ενήλικες. Παλαιότερα ήταν γνωστή ως «Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Κακοποίησης» (19 Νοεμβρίου).
Η επιλογή του χρόνου δεν είναι τυχαία, αλλά έγινε για να συνδυαστεί με την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού (20 Νοεμβρίου). Η πρωτοβουλία ανήκει στην «Women’s World Summit Foundation» (WWSF), που συσπειρώνει μη κυβερνητικές οργανώσεις, γυναικείες και για την υπεράσπιση του παιδιού. Από ελληνικής πλευράς συμμετέχει το «Χαμόγελο του Παιδιού».
Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/336
Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα . . .
Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα.
Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο. Ζητούσαν την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής». Οι 8 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.
Κατάληψη στο κτίριο της Νομικής
Επτά ημέρες μετά τα πρώτα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, προβάλλοντας τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». Η αστυνομία επενέβη και πάλι για να καταστείλει την εξέγερση, αλλά η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.
Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 επρόκειτο να αποτελέσει την κορύφωση των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.
Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μάλιστα, οι φοιτητές της Νομικής εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν την ανάκληση των αποφάσεων της Χούντας για τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 20% του προϋπολογισμού και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.
Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.
Ο ραδιοφωνικός σταθμός
Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου. Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν μέρα – νύχτα, για να πληροφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων. Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι. Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου, ξεχωρίζοντας τους ενθουσιώδεις και δημοκράτες Αθηναίους από τους προβοκάτορες.
Η πρώτη αντίδραση του δικτατορικού καθεστώτος ήταν να στείλει μυστικούς πράκτορες να ανακατευθούν στο πλήθος που συνέρρεε στο Πολυτεχνείο και να ακροβολήσει σκοπευτές στα γύρω κτίρια. Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθους που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.
Τα άρματα μάχης
Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από του Γουδή προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.
Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου το άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασέρνοντας στο διάβα του μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία. Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδώντας από τα κάγκελα προσπάθησαν να διαφύγουν στους γύρω δρόμους. Τους κυνηγούσαν αστυνομικοί, πεζοναύτες, ΕΣΑτζήδες. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα. Στην ανάκριση που διενεργήθηκε το φθινόπωρο του 1975 εναντίον των πρωταιτίων της καταστολής εντοπίστηκαν 21 περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού. Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.
Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα. Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.
Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ’ Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.
Ποιήματα εμπνευσμένα από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/190
© SanSimera.gr
Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου Διάβασε περισσότερα
Αγαπητοί γονείς,
Σε προηγούμενη ανακοίνωσή μας αναφέραμε ότι θα σας αποστείλουμε τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των διαδικτυακών τάξεων των εκπαιδευτικών του σχολείου μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας 16 Νοεμβρίου 2020.
Ενημερωθήκαμε, όμως, ότι λόγω αναβάθμισης της πλατφόρμας που φιλοξενεί την εξ αποστάσεως εκπαίδευση οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις των τάξεων θα αλλάξουν. Οι εργασίες αναβάθμισης θα γίνουν το βράδυ της Δευτέρας. Ως εκ τούτου θα σας αποστείλουμε με mailτις διευθύνσεις των τάξεων των εκπαιδευτικών το απόγευμα της Τρίτης 17 Νοεμβρίου 2020 και το πρόγραμμα των τμημάτων θα αναρτηθεί στα padlet των τάξεων την Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2020.
Από τη διεύθυνση του Σχολείου
Διάβασε περισσότερα
Αγαπητοί γονείς,
Σας ενημερώνουμε ότι το σχολείο μας, όπως και κάθε σχολείο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα, αναστέλλει τη δια ζώσης διδασκαλία μέχρι και την Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2020.
Από την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2020 θα πραγματοποιούνται μαθήματα τηλεκπαίδευσης μέσω της πλατφόρμας Webex κατά το χρονικό διάστημα από 14:00 έως 17:00. Οι διευθύνσεις των διαδικτυακών τάξεων με τις οποίες θα συνδεθείτε θα σας αποσταλούν μέσω mail μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας.
Το πρόγραμμα των μαθημάτων για τα διαδικτυακά μαθήματα θα αναρτηθεί στο padlet του σχολείου, η διεύθυνση του οποίου είναι:
https://padlet.com/1DimPFal/h2d0x0pb5aqo
Τα σύγχρονα εξ αποστάσεως μαθήματα για τα τμήματα που βρίσκονταν σε αναστολή λειτουργίας (Γ1, Γ2, Δ1 και Ε2) θα αρχίσουν και πάλι την Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2020, καθώς οι εκπαιδευτικοί τους θα πρέπει τα πρωινά της Δευτέρας και Τρίτης να βρίσκονται στο σχολείο για να οργανωθεί το νέο εξ αποστάσεως πρόγραμμα μαθημάτων του συνόλου των τμημάτων του σχολείου.
Ευχόμαστε και αυτή η περιπέτεια να έχει αίσιο τέλος και σύντομα να βρεθούμε όλοι μαζί υγιείς και ασφαλείς στις τάξεις και τις αυλές των σχολείων μας
Η διευθύντρια και οι εκπαιδευτικοί του 1ου Δημοτικού Σχολείου Παλαιού Φαλήρου
Διάβασε περισσότερα