Σε διαγωνισμό ζωγραφικής δεν κατάφερα ποτέ μου να διαλέξω αν  κάποιου ή καποιας η ζωγραφιά  θα ήταν καλύτερη απο κάποιου άλλου.
Διότι όσο ξεχωριστό είναι ένα κοχύλι στον απέραντο βυθό, αλλο τόσο ιδιαίτερος και ξεχωριστός ειναι ο άνθρωπος που ζωγραφίζει με την δική του οπτική ματιά το κοχύλι που βλέπει μπροστά του και το μεταφέρει στο χαρτί.
Δεν υπήρχε, δεν υπάρχει και δε θα υπάρξει ποτέ για μένα καλύτερο ή μη καλύτερο εργο ζωγραφικής, από ενα απλό προσχέδιο μέχρι ένα πολύπλοκο έργο τέχνης…Όταν επιθυμούμε να αγαπάμε την διαφορετικότητα της προσωπικότητας του καθενός ξεχωριστά , τότε,  στον βατήρα  της πρωτιάς ανεβαίνουν ΟΛΑ τα παιδιά παρέα. (κ. Σαρητσόγλου Δόμνα , η εικαστικός μας!)